ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

1.α. Εκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την επίθεση με χημικά στη Ντούμα
Εκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την επίθεση με χημικά στη Ντούμα
β. ΜΕΤΑ ΤΗ ΧΗΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΓΟΥΤΑ
Ανοιχτό το ενδεχόμενο πυραυλικής επίθεσης των ΗΠΑ στη Συρία
Με αντίποινα απειλεί τη Συρία ο Ντόναλντ Τραμπ. Φωτογραφία: AP

Συμβούλιο Ασφαλείας, ο ίδιος ο ΟΗΕ στο σύνολό του, το Διεθνές ποινικό Δικαστήριο, αλλά και το Ευρωπαϊκό  των…Ανθρωπίνων δικαιωμάτων (sic), όλοι  οι  άλλοι όμοιοι διεθνείς οργανισμοί και υπηρεσίες είναι επινοήσεις του ίδιου του Συστήματος, των πάσης φύσεως κυβερνητικών εξουσιών,  για να ρίχνουν  «στάχτη στα μάτια» των αφελών ή για να εξυπηρετούν  συγκεκριμένα  συμφέροντά τους, κυρίως οικονομικο-στρατιωτικά.  Αν κάποιος θεωρήσει υπερβολή αυτές τις διαπιστώσεις, ας μας φέρει ένα παράδειγμα πού και  πότε έχουμε αποφάσεις των παραπάνω οργανισμών ,  σύμφωνες με το Διεθνές Δίκαιο και το σύγχρονο δικαιικό  πολιτισμό και ποιες  σοβαρές τιμωρίες έχουν επιβάλει στις μέρες μας  σε εγκληματίες πολέμου, σε χώρες τρομοκράτες,  σε άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Να μνημονεύσουμε ένα  μοναδικά  αποκαλυπτικό παράδειγμα. Γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα (1995). Η χειρότερη μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου.   8.000  εκτελεσθέντες (αγόρια και άντρες)  από τους Σέρβους εθνικιστές. Ποινές;  Αστείες .  Σερβία; Ούτε καν μια τυπική συγγνώμη δεν έχει ακόμα ζητήσει το επίσημο κράτος  από τα θύματά του. Πόσο μάλλον να «φάει η μούρη τους χώμα» για τέτοιο ειδεχθές έγκλημα.  ΄Οπως αυτό, δεκάδες τα παραδείγματα σε όλη την υφήλιο. Ιδιαίτερα την Αφρική, την Ασία τη Λατινική Αμερική.

Κι στην πρόσφατη  περίπτωση   της χρήσης ρώσικων (στην ουσία) χημικών στη Γιούτα, να δείτε που το Συμβούλιο Ασφαλείας θα  βγάλει ηχηρές ανακοινώσεις, θα καταδικάζει, θα απειλεί, θα υποδεικνύει ενόχους, αλλά μέχρι εκεί. Αύριο θα πάνε όλοι στην ησυχία τους και θα ξεχαστεί κι αυτό το έγκλημα σε λίγο καιρό, όπως όλα τα άλλα παρόμοια (π.χ  του Ισραήλ, πάλι πρόσφατα,  με τους νεκρούς διασηλωτές Παλαιστίνιους στη Γάζα).

Ευτυχώς, όμως, που μέσα στην προοιονιζόμενη παγκόσμια αφασία και την επερχόμενη  κρίση, υπάρχει μια αχτίδα φωτός.  Τα ιστορικά δρώμενα που θα  ζήσουμε, σύντομα  θα αναγκάσουν   τον κόσμο να αλλάξει. Και ο νέος ΟΗΕ θα ζητήσει άπειρες φορές συγγνώμη για τα εγκλήματα του  σημερινού, “καταχρηστικά”  αποκαλούμενου ΟΗΕ.  Αλλά, «Ουδέν κακόν αμιγές καλού» λέγανε οι αρχαίοι δικοί μας εδώ.

