αν δε λογοδοτήσουν και δεν τιμωρηθούν τα μέλη της συμμορίας των επαγγελαματιών της σόυ μπίζνες που κατασκευάζουν ενόχους για να πουλάνε το κατάπτυστο εμπόρευμά τους.
Χρ, Μπογιατζή, “παιδοψυχολόγος”:
«Παμφάγο τέρας, βρυκόλακα!» , ΣΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΟΣΜΗ ΕΧΕΙΣ! »!
“Δεν το βλέπετε; Η ζωγραφιά της Τζωρτζίνας που «φωνάζει» βοήθεια!”
Νικολούλη, Τατιάνα, Κουζουλός, Λαμπρόπουλος, Λιάγκας, Σκορδά, Μπογιατζή οι λοιποί “Κρέοντες” της τραγωδίας,διέπραξαν ΄Υβριν. Η τιμωρία είναι όρος, αναπόσπαστο τμήμα της δικαικής τάξης στον κόσμο.
Φεύγοντας από το κελί της η χαροκαμένη μάνα, μην τολμήσετε να αφήσετε αδειανά τα διπλανά. Κακοποίησαν βάναυσα ό,τι πολύτιμο έχει ως αποκλειστικότητα η γυναίκα, τη μητρότητα . Τέτοιο ανουσιούργημα ξεπερνά ακόμα και την ΄Υβρη.
****
Απολογία Πισπιρίγκου: Είμαι και θα είμαι η μαμά της Τζωρτζίνας -Δεν θα πείραζα ούτε μία τρίχα από την κόρη μου
«Ημουν είμαι και θα είμαι η μαμά της Τζωρτζίνας και αυτό δεν θα μου το στερήσει κάνεις» Την κατηγορία δεν την αποδέχομαι Δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό μου να πειράξω έστω και μια τρίχα. Αυτά που άκουσα εγώ εδώ δεν ήταν το δικό μου παιδί δεν μιλούσαν για το παιδί μου. Κλαίει αναφέρεται όταν γεννήθηκε, Ζούσα το θαύμα. Αυτό το πλασματάκι με έκανε μαμά. Μου έδωσε το νόημα της ζωής. Εκείνη τη στιγμή της υποσχέθηκα ότι θα είμαι για πάντα δίπλα της. Θέλω Να σας πω για τον χαρακτήρα της Τζωρτζίνας μου.
Ήταν ένα κοινωνικό πολύ κοινωνικό παιδί την ήθελαν για φίλη είχε φίλες την αγαπούσαν οι δασκάλες της την έλεγαν αρχηγό. Επειδή ακούστηκαν ανακρίβειες. Μετά το θάνατο της Μαλένας η δασκάλα της Τζωρτζινας αρρώστησε και ζήτησε να βρω το τηλέφωνο της δασκάλας της. Δεν είναι το κλασικό παιδί με τις κούκλες έπαιζε μπάλα ήταν σε ομάδα που ήταν ο πατέρας της».
Πάω από το ένα στο άλλο. Μου ζήτησε να πάρω τη δασκάλα της για να δει αν θα είναι καλά και θα γυρίσει στο σχολείο. Αυτό που άκουσα ότι ήταν ένα παιδί φοβισμένο είναι τελείως εκτός πραγματικότητας.
Η Τζωρτζίνα ήταν ένα παιδί που μιλούσε παρά πολύ. Γινόταν στο σχολείο κάτι ερχόταν να το πει. Στο σπίτι της γιαγιάς το ίδιο. Ήταν πολυλογού ήταν απίστευτο θεωρώ ότι έχει τις χαρές όλες αυτό το παιδί.
Η εντύπωση που ήθελαν να δώσουν για το παιδί μου είναι λανθασμένη. Η Τζωρτζίνα μου έμοιασε στο φαγητό. Είναι δύσκολο να μιλάω για την Τζωρτζίνα σε παρελθόντα χρόνο. Είναι αδιανόητο.
