ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ,ΔΗΜΟΣΙΕΜΑΤΑ

 

 

                            ΑΡΚΑΣ ΚΑΙ…ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!

(http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/55539)

_________________________________________________________________

1. ΣΤΑΛΙΝΙΣΚΟΙ  ΚΑΝΙΒΑΛΙΖΟΥΝ ΤΟΝ  ΑΡΚΑ.

2.Ο ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟΣ  “ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ” . “ΑΣΣΟΣ  ΣΤΟ ΜΑΝΙΚΙ”   ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ.
3.Ο  ΥΠΕΡ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ…ΦΑΚΗΣ  ΛΑΠΑ-ΒΙΤΣΑΣ   ΡΙΧΝΕΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΕΥΕΙ  : “ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΜΟΝΟ Η ΔΡΑΧΜΗ”!
4. ΕΛΛΗΝΗΙΚΕΣ ΣΝΤΑΞΕΙΣ. “ΔΩΣΕ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΜΠΑΡΜΠΑ”!
5.ΟΥΤΕ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΩ. ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΑΠΑΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΑ.
6. Ο  ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ… ΚΥΡΙΑΣ! 
7.ΠΕΡΣΙΚΟ-ΑΦΓΑΝΙΣΤΟ-ΙΝΔΟ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ   ΧΩΡΩΝ  ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ:   ΤΕΤΡΑΚΙΣ…ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ   ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΕ  ΕΥΡΩ  (ΜΕ ΤΙΜΕΣ 2015) ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ  ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΤΡΟΥ .

___________________________________________________________________________

 

 

1. Οι σταλινίσκοι της δεκάρας, ο Αρκάς και ο Μάνος Χατζιδάκις 

Διάβασα με θλίψη την χυδαία επίθεση κατά του Αρκά. Τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζω – ούτε κατ’ όψιν. Αλλά έχω μεγαλώσει με τα σκίτσα του πιο ευφυούς, αισθαντικού, σκιτσογράφου της πατρίδας μας.

Και τον θαυμάζω. Πάντα είχα την αίσθηση ότι τα σκίτσα του Αρκά, ανάβλυζαν – εκτός από αστείρευτο χιούμορ και ευφυία – μια αδιόρατη θλίψη. Μπορεί να είναι και η ιδέα μου, αλλά το σκίτσο που δημοσίευσε για να κλείσει τις υπέροχες «Χαμηλές πτήσεις» του, νομίζω το επιβεβαιώνει.

Τον φαντάζομαι να κλείνεται στον εαυτό του μετά τις θλιβερές περιπτώσεις ανθρώπων που – αναζητώντας τα δικά τους πέντε λεπτά δημοσιότητας – θέλησαν να πάρουν λίγη από τη λάμψη του.

Αλλά ξέχασαν οι μικροί, χυδαίοι, πως ο Αρκάς είναι τηλαυγής αστέρας. Και εκείνοι ετερόφωτοι. Ή μάλλον, ούτε καν.

Σκοτεινοί, μικρόνοες, ευνουχισμένοι, αγέλαστοι, φανατικοί, κολλημένοι.

Σταλινίσκοι της δεκάρας. Και άθλιοι, ανώνυμοι συκοφάντες.

Είναι εύκολο να ρίξεις λάσπη.

Είναι «επαναστατικό» (!) να επιτεθείς σε σύμβολα – γιατί ο Αρκάς είναι σύμβολο.

Δύσκολο είναι να αντιληφθείς πόσο ηλίθιος είσαι.

Ομως κάπου έχουν ένα δίκιο να φοβούνται. Αν θεώρησαν οι αυτόκλητοι (;) υπερασπιστές της κυβερνητικής πολιτικής ότι κινδυνεύουν από το χιούμορ, τότε κάτι τρέχει με την κυβερνητική πολιτική.

Το πρόβλημα δεν είναι των αχαρακτήριστων κρετίνων που επιτέθηκαν στον Αρκά.

Το πρόβλημα είναι της κυβέρνησης. Αν δεν βγει να καταγγείλει ευθέως το δημόσιο «λιντσάρισμα» του σκιτσογράφου, είναι συνένοχη.

Θα μου πεις εδώ καίγεται ο κόσμος, μένουμε-βγαίνουμε από το ευρώ, διαπραγματεύσεις σε εξέλιξη, με τον Αρκά θα ασχολούμαστε; Ναι.

Γιατί η Αριστερά που δεν σέβεται την ελευθερία γνώμης, δεν είναι Αριστερά.

Και επ’ αυτού κάτι σημαντικό έχει πει – εδώ και δεκαετίες – ο μοναδικός Μάνος Χατζιδάκις:

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει […] Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά […]

Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε;

Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά.

Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική.

Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε. Γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.

Πώς θ’ αντιδράσουμε και πώς δεν θα συμβιβαστούμε με το τέρας;»
 

Υ.Γ. Για την ιστορία και ο μέγιστος Μάνος έχει υποστεί ανατριχιαστικό bullying. Επίσης από άθλιους. 

 

Tί ανάγκη έχει ο Αρκάς από (υπο) στήριξη; Αλλοίμονο στους ανεγκέφαλους, τους φανατικούς τους βλάκες.  Η βλακεία, ως γνωστό, είναι  ανίκητη, αλλά και η ευφυία επίσης. Σε μια μάχη μεταξύ τους ο βλαξ ηττάται  κατά κράτος.

Οπότε…τον Αρκά μην τον φοβάσαι.  Είναι  πια…θεός. 

______________________________________________________________________

 

2. Δραματικές εξελίξεις- Ο Τουσκ είπε στον Τσίπρα: The Game is over
Δραματικές εξελίξεις- Ο Τουσκ είπε στον Τσίπρα: The Game is over
 

Κανένα αποτέλεσμα δεν είχαν ούτε οι σημερινές συνομιλίες στις Βρυξέλλες, καθώς, κυβέρνηση και δανειστές εξακολουθούν να βρίσκονται αρκετά μακριά από τη συμφωνία.

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ είχε ως βασικά θέματα το μεταναστευτικό και τη Βρετανία, ωστόσο, το ελληνικό ζήτημα τέθηκε στο τραπέζι χωρίς να υπάρξει σύγκλιση. Πλέον όλα μεταφέρονται για το Eurogroup του Σαββάτου.

Τουσκ σε Τσίπρα: Game is over

Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα διαρρέει το Μαξίμου, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είπε στον Αλέξη Τσίπρα «The game is over».

Ο πρωθυπουργός, όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, του απάντησε ότι «Η Ελλάδα έχει 1,5 εκατ. ανέργους, 3 εκατ. φτωχούς, χιλιάδες οικογένειες που δεν έχουν εισόδημα και ζουν μόνο με τη σύνταξη των παππούδων. Αυτό δεν είναι παιχνίδι».

Τόνισε ακόμη στον κ. Τουσκ «Να μην υποτιμά που μπορεί να φτάσει ένας λαός όταν αισθανθεί ταπεινωμένους» και του είπε ότι η Ελλάδα έχει καταθέσει προτάσεις.

Ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε στον επικεφαλής της ΕΕ ότι οι προτάσεις των Θεσμών αντανακλούν τις πιο ακραίες θέσεις που εκφράζονται από το ΔΝΤ και του επισήμανε ότι «Το κείμενο δεν διαφέρει καθόλου από το προηγούμενο πρόγραμμα».

«Είμαι αποφασισμένος για μεταρρυθμίσεις σε ασφαλιστικό, κατάργηση πρόωρων συντάξεων και ενοποιήσεις Ταμείων» φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός, ενώ, δεσμεύτηκε για ριζική μεταρρύθμιση από τον Οκτώβριο.

