“ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΣΤΟΜΑΤΑ”. ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.

 

Απάντηση Γ.Παπανδρέλου στον Α.Σαμαρά.
Απάντηση Παπανδρέου για το «λεφτά υπάρχουν»

 

…Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον η επισήμανση ότι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, βρίσκονται σε «απόλυτη σύμπνοια» και δεν λένε λέξη για τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν τη χώρα σε κρίση. Υπάρχει, αναφέρει, «απόλυτη σιγή» για το έγκλημα σε βάρος της χώρας μέχρι το 2009.

Στο εκτενές σχόλιό του ο στενός συνεργάτης του κ. Παπανδρέου αναφέρει, μεταξύ άλλων:

Τέταρτον, αν θέλει η σημερινή κυβέρνηση να ξαναθυμηθεί «τι μας έφερε σε αυτή την κατάσταση», είναι πολύ απλό:

Ας ξαναδιαβάσουν τον προϋπολογισμό του 2013. Και για να το κάνουμε πιο λιανά, αναφερόμαστε στην αποδοχή από το σύνολο της ΝΔ, ότι το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν το 6%, όπως επισήμως ενημέρωνε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ την ΕΕ, λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις εκλογές, αλλά ήταν 36 δις Ευρώ, ή 15,6%.

Ο προϋπολογισμός έφερε την υπογραφή του κ. Πρωθυπουργού.

Απαντώντας για τα μνημόνια τονίζει ότι αυτά δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης εάν ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Αλλά αυτά τα δεδομένα μας απέκλεισαν από τις αγορές και μας οδήγησαν στο να ζητηθεί βοήθεια από τους εταίρους.

Εκεί ας ψάξουν για τους εμπρηστές της ελληνικής οικονομίας. Μια κυβέρνηση των προσλήψεων από το παράθυρο, της παντελούς αδυναμίας ελέγχου της σπατάλης, των πελατειακών διευθετήσεων για μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, κοκ.

Πέμπτον, το πιο ανησυχητικό είναι η απόλυτη σύμπνοια σημερινής κυβέρνησης και σημερινής αντιπολίτευσης στο να μη λένε λέξη για το τι πραγματικά μας οδήγησε στην κρίση – απόλυτη σιγή για το έγκλημα σε βάρος της χώρας μέχρι το 2009.

Δείχνουν, όλοι τους, να μην έχουν καταλάβει τίποτα ή να μην θέλουν να καταλάβουν τίποτα.

«Όλα στην ώρα τους».

2. Σημίτης: Τεράστια σπατάλη πόρων την πενταετία 2004-2009

Την περίοδο 2004 – 2009 «έδειξε» ως κυρίως υπεύθυνη για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, μιλώντας σε εκδήλωση «Athens Forum», με θέμα Δημοκρατία υπό πίεση.

Σημίτης: Τεράστια σπατάλη πόρων την πενταετία 2004-2009

«Παράδειγμα της διασύνδεσης πολιτικής και οικονομικών κρίσεων στην Ελλάδα», ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Σημίτης «υπήρξε η τεράστια σπατάλη πόρων κατά το διάστημα 2004-2009 για πελατειακές κομματικές εξυπηρετήσεις και κομματικούς διορισμούς»

Συνεχίζοντας ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε: «Κατά την πενταετία αυτή μόνο οι δαπάνες του δημοσίου για αμοιβές αυξήθηκαν συνολικά κατά 4,5% δισ. σε σχέση με την αύξηση της προηγούμενης οκταετίας χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχες εισπράξεις. Ήταν μία από τις αιτίες του εκτροχιασμού»

Από το 2008 μέχρι σήμερα, επαναλαμβάνουμε (κουραστικά) εδώ, όσα δειλά -δειλά αρχίζουν να  αποκαλύπτουν εκείνοι που όφειλαν από την αρχή να μιλήσουν καθαρά και ξάστερα για τους ενόχους της καταστροφής της ελληνικής οικονομίας και να ζητήσουν την τιμωρία τους. Δεν το έκαναν τότε. Δεν απαλλάσσονται απ΄αυτή την ευθύνη ή και τη σκόπιμη αποσιώπηση του εγκλήματος (συγκάλυψη).

