1. 20+1 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΟΥ»
«Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας»: Οι αρνητικές επιδόσεις των ελληνικών ΜΜΕ στο βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη
Ο Ignacio Ramone, ιστορικός διευθυντής της Le Monde diplomatique, έχει χαρακτηρίσει τα προϊόντα της δημοσιογραφίας της εποχής μας ως «μολυσμένη ενημέρωση». O δημοσιογράφος Γιάννης Παντελάκης γράφει ένα βιβλίο και μέσα από «20+1 ιστορίες κιτρινισμού» όπως λέει και στον τίτλος του, δικαιολογεί τον όρο αυτό.
Το βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη «Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας. 20+1 ιστορίες κιτρινισμού» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θεμέλιο.
Το οπισθόφυλλο μάς κατατοπίζει για το περιεχόμενό του. Γράφει, για ένα ζεστό καλοκαιρινό βράδυ του 2015 που πολλές χιλιάδες άνθρωποι της διπλανής πόρτας φώναξαν ένα σύνθημα που άλλοτε συναντούσε κάποιος κυρίως στους τοίχους των Εξαρχείων «Αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι». Ήταν ένα γεγονός πρωτοφανές, μεγάλης μαζικότητας και η οργή κατευθυνόταν κυρίως προς τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Περίπου δυόμισι χρόνια αργότερα μια παγκόσμια έρευνα σε 38 χώρες καταδείκνυε πως οι Έλληνες έδειχναν τη μικρότερη εμπιστοσύνη για τα ΜΜΕ που τους ενημερώνουν. Αφορούσε το σύνολο των ΜΜΕ. Το μεγάλο πρόβλημα δεν περιορίζεται στη λειτουργία των Μέσων ή στις οικονομικές τους παραμέτρους, αλλά αφορά στην πληροφόρηση των πολιτών και στην ίδια τη Δημοκρατία.
Μέσα από 20+1 κεντρικές –και δεκάδες μικρότερες– ιστορίες κιτρινισμού, το βιβλίο επιχειρεί να δώσει απαντήσεις για τις εξαιρετικά αρνητικές επιδόσεις των ελληνικών ΜΜΕ
Μέσα από 20+1 κεντρικές –και δεκάδες μικρότερες– ιστορίες κιτρινισμού, το βιβλίο επιχειρεί να δώσει απαντήσεις για τις εξαιρετικά αρνητικές επιδόσεις των ελληνικών ΜΜΕ. Τις συναντάμε στις άθλιες διαπομπεύσεις οροθετικών γυναικών. Σε μια τηλεοπτική εκπομπή που χαρακτήρισε αβάσιμα έναν πατέρα βιαστή της ανήλικης κόρης του και αυτός αυτοκτόνησε. Σε ρεπορτάζ για γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ. Στα κανάλια που προανήγγειλαν τη σύλληψη μιας «τρομοκράτισσας» που δεν ήταν καν ύποπτη. Στην πανίσχυρη εφημερίδα που χαρακτήριζε «σκουληκιασμένο τομάρι» γνωστό μουσικοσυνθέτη. Τα ρεπορτάζ πολέμου που μεταδόθηκαν από μια ειρηνική περιοχή. Σε δεκατέσσερις ανύποπτους πολίτες που διάβασαν σε εφημερίδα πως είναι τρομοκράτες. Στα πτώματα των πρώτων σελίδων. Στους δημοσιογράφους που εκβίασαν για μερικά ευρώ. Άλλους που βούτηξαν τα χέρια τους στα μυστικά κονδύλια. Κάποιους τρίτους που προώθησαν την ομοφοβία και τον ρατσισμό και μερικούς ακόμα που πούλησαν φρούδες ελπίδες σε καρκινοπαθείς. Στους «τηλεβιασμούς» κατ’ εξακολούθηση. Στην αγωνία καναλαρχών να στηρίξουν με κάθε τρόπο τις πολιτικές τους επιλογές. Στον πολίτη που για 29 ολόκληρα χρόνια προσπαθεί να σβήσει το στίγμα του «τρομοκράτη», με το οποίο τον χαρακτήρισε μια εφημερίδα.
