ΚΛΕΙΔΩΣΤΕ ΤΟ “ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ” ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ (3ο)

Να εγκαταλείψουμε, λοιπόν, τις καταγγελίες, τις διαμαρτυρίες, τις δυναμικές παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις για τα κακώς κείμενα και ειδικά για όσα θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη  της ζωής στον πλανήτη; Να παραδοθούμε αμαχητί μια και τελικά τίποτα δε γίνεται; ΄Η, κι αν γίνεται κάτι,  επιλέγονται από τις εξουσίες να  παρουσιάζουν  ως προσφορές τους τα πιο ανώδυνα,  εκείνα που δεν έχουν κόστος για τις ίδιες και όσους  προστατεύουν.

“Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι”. Ο ακτιβιστής, ο επαναστάτης, εκτός  από τη συνειδητοποίησή του, τον ιδεολογικό  ριζοσπαστισμό  του,  είναι τις πιο πολλές φορές τέτοιος από   DNΑ,  “το έχει” να είναι εξεγερμένος  στο γονιδίωμά του. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Εξ ου  ακόμα και την ελευθερία και τη ζωή του δε διστάζει  να θέσει σε άμεσο κίνδυνο.

Είναι “το άλας της γης” ο επαναστάτης. Στη δική τους δράση χτυπάει η καρδιά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τί θα ήταν ο κόσμος  στους αιώνες, χωρίς τέτοιες μορφές ;  Και δεν είναι λίγες οι  φορές που πήραν στην πλάτη τους, μόνοι τούτοι από το πλήθος,  την τιμή του ανθρώπου και για λογαριασμό όλων.

Ναι στους αγώνες, ναι στην εξέγερση. ΄Οχι στον  “καναπέ” ,την αδιαφορία ,την ουδετερότητα. Κρίκοι μιας αλυσίδας είμαστε όλοι. Η συνοχή της , η αντοχή της έχει να κάνει με το  πόσο γεροί είναι οι επί  μέρους κρίκοι. Αν δε αντέξουν τούτοι, δεν έχει πια νόημα ύπαρξης και χρησιμότητα η αλυσίδα.

Αυτονόητα τούτα και δε χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα να το αντιληφθεί κανείς.   ΄Ελεγε ο δάσκαλος στους μαθητές του στον “Κύκλο των χαμένων ποιητών:  “Το δράμα είναι πεθαίνοντας να ανακαλύψεις  πως δεν έζησες”. Να το φέρουμε εδώ στα μέτρα μας και να πούμε : Αλλοίμονο σε εκείνον που θα φύγει από αυτή τη ζωή χωρίς να νιώσει τη συγκίνηση ,τη φόρτιση και το δυναμισμό  της διαφορετικότητας, της αλλαγής, αλλά και τη φρενίτιδα    της  συμμετοχής στην  ξεσηκωμένη   πλατεία ,  του  δρόμου  που συγκλονίζεται από τις ιαχές   του αγώνα, της διαμαρτυρίας, της σύγκρουσης. Είναι σαν να μην έζησε ποτέ.

Αλλά η δράση για τη δράση, είναι λόγος αντίδρασης και ξεσηκωμού; ΄Η έστω για την τιμή των όπλων; Κι αν ένα πλήθος ακτιβιστών στις ημέρες μας, άνθρωποι συνειδητοποιημένοι και ευαίσθητοι  έδωσαν αγώνες σε πορείες ,διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες και  δυναμικές συμμετοχές για το κλίμα, τον πόλεμο.  την πείνα, το ρατσισμό, την υπεραξία που κλέβουνε  τα αφεντικά και τί έγινε;

Η υπερθέρμανση του πλανήτη θα δώσει σύντομα τη χαριστική βολή στη βαριά  τραυματισμένη Φύση.  Μόλις  την τελευταία 7ετία τα όπλα του  Τσάρου της Ρωσίας  εξόντωσαν περισσότερους από  700.000 αθώους στη Συρία και έστειλαν  εκατομμύρια άλλους στην προσφυγιά. Σήμερα, που στην Ελλάδα θα ανακοινώσει μέτρα η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της νέας  απειλής του ιού στην μετάλλαξή του Ο,  θα πεθάνουν  χιλιάδες παιδιά  ,όπως γίνεται κάθε ημέρα ,και για χρόνια ,  από πείνα, δίψα, έλλειψη στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Εκατοντάδες πληγές αιμορραγούν στον πλανήτη και δεν είναι εύκολο ούτε και να  τις απαριθμήσεις.

