ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

«Περάσαμε ξυστά από την κατάλυση των ελευθεριών, την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος», δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχολιάζοντας τις αποκαλύψεις Γκάλμπρεϊθ για το Plan B του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη.

Μιλώντας στο Mega, ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ότι η προκλητική αφέλεια του κ. Γκάλμπρεϊθ συναντά την πονηριά.

Αναφερόμενος στον Γιάνη Βαρουφάκη, ο κ. Βενιζέλος είπε: «Είναι άλλο να έχει κανείς εναλλακτικό σχέδιο για έξωθεν απειλές και άλλο το plan B ή plan X να είναι αυτό που πραγματικά επιδιώκεις».

Παράλληλα ο Ευάγγελος Βενιζέλος  σχολίασε ότι οι ευθύνες είναι του πρωθυπουργού, καθώς «ήταν επιλογή του κ. Τσίπρα να οδηγηθούν τα πράγματα στα άκρα. Ο κ. Βαρουφάκης ήταν επιλογή του κ. Τσίπρα. Με την ίδια ευκολία που τον έκανε υπουργό, με την ίδια ευκολία τον έβγαλε. Η ενοχοποίηση Βαρουφάκη είναι ασπίδα για τις τεράστιες ευθύνες της πραγματικής ηγετικής ομάδας».

Στο πλαίσιο αυτό, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό πως εξευτέλισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στη Μεγάλη Βρετανία, όπου δεν κάνουν ερμηνεία του αποτελέσματος, αλλά αλλάζουν κυβέρνηση. «Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν ήταν συγχωροχάρτι» δήλωσε.

Δεν μας τα λέει καλά εδώ ο Ευάγγελος. (Για τον ανεκδιήγητο ΄Αδωνι, καλά. δεν παίζεται με τίποτα ο ακροδεξιός αυτός τύπος, αλλά…εν ταυτώ  και ευρωπαϊστής!). Για να βάλουμε τα  πράγματα σε μια σειρά.

1. Ο Τσίπρας ακολούθησε ή όχι τελικά τη γραμμή  Σαμαρά-Βενιζέλου, δηλαδή ΝΑΙ στην Ευρώπη; Η απάντηση είναι  ΑΣΥΖΗΤΗΤΙ την ακολούθησε. Και με τα…τέσσερα  μέσα.

2.  Ο Σαμαράς-Βενιζέλος με όσα έκαναν ως κυβέρνηση, χρεώθηκαν με το πολιτικό (κομματικό) χρέος που σήκωσε ο Τσίπρας; Μέρα με νύχτα η διαφορά, λέμε εμείς. Καμιά σχέση. Ο Αλέξης Τσίπρας από κεκτημένη…δημαγωγική   ταχύτητα και εξαιτίας φυσικά  του νεαρού  της ηλικίας του (διάβαζε έλλειψη πείρας), υποσχέθηκε πολλά προεκλογικά, τα οποία τελικά στράφηκαν εναντίον του και έγιναν θηλιά στο λαιμό του, γιατί  προτίμησε να υπακούσει στη λογική ,που ήταν και είναι ΝΑΙ στην Ευρώπη,  ΟΧΙ στο Grexit.  Και εις βάρος, λοιπόν, του μικροκομματικού του συμφέροντος,  τάχτηκε με την Ευρώπη, εισέπραξε το κομματικό κόστος, έσωσε, όμως, τη χώρα και την οδήγησε σε έναν καλό δρόμο. Εκεί ακριβώς που την είχε αφήσει η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

3. Αν για κάτι μπορεί κανείς να κατηγορήσει την Αλέξη Τσίπρα είναι α. η άκρατη δημαγωγία ,που διδάχτηκε από το δάσκαλο του λαϊκισμού Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία, πάντως,  προς τιμήν του,  εγκατέλειψε, όταν βρέθηκε μπροστά στην ευθύνη και το σταυροδρόμι   να σώσει ή να καταβαραθρώσει τη χώρα και β. η αδυναμία του να αντιληφθεί αμέσως  πως δεν υπήρχαν από την πρώτη στιγμή περιθώρια διαπραγμάτευσης, αφού η  Ευρώπη ήταν έτοιμη να μας πετάξει έξω, αν δεν γίνονταν δεκτές στο ακέραιο οι απαιτήσεις της. Γι΄αυτό άργησε στις περίφημες εκείνες διαπαραγματεύσεις τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής του, να πάρει την απόφαση … “ή ταν ή επί τας”.  Ο ίδιος ισχυρίζεται πως θα ήταν ανόητο και ανήθικο πολιτικά  να υπογράψει ό,τι χαρτιά του βάζανε μπροστά του οι Ευρωπαίοι, όπως οι άλλοι ευρωπαϊστές αρχηγοί κομμάτων στη συνάντησή τους  τον πρότρεπαν.  Και διάλεξε, όπως θα έκανε κάθε σώφρων  να δώσει τον αγώνα του μέσα από μια διαπραγμάτευση που κράτησε, όντως, πολύ και στοίχισε στη χώρα σε χρήμα. Είναι, όμως, απολύτως λογικό αυτό το επιχείρημα. Δεν “ξεβρακώνεσαι” με την πρώτη. Δεν αφήνεις να σου πάρουν με το καλημέρα τα παντελόνια. Γνωστά αυτά στην πολιτική και τη διπλωματία.

