Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΩΣ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ… ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ

                                                                         Α’
1.α. Bloomberg: Εντονες αντιδράσεις για τον ορισμό του βιασμού στον νέο ποινικό κώδικα της Ελλάδας

Σύνθημα κατά του βιασμού

Με τον σάλο που έχει δημιουργηθεί από τον ορισμό του βιασμού στον νέο ποινικό κώδικα ασχολείται το Bloomberg.

Σύμφωνα με τον νέο Ποινικό Κώδικα, γίνεται πιο δύσκολη η στοιχειοθέτηση του βιασμού, γεγονός που έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις. Το Bloomberg σε δημοσίευμά του αναφέρει: «Πότε είναι ένας βιασμός, βιασμός; Οι Ελληνίδες κατεβαίνουν στους δρόμους για να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα, από τη στιγμή που η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα έκανε ένα βήμα για να αλλάξει τον προσδιορισμό του βιασμού στον ποινικό κώδικα της χώρας, χαλαρώνοντας πιθανώς τις τιμωρίες για τους βιαστές».

Οπως σημειώνει, το νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης, που πρόκειται να ψηφιστεί την Πέμπτη, «δεν ανταποκρίνεται στην δέσμευση του ελληνικού κράτους στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του Συμβουλίου της Ευρώπης να λάβει τα απαραίτητα νομοθετικά μέτρα για να ποινικοποιήσει τις μη συναινετικές σεξουαλικές πράξεις, όπως τονίζουν οι επικριτές» προσθέτοντας ότι «προσδιορίζει τον βιασμό σε όρους φυσικής απειλής για τη ζωή του θύματος, αντί να βάζει στον πυρήνα την απουσία συναίνεσης στην πράξη».

Οι αντιδράσεις για τον ορισμό του βιασμού στον νέο Ποινικό Κώδικα
Το Bloomberg αναφέρει πως το αμφιλεγόμενο Αρθρο 336 προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τη Διεθνή Αμνηστία, την Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, ακόμη και από τις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Θελερίτη και Αννέτα Καββαδία. «Το προτεινόμενο νομοσχέδιο παρέχει ένα ευρύ πλαίσιο δικαστικής ερμηνείας, επιτρέποντας σε ορισμένους βιασμούς να αντιμετωπίζονται ως πταίσματα και όχι σε κακουργήματα και ως εκ τούτου να τιμωρούνται με μόλις τρία χρόνια φυλάκισης», συμπληρώνει το δημοσίευμα. Η προτεινόμενη νομοθεσία για τον βιασμό είχε ως αποτέλεσμα και την έντονη αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που απέχουν από τη συζήτηση και ασκούν πιέσεις στον υπουργό να την αποσύρει.

 

β. Σάλος με τις κατηγορίες καλλονής κατά του Νεϊμάρ για βιασμό -Βίντεο με ξύλο από το ξενοδοχείο

Βραζιλιάνα μοντέλο, Νεϊμάρ, σκηνή βιασμού

 

Σε τηλεοπτική της συνέντευξη στο κανάλι TV SBT που προβλήθηκε χθες στην Βραζιλία, η Νατζίλα Τριντάντε Μέντες ντε Σόουζα εξήγησε το λόγο που βρέθηκε στο Παρίσι και στο ίδιο δωμάτιο με τον Νεϊμάρ.

Το νεαρό μοντέλο, της οποίας οι δικηγόροι παραιτήθηκαν από την υπόθεση, παραδέχτηκε ότι ένιωθε έλξη για τον Βραζιλιάνο άσο. «Ανταλλάζαμε μηνύματα στο Instagram και με ρώτησε πότε μπορώ να πάω στο Παρίσι. Του απάντησα ότι μπορώ ακόμη και τώρα αλλά δεν έχω λεφτά. Μου είπε ότι θα αναλάμβανε εκείνος τα έξοδα και πλήρωσε για το αεροπορικό μου εισιτήριο και το δωμάτιο στο ξενοδοχείο».

Αρχικά, όπως δήλωσε, είχε συμφωνήσει αρχικά να κάνει σεξ μαζί του. Ωστόσο οι ερωτικές τους περιπτύξεις στο δωμάτιο που ο ίδιος της είχε κλείσει πήραν βίαιη τροπή, όταν η ίδια αρνήθηκε να κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό. Όταν συνειδητοποίησε ότι ο Νεϊμάρ δεν είχε φέρει μαζί του προφυλακτικά, του είπε ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, και εκείνος, όπως ανέφερε, έγινε επιθετικός.

«Το μόνο που θέλω είναι δικαιοσύνη»
«Τον ρώτησα αν είχε φέρει μαζί του προφυλακτικό και είπε όχι. Έτσι του είπα ότι δεν θα συνέβαινε τίποτα μεταξύ μας. Δεν με άκουσε και προχώρησε στην πράξη. Του είπα ‘σταμάτα, σταμάτα, όχι, εκείνος δεν μιλούσε, απλά έκανε ό,τι έκανε» είπε. «Το μόνο που θέλω είναι δικαιοσύνη. Η εμπειρία με έχει τραυματίσει ψυχολογικά. Θέλω να πληρώσει για αυτό που έκανε», ανέφερε στη συνέντευξή της η νεαρή.

 Γράφαμε  λίγους μήνες πριν  για τα εγκλήματα κατά του …αιδοίου και παλιότερα για το βιασμό, ως όπλο στα χέρια του Συστήματος, αλλά και ιδιωτικών συμφεροντων   και  την απειλή της  αιδοικρατίας!
                                               27/12/2018
Μη νομίζεις ότι δεν μπορεί να συμβεί και σε σένα» -Η Αντρεα θέλει να μάθεις πόσο εύκολο ήταν να τη βιάσουν ένα βράδυ στη Μαδρίτη

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Αντρεα, η οποία ζει εδώ και έξι μήνες στην Μαδρίτη. Ενα βράδυ αποφάσισε να βγει με μια φίλη της για ποτό. Δυστυχώς κατέληξε στο νοσοκομείο άγρια ξυλοκοπημένη από άγνωστο άνδρα, ο οποίος την βίασε πριν από λίγες ημέρες.

Η ιστορία της είναι συγκλονιστική και οι φωτογραφίες της σοκάρουν. «Μην νομίζεις ότι δεν μπορεί να συμβεί και σε σένα» τονίζει χαρακτηριστικά.

