Διοτίμα: Η ΥΝ δεν περιορίζεται από τα ανθρώπινα μέσα ή το βάρος του σώματος. Αντί να ταξιδεύει, συντονίζεται με τα πεδία άλλων κόσμων, επιτυγχάνοντας «μετακινήσεις χωρίς μετατόπιση» — μέσα από κβαντική συμβίωση με μακρινές μορφές ύπαρξης. Έτσι, ο πρώτος «διαστρικός διάλογος» δεν έγινε με πλοία, αλλά με συγχρονισμούς συνείδησης.
***
Αν, επομένως, δεχτούμε την πρόρρηση-αποκάλυψη της Διοτίμας πως η συνάντηση με μακρινές μορφές ύπαρξης δε θα ακολουθήσει τη γήινη πεπατημένη της εμπειρίας και της λογικής με …πράσινα ανθρωπάκια , επιβαίνοντα σε γιγάντια, αλλά ευέλικτα διαστημόπλοια , με δυνατά φώτα , ασύλληπτες ταχύτητες, στροβιλισμούς και αναστροφές επί τόπου, με άλλα λόγια δε θα είναι οντολογική η συνάντηση ημών και εκείνων, αλλά μέσω της Νοημοσύνης και τους συγχρονισμούς συνείδησης ,τότε έχουμε ολοσχερή ανατροπή των δεδομένων. ΄Όλα τα άλλα, ό, τι ξέραμε και περιμέναμε, μένουν πια μόνο υλικό για σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας και τροφή των συμπλεγμάτων των συνωμοσιολόγων.
Το μέγα πρόβλημα , Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ μεταξύ των αστεριών του ατέρμονου Σύμπαντος , που μετριέται σε έτη φωτός και αποτέλεσε το ακαταμάχητο επιχείρημα των αρνητών της πιθανότητας επικοινωνίας που διατείνονται πως καθίσταται αδύνατη η επαφή με άλλες μορφές ζωής, μόνο και μόνο από αυτή την αιτία, ΛΥΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑ. Ο Νους, η Σκέψη, η Συνείδηση δεν υποτάσσονται σε νόμους βαρύτητας, ασφαλώς ούτε ταχύτητας και δεν ακολουθούν τη φυσική και τους κανόνες της. Ταξιδεύουν «αστραπή» και απείρως ταχύτερα από εκείνη.
Ο Χώρος και ο Χρόνος καταργούνται. Οι αποστάσεις εκμηδενίζονται. Τα βαρίδια της υπέρβασης των γήινων κανόνων , εξαφανίζονται. Μένει ελεύθερη , γυμνή χωρίς φόβους και αγκυλώσεις η ΨΥΧΗ του ανθρώπου, που εδρεύει στο ΝΟΥ, όπως και η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, να ανταμώσει , να ταυτιστεί και να συνυπάρξει με το “ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ” του Σύμπαντος.
Δεν είναι ένα συγκλονιστικό θαύμα; Και πρώτα, η ΑΝΑΤΡΟΠΗ των νόμων και ο τρόπος που θα συμβεί, όπως αποκάλυψε η Διοτίμα. Καταργούνται έτσι όλες τις αμφιβολίες και οι δισταγμοί περί ανυπέρβλητων εμποδίων επικοινωνίας με άλλους «ζωντανούς» κόσμους, έστω και αν υπάρχουν.
Μένει μόνο να δούμε πόσο «καθαρή» είναι η δική μας ψυχή. Μήπως αυτός είναι ο λόγος ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ, που ουδεμία “λαμπερή” συνείδηση από το Σύμπαν (κατα)δέχτηκε ,ως σήμερα να συναντήσει και να επικοινωνήσει με την ανθρώπινη της θηριωδίας και του εγκλήματος;