 

Ξάστερες κουβέντες:΄Οσοι κόπτεσθε για τη χώρα  ή την αγαπάτε πραγματικά , οφείλετε να γνωρίζετε ολόκληρη την ιστορική αλήθεια  και όχι κολοβωμένη, όπως συνηθίζεται. Και το σημαντιότερο να την αποδεχτείτε, χωρίς “φόβο, πάθος και φανατισμό”.Και η αλήθεια είναι τούτη: Στην Ελλάδα, σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ιστορίας της ως κράτος,  το ψεύδος ,η απάτη ,η κλοπή, η αδικία, η αναξιοκρατία, οι κομματικές πελατειακές σχέσεις και επιστέγασμα όλων αυτών η απόκρυψη των πραγματικών ενόχων και η ατιμωρησία τους ήταν και είναι οι βασικές αιτίες, που δεν κατάφερε σχεδόν ποτέ να ορθοποδήσει ως χώρα. Από την εποχή Καποδίστρια μέχρι σήμερα, επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια λάθη και φαίνεται πως αυτός ο λαός δε σωφρονίζεται, επειδή δεν έχει ή δε θέλει να έχει ιστορική μνήμη. Να περιοριστούμε συνοπτικά  σε λίγα ιστορικά παραδείγματα.

Τη Μικρασιατική Καταστροφή, ως γνωστόν τη “φορτώθηκαν” και πλήρωσαν, χωρίς στην ουσία να ευθύνονται, έξι άνθρωποι, οι οποίοι, ναι, μεν, είχαν εμπλοκή στα γεγονότα της εκστρατείας κα της καταστροφής, αλλά δεν ήταν οι κύριοι και βασικοί υπεύθυνοι. Και όμως, εκείνοι δικάστηκαν τιμωρήθηκαν για το “θεαθήναι”. Οι πραγματικοί ένοχοι (Βασιλιάς, Βενιζέλος και άλλοι) ,όπως συμβαίνει πάντα σ΄αυτή τη χώρα, τη… γλύτωσαν.

2004-2009. Ο τότε πρωθυπουργός δύο κυβερνήσεων  Κώστας Καραμανλής τινάζει την οικονομία στον αέρα, αφού, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του και ο τ. πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου “το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν το 6%, όπως επισήμως ενημέρωνε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ την ΕΕ, λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις εκλογές, αλλά ήταν 36 δις Ευρώ, ή 15,6%. …Αυτά τα δεδομένα μας απέκλεισαν από τις αγορές και μας οδήγησαν στο να ζητηθεί βοήθεια από τους εταίρους”.

Ως σήμερα, 2014, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής  και οι  στενοί του συνεργάτες στις κυβερνήσεις εκείνες, υπεύθυνοι άπαντες για τη χρεοκοπία της χώρας και τα δεινά που υφίσταται ο τόπος όλα αυτά τα χρόνια, δεν τιμωρήθηκαν. ΟΥΔΕΙΣ! Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, δικαιοσύνη σε αγαστή συνεργασία, “έβαλαν μέσα” κάποιους επώνυμους (μικρούς ή μεγάλους) κλέφτες, πολιτικούς ή όχι (π.χ Τσοχατζόπουλος, Παπαγεωργόπουλος, Γαβαλάς   ), για να εκτονωθεί η οργή του κόσμου και να  δείξουν  πως κάποιοι την “πλήρωσαν”, αλλά οι βασικοί ένοχοι, όπως γίνεται πάντα εδώ ,είναι  ακόμα στο απυρόβλητο.

Πώς περιμένετε ,ύτερα απ΄αυτό, να μας σεβαστούν οι ξένοι, ως λαό και δημοκρατία; Πώς τολμάτε να τιμωρείτε μικρομεσαίους που χρωστούν στην εφορία ψιχία; Πώς πάει το χέρι σας  και κόβετε τη σύνταξη του  ανήμπορου, όταν δεν επιτελέσατε το βασικό σας καθήκον, να στείλετε ΟΛΟΥΣ τους ενόχους των τότε κυβέρνησεων Κ. Καραμανλή  στη φυλακή; Τέλος, πώς τολμάτε να μιλάτε για τρομοκράτες επικίνδυνους αναρχικούς και αντιεξουσιαστές, όταν σεις είστε οι μεγαλύτεροι  τρομοκράτες για τη χώρα και τους έντιμους ξένους και ΄Ελληνες πολίτες; Νομίζετε πως μπορεί να ζήσει για πολύ η ελληνική δημοκρατία, όταν συνέχεια, λαός και εξουσία, επαναλάμβάνουν τα ιδια λάθη και τους αρκεί μόνο να βάζουν τα “σκουπίδια κάτω από το χαλί”,  για να μη φαίνονται;

Γι αυτό επιμένουμε  πως πρέπει να έρθει στη χώρα ο Γερμανός, ο Σουηδός να αναλάβουν να καθαρίσουν τον τόπο από την “κόπρο του Αυγεία”.  Μόνοι μας, φαίνεται μέσα από την ιστορία, δεν είμαστε ικανοί να σωθούμε.  Αλλιώς, αν αργοπορήσουν οι εταίροι, αν δεν τους αφήσουμε να κάνουν εκείνο που εμείς δε θέλουμε ή δεν μπορούμε να κάνουμε,  …πεθαίνουμε (οσονούπω) ως χώρα!