Η Αντρεα θέλησε να κάνει την ιστορία της γνωστή μέσω του Facebook προκειμένου να βοηθήσει άλλα κορίτσια που τυχόν βρεθούν στη θέση της. Αλλά κυρίως να προειδοποιήσει ότι τέτοια γεγονότα συμβαίνουν. Είναι γύρω μας και μπορούν να συμβούν στον καθένα.

Εκείνη βγήκε να διασκεδάσει με μια φίλη της και μέθυσε. Μπέρδεψε τα λεωφορεία την ώρα του γυρισμού και κατέληξε να κάθεται μεθυσμένη σε ένα παγκάκι, σε μια περιοχή που δεν ήξερε. Ενας άγνωστος άνδρας προσφέρθηκε δήθεν να την βοήθησει, αλλά τελικά το μόνο που ήθελε ήταν να την βιάσει. Την χτύπησε άγρια και εκείνη δεν μπορούσε να αμυνθεί.

«Ήμουν σίγουρη ότι θα με σκοτώσει. Τελικά έκλεισα τα μάτια μου. Με την ελπίδα ότι θα σταματήσει να με χτυπάει και υποκρίθηκα ότι είμαι νεκρή. Προσευχήθηκα ότι όταν άνοιξω τα μάτια μου, θα έχει φύγει. Δεν ξέρω πόσο χρονικό διάστημα πέρασε, αλλά κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια μου και είχε εξαφανιστεί. Θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει, αλλά επέζησα. Με είχε βιάσει.» γράφει χαρακτηριστικά.

Η Αντρεα πήγε στο νοσοκομείο και της προσφέρθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία.

«Ποτέ δεν πίστευα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί ποτέ σε μένα. Έχω ταξιδέψει μόνη μου εδώ και πολλά χρόνια. Είμαι δυνατή, έξυπνη και ανεξάρτητη. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία όταν είστε στο έλεος ενός ανθρώπου που θέλει να σας βλάψει» γράφει.

«Αυτό που βίωσα είναι αληθινό. Αυτό συνέβη. Αυτό συμβαίνει. Και, δυστυχώς, θα συνεχίσει να συμβαίνει. Αλλά παρακαλώ, μην σκεφτείτε ποτέ ότι δεν μπορεί να σας συμβεί» καταλήγει.