Ο “Νέος Χίτλερ” στη Ρωσία  δε θα ησυχάσει. Δοκίμασε τις αντοχές των Αμερικανών στην Ουκρανία και τη Συρία  και τις βρήκε  ανύπαρκτες, μηδαμινές. Κατέλαβε σχεδόν τη μισή Ουκρανία και  έκλεψε την  «εκ των ων ουκ άνευ» για την ίδια την ύπαρξη της σημερινής (και παλιότερης) Ρωσίας ναυτική βάση στην  Κριμαία από  μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα. Αιματοκύλησε με τα όπλα και τους συμβούλους του τη Συρία με 350.000 νεκρούς και εξασφάλισε στην κατεστραμμένη χώρα 2 ισχυρότατες βάσεις. Σιγοντάρει το  δικτάτορα στην Τουρκία να συμπεριφέρεται, ως βαριάς  μορφής τρόφιμος τρελοκομείου .

Και  δεν πείραξε κανείς «τρίχα της κεφαλή» του. Σαν να μη συνέβη τίποτα. ΝΑΤΟ, οι ίδιοι οι Αμερικανοί, διεθνείς οργανισμοί παρακολουθούν άναυδοι  ως θεατές. Το ίδιο και στη νέα πρόκληση με τα χημικά στη Γιούτα. Σπασμωδικές κινήσεις και κραυγές από τον  Αμερικανό πρόεδρο, που  έκανε …τα μούτρα κρέας του δικτάτορα   της Συρίας, αφού  τον αποκάλεσε “ζώο”.

Ο  π. πρόεδρος της Αμερικής  Μπαράκ  Ομπάμα διέπραξε στη διάρκεια της θητείας του ένα από τα σοβαρότερα ιστορικά ατοπήματα. Παράβλεψε το ρωσικό κίνδυνο. ΄Εκλεισε τα μάτια στην κατάληψη και διάσπαση  της Ουκρανίας, αλλά και στον τρόπο που συμμετείχε και διεξήγαγε, η Ρωσία στην ουσία , τον πόλεμο στη Συρία. Και δεν έσπευσε να τιμωρήσει τον παρανοϊκό νεοϊμπεριαλιστή “Τσάρο”, παρά μόνο με κάποιους αστείους περιορισμούς, οικονομικούς κυρίως, που κάνουν τους ολιγάρχες-μαφιόζους Ρώσους να …σκάνε από τα γέλια. Μέγα ιστορικό λάθος του Ομπάμα. Του το καταλόγισε η Ιστορία και δεν σκίζεται η σελίδα τούτη.

Ο  νέος πρόεδρος της Αμερικής, ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι μια «παράξενη» περίπτωση  προέδρου, που όμοια  δεν ξαναείδε η Αμερική.  Απρόβλεπτος και δύσκολο, ως αδύνατο να τον προλάβεις  σε σταθερούς χαρακτηρισμούς.  Τη μια σφιχταγκάλιαζε τον Πούτιν και τώρα τον βρίζει πατόκορφα. ΄Εφτασε στα πρόθυρα πολεμικής υστερίας με τον δικτάτορα της Πιονκγιάνκ  και τώρα χαριεντίζεται μαζί του για τα …κιλά και τις μπουνιές που έκαστος είναι σε θέση να δώσει.  Στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας  φανάτιζε τους ακροδεξιούς  με ρατσιστικά  παραληρήματα και σήμερα παρουσιάζεται ως ο εγγυητής των δικαιωμάτων των  «διαφορετικών». Δεν μπορείς ,τελικά, να βρεις άκρη με τον Τραμπ. Κι εμείς όλοι, που σπεύσαμε  να του αποδώσουμε οριστικούς, τελεσίδικους  χαρακτηρισμούς, μάλλον βιαστήκαμε.

΄Ισως ο Ντόναλντ Τραμπ  κάνει την έκπληξη και τη διαφορά. Να αντιληφθεί  πως ο η «Αρκούδα του Βορρά» ,ο Νέος Τσάρος τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει, είναι αυτή της δύναμης, της ανάληψης στρατιωτικής  δράσης στο δικό του υπογάστριο, την Αν.  Ουκρανία ή   στη Μολδαβία -Υπερδνειστερία , αν τολμήσει να ξανακάνει τα ίδια στην καρδιά των Βαλκανίων  πια.  

