Κριτήριο και μέτρο πολιτισμού των εποχών, η συμπεριφορά των κοινωνιών απέναντι στα παιδιά

 

Η Σφαγή των Νηπίων από τον Ηρώδη

Η Σφαγή των Νηπίων από τον Ηρώδη

 

30.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα

 Τα σκελετωμένα παιδιά – σύμβολο της φρίκης του εμφυλίου στην Υεμένη

324751-669792.jpg

Θρήνος για το κορίτσι σύμβολο της ανθρωπιστικής κρίσης στην Υεμένη

Ισραήλ: Διαμελισμένα πτώματα, αποκεφαλισμένα παιδιά – Τι είδαν ιατροδικαστές στις σορούς των θυμάτων της Χαμάς

Ισραήλ: Διαμελισμένα πτώματα, αποκεφαλισμένα παιδιά – Τι είδαν ιατροδικαστές στις σορούς των θυμάτων της Χαμάς

Στοιχεία σοκ από τη Unicef: Παλαιστίνη. 2.360 παιδιά νεκρά από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς

Παλαιστίνιος παιδί

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, σε παγκόσμια κλίμακα το 25-50% των παιδιών έχει υποστεί σωματική κακοποίηση, ενώ το 20% των κοριτσιών και το 5-10% των αγοριών  κακοποιήθηκαν σεξουαλικά

 

Υπόθεση και ευθύνη όλων μας να κάνουμε τον κόσμο πιο ασφαλή ...

***

Στους  θανάτους από την   πείνα, την έλλειψη φαρμάκων και  στοιχειώδους ιατρικής περίθαλψης, τους πολέμους, την κακοποίηση , πάντα τα παιδιά   κατέχουν τη μερίδα του λέοντος! Και δεν είναι διαπίστωση της Ιστορίας  μόνο  για την  εποχή μας.΄Ισχυε από καταβολής κόσμου.

“Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων . (Ματθαίος 2.16-  Εορτολόγιο   29 Δεκεμβρίου  η Εκκλησία τιμά τη   μνήμη του Οσίου Μαρκέλλου και της Σφαγής των 14000 Αγίων Νηπίων υπό την διαταγή του Ηρώδη).

Να πούμε  πως  ιστορικά δε συνέβη,  ασφαλώς,  ένα τόσο  ειδεχθές έγκλημα  τις ημέρες που το τοποθετεί ο μυθιστοριογράφος  ΄Όμως ,είναι ενδεικτικό  του «πολιτισμού»  της εποχής που ο  Ματθαίος έγραφε το ευαγγέλιό του. ΄Οσο και άρρωστη ή αχαλίνωτη  φαντασία κι αν είχε κάποιος, θα απέφευγε  ένα τέτοιο τερατώδες ψεύδος, αν ήταν ασυνήθιστο.  Η αληθοφάνεια, όμως,  ήταν προεξοφλημένη, μια και ο αναγνώστης είχε  εξοικειωθεί   να δεχτεί και  αυτή την  ανελέητη  σφαγή παιδιών,   έστω κι αν δε συνέβη . ΄Τέτοιας μορφής  εγκλήματα, δεν υπήρξαν ούτε σπάνια ούτε πρωτάκουστα στον τότε και τον παλιότερό του , γνωστό, κόσμο.

Στις ημέρες μας, καυχόμαστε πως ο   πολιτισμός κατάκτησε  υψηλό  επίπεδο  σε σύγκριση με το παρελθόν.  Είναι μια   αλήθεια, πάλι  ιστορικά πιστοποιημένη.  Ας υπάρχουν ενστάσεις ,κυρίως από παρελθοντολάγνους και ηθικολόγους , που  ως επιχείρημα ,αρκούντως ικανό να πείσει τους ίδιους, όχι, όμως, τους περισσότερους , επικαλούνται τη γνωστή , λαϊκή  αοριστολογία …  «κάθε πέρυσι και καλύτερα».

΄Όμως,  ακόμα και σε έναν τέτοιο πολιτισμό σαν τον δικό μας,   που η ιερότητα του παιδιού,  όφειλε πρωτίστως να  είναι απολύτως σεβαστή ,  χωρίς καμιά εξαίρεση, εν τούτοις,   χιλιάδες παιδιά κακοποιούνται  ή  πεθαίνουν κάθε ημέρα ,μόνο και μόνο από την έλλειψη ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα αυτού του πολιτισμού  και την απανθρωπιά  των ενηλίκων.  Μια πασιφανής  αντίφαση , η  παρανοϊκή αυτή  πραγματικότητα ,που δεν μπορεί   ούτε στο ελάχιστο  να δικαιολογηθεί, παρά μόνο με τις …λογικές και στατιστικές ερμηνείες του  καπιταλισμού   και της Αγοράς  ή την επίκληση  της διαχρονικής,  ανθρώπινης αναλγησίας, ακόμα και στις ημέρες μας.

΄Όταν ο μισός πλανήτης μαστίζεται από τη παχυσαρκία και σε μεγάλο ποσοστό οι πληθυσμοί του  πάσχουν από  διαβήτη ή προδιαβήτη, εξαιτίας του  ανήθικου καπιταλιστικού κέρδους ,  της παραπληροφόρησης , αλλά και της ασύνετης  βουλιμίας των θυμάτων,  το να πεθαίνει από την πείνα κάθε 4 δευτερόλεπτα ένας ανθρωπος,  είναι αλλόκωτο  και τερατώδες.  Ιδιο  ανοσιούργημα με την έννοια μάλιστα της ΄Υβρεως ,διαπράτετται ,όταν , επίσης, χιλιάδες παιδιά  σε όλο τον κόσμο, είτε πεθαίνουν από βομβαρδισμούς   και επιθέσεις πολεμικών συγκρούσεων, είτε κακοποιύνται από ενήλικες ,που έχουν   την κηδεμονία ,  όποιας μορφής.

 

Ουδείς μας είναι “αθώος του αίματος” αυτών των θυμάτων.  Είναι ανήθικο,όσο και υποκριτικό,  να ρίχνεις το ανάθεμα και τις κατάρες σου στους ισχυρούς της γης  , ως τους μοναδικούς υπεύθυνους τέτοιων εγκλημάτων. Είναι η εξιλέωση που  επονοείς  με  τέτοια δικαιολογία. Για να διαγράψεις  τις δικές σου ευθύνες , αρνείσαι να δεχτείς την  ενοχή σου.

Εκ του πονηρού   είναι, ομως,  και το  παραπλανητικό σου   ερώτημα.  Μα,  και  τί μπορώ εγώ να κάνω; “΄Ενας κούκος δε φέρνει την ΄Ανοιξη”!

Αλλά, γιατί να απαντήσει άλλος  για λογαριασμό  σου;  Πόσες φορές,έστω,  δεν έκλεισες μάτι, αναλογιζόμενος τη φρίκη ενός κόσμου που σκοτώνει τα παιδιά του;  Και ,ανάμεσα   σε  αυτό τον παρανοϊκό και ανάλγητο κόσμο, ελόγου σου,  πρώτος και καλύτερος  “Πιλάτος”!.