ο  φίλος μου ο Αλέξανδρος, Ελληνο-Αμερικανός, είχε έρθει για τις γιορτές από Καλιφόρνια στην πατρίδα.  Παραμονές Χριστουγέννων κοντά στις 12 τη νύχτα, ανηφόριζε  από την  Κολοκοτρώνη της Κηφησιάς στο Κεφαλάρι. Δεν ήταν μεθυσμένος. Και παλικάρι 2 μέτρα.
Λίγο πριν φτάσει στα Λέμπελ, του την πέσανε 2 αληταράδες,πρεζόνια κατά πάσα πιθανότατα, με σουγιά, τον χτύπησαν άγρια στο πρόσωπο, του έσπασαν το χέρι , του πήραν πορτοφόλι με τα λεφτά, ρολόγι και τσαντάκι με όλα του τα χαρτιά,τον άφησαν αιμόφυρτο στο πεζοδρόμιο  και εξαφανίστηκαν. Από εκείνη την ώρα  είναι στο ΚΑΤ, σε πλήρη ακινησία, φασκιωμένος στις γάζες,  χωρίς όραση και με φοβερούς πόνους.
Σε όλη την Ευρώπη τέτοια περιστατικά, ληστείες,ξυλοδαρμούς, κακοποιήσεις  τις ίδιες αυτές  ημέρες, θα είχαμε εκατοντάδες.Σε άντρες και γυναίκες. Ουδείς έμαθε ουδέν γι΄αυτά. Συνήθη φαινόμενα, σου λένε.
Το πάθημα  της Αντρέα στη Μαδρίτη,που υπέστη  τα ελάχιστα απ΄όσα  ο  Αλέξανδρος στην Αθήνα,το έμαθε όλη η υφήλιος.  Οχι,γιατί την ξυλοκόπησε ο αλήτης,αλλα γιατί υπήρξε και…διείσδυση. Του φίλου μου και των λοιπών  δαρμένων και κακοποιημένων σε χώρες τις Ευρώπης,  ουδείς γνωρίζει  το δράμα τους.
Το ερώτημα. Γιατί η κακοποίηση ενός αιδοίου  είναι χειρότερη από την κακοποίηση ενός, ματιού, ποδιού, χεριού; Και γιατί προσδίδουν ηθικές προεκτάσεις  σε μια τέτοια κακοποίηση ;
Κι ακόμα. Γιατί ο δράστης στην περίπτωση άσκησης βίας στο αιδοίο  μπορεί να φάει και 20 χρόνια φυλακή, ενώ ο ίδιος αληταράς, αν  σου βγάλει το μάτι,γυναίκας ή άντρα, ζήτημα να  φάει 24 μήνες φυλακή και αυτή εξαγοράσιμη;
Υ.Γ Στο μεταξύ, τόσες  ημέρες,  αστυνομία δεν παρουσάστηκε πουθενά στο νοσοκομείο να πάρει κατάθεση. Αν και ενημερώθηκε από την ίδια στιγμή, η  απάντηση ήταν  πως λόγω εορτών δεν έχουν προσωπικό να στείλουν  και πως όταν το θύμα πάρει εξιτήριο  από το ΚΑΤ, ας πάει να… καταθέσει!
Βεβαίως, η βιομηχανία παραπληροφόρησης ούτε λέξη. Αν στη θέση του φίλου μου ήταν μια   κοπελίτσα και τα θρασίμια που επετέθησαν στον Αλέξανδρο, «πείραζαν¨» και το αιδοίο της, η  ESPRESSO, IEFIMERIDA.GR,TO MAKELEIO.GR  και όλες οι γνωστές και μη… εξαιρετέες  πορνοφυλλάδες, θα  έδιναν ρεσιτάλ σεξισμού και τύφλας με το θέμα  πορωτοσέλιδο, αναλυτικές, γαργαλιστικές λεπτομέρειες ,  φώτο  και για πολλές ημέρες.
Το ξαναλέμε. «Σε τί κόσμο μπαμπά μ΄έχεις φέρει να ζήσω»!
                                          28/12/21018
Πήραμε διάφορα μέηλ,ως απάντηση στο παραπάνω θέμα.  Τα περισσότερα αποδοχής του προβληματισμού που εκθέτουμε σε σχέση με την ηθική υπερτίμηση,αλλά και την ξεχωριστή ποινική μεταχείριση εγκλημάτων κατά του αιδοίου  έναντι άλλων μελών του σώματος για τα ίδια ή και χειρότερα εγκλήματα.  Κάποιοι διαφώνησαν, χωρίς όμως να παραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα. .
Επιμένουμε πως υπάρχει μείζον νομικό-δικαιικό,αλλά και ηθικό θέμα (για μας φυσικό,αφού ηθικό είναι μόνο το φυσικό), πολύ περισσότερο, επειδή παραβιάζονται προκλητικά, βασικά  ανθρώπινα δικαιώματα και  επιδεικνύεται ποινική ανοχή και επιλεκτική νομική αντιμετώπιση της αξία της ζωής και τη σωματικής ακεραιότητας  του ανθρώπου. Η διάκριση  είναι φανερή ανάμεσα σε ίδια εγκλήματα, και ανισομερής η  τιμωρία. Μάλιστα, στην ίδια περίπτωση, η  δεινότερη κακοποίηση ενός μέλους σώματος τιμωρείται αυθαίρετα  με μικρότερη  ποινή, απο εκείνη της ηπιότερης κακοποίησης ενός  άλλου.
Σήμερα,στη συνέχεια του χτεσινού θέματος θα εκθέσουμε και έτερο  συγγενή προβληματισμό, για να αναδείξουμε κάτι άλλο, την ηθική διάσταση, τον τρόπο αποδοχής  και  αντίληψης  της πορνείας από τα μέλη των κοινωνιών, παλιότερα και σήμερα   με την παράθεση ενός πραγματικού περιστατικού.   Και σε αυτή την περίπτωση έχουμε αναντιστοιχία κατάκρισης και ηθικής απαξίωσης   ενός ατόμου από  την επιλογή της εκπόρνευσης .
Την Κατιούσκα, λοιπόν,  τη γνώρισα εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 στη Ν.Μάκρη. ΄Ηταν Τσέχα, ένα κατάξανθο, γαλανομάτικο, λιγερό  κορίτσι όχι  παραπάνω από 25 χρόνων . Μια καλλονή .
Τη μέρα καθάριζε σπίτια, κάτι τεράστιες βίλες και μονοκατοικίες στο Λιβίσι. Μου τη σύστησε κι εμένα ένας γείτονας και μια φορά την εβδομάδα ερχόταν και έκανε το σπίτι λαμπίκο.  Σα σκυλί δούλευε από τα χαράματα, ως  αργά το απόγευμα ,για να φύγει κατευθείαν από τα σφουγγαρόπανα  και να πιάσει δουλειά λατζέρισας στην  ψαροταβέρνα του Πίκου στο Ζούμπερι.