O Γιάννης Παντελάκης γράφει για κάποιους που προώθησαν την ομοφοβία και τον ρατσισμό και μερικούς ακόμα που πούλησαν φρούδες ελπίδες σε καρκινοπαθείς, φωτογραφία: facebook
Ο Γιάννης Παντελάκης σπούδασε δημοσιογραφία. Από το 1984 υπήρξε κοινοβουλευτικός συντάκτης στην εφημερίδα Πρώτη· πολιτικός και κοινοβουλευτικός συντάκτης, αρθρογράφος και αρχισυντάκτης στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία· ρεπόρτερ, αρχισυντάκτης και παρουσιαστής ενημερωτικών εκπομπών στο δημόσιο ραδιόφωνο της ΕΡΤ· αρθρογράφος και διευθυντής σύνταξης στην Εφημερίδα των Συντακτών· πρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο του ραδιοφωνικού σταθμού «Αθήνα 9.84», και αρθρογράφος σε αρκετά περιοδικά και ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, στις οποίες γράφει μέχρι σήμερα.
Ο Γιάννης Παντελάκης ανήκει στο συνάφι των δημοσιογράφων για τους οποίους ο μακαρίτης (κακός κι αυτός δημοσιογράφος) Νίκος Κακαουνάκης είχε πει πως “ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του”! Εμείς συνυπογράψαμε αυτή τη δήλωση επανειλημμένα εδώ.
Επομένως, ο συγγραφέας του βιβλίου δεν εξιλεώνεται ούτε ο ίδιος ούτε η συντεχνία από το μέγα έγκλημα της παραπληροφόρησης, που διαπράτετται από καταβολής Τύπου ως σήμερα, με τις 20+1 κεντρικές –και δεκάδες μικρότερες– ιστορίες κιτρινισμού που παραθέτει. Το έγκλημα της εμπορικής δημοσιογραφίας είναι ιδιώνυμο και διαρκές. Και τόνοι ή τόμοι τέτοιων βιβλίων να κυκλοφορήσουν, το έγκλημα παραμένει εις το διηνεκές,απαράγραπτο και ελπίζουμε όχι και συνεχώς ατιμώρητο. Επί συναπτά έτη το καταγγέλουμε γραπτώς και προφορικώς.
Ο Γιάννης Παντελάκης να δεχτούμε πως κάνει μια καλή προσπάθεια να “ξεβρακώσει” τους “κίτρινους” συναδέλφους του στη βιομηχανία παραπληροφόρησης , χωρίς βέβαια, όπως είπαμε, ο ίδιος να μπορεί να καλύψει τις όποιες δικές του “πομπές” , τις οποίες είναι σίγουρο πως και τούτος κουβαλάει, μόνο και μόνο λόγω της ιδιότητας του υπαλλήλου της εμπορικής δημοσιογραφίας. Να δεχτούμε, λοιπόν, τις καλές του προθέσεις,αλλά παράλληλα να εκφράσουμε και τον ακόλουθο προβληματισμό μας: Γιατί ο συγγραφέας δεν ερεύνησε σε βάθος κι άλλες φοβερές, σκανδαλώδεις περιπτώσεις κιτρινισμού και το χειρότερο συγκάλυψης εγκλημάτων ; Γιατί περιορίστηκε σε ελάχιστες και δε θα λέγαμε και από τις ποιο τρανταχτές;
Να θυμίσουμε την υπόθεση Γιώργου Τριάρχη.Του τραγικού καθηγητή που δολοφόνησαν το 2006 στην Τασκένδη, γιατί είχε αποκαλύψει ομού με το γράφοντα το μέγα σκάνδαλο της διαφθοράς στην οποία εμπλέκονταν ομογενείς, οι τότε ΥΠΕΠΘ ΥΠΕΞ και άλλοι ανώτεροι και κατώτεροι υπάλληλοι. Για να μην κουράζουμε, μνημονεύοντας άλλη μια φορά το εν λόγω σκάνδαλο, παραπέμπουμε για όσους για πρώτη φορά πληροφορούνται αυτή την υπόθεση στην κατηγορία Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΗΤΑΣ ΜΑΣ που αναλυτικά εκθέτουμε την υπόθεση Γιώργου Τριάρχη.