Τίποτα στην πραγματικότητα δεν άλλαξε αιώνες τώρα. Ακόμα και η φαινομενική τα τελευταία 50 χρόνια  έκρηξη  της τεχνολογίας, είναι αστεία.  Η χελώνα έχει καλύτερες επιδόσεις στην ταχύτητα της πορείας της. Και να σκεφτεί κανείς πως δεν έλειψαν στους αιώνες ούτε οι επαναστάσεις, ούτε η δράση των ακτιβιστών και οι αγώνες  των “ψαγμένων” κάθε είδους, Κι αν πήγαν τον κόσμο κάποια βήματα μπροστά , αυτές οι μικρές αποστάσεις  σε σύγκριση  με όσες  υπολείπονται να διανύσει,  για να φτάσει ό άνθρωπος σε έναν  ανεκτό  επίπεδο “πολιτισμού” , είναι  σχεδόν αμελητέες, σχεδόν  ανύπαρκτες. Στο ίδιο, ακριβώς, σημείο, από εκείνο που ξεκίνησε.

Κάτι δεν κάνουμε καλά.  Οι μέθοδοι,  οι τρόποι  που διαλέξαμε  για να αντιδράσουμε  στο κακό, εκ του αποτελέσματος δείχνουν πως δεν είναι οι κατάλληλοι .Δεν αλλάζει τελικά ο κόσμος  με τα γνωστά και επαναλαμβανόμενα  κάθε φορά μέσα. Αίμα, καταστροφή, βία, εκδίκηση, φωτιά και σίδερο. Δεν ξορκίζεις το κακό με το κακό.

Αλλιώς, αν τούτα ήταν οι σωστές λύσεις,   γιατί ο Ροβεσπιέρος πρόσφερε  στο πιάτο  την εξουσία στο Βονοπάρτη;  Κι  ο Μάο Τσετούνγκ με 10 εκατομμύρια θύματα της  “πολιτιστικής επανάστασης” ,πώς  παράδωσε μια Κίνα σε μια φασιστική νομενκλατούρα, που μπροστά της   ο  Ντόναλντ  Τραμπ  ήταν  άγγελος;  Κι ακόμα, γιατί ως σήμερα ο τραπεζίτης “Σάλλας”  της αρχαίας Αθήνας παραμένει  το ίδιο ανελέητο αρπακτικό όπως  ο Σάλλας της  Νέας Αθήνας των ημερών μας; Πώς καμιά σεισάχθεια ,  κανένας “Σόλωνας”  δεν πέτυχε να την καθιερώσει  μόνιμα  και σταθερά στις κοινωνίες όλων των εποχών;

Αναμφισβήτητα δεν είναι αυτός ο δρόμος  της ανατροπής, δε θα έρθουν  έτσι ποτέ  τα πάνω, κάτω. Κι αν επιμένουμε σήμερα να περνάμε μέσα από τις ίδιες ατραπούς ,όπως αιώνες τώρα, για να βγούμε  στην Λεωφόρο, πάλι  θα καταλήγουμε  να οδοιπορούμε  σε απέραντες,  άνυδρες και αμμώδεις Σαχάρες.