Ότι μιλάω για εκείνη χωρίς να είναι εκείνη εδώ. Συγχωρέστε με. Με τη Μαλένα μπορούσαμε να διαβάσουμε παραμύθια και να παίζουμε με κούκλες. Η Τζωρτζίνα ήταν ακριβώς το αντίθετο.
Δεν ήθελε κοριτσίστικα. Είχε μια μηχανή από το τζάμπο και έλεγε θα ανέβω στη μηχανάρα μου. Ήταν παιδί της εξωτερικής δραστηριότητας. Φανταστείτε και μέσα στο σπίτι όσο είχαμε τη Μαλένα μας είχαμε ένα φουσκωτό. Περιγράφει ένα περιστατικό που ξεφούσκωνε το φουσκωτό. Αυτές είναι στιγμές των παιδιών που δυστυχώς δεν γυρνούν πίσω.
Οι λέξεις που μπορεί να την περιγράψουν την Τζωρτζινα είναι αμέτρητες. Ήταν τα πάντα. Τραγουδούσε το Βέρτη και στε γαλλικά ήταν το πιο χαρισματικό παιδί. Εδώ είναι ο μπαμπάς της μπορεί να το επιβεβαιώσει .
Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Έχω παρουσιαστεί ως ψυχρή και χωρίς συναίσθημα και τώρα μου βγαίνουν δάκρυα. Είναι η πρώτη φορά που μιλάω για την κόρη μου,που εγώ μεγάλωσα ,που εκφράζομαι.
Ούτε μπορώ να ξεστομιστώ αυτό που με κατηγόρησαν. Άκουσα από το Καραμανδάνειο για ένα φοβισμένο παιδί. Όντως ήμουν ψύχραιμη Εκείνες τις στιγμές αυτό είναι ψυχραιμία για μένα. Εχω ακούσει τέρατα.
Νομίζω ότι μιλούν για κάποιο άλλο παιδί. Στο Καραμανδάνειο πιστέψαμε όλοι ότι ήταν ψυχολογικό. Δυστυχώς η Τζωρτζινα ήταν μπροστά σε ένα περιστατικό βίας του μπαμπά της προς εμένα. Υπήρχε μια προστριβή μεταξύ εμου και του πρώην συζύγου μου εκείνη την εποχή και την είχα πάρει στο σπίτι της μαμάς μου.
Στην Τζωρτζινα είχα ανακοινώσει ήδη την 4η εγκυμοσύνη η αντίδραση της η πιο δυνατή τη αγκαλιά του κόσμου Μαμά σε ευχαριστώ. Δεν της είχα πει ποτέ για τον μπαμπά της. Τη Μαλενα μου και την Τζωρτζινα μου προσπαθούσα να τις προστατεύσω. Η Τζωρτζινα δεν εκφράστηκε ποτέ και μας είχε κινήσει την περιέργεια.
Είδε τις αδερφές της στο γραφείο τελετών. Στην Ίριδα της έπιασε το χέρι τραβήχτηκε και της είπα μήπως θες να φύγουμε όχι μαμά μου είπε. Αυτή ήταν η Τζωρτζινα ήταν οκτώ ετών και ήταν σαν 12. Στο πένθος για τη Μαλενα μου είπε μαμά βγάλε τα μαύρα εγώ και ο μπαμπάς είμαστε δυνατοί.
Με ταρακούνησε. Στην Ίριδα είχα θυμό οργή αγανάκτηση γιατί σε εμάς Με όλους τα έχω βάλει με θεούς με δαίμονες. Εχω να πω πολλά για την τετραπληγία και τον Ηλιαδη.
«Στην ερώτηση…. τετραπληγία ή …. Την ίδια απάντηση θα παίρναν από μένα: «Εγώ τη θέλω!». Δε μπορώ να διανοηθώ ότι θα μπορούσε κάποιος γονιός να απαντήσει κάτι διαφορετικό. Ήταν όλη μου η ζωή!»,