Χρονιά πέρασε, χρονιά ήρθε. “Ο βασιλεύς απέθανε,  ζήτω ο βασιλεύς”. Η  ζωή συνεχίζεται, γιατί  στη ίδια την ύπαρξή της, το κυρίαρχο  συστατικό της, είναι  εκείνο της προσαρμοστικότητας. Η αντοχή πάλι είναι από τα συστατικά της προσαρμοστικότητας.  Μαζί της, δίδυμα, η  ελπίδα. Αντέχεις,  υπομένεις ,προχωράς.  ΄Οποιο έμβιο ον δεν ακολουθεί  ή δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτό τον κανόνα, εξαφανίζεται και ή χάνεται για πάντα ή εμφανίζεται  με νέες μορφές σε μια εξέλιξη τους είδους , όπως την προσδιόρισαν, κυρίως οι μετά το  Δαρβίνο ερευνητές.

Το 2021 ήταν δύσκολο. ΄Ομως, προσαρμοζόμαστε στους καιρούς και τους χρόνους  και προχωράμε. Βαβαίως, δεν  έχουν καταστεί αξεπέραστα τα προβλήματα. Δεν είναι τούτη την ώρα  μη αναστρέψιμη η κατάσταση. Αναφερόμαστε  στο ζήτημα της πανδημίας.  Δε φτάσαμε στο μη παρέκει, Και  όπως δείχνουν τα πράγματα, η  σφοδρότητα του  ιού,  σε κανένα χρόνοι μέσα,  θα έχει  κοπάσει.

Πάλι (και πώς θα συνέβαινε αλλιώς), η Ιστορία είχε τον πρώτο λόγο στην επισήμανση της εξέλιξης της πανδημίας. Εξ αρχής διαβεβαίωνε πως ο δρόμος του κορόνα  θα είναι αδιέξοδος  Θα χτυπήσει, θα εξολοθρέψει, θα τρομοκρατήσει ,θα ηττηθεί.  ΄Ετσι γινόταν  πάντα και έτσι θα γίνει και τώρα. Σκληρότερες και πραγματικά    σε τρομακτικούς αριθμούς απώλειες είχε η ανθρωπότητα στο παρελθόν σε πολλές πανδημίες. Στο τέλος νικήθηκαν όλες. Ο συναγερμός έληξε κάποια στιγμή. Η ζωή επανήλθε στην καθημερινότητα της.

Και ποιο είναι  το κορυφαίο δίδαγμα και σε αυτή  σήμερα τη  “μικρή” πανδημία ,  της επιστήμης του Θουκυδίδη;   Με ποιο τρόπο  “πρόβλεψε” τη λύση;  Βέβαια, η Ιστορία δεν  προβλέπει. ΄Ετσι όπως το κάνουν οι λογής μελλοντολόγοι. Καταγράφει και διασώζει  παρατήρηση, εμπειρία, γνώση.

Και το δικό της συμπέρασμα από τα  “αρχεία” της     στους αιώνες είναι τούτο:  Οι πανδημίες, έχουν “κύκλο ζωής”. Πρέπει να τον κλείσουν,  για να εξαφανιστούν. Να αφήσουν απώλειες, να φέρουν αναστάτωση ,καμιά φορά τα πάνω, κάτω. Αλλά,  αν κλείσει ο κύκλος της κάθε  πανδημίας ,που σημαίνει αν  ολοκληρωθεί στον πληθυσμό η ΑΝΟΣΙΑ,  αυτή είναι ο  πραγματικός της  τάφος . Δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης . Αποδυναμώνεται, συρρικνώνεται, χάνεται. Η ζωή επανέρχεται  στη “χρυσή”  ρουτίνα της.

Οι γιατροί και οι ειδικοί πιάστηκαν απροετοίμαστοι στην πρόσφατη επέλαση  τουCovid 19.  Εξ ου και το αλαλούμ στην ενημέρωση, αλλά και στη φαρμακευτική της αντιμετώπιση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που η μια επίσημη, ιατρική άποψη, ανέτρεπε τη άλλη. Ακόμα και στο κορυφαίο ζήτημα του εμβολιασμού, ναι, μεν, υπήρξε (και ευτυχώς) ομοφωνία των ειδικών, ως προς την αναγκαιότητά του, αλλά δεν ήταν  λίγοι, όσοι αυτονομήθηκαν και είπαν τα δικά τους, που, όπως αποδεικνύεται σήμερα,  τα περισσότερα, ήταν πέρα από κουφά- συνωμοσιολογικά και λίαν επικίνδυνα. Πέθαναν άνθρωπο εξαιτίας τους.

Αυτός είναι ο λόγος, που ο ιατρικός και ο συναφής του  επιστημονικός χώρος, οφείλουν να σοβαρευτούν  για την επόμενη φορά, της πανδημίας,  που  θα έρθει, σίγουρα , μια μέρα πάλι.  Να είναι και περισσότερο ενημερωμένοι  και καλύτερα προετοιμασμένοι. Το πιο σημαντικό να γίνουν σοβαροί. Επιστήμονες με ήθος, επιστημονικό κύρος, πέρα  από   φορείς γνώσης και εξειδίκευσης. Να μην ξαναδούν οι γενιές που κάποια μέρα θα πληγούν ξανά  από μια παρόμοια ή χειρότερη πανδημία ,αυτό το εγκληματικό ολίσθημα , τη σημερινή αμετροέπεια ,τον ανεπίτρεπτο  αριβισμό ,τον άθλιο συμβιβασμό και την αισχρή διαπλοκή  που είδαμε εμείς. Να καταντάει  η επιστήμη   υποπόδιο της εξουσίας και οι  επιστήμονες  σφογγοκωλάριοι  των “πολιτικών”!