 ΄Ολες οι άλλες  λύσεις  δοκιμάστηκαν  και είδαμε τα αποτελέσματα.  Αν ήδη απο το 2014  οι Αμερικανοί  δεν επέτρεπαν ούτε σπιθαμή ουκρανικού  εδάφους να καταλάβει ο δικτάτορας της Ρωσίας κι αν είχαν ισοπεδώσει τους τρελαμένους Ρώσους  εθνικιστές, σήμερα δε θα είχε συντελεστεί   καν η τραγωδία της Συρίας.  Και ο  υπόδικος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας  Ρώσος δικτάτορας θα είχε ξεδοντιαστεί. Οι ίδιοι οι Ρώσοι θα τον είχανε λιντσάρει.  Χωρίς εθνικιστικές “περγαμηνές” ο Πούτιν είναι μια άδεια στολή Τσάρου.  ΄Ενας   ταρτούφος,παλιάτσος  τσίρκου.

Η μία λύση  για  μην κάνει ο  αιμοσταγή ς τύραννος τα Βαλκάνια  “Συρία” είναι αυτή.  Η ανάληψη  στρατιωτικής δράσης  από το ΝΑΤΟ στην Α. Ουκρανία και η ανακατάληψη  της Κριμαίας. Η δεύτερη ,περισσότερο αποδεκτή,  είναι   η Ευρώπη κυρίως ,να συντονίσει μια μεγάλης έκτασης εκστρατεία ενημέρωσης του ρώσικου λαού για την επικινδυνότητα της συνέχισης τέτοιας ιμπεριαλιστικής τακτικής ,αλλά και της παράδοσης της  διακυβέρνησης  μιας ιστορικής  χώρας σε μια ομάδα  νονών και αρχινονών, με πραγματικές , μαφιόζικες συμπεριφορές.

Οι Ρώσικος λαός βρίσκεται υπό ομηρεία. Το  γεγονός και μόνο πως ένα  40% του εκλογικού σώματος, κυρίως μαφιόζοι , εθνικιστές, άλλα λούμπεν και περιθωριακά στοιχεία , προσέρχεται χρόνια τώρα στις κάλπες και εκλέγει με εξευτελιστικές για το ίδιο το σύστημα της δημοκρατίας  έναν πρώην πράκτορα της Κα Γκε Μπε ως  πρόεδρο της χώρας, δε σημαίνει πως το υπόλοιπο 60% αδιαφορεί.  Είναι πολιτική  στάση η Αποχή. Πέρα απ΄το γεγονός  πως  έχε επιβληθεί  μια πρωτοφανής τρομοκρατία στη χώρα εδώ και χρόνια. ΄Οποιος τολμήσει να αμφισβητήσει την εξουσία  του δικτάτορα, ή  θα είναι  στη φυλακή ή νεκρός από…ατύχημα.

Ας διαλέξει ο ελεύθερος κόσμος  της Δύσης. Κάθε  μέρα που περνάει  με τον παρανοϊκό νεοϊμπεριαλιστή «Τσάρο» στο τιμόνι της Ρωσίας, ουδείς μπορεί να κοιμάται  ήσυχος. Ειδικά  σε Βαλκάνια,  Αιγαίο,  Μεσόγειο, Μ. Ανατολή.

΄Οσο για την Ελλάδα, αυτή την ώρα ο “κακός δαίμονάς ” της  δεν είναι τόσο ο “έτερος Καπαδόκης” , παρανοϊκός και τούτος,  ο “Σουλτάνος”  Ερντογάν. Ο πραγματικός εφιάλτης είναι  ο  « Τσάρος»  που υποκινεί και υποθάλπει  τον εθνικισμό  και το φονταμενταλισμό του Ερντογάν και των  κυβερνητικών του κρετίνων.  Χωρίς τους Ρώσους  πίσω της, η Τουρκία είναι  “γυμνή” σήμερα.

Πολύ περισσότερο “αύριο”, αφού ήδη βρίσκεται επί θύραις  η άτακτη  χρεοκοπία της χώρας. Κι αυτή η οικονομική κρίση της γείτονος, δε θα έχει τέλος.  Ουδέποτε θα μπορέσει  να συνέλθει , αν δεν πέσουν  στη  χώρα ισχυρά νομίσματα ,όπως  δολάριο και ευρώ. Τα ρούβλια  είναι σκέτο χαρτί. Νόμισμα που υφίσταται, έχει αντίκρισμα, έστω και ανίσχυρο,  μόνο όσο το  ρώσικο “βενζινάδικο” λειτουργεί.   