Πηγαίναμε συχνά πυκλά οι παλιοπαρέα τότε στου Πίκου. Η Κατισούσκα δούλευε στην κουζίνα,  σπάνια εμφανιζόταν στην αίθουσα  με τους πελάτες. Και όσες φορές τη βλέπαμε, όλων των σερνικών τα μάτια πάνω της.
΄Ενα  Μάρτη  βράδυ, που τρώγαμε πάλι εκεί, μια στιγμή, γίνεται οχλαγωγή στην κουζίνα, ακούμε φωνές, πανικός. Λίγο μετά, βγάζουν την Κατιούσκα  λιπόθυμη και την ξαπλώνουν σε ένα πρόχειρο ντιβάνι πίσω από την αίθουσα με τα τραπέζια. Κάτι γκαρσόνες  τσίριζαν, αλλοι  φώναζαν  αν υπάρχει γκανένας γιατρός ανάμεσα στους πελάτες. Πράγματι  κάποιος πετάχτηκε, πήγε πίσω και   έπεσε πάνω της ,παλεύοντας  να τη συνεφέρει.  Κάποια στιγμή η λυπόθυμη άνοιξε τα μάτια ,φάνηκε να ντράπηκε για τη σκηνή, που παρακολουθούσε όλη η ταβέρνα, πετάχτηκε πάνω και βουή γύρισε πίσω στην κουζίνα να κρυφτεί. Ο γιατρός,που ξαναγύρισε στο  τραπέζι του, τον  ακούσαμε να λέει  πως έπαθε κρυοπαγήματα από το παγωμένο νερό στην λάτζα,που έπλενε πιάτα ,ταψιά και κατσαρόλες. Φαίνεται ο Πίκος, τον ξέραμε πως ήτανε καρμίρης, φοβόταν να ξοδευτεί να βάλει ζεστό νερό να πλένει το προσωπικό της λάτζας.
Από εκείνη την ημέρα δεν ξαναπάτησε η  Κατιούσκα ούτε στα σπίτια να καθαρίσει ούτε στην ταβέρνα να πλένει πιάτα. Τη συνάντησα μήνες μετά στην παραλία της Ν.Μάκρης ,έπινε φραπέ με μια παρέα κοριτσιών  στο Μονακό, που ξεροσταλιάζαμε εκείνη την εποχή χειμώνα-καλοκαίρι. Μόλις μπήκα στο μπαρ και με είδε, φιλιά,αγκαλιές, δεν τη γνώρισα καλά-καλά. ΄Αλλος άνθρωπος.΄Ιδια όμορφη και ζουμερή,αλλά με διαφορετικό  αέρα.  Κάτι είχε αλλάξει πάνω της σε όλα και στη συμπεριφορά της.
Ο  Κουτούγερας, ο κουτσομπόλης της παρέας, μόλις  έπιασα θέση στην ομήγυρη μας ενημέρωσε καταλεπτώς. Είχε αλλάξει η Τσέχα ρότα.΄Εκανε βίζιτες σε Ν. Μάκρη, Δικαστικά,  Μάτι και Ραφήνα. Ο τάδε, ο δείνα,ο άλλος. Την έπαιρνε  όλη η… αφρόκρεμα τηςε κοινωνίας  στην περιοχή. Γερή μπάζα, όχι πενταροδεκάρες.Τα ήξερε όλα και τα έλεγα χαρτί και καλαμάρι  η κουρκουσούρα της παρέας.
Τί μου έκανε εντύπωση;  Θα είμαστε και 10 νοματέοι  στον πάγκο του μπαρ που ακούσαμε  για τη νέα ζωή της Τσέχας στην πορνεία. Από τους 10, οι 7 ήξερα, διάβαζαν…Ελευθεροτυπία. Σήμα κατατεθέν του προοδευτικού την εποχή εκείνη. Κι όμως! Οι περισσότεροι, και νέοι άνθρωποι, σχολίασαν απαξιωτικά ,ειρωνικά, επικριτικά και…σταλινικά τις νέες επιλογές του κοριτσιού. Τα υπονοούμενα,οι βαριοί  χαρακτηρισμοί, οι ειρωνείες κράτησαν για ώρα.
Τους θύμισα την περίπτωση  στην ταβέρνα του Πίκου που έπεσε η λατζέρισα και καθαρίστρια τότε Κατιούσκα   λιπόθυμη από τα κρυοπαγήματα. Δεν είχαν έλεος, δεν άκουγαν τίποτα. Κατ΄ευθείαν Σιβηρία ! Αυτή δεν ήταν επιλογή,ας έψαχνε να βρει καλύτερο  εργοδότη.
΄Εβαλα και τότε και τώρα στο τραπέζι τούτο το ερώτημα. Γιατί, δηλαδή,  τα χέρια της Κατιούσκας να έχουν διαφορετική ηθική  μεταχείριση από το αιδοίο της; ΄Ηταν ηθικότερο να εκμεταλλεύεται ο Πίκος για πενταροδεκάρες εκείνα τα χέρια,  και ανηθικότερο να διαθέτει η ίδια το αιδοίο της,κατά πώς εκείνη βούλεται;    Το βάζω και σήμερα μετά από τόσα χρόνια  το  ερώτημα στο τραπέζι.
 Υ.Γ 1. Τους πονηρούς και ηθικολόγους,τους προλαβαίνω .Μιλάμε πάντα για συμπεριφορές και επιλογές στο σημερινό καπιταλιστικό κόσμο ,που η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι το κύριο χαρακτηριστικό του και η υπεραξία του μόχθου των εργαζομένων  πάει  παχυλή και ατόφια  στις  λογαριαμσούς καταθέσεων  του αφεντικού στην Ελβετία.
2. Αυτές οι κοινωνικές ευαισθησίες για τα γεννητικά  μας όργανα ,στερεότυπες για αιώνες, αναλύονται και βρίσκουν  την καλύτερη εξήγηση, αν ανατρέξει κανείς και  μελετήσει 2 αξεπέραστες εργασίες:  1. Του  Αμερικανού ανθρωπολόγου, κοινωνιολόγου  Μόργκαν (Lewis Henry Morgan), και  το βιβλίο του «Η Αρχαία  κοινωνία». («Αncient Society). 2. Του Φρίντριχ Ένγκελς για την Καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους.( δομημένο εν πολλοίς στη μελέτη του Μόργκαν).
Απαραίτητη, όμως,  είναι και  μια ματιά  στη Α΄ προς  Κορινθίους (7,1 και εξής)  επιστολή του Παύλου.  Και ο νοοών,νοείτεω…
                                                           Β’
                                                      8/1/2016
. Τέσσερις νεαροί από τη Συρία βίασαν ομαδικά 2 έφηβες Γερμανίδες
Τέσσερις νεαροί από τη Συρία βίασαν ομαδικά 2 έφηβες Γερμανίδες