Να μείνουμε στην Ελλάδα. Η πανδημία, θα είχε και λιγότερες επιπτώσεις, κυρίως στις απώλειες ζωής και την οικονομία, αλλά και στη γρηγορότερη εξασθένισή της,  αν  δεν υπήρχε το είδος της διακυβέρνησης και της αντιπολίτευσης ,  που ασκείται στη χώρα μας. Και ο δύο αυτοί θεσμοί  ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ στη διαχείριση της πανδημίας.  ΄Εχουμε στοιχειοθετήσει εδώ με ντοκουμέντα   τη συγκεκριμένη  άποψη και δεν θα το επαναλάβουμε.

΄Ομως, οφείλουμε άλλη μια φορά  από τις πολλές,  να επισημάνουμε επίσης, ,πως  τη μεγαλύτερη ευθύνη,  τόσο στον τρόπο  διαχείρισης του θέματος της πανδημίας ,όσο και σε αυτή  στις   υπόλοιπες, μεγάλες ζημιές που έχει υποστεί η χώρα, φέρνει ακέραιη  η  γκεμπελική βιομηχανία. Πρόταξε (και δε θα  μπορούσε να γίνει αλλιώς) το εγκληματικό κέρδος της πάνω από τους σκοπούς και την ευθύνη που έχει ο Τύπος, ο οποίος στη σωστή και  ανεξάρτητη λειτουργία του ,  χαρακτηρίζεται  ως η “τέταρτη εξουσία”.  Ελέγχει όλες τις άλλες, μαζί και  τους θεσμούς μιας Πολιτείας.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε αυτή η βρώμικη, ελληνική μαφία των κοντυλοφόρων , ήταν εγκληματικές. Αν  η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση με τους εξωνημένους  αχυρανθρώπους της επιστήμης συμπεριφέρθηκαν με τον τρόπο που το έκαναν,  και έχουν ,για να το πούμε  σχηματικά  στην κατάρρευση του οικήματος , την ευθύνη της πτώσης της στέγης,   οι Γκέμπελς, δεν άφησαν  απλώς να καταρρεύσει ο  ΦΕΡΩΝ ΣΚΕΛΕΤΟΣ.  Τον κατεδάφισαν οι ίδιοι με εκρηκτική  ύλη τα “μικρόφωνα” και τις “πένες” τους.

Η Ιστορία διασώζει για τις γενιές την πείρα του παρελθόντος. Αυτή είναι μια από  τις πολλές αποστολές  της΄. ‘Οταν το ΠΑΡΟΝ  γίνεται ΜΕΛΛΟΝ,  η Ιστορία  στην πραγματικότητα “επανεκδίδει” τις ίδιες σελίδες της ,πότε με “διόρθωση ημαρτημένων” και πότε με “προσθήκη νέων δεδομένων”. Αυτή είναι μια από τις δουλειές που κάνει,  με κύριο μοχλό την ιστορική δημοσιογραφία. Και θυμίζουμε το χιλιοειπωμένο  εδώ:  Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΜΟΝΟ  ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ.

Σήμερα ,  η Ιστορία με τα ίδια εργαλεία, συνεχίζει όπως πάντα, να καταγράφει  και να ετοιμάζει  τις νέες σελίδες της, για να επανέκδοσή τους στο Μέλλον.  Και, στη περίπτωση που επανακάμψει τούτη ή  μια άλλη πανδημία σε άλλες γενιές,  η συμβουλή της είναι:  Μην επιτρέψετε ξανά ποτέ ,η  διαχείρισή της να μείνει στα χέρια αυτών που τους την αφήσαμε  εμείς στα χρόνια μας.

Ετοιμαστείτε από  πολύ πιο νωρίς. Επιλέξτε ή “κατασκευάστε” έναν “Κιγκινάτο”.  Θα τον χρειαστείτε για να μη σας συμβούν ,όσα συνέβησαν σε μας σήμερα, που δεν  είχαμε προβλέψει να  υπάρχει ,για  να τον προσκαλούσαμε  από το “μικρό χωράφι” του ,να κάνει αυτό ακριβώς που δεν κατάφεραν  να κάνουν  οι “άλλοι”, οι δικοί μας  σημερινοί διαχειριστές της κρίσης.

Προσοχή, όμως !  Είναι απαραίτητο ,μια τέτοια “Μορφή”  ,προσωπικότητα ή “Μηχανή”   να έχει, πέρα από τις άλλες αρετές , τούτη πρώτη:  “Να καλλιεργεί  το μικρό του κτήμα  εκεί, κοντά  στον Τίβερη”! ΄Ορος  sine quan non, που έλεγαν οι  σοφοί Ρωμαίοι.