«Ο ιστορικός του μέλλοντος, μετά την πρότασή μας δεν πρόκειται να κατανοήσει γιατί δεν ήρθαμε σε συμφωνία» είπε ο κ. Τσίπρας.

Ελλάδα και Ευρωζώνη συμφώνησαν για λύση στο Eurogroup του Σαββάτου

Οπως όλα δείχνουν η όποια περίπτωση για συμφωνία θα έλθει μόνο μέσω του Eurogroup του Σαββάτου, ενώ, σύμφωνα με το πρακτορείο MNI, Τσίπρας και ΕΕ συμφώνησαν σε αυτή την πιθανότητα.

Μέρκελ: Δεν θα μας εκβιάσει η Ελλάδα

Παράλληλα, το μεσημέρι της Πέμπτης η Γερμανίδα καγκελάριος έκανε βαρυσήμαντη παρέμβαση στη Σύνοδο του ΕΛΚ.

«Θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα πριν το άνοιγμα των αγορών την επόμενη Δευτέρα» είπε η Ανγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με το Reuters και πρόσθεσε ότι «Δεν θα εκβιαστούμε από την Ελλάδα».

Ο Σόιμπλε βάζει τέσσερις όρους

Παράλληλα, πληροφορίες, τις οποίες επιβεβαιώνει και η ελληνική πλευρά, αναφέρουν ότι στο σημερινό Eurogroup υπήρξε μια ομάδα υπουργών, με επικεφαλής τον Σόιμπλε, η οποία πίεσε για ακόμη πιο σκληρά μέτρα ασκώντας κριτική στην πρόταση των Θεσμών την οποία χαρακτήρισαν «χαλαρή» για να περάσει από τα Κοινοβούλιά τους.

Την ίδια ώρα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών φέρεται να έχει θέσει τέσσερις σκληρούς όρους στην Αθήνα για να δεχθεί κάποια συμφωνία.”

 

«Ο ιστορικός του μέλλοντος, μετά την πρότασή μας δεν πρόκειται να κατανοήσει γιατί δεν ήρθαμε σε συμφωνία» είπε ο κ. Τσίπρας.

Ο ανύπαρκτος και στοιχειωμένος αυτός ιστορικός του μέλλοντος είναι  κάτι σαν το «βήχα στην απορία  του ψάλτη» και λίαν προσφιλής, ως σφόδρα  εξυπηρετικός,  στους δημαγωγούς και τους λογής  πολιτκάντηδες και απατεώνες.  Δε θα μπορούσε να μην τον έχει στο… στρακαστρουκοστάσιό του, αυτόν τον περίεργο «ιστορικό» ο Αλέξης και να μην τον τραβήξει τη δύσκολη ώρα,  ως…άσσο από το μανίκι!  Μόνο που ο άσσος του ήταν  “καμμένος”, όπως   και τα κόλπα του πρωθυπουργού της φασιστο-«αριστερής» κυβενησης, που μόνο γέλια και νεύρα  προκαλούν πια στους ξένους και σε μας εδώ γοερό κλάμα και οργή για το κατάντημα της χώρας.

Γι΄αυτόν, λοιπόν,   το δικό μας… μπαμπούλα, (των  μάχιμων και εν ζωή ιστορικών) ,τον υπεράνθρωπο  “ιστορικό του μέλλοντος” γράφαμε παλιότερα!

 

 

                                                   7-12-2011

“Παπαδήμος: Βρισκόμαστε υπό την επιτήρηση της ιστορίας.
 «Η Ιστορία δεν θα μας συγχωρήσει, αν εγκαταλείψουμε τη μάχη για το μέλλον» σημείωσε, συμπληρώνοντας ότι η επιτυχία είναι υπόθεσή όλων και υπερβαίνει τις διαχωριστικές γραμμές.”(MME)

 

 Και ποια είναι αυτή η Ιστορία, κύριε πρωθυπουργέ μας,που θα σας συγχωρήσει ή όχι; Κανένας μελλοντικός …Παπαρρηγόπουλος, κάποιος άσχετος και αποστασιοποιημένος από τα “πράγματα” (λόγω χρονικής απόστασης) ιστορικός μετά από 200 χρόνα;Τί είναι νομίζετε η Ιστορία, κύριε Παπαδήμο; “Μυθ-ιστορία”, σαν αυτή που συγγράφουν οι καθεστωτικοί “κονδυλοφόροι” οι μεν, για να γεμίζουν τα εμπορικά “καλάθια”  των εκδοτικών οίκων και οι δε, για να “καλλύνουν” τις σελίδες των σχολικών εγχειριδίων και τους πανηγυρικούς των Λυκειαρχών στις εθνικές επετείους; Αυτή την “ιστορία” περιμένετε  να σας κρίνει και ανάλογα να σας απονείμει εύσημα , να σας στεφανώσει ή να σας στείλει στα ιστορικά “τάρταρα”; Και πότε; Μετά από κάμποσους αιώνες, λέτε, από σήμερα; Μάλλον δείχνει να σας βολεύει μια τέτοια θεώρηση της Ιστορίας, κύριε “υπηρεσιακέ” πρωθυπουργέ, ως δικαιολογία για να αποφεύεγετε την πραγματική αντικειμενική άποψή της .

 

