Η ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΚΑΙ…ΜΟΥΡΗΣ!
****
Σηματοδοτούμε τη Γαλλική επανάσταση το 1789. Μια κοινής αποδοχής χρονολογία έναρξης ,αν και η επανάσταση είχε ξεκινήσει νωρίτερα.
Μια σύντομη “χαρτογράφηση” της εποχής, μας πληροφορεί πως τις παραμονές της έκρηξής της, ο Γαλλικός λαός διακρινόταν αποκλειστικά στους προνομιούχους και τον… υπόλοιπο κόσμο. Οι προνομιούχοι αποτελούσαν ελάχιστη μειοψηφία (γύρω στο 2% του πληθυσμού). Τούτοι, όμως ,κατείχαν το μεγαλύτερο μέρος της γης, απολάμβαναν όλα τα αγαθά, είχαν μια απίστευτα σπάταλη και προκλητική ζωή και κυβερνούσαν με πρωτοφανή σκληρότητα και αστυνομοκρατία. Και ασφαλώς, επικεφαλής του Κράτους , ο απόγονος του …”L’ etat c’est moi” Λουδοβίκος ΙΣΤ΄!
Ο κλήρος και οι ευγενείς ,ήταν οι προνομιούχοι. Οι κληρικοί ήταν γύρω στους 130.000 εκ των οποίων ο ανώτερος κλήρος ,δηλαδή οι επίσκοποι, οι αρχιεπίσκοποι, ηγούμενοι έφταναν τα 5-6 χιλιάδες άτομα, με υψηλά εισοδήματα και πλούσια ζωή. Από την άλλη στην τάξη των ευγενών, κάπου 400.000 ζούσαν από εισοδήματα και αργομισθίες. Κατείχαν όλες τις θέσεις και από τα ανώτερα αξιώματα και τις οικονομικά κυρίως πόστα απέκλειαν τους μη “ημέτερους”.
Η μεγάλη πλειοψηφία του Γαλλικού λαού βρισκόταν… μόνη κι έρημη απέναντι σε αυτή τη μικρή, αλλά παντοδύναμη μειοψηφία των προνομιούχων. Τους αποκαλούσαν, μάλιστα, χλευαστικά…ξεβράκωτους. Κι επίσημα “Tiers Etat”, τρίτη τάξη . Εδώ ,ανήκαν οι γεωργοί, οι επαγγελματίες, οι μικροέμποροι και οι βιοτέχνες.
Η οικονομική κρίση υπήρξε ίσως η σπουδαιότερη αιτία της έκρηξης της επανάστασης .Μια κρίση που οδήγησε στη χρεοκοπία. Το κρατικό έλλειμμα του γαλλικού κράτους το 1789 είχε φτάσει σε κρίσιμα για κράτη της εποχής επίπεδα κι αυτό σήμαινε χρεοκοπία της Γαλλίας. Να σημειώσουμε μόνο ενδεικτικά πως η η τιμή του ψωμιού το 1789 ήταν …χρυσάφι, δοθέντος πως τις χρονιές 1788 και 1789 οι σοδειές ήταν φτωχές και οι δυο χειμώνες βαρύτατοι. ΄Οσο για τις τιμές στα άλλα τρόφιμα αυξήθηκαν πάνω από 60%, γεγονός που προκάλεσε πτωχοποίηση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού Σχεδόν τις χρονιές αυτές το 1/3 των Γάλλων πεινούσε. Δεν ήταν απλώς…ξεβράκωτοι. Οι ληστείες και η εγκληματικότητα σε πόλεις και επαρχία αυξήθηκαν θεαματικά στα δυο αυτά χρόνια της δεινής φτώχειας
Στον αντίποδα τώρα, πέρα από την πλούσια ζωή των ευγενών κα του κλήρου, οι σπατάλες και η πολυτέλεια της ζωής στο βασιλικό ανάκτορο των Βερσαλλιών υπήρξαν παροιμιώδεις . Σχεδόν το 20% του γαλλικού προϋπολογισμού πήγαινε για τις γιορτές, τις δεξιώσεις και πανάκριβα ρούχα των ενοίκων των Ανακτόρων. Να πούμε χαρακτηριστικά πως η βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα και μόνο αυτή, ξόδευε κάπου, σημερινά λεφτά, 1.000.000 ευρώ το χρόνο , μόνο για τα ρούχα και την κόμμωσή της!
Σημειώνουμε εδώ πως τη φτώχεια και το πλήγμα στην Γαλλική οικονομία προξένησε και η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου Λάκι το 1783 που οδήγησε σε καταστροφή της σοδειάς τη περίοδο 1785-87, όσο και ο πολύ βαρύς χειμώνας του 1788-1789. Κι αυτά τα δύο φαινόμενα (φυσικές καταστροφές), επιδείνωσαν την ήδη βεβαρημένη οικονομική κατάσταση του βασιλείου.