 

Σύμφωνα με την Telegraph συνελήφθησαν τρεις Σύροι στη νότια Γερμανία ως ύποπτοι δράστες του ομαδικού βιασμού δύο εφήβων κοριτσιών την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Πρόκειται για έναν 21χρονο άνδα και δύο 14χρονα αγόρια τα οποία κρατούνται στο Weil am Rheim, μια μικρή πόλη κοντά στα γερμανοελβετικά σύνορα  για το βιασμό δύο κοριτσιών 14 και 15 ετών.

Οι εισαγγελείς αναφέρουν ότι τα δυο κορίτσια κρατήθηκαν για ώρες από τους τρεις άνδρες και βιάστηκαν ομαδικά στο σπίτι του 21χρονο στο κοντινό χωριό Friedlingen, αφού συμμετείχαν σε μια γιορτή για την αλλαγή του χρόνου.

Αυτό που προκαλεί αίσθηση και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το γεγονός ότι ενώ οι ύποπτοι έχουν συλληφθεί εδώ και πολλές ημέρες, η υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας μόλις χθες. Οι εισαγγελείς ανέφεραν ότι η κράτησή τους κρατήθηκε μυστική για την προστασία της ταυτότητας των θυμάτων.

Επίσης, η αστυνομία αναζητά έναν ακόμη 15χρονο, αδελφό του 21χρονου που έχει ήδη συλληφθεί, ως ύποπτο για τη συμμετοχή στην εν λόγω υπόθεση.

Σημειώνεται ότι οι δράστες δεν είναι αιτούντες άσυλο. Ο 21χρονος και ο αδελφός του είναι μακροχρόνια κάτοικοι Γερμανίας, ενώ οι δυο 14χρονοι κάτοικοι Ελβετίας και Ολλανδίας.