Μάθετε, όμως, ποια πραγματική Ιστορία θα σας κρίνει και μη ζητάτε ιστορική “κάλυψη” και άλλοθι στα λάθη σας: Εκείνη που είναι ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΑ και σας παρακολουθεί με ανοικτές όλες τις “προσλαμβάνουσες”, την οποία, και να θέλετε και να αγωνιάτε, δεν μπορείτε να την αποφύγετε, επειδή, όπως σωστά σε ξέφυγε, είσαστε “υπό την επιτήρησή” της. Μήν κρύβεστε, λοιπόν και σεις,όπως σχεδόν όλοι οι ΄Ελληνες πολιτικοί, πίσω από τα …φουστάνια της. 
Σας παραθέτουμε  μια παράγραφο από κείμενό μας  που ανέβηκε στα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ του Homo-Naturalis.gr στις 17-8-2011 με τίτλο ” ΄Η Η.Π.Ε (ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΥΡΩΠΗΣ) ΄Η Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ, ΣΩΘΗΤΩ), για να σας βοηθήσει να κατανοήσετε πως αυτή η “ιστορία” που εσείς υπονοείτε ή εκλαμβάνετε ως Ιστορία, ελάχιστη ή καμιά σχέση (δεν) έχει με την πραγματική Ιστορία. Αυτή,δηλαδή, που σεις λέτε πως σας παρακολουθεί και βρίσκεστε “υπό την επιτήρησή της”:
 “Για όλους αυτούς τους λόγους υποστηρίζουμε  πως η πραγματική Ιστορία (συγγραφή, κρίση κλπ)  δεν πορεύεται ερήμην των ιστορικών δρώμενων ,αλλά  προχωρούν αντάμα, «χέρι –χέρι». Και η «Ιστορική Δημοσιογραφία», σε αντίθεση με τη «Δημοσιογραφική Ιστορία», όπως αναλύουμε στα αντίστοιχα μαθήματα ,είναι εκείνη που προσφέρει  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το πραγματικό-αυθεντικό υλικό της Ιστορίας (σε ακατέργαστη μορφή μερικές φορές) στο ΣΥΓΧΡΟΝΟ με τα γεγονότα, αλλά και στον κατοπινό ιστορικό, να «ιστορεί». Αυτό το «ιστορείν»  είναι (στα μέτρα του ανθρωπίνως εφικτού, αφού και ο ιστορικός είναι «άνθρωπος»)  πιο κοντά στην πραγματικότητα, μπορεί και η ίδια η αλήθεια, και πάντως είναι   η καλύτερη εγγύηση διάσωσης του ιστορικού υλικού στις γενιές που έρχονται, για να μελετούν τον παρελθόν και να σωφρονίζονται από τα διδάγματά του, όταν αποφασίζουν για το παρόν η το μέλλον τους. Να, γιατί κι εμείς  με την ιδιότητα του ιστορικού  «γράφουμε» ΣΗΜΕΡΑ  τη Σύγχρονη-Βιωματική  Ιστορία μας. ΣΗΜΕΡΑ καταλογίζουμε ευθύνες. ΣΗΜΕΡΑ δικάζουμε ή αθωώνουμε.
 (Παραθέτουμε στη συνέχεια και κάποια άλλα αποσπάσματα από το κείμενο μας στα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ του Homo-Naturalis.gr  που μνημνεύσαμε).
 “Ο λόγος της διαστρέβλωσης της Ιστορίας είναι σχεδόν πάντα ο ίδιος :  Η εξάρτηση («ιδεολογική» ή οικονομική)   εκείνων που αναλαμβάνουν να διαπράξουν αυτό το έγκλημα. Αλλά, θα ήταν ανεπίκαιρο να επιχειρήσουμε   να αναλύσουμε πάλι το μεγάλο αυτό θέμα. Το έχουμε ήδη αναλύσει διεξοδικά στις ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ  ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ. Εδώ θα σταθούμε μόνο στη μέθοδο ,που χρησιμοποιούν οι σύγχρονοι «χαλκείς»  της Ιστορίας και στα αποτελέσματά της «χάλκευσης».
Η μέθοδος είναι  απλή:  Για κρίσιμα ,ιστορικά θέματα, όπως είναι αυτό σήμερα της  οικονομικής καταβαράθρωσης της χώρας, οι εκπρόσωποι της «Δημοσιογραφικής Ιστορίας» (αντίθετη η «Ιστορική Δημοσιογραφία)  συγκεντρώνουν ένα ανεξέλεγκτο και ογκώδες πληροφορικό «υλικό»,επιλέγουν επιμέρους εκείνο που εξυπηρετεί την «επικαιρότητα»,το σχολιάζουν, το κρίνουν χωρίς συνήθως να τηρούν στο ελάχιστο τη δεοντολογία και τις βασικές αρχές της δημοσιογραφίας (πχ. αντικειμενικότητα).
 Στη συνέχεια, για να προσδώσουν κύρος στα «τσιτάτα» τους,  «πετάνε» και ένα ασαφές και απροσδιόριστο «ο ιστορικός  του μέλλοντος» θα αποφασίσει  περί του «ορθού», αλλά  ήδη, όμως, έχουν αποδώσει αυτοί άκριτα, βιαστικά και «στρατευμένα»   ευθύνες ή όχι στους συντελεστές και δημιουργούς του «ιστορικού γίγνεσθαι». Με τον τρόπο αυτό προλαβαίνουν να κορέσουν την αδηφάγα πείνα της επικαιρότητας (αυτή είναι η δουλειά τους), αλλά «τραυματίζουν» την Ιστορία, που δεν ανέχεται πέρα από τα αυτονόητα (αντικειμενικότητα, μονομέρεια, αμεροληψία κ.λπ) ειδικά έλλειψη το πρόχειρο και το εφήμερο.
Με άλλα λόγια, υποδύονται τους ιστορικούς και προκαταλαμβάνουν   την «άποψη» της Ιστορίας, την οποία όχι μόνο καταδικάζουν σε αναμονή ενός μη προσδιοριζόμενου μέλλοντος, αλλά και στερούν το  δικαίωμά της (ως επιστήμη) να αποτιμά αυτή μόνη το «ιστορικό γίγνεσθαι» με τα δικά της αποκλειστικά κριτήρια.  Ακολουθώντας τέτοιες τακτικές και μεθόδους εξυπηρετείται άμεσα ο βασικός σκοπός της βιομηχανίας της «ενημέρωσης»,που δεν είναι φυσικά η εξεύρεση της ιστορικής αλήθειας και η απόδοση ευθυνών, αλλά ΜΟΝΟ το κέρδος. Κι αυτό γίνεται με το «ξεπέταγμα» του ιστορικού υλικού και τη γρήγορη, πρόχειρη, αβαθή προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων, για να προχωρήσουν στο «παραπέρα»  στη «ροή» της επικαιρότητας, που αυτό ακριβώς ενδιαφέρει πρωτίστως τη δημοσιογραφία .
΄Ετσι, η εποχή που διαδραματίζονται τα ιστορικά δρώμενα δείχνει να πορεύεται ερήμην της Ιστορίας, αφού η υποδυόμενη το ρόλο της «Δημοσιογραφική Ιστορία» την υποκαθιστά και  ξεμπερδεύει με το …ιστορικό της καθήκον, πετώντας το μπαλάκι στο  χρονικό «χάος»,  που έχει την «έδρα» του ο «Ιστορικός του μέλλοντος».

Στο μεταξύ, δε μας λένε ποιος είναι αυτός ο Ιστορικός, που θα αγγίξει με το «μαγικό του ραβδί» το σημερινό «δημοσιογραφικό γίγνεσθαι» και θα το μεταμορφώσει σε «ιστορικό». Τι μορφή θα έχει;  Θα είναι  μήπως κανένας «αγιασμένος», χωρίς ανθρώπου πρόσωπο και συμπεριφορές; Αλλά, τέτοιο πρόσωπο δεν έχει  παρουσιαστεί και υπάρξει στην ανθρώπινη Ιστορία. Ακόμα και ο θεωρούμενος ως πατέρας της επιστημονικής Ιστορίας Θουκυδίδης στο περίφημο ιστορικό του έργο, λειτούργησε εν πολλοίς ως Αθηναίος και στρατηγός παρά ως ιστορικός. Τα έχουμε αναλύσει αυτά στις ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ και θα πούμε περισσότερα με άλλη ευκαιρία.

