Με τον πλέον επίσημο τρόπο η ρωσική ηγεσία ανακοίνωσε ότι έχει έτοιμη την απάντηση στο αμερικανικό στρατιωτικό δόγμα του «ακαριαίου παγκόσμιου χτυπήματος» και αυτή είναι ένας νέος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος, που έχει τη δυνατότητα να διατρυπά πρακτικά κάθε αντιπυραυλική ασπίδα.
Τις σχετικές ανακοινώσεις έκανε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Γιούρι Μπορίσοφ, ο οποίος εξήγησε ότι οι εργασίες για την ολοκλήρωση της σχεδίασης και την έναρξη της παραγωγής του νέου βαρέος πυραύλου βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη. Οι εργασίες αυτές για την κατασκευή του πυραύλου με την προσωρινή ονομασία «Σαρμάτ» θα έχουν ολοκληρωθεί περί το 2018-2020 και κατά το Ρώσο αξιωματούχο «το νέο αυτό στοιχείο των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων θα τις έχει επανεξοπλίσει κατά ποσοστό όχι 70, αλλά 100 % έως το 2020».
Ο νέος διηπειρωτικός πύραυλος κατασκευάζεται ταυτοχρόνως από μια σειρά ρωσικές επιχειρήσεις και ινστιτούτα, με επικεφαλής το Κρατικό Πυραυλικό Κέντρο Μακέεφ. Η μεγάλη του εμβέλεια επιτρέπει την εκτόξευσή του τόσο μέσω του Βορείου, όσο και του Νοτίου Πόλου, γεγονός, που υποχρεώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να σχεδιάζουν πλέον ένα παγκόσμιο σύστημα αντιπυραυλικής ασπίδας. Οι μεγάλες ελκτικές δυνατότητες του πυραύλου επιτρέπουν να μεταφέρει όχι μόνο τις πυρηνικές κεφαλές του, αλλά και μια μεγάλη γκάμα παραπλάνησης-αποφυγής κάθε αντιπυραυλικής άμυνας.
Ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός συνέδεσε την παραγωγή του νέου πυραύλου με τα γενικότερα σχέδια εκσυγχρονισμού και επανεξοπλισμού των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και την ενίσχυση της ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας. Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται σήμερα η παραγωγή και αντικατάσταση πυραύλων παλαιότερης τεχνολογίας με τους «Γιαρς» και «Μπουλαβά», ενώ ο νέος πύραυλος θα ενταχθεί στο πρόγραμμα αντικαταστάσεων των λεγόμενων πυραύλων «Σατανά».
Στο αμερικανικό πρόγραμμα «ακαριαίου παγκόσμιου χτυπήματος» (Prompt Global Strike) αναφέρθηκε πρόσφατα ο (κατά τα άλλα …μετριοπαθής) πρόεδρος Ομπάμα μιλώντας στους αποφοίτους Στρατιωτικής Ακαδημίας της χώρας. Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν βαλλιστικούς πυραύλους χερσαίας και θαλάσσιας εκτόξευσης, το νέο πρόγραμμα προβλέπει τη δημιουργία επιθετικών εξοπλιστικών συστημάτων, τα οποία θα είναι σε θέση να καταφέρουν μη πυρηνικό τακτικό χτύπημα σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη εντός μίας ώρας από τη στιγμή λήψης της σχετικής απόφασης. Βάση του προγράμματος αυτού είναι μια σειρά ριζικά εκσυγχρονισμένοι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλου, υπερηχητικοί πύραυλοι τύπου «κρουζ», καθώς και υπερσύγχρονα όπλα, που εξιοποιούν νέες τεχνολογικές δυνατότητες, όπως τα λεγόμενα «κανόνια λέιζερ» και τα «παλμικά όπλα».