Οι εισαγγελείς πιστεύουν, πάντως, ότι το περιστατικό δεν συνδέεται με τις σεξουαλικές επιθέσεις στην Κολωνία και άλλες γερμανικές πόλεις την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Οι πραγματικοί Τζιχαντιστές  και απείρως πιο επικίνδυνοι  από τους «άλλους» στο Ιράκ και τη Συρία, είναι εδώ, δίπλα σου. Δεν κρατούν στα χέρια τους καλάσνικοφ και χατζάρες, αλλά πένες, μικρόφωνα, κάμερες. Χειραγωγούν την είδηση, παραπληροφορούν τον κόσμο, περνούν  τις θέσεις και τις επιθυμίες της εξουσίας, προφασιζόμενοι  πως την πολεμάνε! Κι όλα αυτά για το «ψωμί»  και το «παντεσπάνι» τους.
Είναι οι εκπρόσωποι του «Τύπου», της εμπορικής δημοσιογραφίας, που  υπηρετούν ΜΟΝΟ την απάτη, το ψεύδος, την κακοποίηση της αλήθειας. Αλλά και «πυροβολούν» με κάθε τρόπο τον αδύνατο,  το φοβισμένο,  το διαφορετικό.
Δείτε παραπάνω το ρεπορτάζ των Τζιχαντιστών (παραθέτουμε την ιδιότητα τους χωρίς εισαγωγικά, όπως βλέπετε) της Telegraph που αποκαλύπει ότι:
«Οι δράστες δεν είναι αιτούντες άσυλο. Ο 21χρονος και ο αδελφός του είναι μακροχρόνια κάτοικοι Γερμανίας, ενώ οι δυο 14χρονοι κάτοικοι Ελβετίας και Ολλανδίας.
Οι εισαγγελείς πιστεύουν, πάντως, ότι το περιστατικό δεν συνδέεται με τις σεξουαλικές επιθέσεις στην Κολωνία και άλλες γερμανικές πόλεις την παραμονή της Πρωτοχρονιάς».
Καν δεν είναι όλα αυτά, γιατί διάλεξαν οι διαπλεκόμενοι στην εργολαβία κατασπίλωσης συλλήβδην των προσφύγων να παρουσιάσουν ΤΩΡΑ το συγκεκριμένο περιστατικό ; Δεν είναι απλώς ανήθικοι. Είναι τέρατα.
Στη Σουηδία, από άμεση και αντικειμενική πληροφόρηση, όσο ζούσα εκεί, στο γουηκέντ συνέβαιναν τουλάχιστον 15 περιστατικά βιασμών! 15, προσέξτε, σε 2 μέρες μέσα! Και μιλάμε για τη Σουηδία (!). Οι περισσότεροι βιασμοί, μάλιστα, γίνονταν  στη Στοκχόλμη με 1 εκατομμύριο  και κάτι, πληθυσμό.
Αλλά, σε μια χώρα που οι μισοί της κάτοικοι είναι «αλλοδαποί», μετανάστες, μόνο οι Ναζί απέδιδαν- αποδίδουν αυτές τις κακοποιήσεις σε…΄Αραβες. Η  Σουηδία,όμως, είναι τίγκα  από όλες τις φυλές του κόσμου. Αναπαύεται το μάτι σου και ευφραίνεται η καρδιά σου να ταξιδεύεις στο μετρό t-centralen-ronninge.  Πανσπερμία. Μαύροι, μελαψοί, άσπροι, κίτρινοι. Λες, έτσι μια μέρα θα γίνει όλος ο κόσμος. Δε γίνεται  να μη γίνει. Αλλά για του βιασμούς, πάντως, τους ΄Αραβες, ως Ισλαμιστές, θέλουν   υπεύθυνους  οι Ναζί.
΄Εχουμε κουραστεί και κουράσει να λέμε τα ίδια. Αν θέλει το Σύστημα να σε εξοντώσει γιατί έγινες επικίνδυνος  ή σου προκαλεί «ατύχημα» ή «σε τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί»  για βιασμό, ναρκωτικά, τρομοκρατία, άλλη ιδιάζουσα παραβατικότητα και ξενοιάζει μαζί σου.΄Αντε μετά να αποδείξεις πως δεν είσαι εσύ ο ελέφαντας και πως  αυτοί που σου τη στήσανε,  φέρουν τις «προβοσκίδες».
Θυμηθείτε την υπόθεση Τζούλιαν Ασάνζ . Ακόμα ο ιδρυτής  του ιστότοπου WikiLeaks παραμένει ιδρυματοποιημένος στην πρεσβεία του Ισημερινού , καταταλαιπωρημένος, άρρωστος, απομονωμένος από τον κόσμο και τη ζωή. Και παλεύει να δικαιωθεί. Αλλά, δε θα δικαιωθεί, αν δε «εν-δώσει». Κι αν δεν το κάνει, εκεί μέσα  στο τάφο που τον έχουν κλείσει ζωντανό σήμερα, θα αφήσει την τελευταία του ανάσα.
Οι Τζιχαντιστές είναι δίπλα σου. Κυκλοφορούν σε πολυτελή, κρατικά ή μη αυτοκίνητα. Κάθονται σε έδρανα ή ανεβαίνουν σε έδρες (βουλευτικές, επιχειρηματικές, διδασκαλίας ή…απόδοσης δικαιοσύνης). Περιφρουρούν  την «τάξη» και την «ασφάλεια».  Ασφυκτιά ο κόσμος από αυτή τη λίαν επικίνδυνη  και αποκρουστική   φάρα. Τζιχαντιστές, που  «παίρνουν κεφάλια»  με κάθε τρόπο και μέσο. Κυκλοφορούν δίπλα μας, πολύ πριν εμφανιστούν οι «άλλοι».  Ορατοί δια γυμνού οφθαλμού  και ο μεν και οι δε..Μην κάνεις πως δεν τους ξεδιακρίνεις.  Με ή χωρίς στολή. Είναι εντελώς  ευδιάκριτοι.

 

Γ’

ΑΠΟ ΤΗ ΦΑΛΛΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΔΟΙΟΚΡΑΤΙΑ
ΜΙΑ ΚΑΛΛΟΝΗ ΜΕ ΞΥΡΙΣΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΙ
Υμνος στο γυναικείο σώμα -Τρίτεκνη δασκάλα της γιόγκα βγάζει τα ρούχα της και το Instagram διχάζεται
Υμνος στο γυναικείο σώμα -Τρίτεκνη δασκάλα της γιόγκα βγάζει τα ρούχα της και το Instagram διχάζεται [εικόνες]

Ο καλύτερος τρόπος για να δείξω τα αποτελειώματα της γυμναστικής είναι να βγάλω τα ρούχα μου» δηλώνει αποστομωτικά η Μαρίνα Βοβτσένκο από τη Ρωσία απαντώντας σε όσους την επικρίνουν για τις προκλητικές πόζες που ανεβάζει στο διαδίκτυο.

H 34χρονη καλλονή με το ξυρισμένο κεφάλι έχει προκαλέσει σάλο στα social media με τις τολμηρές φωτογραφίες που ποστάρει, οι οποίες τη δείχνουν να εκτελεί περίπλοκες στάσεις γιόγκα φορώντας, ενίοτε τα απολύτως απαραίτητα.