Επ’ αυτού, λοιπόν ,ποιος θα είναι ,δηλαδή, αυτός ο «ιστορικός του μέλλοντος»,  που θα αποφασίσει για την τη ιστορική αλήθεια του δικό μας «ΣΗΜΕΡΑ», δε μας λένε οι… λαλίστατοι τίποτα. ΄Εχουν, όμως, φροντίσει  να παραδώσουν σ΄ αυτόν το…μάγο ιστορικό, ήδη «χαλκευμένο» το  υλικό, τη δική τους «αλήθεια». Κι αυτή η «αλήθεια» είναι πάντα  εκείνη που την υπαγορεύει  το καθεστώς της βιομηχανίας «ενημέρωσης» ,που υπηρετούν .
 Με τον τρόπο αυτό  καθιστούν τις «διαδρομές» των γεγονότων  δαιδαλώδεις, ώστε και ο υποτιθέμενος αντικειμενικός, «αυριανός» ιστορικός τους  (υπονοούν περισσότερο τον αποστασιοποιημένο συναισθηματικά λόγω χρονικής απόστασης από το παρελθόν), να έχει χάσει το «μπούσουλα» και να αναγκάζεται να αποδεχτεί, ως ιστορική αλήθεια, αυτή που έχουν διαμορφώσει ως τέτοια, οι σύγχρονοι με τα γεγονότα «καταγραφείς» και κριτές  τους . Είναι αναγκαίο  εδώ ένα παράδειγμα για να γίνουν πιο σαφείς οι θέσεις μας.  
 ΄Ολοι γνωρίζουν πως τα πρακτορεία ειδήσεων, οι εφημερίδες,  οι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα ραδιόφωνα (η βιομηχανίας της «ενημέρωσης») συλλέγουν κατ΄ αποκλειστικότητα το παγκόσμιο υλικό της πληροφόρησης, το «ρετουσάρουν»,το κατανέμουν  και το διοχετεύουν στη διεθνή αγορά, έτοιμο προς «κατανάλωση» .Με τη διαδικασία αυτή και τον τρόπο, που το αξιοποιούν,   διαμορφώνουν ανάλογα τη λεγόμενη «κοινή γνώμη», αφού είναι σχεδόν μοναδικές πηγές πληροφόρησης.   Για να επιτύχουν τη διαμόρφωση αυτή και να λάβουν την εξουσιοδότηση της αποκλειστικότητας  της διαχείρισης  της παγκόσμιας ενημέρωσης,  υποστηρίζουν πως διαθέτουν τα εχέγγυα αντικειμενικότητας και πλουραλισμού, που τους εξασφαλίζει και τους εκχωρεί το πολίτευμα της δημοκρατίας μέσα στο οποίον -και για το οποίο- «λειτουργούν»  και του οποίου αποτελούν τον … τέρτατο πυλώνα («Τέταρτη εξουσία»). Αυτοαναγορεύονται  ταυτόχρονα με αυτό τον «ύπουλο»  τρόπο και σε αυθεντικές ιστορικές πηγές  γι΄αυτό τον… περίεργο ιστορικό του μέλλοντος», τον οποίο καλούν ,όπως είπαμε, αυτός να «βγάλει από τη φωτιά  τα κάστανα» της ιστορικής αλήθειας.
Αυτό λίγο πολύ συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο εδώ. Επομένως, για να μείνουμε στη χώρα μας   το συμπέρασμα από την εικόνα που έχουν διαμορφώσει τα λεγόμενα ΜΜΕ  για την παρούσα ιστορική φάση της οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα είναι το ακόλουθο: ΄Ολοι έχουν δίκιο!! Και όσοι λένε  «όχι» στα «πεπραγμένα» της κυβέρνησης, όσον αφορά τη διαχείριση της κρίσης και  όσοι λένε «ναι». Κι αυτή η παράξενη συνύπαρξη του ορθού και του λαθεμένου  για την ίδια πράξη,  η παράλογη αντίφαση στην κριτική , επιτυγχάνεται στο όνομα της…ελευθεροτυπίας. Και ελευθεροτυπία, λένε, σε ένα «δημοκρατικό» καθεστώς σημαίνει ,πως  ο ΚΑΘΕΝΑΣ μπορεί να λέει τη γνώμη του, να κρίνει, να δικάζει ,να αθωώνει, να απ-ενοχοποιεί, εν πάση περιπτώσει να αποφασίζει για το ορθό σύμφωνα με τη δική του γνώμη.
Δε λένε όμως, κάτι πολύ βασικό, «ανατρεπτικό» καλύτερα, πως αυτή  η «ΓΝΩΜΗ-ΑΠΟΨΗ» είναι από πριν διαμορφωμένη στα   κομματικά «χαλκεία» ή παρέχεται   «επί πληρωμή» και άλλα ανταλλάγματα  στις εκπομπές των διάφορων… «ΑΝΑΤΡΟΠΩΝ».  Και στην πρώτη  περίπτωση ,η «χάλκευση» εξυπηρετεί το συμφέρον του κόμματος  (όπως το εννοεί και το διαμορφώνει) η ηγετική ομάδα του και το οποίο, όπως είπαμε, προέχει και υπερτερεί ακόμα και του «εθνικού». Στη δεύτερη , η βιομηχανία της «ενημέρωσης»,  καθορίζει  το «προϊόν-ΑΠΟΨΗ»,που θα πουλήσει  με βάση  το κέρδος, που εκείνο θα της αποφέρει.
Δεν είναι επομένως περίεργο  γιατί στα  σημερινά «δρώμενα», παριστάμεθα μάρτυρες του παράλογου  φαινομένου  ο Σαμαράς, ο Τσίπρας , η Παπαρήγα , οι «Αγανακτισμένοι, να διαφωνούν μεταξύ τους στα περισσότερα από τα …«άλλα» και ο ένας να αντιμάχεται με λύσσα τον άλλον, αλλά  για το «Μεσοπρόθεσμο»,όμως, να διαμορφώνουν μια κοινή στάση και να το πολεμούν σε αγαστή συνεργασία. Αφού το κομματικό-παραταξιακό τους συμφέρον ,όπως το αντιλαμβάνονται εκείνοι, συμπίπτει εν προκειμένω , η αντίδραση είναι κοινή.  Επ΄αυτού δεν έχουν να «χωρίσουν» τίποτα .(Να έχουμε πάντα στην «άκρη του μυαλού» μας, πως αυτά τα  «πολιτικά»  μορφώματα, που  ονοματίσαμε, είναι εντελώς πολιτικά ασυνείδητα, αφού έχουν υποστεί έναν καταλυτικό «αβδηριτισμό» ,μια ανήκουστη «αφασία», σε σημείο, που, ενώ  με όσα λένε και πράττουν ΜΟΝΟ για το κομματικό συμφέρον τους νοιάζονται,  παρουσιάζονται ως να …κόπτονται  αποκλειστικά για το «εθνικό»).
 Τον ίδιο αβδηριτισμό ή το σύνδρομο της «αυτο-απενοχοποίησης» έχει υποστεί και η νεοεμφανισθείσα  «τάξη»-«συνομοταξία των «Αγανακτισμένων», οι οποίοι , διατελούντες σε σύγχυση φρενών και σε …τριχασμό  προσωπικότητας, υποδύονται με τις συμπεριφορές τους διάφορους ρόλους,  προεξάρχοντος εκείνον του  «Πιλάτου». Οι ίδιοι, διατείνονται, καμιά ευθύνη δεν έχουν για το κατάντημα της χώρας. Οι πολιτικοί-κομματικοί και, εν πάση περιπτώσει,  οι «άλλοι», τα φταίνε όλα. Σαν να μην ήταν, όπως λέγαμε, οι πατεράδες τους εκείνοι (ή ίδιοι νεότεροι), που «μαζί τα τρώγανε τα λεφτά» του …Τσοβόλα στον πελατειακό –κομματικό  «τζόγο». Λες και δεν έτρεχαν αυτοί «προχτές»  στα γραφεία των κομματαρχών, απαιτώντας (εκλιπαρώντας)  μια θεσούλα στο δημόσιο, μια επιδότηση, ένα δάνειο.
 Τώρα, που «γύρισε ο κόσμος ανάποδα» και μια και δεν έχουν αυτοί, ως ά(ε)νεργοι πια , να χάσουν τίποτα…αγωνίζονται για να μην περάσει το «Μεσοπρόθεσμο», όχι από πολιτική, συνειδητή  επιλογή, αλλά ως ευκαιριακό μέσο εκτόνωσης και εκδίκησης. Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι επιχειρηματίες που άντεξαν  και το «Μεσοπρόθεσμο» φαίνεται να τους βολεύει (τουλάχιστον προς το παρόν ), όσοι «κουτσά-στραβά» την «παλεύουν» την κρίση, ξαφνικά έγιναν εχθροί και «ταξικοί αντίπαλοι(!) .  «Να τους πάρουν κι αυτούς μαζί τους»,λοιπόν, αφού οι εξεγερμένοι -Αγανακτισμένοι,ως άλλοι «κολασμένοι της γης,  δεν έχουν να χάσουν ,παρά μόνο τις αλυσίδες τους»(!)