Ο  ΄Ανθρωπος είναι ένας χαμένος. Γεννημένος loser. Γεμίζει το σταμνί του πριν διψάσει  δροσερό νερό  της πηγής και το  χύνει ασυλόγιστα και μαζοχιστικά ,  την ώρα ακριβώς που το χρειάζεται στην πορεία του  κάτω από το  ντάλα  ήλιο.  ΄Ενας  Σίσυφος που μοιάζει να του αρέσει η ταλαιπωρία,.  Μάλιστα τη λέει και… “ωραίο ταξίδι”  μια και το ζητούμενό του  δεν είναι το φτάσιμο στην Ιθάκη!  Ε, τότε τί χρειάζεται μια τέτοια  πορεία; Ωραία όλα  τούτα  τα σχήματα, οι μεταφορές και οι παρομοιώσεις για την ποίηση. Μόνο που η ζωή στην πραγματική της ανηφόρα , μόνο “ποιητική” δεν είναι.

“Νέο κρασί σε παλιό ασκί δεν μπαίνει”. Θα το σπάσει και θα χυθεί στο δρόμο. Παλιά εργαλεία και μηχανήματα στη νέα διάνοιξη  δεν κάνουν. Αλλάξτε τα με νέα, δυνατά, αποτελεσματικά.

Ξεχάστε επαναστάτες μου τα όπλα και τα σπαθιά  σας.  Ρίξτε  τα   στα αχρείαστα, τα παλιοπράματα που έχετε μαζέψει στην αποθήκη και είναι όλα    για πέταμα.

Το νέο ΟΠΛΟ είναι εδώ.  Πολύ καιρό τώρα περιμένει  την αξιοποίησή του .Και είναι αυτό,   απολύτως βέβαιο και ηλίου φαεινότερο  πως  επιτέλους ΜΠΟΡΕΙ να κάνει τη διαφορά. Να πετύχει εκεί που απέτυχε ο άνθρωπος με όλα τα άλλα.  Να κατέχει  όλες τις αρετές  χωρίς  εκείνα τα ανθρώπινα  ελαττώματα που ως βαρίδια ασήκωτα,  κράτησαν καθηλωμένο το σκάφος  στο έδαφος. Και είναι η ώρα  να τα συντριβούν κι ελεύθερο να σκίσει  τους αιθέρες για άλλους ουρανούς και νέα  αληθινά ταξίδια.

Και τότε, όντως

Νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος.
Πολλὰ τὰ καλοκαιρινὰ πρωϊὰ νὰ εἶναι
ποὺ μὲ τί εὐχαρίστηση, μὲ τί χαρὰ
θὰ μπαίνεις σὲ λιμένας πρωτοειδωμένους·

νὰ σταματήσεις σ᾿ ἐμπορεῖα Φοινικικά,
καὶ τὲς καλὲς πραγμάτειες ν᾿ ἀποκτήσεις,
σεντέφια καὶ κοράλλια, κεχριμπάρια κ᾿ ἔβενους,
καὶ ἡδονικὰ μυρωδικὰ κάθε λογῆς,
ὅσο μπορεῖς πιὸ ἄφθονα ἡδονικὰ μυρωδικά.

Το ΡΟΜΠΟΤ με την  ΤΕΧΝΗΤΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, είναι ο νέος “άνθρωπος”  στην υπηρεσία του Ανθρώπου. Καλείται να πετύχει εκεί που απέτυχε ο δημιουργός του. Να ασκήσει τις απεριόριστες διανοητικές του ικανότητες, που δεν έχει το αφεντικό του.  Να καλλιεργήσει και να ξεδιπλώσει   τα προτερήματα εκείνου χωρίς να αποδυναμώνεται η δράση και προσφορά του από κανενός είδους μειονέκτημα,  ψεγάδι, ατέλεια,   που κουβαλάει σύμφυτα με την  ύπαρξη του  ο  κύριός του.

