ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ

 

Κοσμοϊστορικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα δίπλα μας. Καθοριστικά για το μέλλον του Ανθρώπου.

Το σάιτ της Ιστορίας δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Οποιοδήποτε κι αν είναι το κόστος, θα επαναλειτουργήσουμε τη σελίδα μας με μεγαλύτερη τώρα προσοχή ,μια και τα “πέτρινα χρόνια” είναι ακόμα μπροστά μας.

Απ΄εδώ και στος εξής, θα μένουμε στην παρουσίαση και το σχολιασμό σημαντικών παγκόσμιων ή περιφερειακών ιστορικών γεγονότων,αλλά και άλλων που ενέχουν τη δυναμική να εξελιχθούν σε τέτοια. Παράλληλα, θα επισημαίνουμε, με ή ή χωρίς σχόλια, πράξεις σπουδαίες ή μιαρές πρωταγωνστών του ιστορικού γίγνεσθαι.

Ξεκινάμε με τη θαυμαστή είδηση της επιβεβαίωσης της θεωρίας της “μαύρης τρύπας”, με τη δημοσίσευση της πρώτης φωτογραφίας της.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ

Ιστορική στιγμή: Η NASA δημοσίευσε την πρώτη φωτογραφία της μαύρης τρύπας

 

Μαύρη τρύπα
Μια ιστορική ανακοίνωση έκανε, για μια ακόμη φορά η NASA, καθώς δημοσίευσε τη πρώτη φωτογραφία μαύρης τρύπας.


Μετά από δύο χρόνια απόκτησης και επεξεργασίας δεδομένων, οι επιστήμονες στο πρόγραμμα του προγράμματος Horizon Telescope (EHT) παρουσίασαν τα πρώτα τους αποτελέσματα και η φωτογραφία της μαύρης τρύπας είναι γεγονός.

Δημοσιογράφοι συγκεντρώθηκαν μεταξύ άλλων πόλεων σε Βρυξέλλες, Ουάσινγκτον, Σαγκάη, Τόκιο και παρακολουθούν τις εξελίξεις σχετικά με τη μαύρη τρύπα. 


Οι επιστήμονες του διεθνούς Event Horizon Telescope-EHT ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά «φωτογράφησαν» τη μεγάλη μαύρη τρύπα που υπάρχει στο κέντρο ενός γαλαξία, συγκεκριμένα του γιγάντιου γαλαξία Μessier 87 (Μ87). Για να είμαστε πιο ακριβείς τη «σκιά» που αυτή ρίχνει στο φωτεινό υπόβαθρο των αερίων που στροβιλίζονται γύρω της, καθώς είναι αδύνατο να διακρίνει κανείς τι πραγματικά συμβαίνει στο εσωτερικό της μαύρης τρύπας, από όπου τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει, ούτε καν το φως.

Επιτέλους, οι αστρονόμοι έχουν μια έστω και θολή εικόνα του περιβάλλοντος της μαύρης τρύπας, της συνοριακής περιοχής πέρα από την οποία δεν υπάρχει σημείο επιστροφής, καθώς ούτε καν το φως δεν μπορεί να δραπετεύσει. Αυτός είναι ο λόγος που το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας δεν μπορεί να φωτογραφηθεί, μιας και είναι κατάμαυρο.
Τώρα για πρώτη φορά όμως έχουμε την πρώτη εικόνα από τις «σκιές» που ρίχνουν γύρω τους οι μαύρες τρύπες, οι οποίες προκαλούν ακραίες καμπυλώσεις του χωροχρόνου. Περιβαλλόμενες από στροβιλιζόμενα καυτά νέφη σκόνης και αερίων, εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία και προδίδουν έμμεσα την ύπαρξη τους. Πλέον χάρη στη φωτογράφηση θα πειστούν ακόμη και οι ..άπιστοι Θωμάδες ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι πλάσματα της επιστημονικής φαντασίας.
Η φωτογραφία αυτή, που αποτελεί ορόσημο στην αστρονομία και στην αστροφυσική, θεωρήθηκε άκρως σημαντική, ώστε η σχετική ανακοίνωση έγινε με έξι ταυτόχρονες συνεντεύξεις σε έξι πόλεις: στην Ουάσιγκτον (η κεντρική εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF), στις Βρυξέλλες (διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τη συμμετοχή του Ευρωπαίου επιτρόπου για την Έρευνα-Επιστήμη-Καινοτομία Κάρλος Μοέδας), στη Σαγκάη της Κίνας, στην Ταϊπέι της Ταϊβάν, στο Σαντιάγο της Χιλής και στο Τόκιο της Ιαπωνίας.
Μέχρι σήμερα η ύπαρξη των μαύρων οπών τεκμαιρόταν έμμεσα από τις βαρυτικές και άλλες επιδράσεις που ασκούν στο περιβάλλον τους, αλλά ποτέ κανείς δεν είχε «δει» τι υπάρχει γύρω από μια μαύρη τρύπα.