΄Οσο για τη βιομηχανία «ενημέρωσης» τώρα, το κάθε επιμέρους «μαγαζί»  καθορίζει  τη στάση του  και διάκειται θετικά ή αρνητικά απέναντι στην «επιλογή» Παπανδρέου ,αλλά και στο όποιο κυβερνητικό έργο  με βάση το δικό του συμφέρον. Οι  Κουρήδες, ο Μπόμπολας, οι Τεγόπουλοι, ο ΔΟΛ, ο Τράγκας , ο Χατζηνικολάου  βρίζουν ή όχι, επικροτούν ή διαφωνούν, καταδικάζουν ή αθωώνουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του , ανάλογα με: 1. Το «είδος» των πελατών, που τους προτιμά και  εμπιστεύονται τη δημοσιογραφική τους κρίση  2. Τις…εξυπηρετήσεις, που έτυχαν από το κυβερνών κόμμα παλιότερα.
 Αν ο πελάτης δε θέλει για τους δικούς του λόγους ούτε ζωγραφιστό τον Παπανδρέου, αν τον θέλει και δεν τον θέλει, αν είναι «ορκισμένος» οπαδός ή αντίπαλος του κόμματος , το έντυπο ,το κανάλι, το ράδιο  προσαρμόζεται και ανάλογα μεταμορφώνεται σε πολέμιο ή υποστηρικτή  του έργου της κυβέρνησης, σε «χλιαρό» παρατηρητή, σε κριτικό της …φιλοσοφίας «μια στο καρφί και μια στο πέταλο». Ακολουθεί,  ως επιχείρηση,  ακριβώς το νόμο της «αγοράς και ζήτησης»: «Προέχει το δίκιο του πελάτη».
  Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν και  τα άλλα, μη ορατά από τους πολλούς, κριτήρια, που καθορίζουν τη συμπεριφορά  του.    Αν δεν χορήγησαν στον  καναλάρχη-ιδιοκτήτη  τα δάνεια που ζήτησε, ούτε του διέγραψαν οφειλές του στο …ΙΚΑ, αν  πήρε ή όχι  εργολαβίες, επιχορηγήσεις, διαφημίσεις, αν θα ήταν πιο επικερδές για την «επιχείρηση»  να ασκεί την εξουσία «αυτό» το κόμμα και όχι το «άλλο», τέτοια και συναφή, καθορίζουν αποφασιστικά τη στάση που θα ακολουθήσουν οι «βαρόνοι του τύπου» απέναντι στις επιλογές του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης (σήμερα και παλιότερα).
  Με τέτοια κριτήρια διαμορφώνουν ΑΠΟΨΗ  επί παντός θέματος και όχι μόνο περί του «Μεσοπρόθεσμου» οι ΄Ελληνες ιδιοκτήτες των λεγόμενων ΜΜΕ και τέτοιο δημοσιογραφικό πληροφορικό-ιστορικό  υλικό έχουν σκοπό να παραδώσουν στον περίφημο…ιστορικό του μέλλοντος  οι «γκουρού»  της σημερινής  βιομηχανίας «ενημέρωσης» και οι υπάλληλοί της.  Κι εκείνος φυσικά είναι σίγουρο πως θα… αγανακτήσει ,γιατί δε θα βρίσκει ούτε άκρη ούτε απάντηση στο αμείλικτο ιστορικό ερώτημα: Ποιος τελικά είχε τότε  δίκιο; Ο Γιώργος Παπανδρέου που ως  νεοεκλεγείς τότε πρωθυπουργός επέλεξε τη «λύσης της υποταγής στις επιταγές των δανειστών και όχι της σύγκρουσης μαζί τους;  Η κυβέρνηση, η οποία συνεπής στην επιλογή εκείνη, ψήφισε το «Μεσοπρόθεσμο»  ή οι άλλοι που το ξόρκιζαν;  Ποιος ευθύνεται και ποιος όχι για κακούς-επιζήμιους χειρισμούς  σε εκείνες  τις δύσκολες στιγμές και υπό εκείνα τα  δεδομένα και τις συγκυρίες;
 Βέβαια, χρόνια μετά, θα έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα, θα έχει διαμορφωθεί η εικόνα. Η χώρα θα έχει  πορευτεί το δρόμο της («Γολγοθά» ή όχι). Μόνο που τα κοινωνικά, οικονομικά και λοιπά δεδομένα εκείνης της εποχής του μέλλοντος και οι συνιστώσες του ιστορικού της γίγνεσθαι (πολύ αργότερα από σήμερα) δε θα είναι αποκλειστικά απόρροια των  επιλογών  εκείνων που αποφασίζουν ΣΗΜΕΡΑ, αλλά ένα σύνολο   πολλών παραγόντων, αστάθμητων και μη, που θα διαμορφώνονται στην πορεία και  θα ερμηνεύουν σχετικά, καθόλου ή ελάχιστα τη σημερινή  επιζήμια ή επικερδή συμπεριφορά των πρωταγωνιστών των σημερινών «δρώμενων»,δικαιώνοντας  ή απαξιώνοντας τους τωρινούς χειρισμούς των υπεύθυνων.
 Είναι γνωστά όλα αυτά στους  ιστορικούς, ακόμα και στους  καθεστωτικούς. Να επιστρατεύσουμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα : Για  σχεδόν έναν αιώνα μετά τα γεγονότα που οδήγησαν στην αποτυχημένη-καταστροφική για τη χώρα εκστρατεία στη Μ.Ασία,  δεν μπορέσαμε, ως ιστορικοί,  ούτε να συμφωνήσουμε ούτε να αποφασίσουμε οριστικά για το ποιος  τελικά έχει τη μερίδα του λέοντος στην ευθύνη για εκείνες τις αποφάσεις-ενέργειες ,που οδήγησαν σε «εθνική» τραγωδία και να αποδοθούν αντικειμενικές ευθύνες για την καταστροφή. Αντίθετα, γελοιοποιήθηκε κάθε έννοια ιστορικής αντικειμενικότητας και  παραβιάστηκαν  κατάφωρα το δικαίωμα και η αυτονομία της Ιστορίας  να αποφασίζει για το παρελθόν, αφού  λίγο καιρό πριν,  ανέλαβε ο…΄Αρειος Πάγος (ω, Κλειώ!) να στήσει ξανά δικαστήριο και να…δικάσει άλλη μια φορά τους καταδικασμένους από στρατοδικείο σε θάνατο έξη πρωταγωνιστές εκείνης της συμφοράς !!
Για όλους αυτούς τους λόγους υποστηρίζουμε  πως η πραγματική Ιστορία (συγγραφή, κρίση κλπ)  δεν πορεύεται ερήμην των ιστορικών δρώμενων ,αλλά  προχωρούν αντάμα, «χέρι –χέρι». Και η «Ιστορική Δημοσιογραφία», σε αντίθεση με τη «Δημοσιογραφική Ιστορία», όπως αναλύουμε στα αντίστοιχα μαθήματα ,είναι εκείνη που προσφέρει  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το πραγματικό-αυθεντικό υλικό της Ιστορίας (σε ακατέργαστη μορφή μερικές φορές) στο ΣΥΓΧΡΟΝΟ με τα γεγονότα, αλλά και στον κατοπινό ιστορικό, να «ιστορεί». Αυτό το «ιστορείν»  είναι (στα μέτρα του ανθρωπίνως εφικτού, αφού και ο ιστορικός είναι «άνθρωπος»)  πιο κοντά στην πραγματικότητα, μπορεί και η ίδια η αλήθεια, και πάντως είναι   η καλύτερη εγγύηση διάσωσης του ιστορικού υλικού στις γενιές που έρχονται, για να μελετούν τον παρελθόν και να σωφρονίζονται από τα διδάγματά του, όταν αποφασίζουν για το παρόν η το μέλλον τους. Να, γιατί κι εμείς  με την ιδιότητα του ιστορικού  «γράφουμε» ΣΗΜΕΡΑ  τη Σύγχρονη-Βιωματική  Ιστορία μας. ΣΗΜΕΡΑ καταλογίζουμε ευθύνες. ΣΗΜΕΡΑ δικάζουμε ή αθωώνουμε”.