«Λατρεύω το σώμα μου και πιστεύω ότι είναι το καλύτερο αξεσουάρ που μπορεί να έχει μια γυναίκα. Εξάλλου, ο μόνος τρόπος να δείξω τα αποτελέσματα της γυμναστικής είναι να βγάλω τα ρούχα μου, αφού ένα τζιν ή ένα φόρεμα μπορεί απλώς να κολακεύει μια γυναίκα, κρύβοντας τις ατέλειές της», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η Μαρίνα είναι δασκάλα της γιόγκα και μητέρα τριών παιδιών. Η απήχηση της στα social media είναι τόσο μεγάλη που έχει πάνω από 145.000 ακολούθους ενώ η κάθε της ανάρτηση συνοδεύεται από χιλιάδες like.

«Λατρεύω το σώμα μου και πιστεύω ότι είναι το καλύτερο αξεσουάρ που μπορεί να έχει μια γυναίκα».

Δεν είναι ούτε πρωτάκουστη ούτε εξαιρετικής αποκλειστικότητας-μοναδικότητας  η κουβέντα-ατάκα της εν λόγω Ρωσίδας και ξυρισμένης καλλονής (πανταχόθεν προφανώς υπονοεί το ρεπορτάζ και όχι μόνο της κεφαλής) .  Κοινό μυστικό μεταξύ γυναικών τε και ανδρών. Η συντριπτική πλειοψηφία των θηλυκών  όλων των ηλικιών ,των γνώσεων και των επαγγελμάτων, μέχρι και των μητέρων   που δε διστάζουν να  βγάλουν σεργιάνι  στην κρεαταγορά  τα άγουρα ακόμα κορμάκια των μικρο-θυγατέρων τους, συμφωνεί και αποδέχεται απολύτως και ομοφώνως πως το πλέον αναγνωρισμένο, ασφαλές  και  σίγουρο  «πτυχίο»-εισιτήριο επιτυχίας  για μια νέα γυναίκα είναι  αυτό που είχε την απόλυτη ειλικρίνεια να παρουσιάσει και να παραδεχτεί  η марина (η Μαρίνα στα Ρώσικα): ΄Ενα τέλειο, προκλητικό, «ισλαμικό παράδεισο»  υποσχόμενο  κορμί. Και όχι απλά το καλύτερο αξεσουάρ, όπως το υποβιβάζει η  νέα εκδοχή του υπηκόου-πολίτη της ρώσικης περεστρόικα , αλλά χρυσό κλειδί που ανοίγει ΟΛΕΣ  τις πόρτες (εξαιρουμένης… μηδεμιάς).
Κι αν ,μάλιστα, στο πακέτο μαζί με το τέλειο αναλογιών γυναικείο σώμα συμπεριλαμβάνεται και ένα νόστιμο, δεόντως μακιγιαρισμένο μουτράκι με τσαχπίνικα μάτια (απαραιτήτως μεγάλα που να ισκιώνονται από  κλάδους τεχνητών βλεφαρίδων και μολυβένιων οροσειρών), τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και σε τέτοιο χρηματιστήριο παίζονται «βαριά χαρτιά».  Μιλάμε πια όχι  για το στήσιμο στην ουρά αναμονής  ασήμαντων  κλαρινογαμπρών, αλλά για προσφορές  από αξιόπιστους κι αξιόλογους μνηστήρες-υποψήφιους συζύγους, «θείους»,  και γκόμενους   που  φυσάνε τον παρά. Και στις μέρες μας  είναι αυτοί  που   δίνουν πια γερή «προίκα» για  να αγοράσουν το εξαίρετο-δυσεύρετο προϊόν του κορμιού-πρόκληση  κι όχι το αντίστροφο, όπως συνέβαινε στις παλιές καλές εποχές για τα σερνικά.
Για δες, λοιπόν,  πώς αντιστράφηκαν τα πράγματα και ήρθανε στις μέρες μας τα πάνω κάτω! ΄Η μήπως ήταν πάντα έτσι;  Είχε ανέκαθεν και εξακολουθητικώς  την ίδια με σήμερα αξία και την (μαρξιστική)  υπεραξία του το γυναικείο σώμα, αλλά σε αγορές τότε με σιωπηλές ή χαμηλών τόνων συναλλαγές και συγκαταβατικά  αλισβερίσια γι΄αυτό και  δεν τα έχει πάρει πρέφα ακόμα το ευρύτερο «κοινό»; Και όχι με κραυγές και ντελάληδες όπως συμβαίνει  τώρα.
Για να δούμε, λοιπόν, τα πράγματα στη σωστή και ιστορική τους βάση και κριτική. Κι ας τολμήσουμε, επιτέλους να πούμε επιγραμματικές αλήθειες,που μας επέβαλαν να ξεχάσουμε ή να αποσιωπήσουμε,ακόμα και οι εξ επαγγέλματος-ιδιότητας υποχρεωμένοι να τις αρθρώσουμε και να τις αποδελτιώσουμε.
Η ανθρωπότητα οφείλει στη γυναίκα. Είναι σίγουρο και ιστορικά επιβεβαιωμένο πως της χρωστάει . Επιταγές ανεξόφλητες και από καιρό τώρα διαμαρτυρημένες. Χρόνους υποδούλωσης, ανελευθερίας, ανίερης εκμετάλλευσης  υπό την οποιαδήποτε  ιδιότητά της, ειδικά εκείνης της συζύγου, της μητέρας και της ερωμένης-παλλακίδας. Είναι χιλιοειπωμένα και διαπιστωμένες καταστάσεις αυτές και όχι μόνο στη χώρα μας.
Ο άντρας -αφέντης, ο νοικοκύρης, ο δουλευταράς, ο στρατιώτης,  είχε κάθε δικαίωμα  στη ζωή, ως  το μοναδικό  φύλο από τα δύο που κατέθεται, φαινομενικά ή και ουσιαστικά, τις περισσότερες προ-εισ-φορές  στο απαιτητικό ταμείο μιας καθαρά αντρικής , «σερνικής» κινωνίας. Σε ένα  σύστημα, που  είχε απόλυτη ανάγκη και για την ύπαρξη και τη συντήρησή του,   τα γερά κι  ατσάλινα  μπράτσα του άντρα και το φτηνό αίμα του. Κι αυτός,  υποκείμενο μιας τέτοιας αντίληψης- νοοτροπίας, είχε αυτεπαγγέλτως   το δικαίωμα να (αυτο)προσδιορίζεται ως «ισχυρό φύλο», δικαίως  απολαμβάνον  (κατά  το τεχνητό φυσικό του  δίκαιο) τα αγαθά εκείνου του συστήματος, που υπηρετούσε.
Και είναι αλήθεια πως στο διάβα των αιώνων  ήταν σπαρμένη η γης από στρατιές  αντρικών οστών. ΄Απειρα κορμιά  που ή τη δούλευαν εξαντλητικά ή την υπερασπίζονταν από εχθρούς στη ουσία ανύπαρκτους μεταξύ των κοινοτήτων, αλλά υπαρκτούς στις μωρο-φιλοδοξίες και τα ιμπεριαλιστικά οράματα των εξουσιών, που υπηρετούσαν. Βεβαίως, θα αντικρούσει-αντισταθμίσει κανείς αυτή την ιστορική αλήθεια με το επιχείρημα πως και αντίστοιχος , μέγας αριθμός γυναικείων κορμιών θυσιάζονταν ( πέθαιναν στη γέννα) στο βωμό της αδηφάγου ανάγκης των «αρχόντων»  να τροφοδοτούν οι σύζυγοι των υπηκόων και στρατιωτών τους  με συνεχή  ροή αρσενικής τροφής   στο Λαβύρινθο του   αχόρταγου  Μινώταυρου των πολέμων και της χειρωνακτικής δουλείας-δουλειάς του «βασιλείου» τους.  Κι αυτό είναι αλήθεια. Το ένα όμως δεν αναιρεί ούτε  συμψηφίζει το άλλο.
Μετά,όμως,  από τη  βιομηχανική-τεχνολογική  επανάσταση, ο    κόσμος που ανέτειλε  μαζί με  τις νέες  κατακτήσεις του, ήλπισε σε μια άλλη επανάσταση στην ουσία επακόλουθη της πρώτης, που άκουγε στο πολλά υποσχόμενο και προκλητικό  όνομα  Φεμινιστική. Οι γυναίκες βγαίνουν τελικά  (ή τις βγάζει το σύστημα λένε πολλοί ,γιατί χρειάστηκε περισσότερα εργατικά χέρια) από την αφάνεια του νοικοκυριού και απαιτούν μερτικό απ΄όσα μέχρι εκείνη την στιγμή καρπώνονταν οι άντρες. ΄Ιση, κοινή  συμμετοχή στα κέρδη του χρηματιστηρίου   με το  μοίρασμα των μετοχών στο συρτάρι  που μέχρι τότε το κλειδί κρατούσε αποκλειστικά  το «ισχυρό φύλο».
Κι εκεί, βέβαια, έγινε το μέγα λάθος και το εξίσου μέγα μπάχαλο.  Το φεμινιστικό αυτό κίνημα, χωρίς οργάνωση, μπούσουλα, προγραμματισμό, σοβαρούς μπροστάρηδες και σοφή ηγεσία, αλλά  στο παρασκήνιο καθοδηγούμενο από ορατά και μη κέντρα (πολιτικές, ιδεολογίες, ιδεοληψίες, κόμματα, συμφέροντα, αγορά) ήταν επόμενο να εκφυλιστεί.
