…΄Οταν ο άνθρωπος αποσυντίθεται σε μόρια έσχατης εξαθλίωσης
____________________
Μπήκαν τα… ΜΑΤ σε εκδήλωση με τον Γιώργο Καραμπελιά
εφσυν.
Ένα σπάνιο γεγονός έλαβε χώρα μέσα στον πολυχώρο του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης εκδήλωσης – συζήτησης στην οποία ο Γιώργος Καραμπελιάς συνομιλούσε με τον δικηγόρο Δημήτρη Γαλλή και τον δημοσιογράφο και αρθρογράφο Κώστα Στούπα.
Το θέμα της εκδήλωσης («Η πολιτική τυμβωρυχία των Τεμπών») και οι δηλώσεις του Γ. Καραμπέλια στάθηκαν οι αιτίες, ώστε ομάδα μερικών δεκάδων ανθρώπων –κυρίως φοιτητών– να επιδιώξουν να προβούν σε παρέμβαση.
Πώς αντέδρασε ο Γ. Καραμπέλιας στις αποδοκιμασίες; «Έξω οι αλήτες» επανέλαβε τουλάχιστον 12 φορές, ζητώντας να απομακρυνθεί από την αίθουσα η ομάδα που τον αποδοκίμαζε (δείτε τα πρώτα λεπτά από το βίντεο που ακολουθεί):
Έξω οι τραμπούκοι», ακούστηκε ως απάντηση στην αίθουσα από την ομάδα των νεαρών. Η ζωντανή μετάδοση της εκδήλωσης διακόπηκε. Δυνάμεις των ΜΑΤ έσπευσαν στον ΙΑΝΟ και απομάκρυναν τους φοιτητές από την αίθουσα, οι οποίοι πέταξαν τρικάκια που έγραφαν: «29 ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΠΛΥΝΤΗΡΙΩΝ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ. ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ».
Homo-Naturalis. ge
Γιώργος Καραμπελιάς: «Μαζέψτε όλους τους μετανάστες σε δυο-τρία ακατοίκητα νησιά 1του Αιγαίου»
Γ. Καραμπελιάς: «Μαζέψτε όλους τους μετανάστες σε δυο-τρία ακατοίκητα νησιά του Αιγαίου και φτιάξτε εκεί υποδομές, μέχρι να φύγουν από την Ελλάδα»
“Μια πρόταση-σοκ για την αντιμετώπιση της όξυνσης του μεταναστευτικού προβλήματος, που προσλαμβάνει διαστάσεις πρωτοφανούς κρίσης για την Ελλάδα, έκανε ο γνωστός συγγραφέας-διανοούμενος Γιώργος Καραμπελιάς, που είναι επικεφαλής της κίνησης «Άρδην» και προέρχεται από τον χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς”.
****
Το Γιώργο Καραμπελιά τον γνώρισα στις “καλές” του μέρες. Τότε που οι κυβερνήσεις τον θεωρούσαν, ως μέλος της 17Ν και του ΕΛΑ . Τότε που ΡΗΞΗ ,το περιοδικό που έβγαζε με το ασκέρι του, όντως “έσπαζε κόκαλα” .
΄Ηταν γαμπρός του Ανδρέα Σταματόπουλου (είχε παντρευτεί την αδερφή του). Με τον Ανδρέα,φυσικός εκείνος ,στο Κολέγιο του Λονδίνου, δίναμε τη μάχη μας με τους”βασιλιάδες” (1982/83).
Κάποιες γιορτές σαν τούτες, είχαμε έρθει σύσσωμη η “καλή παρέα” από το Λονδίνο και μας είχε τους… αντάρτες τραπέζι στο Μαρούσι ο πατέρας του Ανδρέα, ο παλιός κομμουνιστής Νικόλας Σταματόπουλος. Εκεί το γνώρισα για πρώτη φορά το Γιώργο Καραμπελιά.
΄Ηταν επαναστάτης τότε. Ακόμα και ο παλαίμαχος Αριστερός πεθερός του, τον έβρισκε…ακραίο Αριστερό. Τον πήγαινα πάντως τότε, κι ας διαφωνούσαμε σε πολλά.
΄Εκτοτε, είχαμε κάποιες σποραδικές συναντήσεις.Και μετά ,εγώ στην ξενιτιά, τον έχασα.
Και να τος πάλι μπροστά μου, “πεσμένη δρυς” πια, σάπια, χωρίς χυμούς και χρησιμότητα. Αντίθετα, πιάνει και χώρο και τον βρομίζει. Τραγική πτώση, αλλόκοτη. Τρομάζει!
Πόσο δίκιο είχε ο ποιητής.”Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος”!