 

__________________________________________________________________________  

3. .ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ
Λαπαβίτσας σε Guardian: Η Ελλάδα εκβιάζεται, η έξοδος από την ευρωζώνη είναι η διέξοδος
Λαπαβίτσας σε Guardian: Η Ελλάδα εκβιάζεται, η έξοδος από την ευρωζώνη είναι η διέξοδος
 

Κι από πού το ξέρεις εσύ, βρε … Σακαφλιά, Λαπα-βίτσα της …κρατικοδίαιτης, αλλά και χρηματοδοτούμενης  πλατφόρμας Λαφαζάνη-δικτάτορα Πούτιν, πως  είναι διέξοδος η επιστροφή στη  δραχμή; Μην είσαι προφήτης, μάντης, καφετζού ή χαρτορίχτρα και γνωρίζεις τα μελλούμενα;  Γιατί,  αλλιώς, η επιστήμη “σηκώνει τα χέρια” σε ο τιδήποτε  αφορά το  μέλλον. Μόνο θεωρητικές προσεγγίσεις, πιθανολογίες, εικασίες, προβλέψεις   επιτρέπονται και πάντα με χίλιες επιφυλάξεις.Αυτή η βεβαιότητά σου, σταλινίσκο, πόσο με φοβίζει!΄Οπως και  όλοι εσείς  εκεί στο  συρφετό των βρυκολάκων   της ..ίσκας, των συνωμοσιών και της πρακτολογίας φοβίζετε τους συνετούς και λογικούς πολίτες της χώρας και της Ευρώπης.  

 
______________________________________________________________________
4.  ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ EUROSTAT
Πόσα παίρνουν οι συνταξιούχοι στην ΕΕ: Ποια είναι η μέση σύνταξη στην Ελλάδα 

Από τη Λιθουανία ως τη Γαλλία, περνώντας από την Ελλάδα, οι συντάξεις στην Ευρώπη διακυμαίνονται από τα 250 ως τα 1.500 ευρώ και πλέον, όμως λαμβανομένου υπόψη του κόστους διαβίωσης, η φτώχεια πλήττει πάνω από το 12% των ευρωπαίων συνταξιούχων, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.

Το ζήτημα των συντάξεων είναι ένα από τα κυριότερα σημεία τριβής στη διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τους διεθνείς πιστωτές της, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Στην Ελλάδα, η οποία αριθμεί 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχος, η σύνταξη κατά μέσο όρο ανέρχεται σε 882 ευρώ το μήνα (713 κύρια σύνταξη, 169 επικουρική).

Το ύψος των συντάξεων είναι παραπλήσιο στην Πορτογαλία (2,5 εκατ. συνταξιούχοι) όπου η μέση σύνταξη φθάνει τα 833 ευρώ μικτά τον μήνα.

Στην Ισπανία (5,6 εκατ. συνταξιούχοι) το ποσό της σύνταξης ανέρχεται σε 1.020,80 ευρώ το μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Απασχόλησης για τον Ιούνιο.

Οι συντάξεις όμως είναι πολύ χαμηλότερες σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπως είναι η Λιθουανία (242 ευρώ τον μήνα), η Σλοβακία (408 ευρώ) ή η Πολωνία (504 ευρώ).

Στη Γαλλία, η βασική σύνταξη ανερχόταν πέρσι στα 1.032 ευρώ για τους 13,7 εκατομμύρια συνταξιούχους οι οποίοι υπάγονται στο γενικό ασφαλιστικό καθεστώς (των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα), σύμφωνα με το Εθνικό Ταμείο Συντάξεων Γήρατος των Μισθωτών Εργαζομένων. Σε αυτή προστίθεται μια επικουρική σύνταξη (λίγο πάνω από 25% της μέσης σύνταξης, πάνω από το 50% για τα ανώτερα στελέχη).

Οι συντάξεις στη Γερμανία ανέρχονταν κατά μέσο όρο σε 760,43 ευρώ το 2013. Συμπληρώνονται συχνά από αποταμιεύσεις ή συμπληρωματικές συντάξεις που καταβάλλουν οι εργοδότες. Το 2011, την τελευταία χρονιά για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα, οι άνδρες συνταξιούχοι λάμβαναν κατά μέσον όρο 1.576 ευρώ και οι γυναίκες 1.302 στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας, ενώ στο ανατολικό το ύψος των συντάξεων ανερχόταν αντίστοιχα σε 1.303 και 1.219 ευρώ.

Ενας σημαντικός δείκτης για την κατάσταση των συνταξιούχων είναι το ποσοστό τους που πλήττεται από τη φτώχεια. Κατά μέσον όρο στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ, το 12,6% των συνταξιούχων ζούσε το 2013 κάτω από το όριο της φτώχειας (60% του μέσου κόστους ζωής), σύμφωνα με τη Eurostat.

Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται περί το 5-6% στην Ολλανδία, στο Λουξεμβούργο, στην Ουγγαρία, στην Τσεχία και στη Σλοβακία, περί το 8% στη Γαλλία, περί το 10-11% στην Ιρλανδία, στην Ισπανία, στην Πολωνία και στην Ιταλία, γύρω στο 12,4% στην Ελλάδα. 

Ανέρχεται περίπου στο 15% στη Γερμανία, στο Βέλγιο και στη Φινλανδία, σε 17% στη Σουηδία, σε 17,6% στη Βρετανία, στο 25,9% στη Βουλγαρία και στο 27,1% στην Εσθονία.

Κατά μέσον όρο στις χώρες της ευρωζώνης ένας συνταξιούχος λαμβάνει περίπου το 56% των αποδοχών του όταν εργαζόταν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2013. 

Το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε ορισμένες χώρες, ιδίως λόγω των μειώσεων των μισθών που έχουν σημειωθεί. Έτσι στην Ελλάδα, ανήλθε από το 41% το 2008 στο 60% το 2013.

Το 2013, το ποσοστό αναπλήρωσης πλησίαζε επίσης το 60% σε πολλές άλλες χώρες: την Ισπανία, την Πολωνία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, τη Σουηδία. Ήταν πάντως αισθητά χαμηλότερο στο Βέλγιο (47%), στην Ιρλανδία και στην Κροατία (37%), στη Βουλγαρία (39%) και στην Κύπρο (40%).

Στην Ελλάδα, η οποία αριθμεί 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχος, η σύνταξη κατά μέσο όρο ανέρχεται σε 882 ευρώ το μήνα (713 κύρια σύνταξη, 169 επικουρική).

 Η Ελλάδα,ως …πλούσια χώρα και με οικονομία που …πετάει,  αριθμεί πάνω από 2,5 συνταξιούχους!Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό.  Χιλάδες από τούτους (ως μισθωτοί και ως συνταξιούχοι), ιδιαίτερα οι λεγόμενοι ΔΕΚΟ-τζήδες της συνομοταξίας “Φωτόπουλων” και λοιπών  αρπακτικών- συντεχνιακών συνδικαλιστάδων , εισέπρατταν απίστευτα ποσά .Μισθοί ως και 6 χιλιάρικα μηνιαίως και συντάξεις πάνω από 3! Για δεκαετίες μιλάμε.  Και όλος αυτός ο πακτωλός από τα δανεικά που αφειδώς έπαιρνε το πελατειακό κράτος.

΄Ολοι αυτοί σήμερα ειναι “Τσιπρικοί,”αριστεροί” (της πλάκας),αλλά,παράλληλα  και πατριώτες και Ελληνάρες. Για το “ρετιρέ” των μισθών και των συντάξεών τους  φυσικά νοιάζονται. ΄Οχι πως πονούν τη χώρα ή  το διπλανό τους.