Αυτά για τη Γαλλία. Παραμονές της μεγάλης Επανάστασης. Οι αντιστοιχίες, όμως , των τελευταίων χρόνων της προεπαναστατικής Γαλλίας και της Ελλάδας στις ημέρες μας είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές της εξέλιξης που θα έχουν τα γεγονότα, των οποίων είμαστε μάρτυρες αυτή την ώρα. Η Ιστορία είναι ο “λύχνος”, που όπως λέει και το “ευαγγέλιο”, δεν τον βάζει κανείς κάτω από το κρεβάτι, αλλά μπαίνει στο πιο υψηλό σημείο για να φωτίζει.
Μια ιστορική αλήθεια που μόνο η παρέα Μητσοτάκη δεν αντιλαμβάνεται. Προπαντός, το ανεπίδεκτο μάθησης και παιδείας ζεύγος των ίδιων των … “Λουδοβίκων”.
Μεγαλωμένη όλη αυτή η κυβερνητική συνομοταξία “στα “πούπουλα” με πρώτο τον επικεφαλής γόνο της γνωστής φαμίλιας Μητσοτάκη, δεν έχει τη δυνατότητα ούτε ιστορικούς συσχετισμούς να κάνει, ούτε, επομένως, να αντιληφθεί πως “πριονίζει το κλαρί πάνω στο οποίο κάθεται” και είναι πια έτοιμο να κοπεί. Και όχι μόνο το κλαρί. Ολόκληρο το δέντρο της Δεξιάς …. σύριζα!
Να δούμε τις αντιστοιχίες:
Από το 2010 μέχρι σήμερα, δέκα ολόκληρα χρόνια ,η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η χρεοκοπία της χώρας, τα υψηλά ελλείμματα , η φτώχεια, η αλαζονεία, οι καθημερινές προκλήσεις, οι σπατάλες, οι κλοπές, η διαφθορά, ο αυταρχισμός της “άρχουσας τάξης” , αλλά και η πανδημία ,ως φυσική καταστροφή, αντίστοιχη της παραπάνω έκρηξης του ηφαιστείου, θυμίζουν όλα την περίοδο της δεκαετίας 1780-1789 στη Γαλλία. Λες και στη χώρα μας, 230 χρόνια μετά, νεκραναστήθηκαν ο ζοφερές ημέρες της προεπαναστατικής Γαλλίας!
Αν κάτι άλλαξε, τύποις και όχι ουσία, από τότε σε μας σήμερα, είναι οι τάξεις, οι τίτλοι και τα ονόματα. Στην Ελλάδα έχουμε κοινοβουλευτική, κληρονομική βασιλεία. Παλιότερα οι δυναστείες Καραμανλή, Παπανδρέου, σήμερα Μητσοτάκη. Τα “Ανάκτορα των Βερσαλλιών” είναι το “Μαξίμου” με ενοίκους τους νέους Λουδοβίκους και Αντουανέτες. Συμπεριφορές ίδιες και απαράλλακτες, τηρουμένων των αναλογιών εποχής και πολιτευμάτων.
΄Οσο για τους αυλικούς και τους ευγενείς της “Μοναρχίας” και με τη σημειολογία των ονομάτων και των ιδιοτήτων τους παραθέτουμε ενδεικτικά τους παρακάτω. Και τους παραδίδουμε στους δικούς σας συνειρμούς και την προσωπική εκάστου αγχίνοια. Χωρίς δικά μας σχόλια.
Γεωργιάδης, Πλεύρης, Κικίλιας, Χρυσοχοϊδης, Πικραμένος, Θοδωρικάκος, Στουρνάρας, Αρβελέρ, κόρη Θεοδωράκη, Σαββόπουλος, Μαρινάκης, Αλαφούζος, Ράπτης, Κουρτάκης, Μαυρίδης, Παπαχρήστος, Φαναράς. Είναι ενδεικτικές επαναλαμβάνουμε οι επιλογές ονομάτων, ιδιοτήτων, “βίου και πολιτείας”. Μένει να τα αποκρυπτογραφήσει-αποκωδικοποιήσει κανείς σωστά και αποκτά πλήρη εικόνα και αντίληψη του τέλους αυτής της Δυναστείας και των παρακοιμώμενων.
Εμείς ,όλοι οι υπόλοιποι… “αβράκωτοι”, να ευχόμαστε μόνο να μην ακολουθήσουν ημέρες Ροβεσπιέρου στη χώρα. Και ακόμα χειρότερα, Βοναπάρτη.