Αλλά, για να συμβεί αυτό, πρώτα θα  συντριβούν ο παρανοϊκός δικτάτορας Ερντογάν και η θλιβερή παρέα του.  ΄Ορος επίσης sine qua non είναι η επανατοποθέτηση στις γραμμές,  του τρένου  για στην ιστορική πορεία της Τουρκίας  που δεν είνα άλλη από τη συνοδοιπορία της με  τη Δύση . Ουδέποτε   η λυκοφιλία της με τους «Ρως», τσαρικούς και σοβιετικούς, είχε  διάρκεια και ουσιαστικό όφελος. Δεν πρόκεται να έχει και τώρα.

 

2. Ο απίστευτο σκυλί με τα αυτιά… Μίκυ Μάους
Το απίστευτο σκυλί με τα αυτιά... Μίκυ Μάους [εικόνες]

Υπάρχουν χιλιάδες αξιολάτρευτα ζώα σε όλο τον κόσμο, αλλά αυτός ο μικρός Γκόμε είναι μοναδικός.

Αυτό το υπέροχο κουτάβι έχει κλέψει τις καρδιές των χρηστών του Instagram με περισσότερους από 60.000 θαυμαστές χάρη στα αυτιά του που θυμίζουν ποντίκι.

Αυτός δεν είναι απλά Γκόμε.  Είναι…γκόμενος πρώτος και μοναδικός στην σκυλοκοινωνία.

 3. ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
30.000 ευρώ πρόστιμο σε άνδρα που χτύπησε με λοστό σκύλο στην Λάρισα [εικόνες]
Φωτογραφία: onlarissa.gr

Συγκεκριμένα, το συμβάν έγινε στο Συκούριο Λάρισας εκεί όπου άνδρας, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει η τοπική φιλοζωική, χτύπησε κουτάβι με λοστό στο κεφάλι.

Αυτόπτης μάρτυρας επενέβη στο περιστατικό και ειδοποίησε την αστυνομία με αποτέλεσμα τη σύλληψη του φερόμενου ως δράστη, ενώ από την πληροφόρηση που δίνει η φιλοζωική, του επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο ύψους 30.000 ευρώ για κακοποίηση ζώο. Σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία.

Ποιος τώρα είναι το ζώο και μάλιστα αιμοβόρο, αδίστακτο και σιχαμαρό;  Θα   τάιζε, φαίνεται,  την κοιλιούμπα του με το αρνί  ο ανθρωπίδης   και θα τόλμησε το κουταβάκι να του ζητήσει κανένα κόκαλο. Και το κτήνος των σπηλαίων,  του έφερε το λοστάρι στο κεφάλι , του ζωντανού. Τί φρίκη!

 

4.α.  Απίστευτο: Ο Μητροπολίτης Κηφισιάς τα «έβαλε» με τον Στίβεν Χόκινγκ -«Πέθανε γεμάτος έπαρση και αλαζονεία»
Φωτογραφία: Eurokinissi- O Μητροπολίτης Αμαρουσίου, Κηφισιάς και Ωρωπού Κυρίλλος
β.ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Συγκίνηση στη Μητρόπολη -Ο Ιερώνυμος έψαλε τον Εθνικό Υμνο [βίντεο]

Φωτογραφία: EUROKINISSI

Το ελληνικό  ιερατείο δεν είναι γραφικό, όπως νομίζουν μερικοί.  Είναι αδίστακτο και  καλλιεργεί όλη τη χαμέρπεια και την παθογένεια της φυλής. Εθνικισμός, σκοταδισμός, Οθωμανοραγιαδισμός, επιστροφή στο Μεσαίωνα.

Ας τους κυνηγήσουμε αμείλικτα. χωρίς έλεος. Ας τους “σπάσουμε στην πλάτη”  τις ίδιες τις  χρυσές γκλίτσες τους.

5. Ουγγαρία: Νίκη για τον εθνικιστή Βίκτορ Όρμπαν στις βουλευτικές εκλογές
Τσεχία- Πολωνία συγχαίρουν τον Oρμπαν για τη νίκη του
Φωτογραφία: AΡ

 

΄Αλλη μια δυνατή σφαλιάρα,  όχι τόσο στο εκλογικό σύστημα,  όσο στο ίδιο το πολίτευμα της  Δημοκρατίας. Με Μπάμπις, Μοραβιέσκι και ΄Ορμπαν να τη χαίρεται η Ε.Ε  τέτοια δημοκρατία.