Σ΄αυτούς στηρίζεται και τσαμπουκαλεύεται  η φασιστο-“αριστερή” κυβέρνηση.΄Οπως παλιότερα   το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.  Αυτά είναι τα πρότυπα  του Τσίπρα. Αυτό το πελατειακό κράτος  αντιγράφει.

Και θέλει να του υπογράψουν τέτοιες  συμφωνίες απάτης και λαμογιάς οι Ευρωπαίοι. Και  χωρίς κλωτσιές. Νομίζει κι αυτός ο πονηρός και “τζάμπα μάγκας” Γραικός πως οι Φράγκοι τρώνε κουτόχορτο.  “Κούνια που τον κούναγε”!

___________________________________________________________ 

 

5.  «ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ»
Πυρ ομαδόν στη Σύνοδο της ΕΕ κατά Τσίπρα: Τι απάντησε ο πρωθυπουργός – Ολο το παρασκήνιο
Πυρ ομαδόν στη Σύνοδο της ΕΕ κατά Τσίπρα: Τι απάντησε ο πρωθυπουργός – Ολο το παρασκήνιο
 

Το επεισόδιο με τον Ντόναλντ Τουσκ δεν ήταν η μόνη στιγμή έντασης ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τους υπόλοιπους ηγέτες της ΕΕ.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληρφορίες υπήρξαν αρκετοί ηγέτες χωρών που άσκησαν σφοδρη κριτική στην κυβέρνησή του και παραπονέθηκαν επειδή η Ελλάδα μονοπωλεί το ενδιαφέρον σε όλες τις Συνόδους.

Δραματικοί τόνοι και αιχμές από τον Τσίπρα

Ο Ελληνας πρωθυπουργός απευθύνθηκε σε δραματικούς τόνους στους ηγέτες της ΕΕ σημειώνοντας ότι «κάποιοι δεν θέλουν συμφωνία»

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στην εισήγησή του ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε πως η Ελλάδα χρειάζεται μια βιώσιμη λύση, που να επιλύει το μείζον θέμα χρηματοδότησης της χώρας. Ζήτησε δε ως το Σάββατο να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, ώστε να φτάσουμε σε λύση μέχρι το Eurogroup. Ταυτόχρονα, συνεργάτης του Ελληνα Πρωθυπουργού ενημέρωσε πως στη Σύνοδο η Γερμανίδα Καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ ζήτησε να περάσει από την ελληνική Βουλή η συμφωνία μέχρι τις 30 Ιουνίου.
«Παρά τις προσπάθειες που έχει κάνει η κυβέρνηση και τις καλές προθέσεις που υπάρχουν σε μερίδα των πιστωτών και των θεσμών, μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί δυνατό να βρεθεί συμφωνία, καθώς κάποιοι με την ακραία στάση τους και τις απαιτήσεις τους δυναμιτίζουν το κλίμα» φέρεται να είπε στη Σύνοδο ο Αλέξης Τσίπρας.

Τόνισε ακόμη ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται νέα υφεσιακά μέτρα, αλλά ανάπτυξη, επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν μπορεί να προχωρήσει σε βαθύτερες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, όπως νέες περικοπές συντάξεων.

«Η Ελλάδα δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή νέα υφεσιακά μέτρα, αλλά ατζέντα για ανάπτυξη, επενδύσεις και διαρθρωτικές αλλαγές» είπε. Τόνισε ακόμη ότι η ελληνική πρόταση περιελάμβανε και διαρθρωτικές προτάσεις για το ασφαλιστικό σύστημα. «Πέραν αυτών των συγκεκριμένων προτάσεων που συμπεριλαμβάνονταν στην ελληνική πρόταση, χρειαζόμαστε κοινωνικό διάλογο και αναλογιστική μελέτη για να προχωρήσουμε το φθινόπωρο σε βαθιές αλλαγές στο ασφαλιστικό».

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης απαντούσαν στην ουσία, στις απαιτήσεις-προτάσεις των θεσμών που υποβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Σε αυτές τις προτάσεις, ανέφερε, υπάρχουν μέτρα για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, μετρήσιμα και συγκεκριμένα, ενώ για τις περιπτώσεις που υπήρχαν διαφωνίες κατατέθηκαν ισοδύναμα.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε επίσης κατά τη Σύνοδο στην περίπτωση της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, όπου υπήρξε ευελιξία μεταξύ των προτάσεων των θεσμών και των επιλογών των κυβερνήσεων. Τόνισε στους ομολόγους του ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι μια νέα κυβέρνηση, με διαφορετικές προτεραιότητες, αλλά επειδή θέλει να απαντήσει με ισοδύναμα, προτείνει τα δικά της μέτρα, ώστε να καλύπτονται ποσοτικά τα μέτρα που προτείνονται από την πλευρά των θεσμών.

Ζήτησε από τους ομολόγους του να πρυτανεύσει η λογική, η αμοιβαία ευθύνη απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη, γιατί αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι βιώσιμη λύση και όχι απλά και μόνο συμφωνία. «Το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα, είναι η αβεβαιότητα, η έλλειψη ρευστότητας και η μη εμπιστοσύνη των επενδυτών και για να λυθούν όλα αυτά πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και το ζήτημα της χρηματοδότησης».

Κατά τη συζήτηση για την ΟΝΕ, ο Αλ. Τσίπρας έκανε τη σύνδεση με το ελληνικό ζήτημα, λέγοντας ότι υπάρχει ένα δημοκρατικό κενό ανάμεσα σε αυτό που επιβάλλουν οι κανόνες της ευρωζώνης και αυτό που θέλουν οι λαοί της Ευρώπης. Η Ελλάδα, είπε, είναι μία περίπτωση που η αντίθεση αυτή είναι ξεκάθαρη, και ενώ έχει πει από την πρώτη στιγμή ότι επιθυμεί να κινηθεί εντός κανόνων, ζητά ταυτόχρονα να γίνει σεβαστή η λαϊκή έκφραση.

Οπως ανέφεραν οι κυβερνητικές πηγές, στόχος του Αλέξη Τσίπρα ήταν να ενημερώσει τους περισσότερους ηγέτες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν για τη σύγκλιση των απόψεων, την πρόοδο που έχει σημειωθεί και τις προσπάθειες που έχουν γίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα.

«Διατηρούμε την αισιοδοξία μας και ελπίζουμε ότι η συναίσθηση της ευθύνης από όλες τις πλευράς, θα πρυτανεύσει» έλεγε ανώτερη κυβερνητική πηγή.

Αντιμέτωπος με σφοδρή κριτική ο πρωθυπουργός

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στη διάρκεια της συζήτησης στη Σύνοδο Κορυφής ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε αντιμέτωπος με σφοδρή κριτική από αρκετούς ηγέτες χωρών.

Χαρακτηριστικά ο Ολλανδός πρωθυπουργός, Μαρκ Ρούτε, τόνισε ότι «Δεν υπάρχει χώρος πολιτικά για αποδυνάμωση της πρότασης. Δεν θα διαπραγματευτούμε για τα επόμενα βήματα».

Σκληρός στην τοποθέτησή του ήταν και ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος παραπονέθηκε οι «Ολες οι χώρες μας έχουν προβλήματα, αλλά δεν μένει χρόνος για εμάς καθώς η ημερήσια διάταξη καταλαμβάνεται από την Ελλάδα. Και εμείς θέλουμε να δαπανήσουμε περισσότερα για τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά σεβόμαστε τη δημοσιονομική πειθαρχία. Αντιτίθεμαι κατηγορηματικά σε οποιαδήποτε καθυστέρηση και συμβιβασμό»..

