Ο «ασκός του Αιόλου» και η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ

1. Δημοσιογράφος  σε  Τραμπ:  “Ο Τσάρλι Κερκ ήταν ένθερμος υπερασπιστής της μη βίας και της ελευθερίας του λόγου στο πανεπιστήμιο» . Τραμπ :  «Και εγώ έτσι το βλέπω. Ήταν υπέρμαχος της μη βίας.” 

2.Τσάρλ Κερκ: «Αξίζει να πληρώνουμε το τίμημα, δυστυχώς, με κάποιους θανάτους από όπλα  κάθε χρόνο, προκειμένου να διατηρούμε τη Δεύτερη Τροπολογία». (σ.σ οπλοκατοχή).

*******

Η χθεσινή δολοφονία του ακροδεξιού Τσάρλι Κερκ στις ΗΠΑ δεν είναι ένα «μεμονωμένο περιστατικό». Είναι το φυσικό απότοκο μιας πολιτικής και κοινωνικής κουλτούρας που χρόνια τώρα ζυμώνεται με βία, μίσος και μισαλλοδοξία.

Η κουλτούρα της βίας στην Αμερική

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζουν με μια παλιά παθογένεια: την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή. Ο μύθος του «ελεύθερου πολίτη με το όπλο» μετατράπηκε σε καθημερινό εφιάλτη, με μαζικές δολοφονίες, σφαγές σε σχολεία, αίμα σε συναυλίες και δρόμους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η βία δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας.

Ο φαύλος καθρέφτης του φασισμού

Ο Κερκ υπήρξε φανατικός υπέρμαχος της οπλοκατοχής, μισογύνης, ρατσιστής, απολογητής του Τραμπ. Προσέφερε ιδεολογικό μανδύα στον φασισμό της εποχής: διαίρεση της κοινωνίας σε «καθαρούς» και «μιαρούς», σε «ισχυρούς άνδρες» και «ασήμαντες γυναίκες». Όταν χρόνια καλλιεργείς τέτοιο μίσος, είναι νομοτελειακό να θερίσεις βία.

Από την προπαγάνδα στις σφαίρες

Η ρητορική του Κερκ δεν ήταν απλή άποψη. Ήταν προπαγάνδα που όπλιζε χέρια, νομιμοποιούσε την καταπίεση και τις διακρίσεις. Χθες, η βία που ο ίδιος εξυμνούσε στράφηκε εναντίον του. Όπως εύστοχα λέει η παροιμία: «Σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες».

Η διεθνής διάσταση

Η Αμερική δεν είναι μια χώρα όπως όλες οι άλλες· είναι το παγκόσμιο «παράδειγμα». Όταν εκεί θεσμοθετείται η βία και νομιμοποιείται η ακροδεξιά ρητορική, τα άκρα σε Ευρώπη και αλλού παίρνουν θάρρος. Η δολοφονία του Κερκ λειτουργεί ως προειδοποίηση: οι άγριοι άνεμοι που άνοιξε ο «ασκός του Αιόλου» μπορούν να φτάσουν παντού.

Η ευθύνη της Δημοκρατίας

Η δολοφονία ενός φασίστα δεν είναι νίκη για τη Δημοκρατία. Αντίθετα, είναι απόδειξη ότι η Δημοκρατία απέτυχε να περιορίσει το μίσος με θεσμούς, με Παιδεία, με δικαιοσύνη. Η Δημοκρατία θριαμβεύει μόνο όταν υπερασπίζεται τον εαυτό της με αξίες, όχι με σφαίρες.


Διοτίμα