4. Το πλάνο Β΄σίγουρα ήταν απαραίτητο να υπάρχει και καλώς υπήρξε. Κάθε φρόνιμος πρωθυπουργός εκείνες τις δύσκολες ώρες που δεν ήξερες “τί τέξεται η επιούσα” ,όφειλε να έχει εναλλακτικές λύσει. Που σημαίνει και β και…γ πλάνα. Και ο Τσίπρας τα είχε. Η διαφορά, όμως, είναι πως ο πρωθυπουργός αυτό το Β΄πλάνο το ενέταξε στις δεύτερες προτεραιότητές του και θα το ενεργοποιούσε μόνο στην περίπτωση που αποτύγχαναν  οι διαπραγματεύσεις. Από τη στιγμή που πήρε την απόφαση να ταχθεί στη μεριά που έγερνε η ευρωπαϊκή ζυγαριά α. και το σχέδιο Β΄ που  από μόνο του πλέον ήταν  άχρηστο εγκατέλειψε β.  και έδωσε κλωτσιά στους “δραχμιστές”,που είχαν το συγκεκριμένο  πλάνο εκπονήσει και το ετοίμαζαν ως πρώτη προτεραιότητα. Ο Λαφαζάνης, ο Βαρουφάκης ,η Κωνσταντοπούλου  ΑΝΟΙΞΑΝ ΠΟΛΕΜΟ στον Τσίπρα, επειδή ακριβώς δεν προχώρησε το πλάνο Β, όπως εκέινοι επιθυμούσαν, αλλά, αντίθετα,  τα γύρισε και τάχτηκε με την πλευρά των Ευρωπαίων, κόντρα ακόμα και στα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος. Μάλιστα, αυτό ακριβώς παραδέχτηκε ο αρμοδιότερος πάντων και  αξιόπιστος μάρτυρας, ο σύμβουλος του Βαρουφάκη,  ο καθηγητής Γκάλμπρεϊθ πρόσφατα στο βιβλίο του, που πραδέχεται πως  “εμείς φτιάχναμε το πλάνο Β και τελικά ο πρωθυπουργός ούτε που καταδέχτηκε να το δει”.  Τί μαρυρία καταλυτική!

5.  Ας  αφήσουν, λοιπόν,  τώρα τις δημαγωγίες και το λαϊκισμό Ο Ευάγγελος, ο Κυριάκος και τα λοιπά κομματικά… τσακάλια, που ξαφνικά μεταμορφώθηκαν σε “δραχμιστές”, ενάντια στον Ευρωπαίο Τσίπρα! Δηλαδή, δε μας λένε, τί ήθελαν ,ακριβώς, για να είναι ικανοποιημένοι; Να εφάρμοζε ο πρωθυπουργός το πλάνο Β΄ και να έλεγε ΟΧΙ στην Ευρώπη; Γιατί ποιο πράγμα, τέλος πάντως , τον κατηγορούν οι Ευρωπαϊστές; Για το αυτονόητο και λογικό που θα έκαναν κι εκείνοι, αν ήταν κυβέρνηση; Να προσχωρήσει, δηλαδή, στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο;  ΄Η επειδή δεν  υπέγραφε ό,τι χαρτιά του βάζανε μπροστά του  οι δανειστές, όπως ήθελαν ο Βαγγέλας, ο Σταύρος ,η Φώφη και προχώρησε, έστω και σε αργή, άλλα απαραίτητη και αυτονόητη διαπραγμάτευη, διέπραξε γι΄αυτό έγκλημα;

   Ας απαντήσουν  οι  Μαυρογιαλούροι με το χέρι στην καρδια και όχι λοξοκοιτώντας στα κουκιά της κάλπης. Τελικά, ποιος σήμερα είναι ο πραγματικά δημαγωγός-λαϊκιστής;