Ο συγγραφέας του βιβλίου “Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας. 20+1 ιστορίες κιτρινισμού» είναι απίθανο να μην έχει ακούσει ποτέ γι΄αυτό το συγκλονιστικό σκάνδαλο των συναδέλφων του, που απέκρυψαν,συγκάλυψαν το έγκλημα, για να σωθούν οι δύο κυρίες υπουργοί της Ν.Δ.΄Εστω κι αν δεν μπήκε ποτέ σε αυτό το σάιτ με τις πάνω από 2 εκατομμύρια επισκέψεις, στα γραφεία ΟΛΩΝ των εφημερίδων ,τα κανάλια και τα ριαδιόφωνα από την πρώτη στιγμή στείλαμε ενημέρωση-καταγγελία, αλλά για τους λόγους που είπαμε την έκαναν …γαργάγαρα.
Το ίδιο συνέβη και με την καταγγελία που κάναμε εμείς πρώτοι εδώ τον Οκτώβριο του 2008 πως η χώρα χρεοκοπεί και χρειάζεται άμεση συστράτευση όλων των θεσμών και των φορέων για να αποφύγει την οικονομική κρίση. Και τότε όλοι σιώπησαν. Και πρώτοι οι αισχροί υπάλληλοι της εμπρορικής δημοσιογραφίας. ΄Ενοχοι εσχάτης προδοσίας!
Δε θα πούμε περισσότερα.Και επειδή δεν διεκδικούμε το αλάθητο ,για την πιθανότητα πως ο Γιάννης Παντελάκης δεν έτυχε να πληροφορηθεί και τα δύο αυτά μεγάλα εγκλήματα που έχει διαπράξει ο ελληνικός Τύπος, θα του αποστείλουμε την παρούσα δημοσίευση, για να λάβει γνώση-ενημέρωση και να κανονίσει ο ίδιος την δική του στάση . Αντίδραση ή παράδοση στη σιωπή και τη συγκάλυψη.
΄Ωρα 15.00
2. Εγώ είμαι χριστιανός, ο Τσίπρας άθεος» -ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ ερίζουν για την Εκκλησία
Σύμφωνα με «διαρροές» που δημοσιεύονται σήμερα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο («Αυγή», «Εφημερίδα των Συντακτών»), ο κ. Μητσοτάκης είπε στον Αρχιεπίσκοπο «εγώ είμαι χριστιανός και ο πρωθυπουργός άθεος»
Τόσο γλοιώδης τύπος. Και γλείφτης. Αηδιαστική κουβέντα. “Εγώ είμαι χριστιανός,ο Τσίπρας άθεος”!
Αν είσαι κάτι, Κυριάκο Μητσοτάκη, είσαι “υιός”.Χωρίς τίποτα ιδιαίτερο. Και έγινες ό, τι έγινες, ελέω πατρός. ΄Ενας δημαγωγός αποδείχτηκες και λαϊκιστής πρώτος. Ο Ορμπάν της Ελλάδας, που γλείφεις ακροδεξιές και ναζιστικές ,”κατουρημένες ποδιές” για ψήφους.
3. ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Ζακ Κωστόπουλος: Καθαρές οι τοξικολογικές εξετάσεις -Δεν βρέθηκε ίχνος ναρκωτικών στο αίμα του