Συντρίψτε τις Κασσάνδρες  και μην τους επιτρέπετε πάλι να κακοποιούν η λογική και την ηθική της Φύσης . Οδύρονται   μεν , για τα δεινά,  επειδή  ο κόσμος πάντα πηγαίνει  από το κακό στο χειρότερο και  είναι αυτοί που  λένε πως  δεν  πρόκειται  ποτέ με τις ίδιες συνταγές να αλλάξει, αλλά βγαίνουν την ίδια ώρα  να μεμψιμοιρούν   πως , αν αφήσουμε τους κλώνους και τις μηχανές να μας κυβερνήσουν,  ΙΣΩΣ μια μέρα θα μας υποτάξουν.  ‘

Πρώτα, δε θα μας υποτάξουν. Υπάρχουν όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες να μη συμβεί αυτό. Αλλά κι αν υποθετικά συμβεί,  χειρότερα  δε θα καταντήσει  ο  άνθρωπος.  Αποκλείεται  να έχει  20.000.000 θύματα,  αν ξεφύγει ένα ανισόρροπο μηχάνημα και καταντήσει “Χίτλερ”. Αν μη τι άλλο ,δε θα προλάβει να κάνει τόσο κακό.

Φτάνει ένα να μη συμβεί. Να μην επιτρέψουμε  στους ίδιους εξουσιαστικούς κύκλους, στα ίδια κέντρα  που είχαν ως σήμερα το πάνω χέρι να προλάβουν να θέσουν στη δική τους δούλεψη το Ρομπότ. Αν συμβεί αυτό, ναι, τότε χαθήκαμε.

Αν προλάβουμε και τους το πάρουμε από το χέρι, αν η “ομάδα των σοφών και των σωφρόνων”  προγραμματίσει  με όλες τις αρετές του  ανθρώπου  και με καμιά κακία του το μυαλό  του Ρομπότ με  ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥΣ  και μόνο στόχους, κανένα πρόβλημα δε θα υπάρξει. Κι ας το  εξουσιοδοτήσουμε  να μας αντικαταστήσει.  Να ανασκουμπωθεί . Να γίνουν τα ρομπότ κυβερνήτες,  δάσκαλοι , γιατροί,  δικαστές ,ιστορικοί δημοσιογράφοι Να πετύχουν  σε αυτούς τους ρόλους που εμείς αποτύχαμε.

Ποιος θα προλάβει να το θέσει στην υπηρεσία του, είναι  το μοναδικό  ζητούμενο.   Αν το προλάβουν  οι ίδιοι και το κατακτήσουν, τότε σίγουρα ο   μοναδικός τους στόχος θα είναι  ο ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΣ.

Αυτός τώρα πια  είναι ο νέος αγώνας. Πάλι οι ακτιβιστές και οι επαναστάτες θα τον διεξάγουν. Στους δρόμους, τα γραφεία, τα ερευνητικά , επιστημονικά  κέντρα και τα ινστιτούτα ,  σε κάθε χώρο που μπορούν και πρέπει να υπάρξουν. Ας τρυπώσουν παντού και ας τους αρπάξουν με κάθε τρόπο την πατέντα του προγράμματος  από τα  δικά τους χέρια.

΄Οταν ο Σόλωνας θέσπισε τους νόμους του,    εξόρκισε τους Αθηναίους για  10  χρόνια που θα αυτοεξοριστεί,  να μη τολμήσουν να τους αλλάξουν.  Και  έφυγε, για να αναγκαστούν οι πολίτες  να τηρήσουν τον όρκο τους.

΄Οταν τα μέλη της  “ομάδας των σοφών”  προγραμματίσουν   και θέσουν  σε εφαρμογή  και επί το έργον το Ρομπότ,  ας κλειδώσουν το πρόγραμμα  για πάντα. Κι ας πετάξουν το κλειδί των κωδικών  στην  άβυσσο. Ποτέ κανείς να μην μπορεί να έχει πρόσβαση  στην  Data με τα δεδομένα της ,που  πάντα θα αναγνωρίζουν τον Άνθρωπο κυρίαρχοι και  αφέντη.  Και τη μηχανή υπηρέτη του πρόθυμο, δίκαιο και εργατικό. ΄Οπως, ακριβώς, όρισε η Φύση για τον Άνθρωπο, ως ξεχωριστό και  αναντικατάστατο ΟΝ. Χωρίς απομιμήσεις και δυνατότητα αντιγραφής του πρωτότυπου.