Ενοχλημένοι εμφανίστηκαν και οι ηγέτες Πορτογαλίας και Ισπανίας.

Ο Πάσους Κοέλιο ανέφερε ότι «Γιατί μετά από τόσους μήνες δεν υπάρχει συμφωνία; Γιατί να συμβαίνουν αυτά για την Ελλάδα; Δεν συνέβησαν για εμάς».

Από την πλευρά του ο Μαριάνο Ραχόι ανέφερε «Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία σε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Είναι δύσκολες αποφάσεις για τον ελληνικό λαό, αλλά πρέπει να γίνουν με κοινή λογική. Δεν διαπραγματευόμαστε. Είναι αναγκαία η λύση το Σάββατο».

Ο μοναδικός που έδειξε να κατανοεί τον Αλέξη Τσίπρα ήταν ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος τόνισε ότι «Θα πρέπει να δοθεί κάποια λύση για το ελληνικό χρέος για να έχει ένα πάτημα και ο Ελληνας πρωθυπουργός»

Ο Φρανσουά Ολάντ χαρακτήρισε, πάντως, σοβαρή την κατάσταση σημειώνοντας ότι χρειάζονται και οι τρεις θεσμοί για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας.

΄Οχι, “κάποιοι” , Αλέξη.΄Ολοι δε θέλουν παρτίδες μαζί σου. Η  Ευρώπη ολάκερη,  από τη μια ως την άλλη άκρη   είναι εναντίον σου. Σε πήραν είδηση πόσο δημαγωγός και λαϊκιστής  είσαι. Δε χόρτασες κλωτσιές και κωλοτούμπες;

_________________________________________________________________

6.. Χυδαία επίθεση του άνδρα της Ζωής μέσω Facebook στον Θεοδωράκη και στον Πανούση
Χυδαία επίθεση του άνδρα της Ζωής μέσω Facebook στον Θεοδωράκη και στον Πανούση
 

Χυδαία επίθεση στον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη εξαπέλυσε ο σύζυγος της Ζωής Κωνσταντοπούλου, Απόστολος Μαντής. Από τα βέλη του, όμως, δεν γλίτωσε ούτε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Πανούσης. Εστω και έμμεσα. 

Πριν 14 ώρες ο σύζυγος της κυρίας Κωνσταντοπούλου πόσταρε στο λογαριασμό του στο Facebook ένα λινκ από το κουτί της Πανδώρας με τίτλο «Ο Τσίπρας δίνει μάχη στις Βρυξέλλες και ο Θεοδωράκης έτρωγε με 4 πρωθυπουργούς σχολιάζοντας ως εξής: 

 

Από τα βέλη του Απόστολου Μαντή, όμως, δεν ξέφυγε ούτε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης τον οποίο… στόλισε, αλλά εμμέσως. Πώς; Κοινοποιώντας την ανάρτηση μιας άλλης χρήστρια του δημοφιλούς κοινωνικού δικτύου η οποία επιτέθηκε στον υπουργό με αφορμή τα επεισόδια στη συγκέντρωση του «Μένουμε Ευρώπη»: 

 “Κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι”!

______________________________________________________________

7.Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΥΠΟΙΚ
ΓΛΚ: Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα 9 δισ. ευρώ από τον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο
ΓΛΚ: Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα 9 δισ. ευρώ από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
 

Σε 9 δισ.ευρώ ανέρχονται οι γερμανικές οφειλές έναντι της Ελλάδας, από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν στην Επιτροπή Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών.

Την έκθεση συνέταξαν τα μέλη της Ειδικής Επιτροπής του υπουργείου Οικονομικών (Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους) για τον «Προσδιορισμό Αξιώσεων από τις Γερμανικές Επανορθώσεις και το Κατοχικό Δάνειο».

Όπως ενημέρωσε η Γ. Χαλούλου, που ερευνά εκ μέρους του ΓΛΚ το αρχείο σχετικά με τις οφειλές της Γερμανίας από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οφειλή εκτιμάται σε σχεδόν 486 εκ., ήτοι σε σημερινές τιμές 9 δισ. ευρώ, σε σημερινές τιμές. Το ποσό αυτό, αντιστοιχεί στο 0,4% των συνολικών επανορθώσεων που θα έδινε η Γερμανία, μετά την λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, σε 37 δόσεις και δυνητικά ακόμα 22 δόσεις (εφόσον δηλαδή η γερμανική οικονομία ευημερούσε).

Από το σύνολο αυτό των οφειλών, υπολογίζεται ότι πληρώθηκε μόλις το 1,5% στην Ελλάδα, καθώς η Γερμανία έπαψε να πληρώνει μετά την Συνδιάσκεψη της Λωζάννης – οπότε υπήρξε παραίτηση των μεγάλων δυνάμεων από τις επανορθώσεις.

Για την Ελλάδα όμως, που δεν υπέγραψε τα κείμενα, οι διεκδικήσεις παραμένουν ενεργές. Σχετικώς με τις οφειλές προς ιδιώτες η κ. Χαλούλου είπε πως δόθηκαν 47 εκ. μάρκα, από τα 120 εκ. μάρκα που διεκδικούσαν (σε τιμές του 1952).

Στην συνεδρίαση παρενέβη και ο πρόεδρος του Συλλόγου Απογόνων Θυμάτων Ολοκαυτώματος, Μ. Σούσης, ο οποίος ανέφερε ότι για το Ολοκαύτωμα υφίσταται συνολική ευθύνη της Γερμανίας κι όχι μόνο των Ναζί. Η αναφορά του αυτή στάθηκε αφορμή για να πει η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, πως τα εγκλήματα αυτά συντελέστηκαν λόγω της τυφλής πειθαρχίας που επιβλήθηκε. «Να το θυμόμαστε αυτό σε μια περίοδο που η πειθαρχία επιχειρείται να επιβληθεί ως πανευρωπαϊκή αξία», συμπλήρωσε.

Εξάλλου, κατά την ροή της συζήτησης η πρόεδρος της Βουλής, άφησε αιχμές για τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, λέγοντας πως ενώ υπάρχει ανοιχτή δικογραφία, παραμένει στη θέση του και επικαλέστηκε το παράδειγμα του πρώην προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, Π. Αθανασόπουλου, που όπως είπε, όταν του ασκήθηκε δίωξη, παραιτήθηκε. Μάλιστα, η κ. Κωνσταντοπούλου εξέφρασε την εκτίμηση πως μπορεί οι θεσμοί να επιθυμούν την παραμονή του.

 

Και της…Μιχαλούς ποιος χρωστάει ,δηλαδή; Πάντως, όχι μόνο  η θυγατέρα η Ζωή.  Πολλοί χρωστάνε σε δαύτη (στη Μιχαλού).

Μια απορία. Ο κ. Μ.Σούσης ,πρόεδρος του Συλλόγου Απογόνων Θυμάτων Ολοκαυτώματος, τι δουλειά έχει μ΄αυτούς τους “σκυλευτές” και τους “τυμβωρύχους” της “Ζωής”, τους λογής  ζήτουλες;  ΄Ολοι τούτοι “φτύνουν” τα θύματα, αφού έβγαλαν στη γύρα τα “κουφάρια τους”, για να εισπράξουν. (΄Ο,τι προαιρείσθαι!). ΄Οπως και και οι άλλοι στο Δίστομο, τα Καλάβρυτα και όπου αλλού μαρτύρησαν άνθρωποι από τη μανία των φίλων και συνοδοιπόρων  της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Κάτω τα χέρια από τους νεκρούς μας. Δεν τους εξαργυρώνουμε με όλο το χρυάφι του κόσμου.