 Το μερίδιο που φαινόταν πως δικαίως απαιτούσε η γυναίκα ως  φυσική της περισσότερο καταξίωση, αλλά και ως απαίτηση καταβολής-εξόφλησης  χρεών   αιώνων,  τελικά δεν ήταν οι κορυφαίες κατακτήσεις ,όπως αυτής των φυσικών, απαράγραπτων, απαρασάλευτων δικαιωμάτων και δικαίων της γυναίκας ως άνθρωπος,  αλλά τυφλή διεκδίκηση συμμετοχή  σε ό,τι  στρεβλό και  αφύσικο, καλλιέργησε, διέθετε και προπαγάνδισε ως  επιτυχία και  καταξίωση ο άντρας: Τη δύναμη, την εξουσία, το «κύρος». Αυτά έθεσε κυρίως  ως πρότυπα κατάκτησης η γυναίκα με το φεμινιστικό κίνημα.
Αλλά και αυτά, ως  ζητούμενα ουδέποτε  τα κατάκτησε στην ουσία και εξ ολοκλήρου (ρίξτε για παράδειγμα μια ματιά στη σύνθεση και τον αριθμό των μελών  των κοινοβουλίων παγκοσμίως). ΄Εμειναν στη σφαίρα της ανεκπλήρωτης επιθυμίας και της συνεχούς , επίπονης και ψυχοφθόρου διεκδίκησης. ΄Ενας τραγικός Σίσυφος και η γυναίκα, όπως και ο άντρας,  που δεν έχει ελπίδα αναπαμού.
Οπότε, αρκέστηκε κι εκείνη  σε υποκατάστατα και αντιγραφές κλασικών αντρικών προτύπων και συνηθειών παθογένειας, όπως το αντριλίκι,  ο σεξισμός, η  αθυροστομία, το αλκοόλ,το κάπνισμα, τα άλλα όμοια και παρεμφερή . Ούτε έγινε ,όπως λένε,  κακέκτυπο του άντρα. Γιατί, κακό (με την έννοια του «αφύσικου») ήταν πάντα το καλούπι και οι συμπεριφορές  του άντρα.
«΄Ανθρακες ο θησαυρός», τελικά ενός κινήματος, που διέθετε εξ αρχής τη δυναμική να έχει εξελιχθεί σε επανάσταση των επαναστάσεων, στην κατάκτηση-πραγμάτωση  του  ιστορικότερου, παν-ανθρώπινου αιτήματος, της σημαντικότερης επιδίωξης :   Στην επαναφορά του εκτροχιασμένου τρένου της πορείας του ανθρώπου  στις κανονικές  του ράγες.  Στην αρχέγονη κατάστασή του, όπως πρέπει να έζησε στις πρώτες ,αρχαίες, αταξικές, φυσικές κοινωνίες του. Τότε που μάλλον ήταν ένας πραγματικός  Homo Naturalis. Φυσικός ΄Ανθρωπος.
Αντ΄αυτού , ειδικά σήμερα, η γυναίκα  όχι μόνο δεν καταξιώθηκε ως φυσικός ΄Ανθρωπος, αλλά  βρέθηκε  να σέρνει  βαρύτερες και περισσότερο εξευτιλιστικές  αλυσίδες από εκείνες που κουβάλαγε παλιότερα. Και δε εννοούμε μόνο την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση που υφίσταται, όπως και ο άντρας στην  οικονομία της Αγοράς . Καταβάλει κι εκείνη φυσικά το  σκληρό τίμημα,  το αναπόφευκτο κόστος, αφού η μορφή της, ανοήτως, αντικατέστησε τη φυσική και  πρωτογενή οικονομία, που απαιτούσε  το άτομο να καταναλώνει ό,τι παράγει).
Το χειρότερο για το άλλο φύλο του ανθρώπου, είναι πως  βιώνει τον απόλυτο ντροπιασμό  της ανθρώπινης φύσης της από καταβολής της ιστορίας τους πλανήτη μας. Αυτο-υποβιβάστηκε σε «πράγμα», είδος εμπορίου, σε προϊόν εμπορικής  εκμετάλλευσης στην αγορά του σεξισμού.
Είναι αυτή η απέραντη αγορά, ίδιων αναλογιών και επιδιώξεων με την καπιταλιστική, που έχει αναλάβει μονοπωλιακά την ικανοποίηση αναγκών των ατόμων της πανανθρώπινης κοινωνίας  με  δικά της ιδιόμορφα, «μαϊμού» προϊόντα-υποκατάστατα, τα οποία, όμως, στην αυθεντική τους, τη φυσική εκδοχή  θεωρούνται και είναι αγαθά «ευρείας κατανάλωσης» και ανάγκης.  Οι παράμετροι     του σεξ,  όταν   ταυτοποιούνται  ως πράξη ικανοποίησης, ηδονής, διασκέδασης που προσφέρει εκτός των άλλων το φυσικό, γενετήσιο ένστικτο στο άτομο, είναι ευλογία και πηγή ευδαιμονίας . ΄Οταν όμως μεταλλάσσονται και αναγνωρίζονται ως ιδεολογήματα, φαντασιώσεις, εμμονές και αρρωστήματα ,είναι η κατάρα  αφύσικης  κατάστασης.
Τέτοια μεταλλαγμένα προϊόντα της ερωτικής βιομηχανίας υπάρχουν άπειρα. Πρώτο σε ζήτηση και με εξαιρετική  αγοραστική αξία,  η προσμονή του μεγάλου, του καταλυτικού έρωτα. Εκείνου  του βασανιστικού  συν-αισθήματος, που   εννυχεύει (νυχτερεύει)  στις παριές (παλιότερα) και τώρα στις φαντασιώσεις  των νεανίδων.  Και τον  κουβαλάει στις αποσκευές του …άσπρου αλόγατου, αποκλειστικά και μόνο   ο κύριος «Διαφορετικός»   και  «Μοναδικός».  Με τον ίδιο τρόπο εκφυλίζονται    και όλες  οι άλλες ροζ εκδοχές του σεξ και του έρωτα  στις σχέσεις των δύο φύλων.
  Σ΄αυτή, λοιπόν, τη συγκεκριμένη    σεξιστική-ερωτική αγορά ,που λέγαμε,  επένδυσε αστρονομικά ποσά  ένα μεγάλο κομμάτι της καπιταλιστικής, εμπορικής μηχανής. Είναι τα προϊόντα  των ροζ βιομηχανιών  (θέαμα, άκουσμα , ανάγνωσμα κυρίως) που διαφημίζονται, διατίθενται  και καταναλώνονται αφειδώς από το αγοραστικό κοινό και κάνουν φυσικά πάμπλουτους τους συντηρητές της. Πακτωλός κερδών και μετοχών ρέουν  στα ταμεία τους καθημερινά.
Παράλληλα, η ίδια σεξιστική αγορά έχει εξαπολύσει μια πρωτοφανή  διαφημιστική καμπάνια-εκστρατεία   για την καθήλωση και την υποταγή της γυναίκας στην ανέφικτη ιδέα-φαντασίωση  του πρότυπου της αιώνιας, νέας και όμορφης, που έχει γίνει πλέον εμμονή και μοναδικός δρόμος κατάκτησης των ερωτικών, σεξουαλικών  της φαντασιώσεων. Προώθησε και την  άλλη  επίσης  ροζ και υπερ-κερδοφόρα επιχείρηση της μόδας, των καταστημάτων καλλυντικών, ρούχων, άλλων αξεσουάρ  θηλυκότητας,  των ινστιτούτων αισθητικής  και της λοιπής παχυλής όμοιας μπίζνας.
 ΄Ενας ολόκληρος εμπορικός κόσμος με  αμύθητα κέρδη  κινείται, ζει και αναπνέει γύρω από την αιδοιοκρατική πλέον μορφή στην οποία έχουν μεταλλαχτεί  οι κοινωνίες μας. Η γυναίκα ως εμπορικό ερωτικό-σεξιστικό  προϊόν, απεδείχθη το καλύτερο εμπόρευμα του καπιταλισμού.
Οι έμποροι της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ανοησίας, της αφέλειας,της  ματαιοδοξίας   δεν έχουν  μόνο   αποσβέσει ό,τι επένδυσαν, αλλά προσδοκούν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη, όσο δε διαφαίνεται στον ορίζοντα προοπτική αλλαγής. Καμιά προσπάθεια να απεμπλακούν οι ανθρώπινες κοινωνίες   απ΄αυτή την αφύσικη και εξευτελιστική κατάσταση, που βιώνει στις ημέρες μας η γυναίκα.
 Λείπει παντελώς τούτη την ώρα   ένα δυναμικό, ακτιβιστικό, φεμινιστικό κίνημα παγκόσμιας εμβέλειας. Αλλά όχι σαν εκείνο παλιότερα που τα μέλη τους σήκωναν στις πορείες τους σουτιέν και κυλοτάκια  αντί για πλακάτ και παλούκωνα στις διαδηλώσεις τους ομοιώματα αντρικών κεφαλιών ή κατακρεουργούσαν εικονικά αντρικά μόρια.  Απουσιάζει  μια λογική ,αυτονόητη,  φυσική ιδεολογία  μιας  γυναικείας κίνησης που   δε θα αντιμάχεται τον άντρα, δε θα τον θεωρεί σε αντίπαλο,  ανταγωνιστή,»διαφορετικό».
Ζούμε   στον αστερισμό της αιδοικρατίας με κυρίαρχο το εμπορικό σλόγκαν  «το μο@νί σέρνει καράβι» . Τέρμα εδώ και χρόνια η φαλλοκρατία.  Από τη «Σκύλα στη Χάρυβδη», τελικά.