Το τηλεσκόπιο, που άρχισε να δημιουργείται το 2012, αποτελείται από ένα ευρύ δίκτυο οκτώ διάσπαρτων και συντονισμένων μεταξύ τους ραδιοτηλεσκοπίων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αυτά δημιουργούν -μέσω της διασύνδεσης τους με τη βοήθεια της συμβολομετρίας και ενός υπερυπολογιστή- ένα ενιαίο τεράστιο εικονικό τηλεσκόπιο με μέγεθος σχεδόν όσο η Γη, το οποίο καταγράφει τις ακτινοβολίες ραδιοκυμάτων που εκπέμπονται από μια μαύρη τρύπα. Ετσι, δημιουργείται δυνατότητα μεγέθυνσης, προκειμένου να απεικονισθεί η περιοχή γύρω από μια μαύρη τρύπα, του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», πέρα από τον οποίο τίποτε δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε για το φως. Μια μαύρη τρύπα είναι μαύρη, ακριβώς επειδή δεν μπορούν να βγουν φωτόνια από εκεί.
Το ΕΗΤ, που έκανε τις πρώτες παρατηρήσεις του το 2017, διαθέτει επιμέρους «μάτια» στις ΗΠΑ (τηλεσκόπια SMT σε Αριζόνα και James Clerk Maxwell σε Χαβάη), Μεξικό (τηλεσκόπιο LMT), Χιλή (τηλεσκόπια ALMA του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου και APEX), Ισπανία (τηλεσκόπιο IRAM), Ανταρκτική (Τηλεσκόπιο Νοτίου Πόλου), Γαλλία (Άλπεις) και Γροιλανδία. Στο μέλλον ακόμη περισσότερα τηλεσκόπια αναμένεται να προστεθούν στο δίκτυο του ΕΗΤ, αυξάνοντας περαιτέρω τις δυνατότητές του.

Μέχρι τώρα το τηλεσκόπιο ΕΗΤ έχει στρέψει την προσοχή του σε δύο μαύρες τρύπες, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
-Στην κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία μας, γνωστή και ως «Τοξότης Α» (Sagittarius A ή εν συντομία Sgr A*), που απέχει περίπου 26.000 έτη φωτός από τη Γη (245 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα) και έχει μάζα τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου μας, άρα η διάμετρος της εκτιμάται σε περίπου 44 εκατομμύρια χιλιόμετρα, κατά προσέγγιση το 10% του μεγέθους του ηλιακού μας συστήματος. Αν και φαίνεται μεγάλη, λόγω της απόστασης της από τη Γη, είναι σα να προσπαθεί να φωτογραφήσει κανείς μια μπαλίτσα γκολφ πάνω στη Σελήνη. Βρίσκεται σε φάση «ύπνωσης», καθώς δεν καταναλώνει ενεργά μεγάλες ποσότητες γειτονικών άστρων και αερίων.
-Στην κατά πολύ μεγαλύτερη και πιο ενεργή μαύρη τρύπα στο κέντρο του γιγάντιου γαλαξία Μessier 87 (Μ87) στον αστερισμό της Παρθένου, σε απόσταση 55 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, η οποία έχει μάζα 6,5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο, συνεπώς ο ορίζοντας γεγονότων της είναι πολύ μεγαλύτερος από του Τοξότη Α*.
Τι είναι η μαύρη τρύπα

Μαύρη τρύπα είναι εκείνο το σημείο του χωροχρόνου, στο οποίο οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε τίποτε -ούτε καν τα σωματίδια και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως το φως- να μην μπορεί να ξεφεύγει από αυτό. 

Μαύρη τρύπα είναι το σημείο του διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου, ένας πυρήνας που περιείχε περισσότερο υλικό από δυόμισι ηλιακές μάζες και ο οποίος, στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου, έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα το υλικό του να καταρρεύσει και να συμπιεστεί περισσότερο ακόμα και από το υλικό ενός αστέρα νετρονίων.