ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

1. 80.000 παιδιά κινδυνεύουν άμεσα να πεθάνουν απ’ την πείνα στη Νιγηρία

Ακούει κανείς;  Δεν υπάρχει μόνο η Συρία. Κόσμος είναι παντού.

Τα παιδιά, άσπρα, μαύρα κίτρινα, είναι δικά μας παιδιά. Και δεν τα ξεχωρίζουμε ούτε με το χρώμα, ούτε με τη φυλή και το φύλο, ούτε με τη γεγωγραφική απόσταση από μας.

Η Αφρική είναι  και δική μου πατρίδα. Το μισοπεθαμένο από την πείνα παιδί της εικόνας, είναι δικό μου παιδί. ΄Οπως είναι ο γιος μου. Κι ευχαριστώ όλους, όσοι με δίδαξαν και με ενέπνευσαν  μέχρι σήμερα να μπορώ να λέω συνειδητά αυτή  τη μεγάλη κουβέντα. Δεν είναι εύκολο να λες (και να το εννοείς) πως έχει φτάσει σε κείνο το σημείο που δεν μπορείς να  ξεχωρίζεις  το δικό σου παιδί από  το “ξένο”.

2. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Παρασκευόπουλος: Η αρχική δήλωσή μου για τη Χρυσή Αυγή είχε μια ασάφεια…

Επιπροσθέτως, ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης παραδέχτηκε ότι η αρχική του δήλωση για τη Χρυσή Αυγή ήταν ασαφής, τονίζοντα ότι ο ίδιος εννοούσε ότι «μπορούν να αλλάξουν τα άτομα και όχι η οργάνωση» και πρόσθεσε: «Δεν πιστεύω ότι οι ψηφοφόροι αυτού του κόμματος μπορούν να πάνε στην άλλη πλευρά αλλά τουλάχιστον μπορούν να περάσουν στα κόμματα του δημοκρατικού τόξου».

α. ΄Οπως κάνουν πάντα οι  παγαπόντηδες και οι “άνανδροι”, όσοι δεν έχουν πολιτικό ήθος και εντιμότητα, αποποιούνται τις ευθύνες τους, όταν συλληφθούν επ΄αυτοφώρω… κλέπτοντες οπώρας. ΄Ο,τι ακριβώς  κάνουν και οι Χρυσαυγίτες. “Πιάνονται στα πράσα” να κάνουν εγκλήματα και με απύθμενα προκλητικό θράσος σου λένε….”δεν ξέρουμε τίποτα για το φόνο”. Τόσο θρασύδειλοι.

β.Στο χτεσινό κείμενο μας, αυτό ακριβώς λέγαμε. Και σήμερα το διευκρινίζει και ο ίδιος ο π. υπουργός. Μαυλίζει ο Παρασκευόπουλος  τους Ναζί οπαδούς  στο μαντρί της Ν.Δ. Παλεύουν να φέρουν από την από  δω μεριά  τους Χρυσαυγίτες και να ψηφίσουν κόμματα…δημοκρατικού τόξου. Δηλαδή, τη Ν,Δ. Αλλού, πού δηλαδή θα μπορούσε να πάει  ένας Ναζί;

3. Μπαλαούρας: Χρυσή Αυγή ψηφίζει απλός κόσμος, δεν είναι φασίστες

΄Αλλος αλητήριος μας προέκυψε, συνοδοιπόρος των Ναζί. Και το όνομα αυτού Μπαλαούρος. “Μπαλαούρο” που σου χρειάζεται ,παλιάνθρωπε!

΄Ολοι τούτοι οι  όψιμοι (που κρύβονταν) φιλοΝαζί  ένας-ένας  ξεβρακώνονται. Και άπαντες είναι υπόδικοι. Γιατί “παίζουν εν ου παικτοίς”.

Εντελώς πολιτικά ανήθικοι. Αλλά και στερούμενοι ανθρωπιστικού ήθους. Στο αδέκαστο δικαστήριο της ιστορίας έχουν ήδη  δικαστεί και καταδικαστεί σε αιώνια διαπόμπευση. Μένει να καθίσουν και σε εκείνο των θεσμών.Το απαιτούν εκατομμύρια αθώα θύματα του Ναζισμού.

______________________________________________________________

1. ΒΡΩΜΙΚΑ  ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΩΝ

2. ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΟΔΗΓΟΣ;  ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΕ “ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΟΛΟ”.

3. ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΒΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ  12ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

4.  “ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ”

5. ΚΟΚΑΛΙΝΟ…ΠΕΟΣ!

1.Κρύος ιδρώτας στο Πεκίνο για τη διαφαινόμενη ρωσο-αμερικανική προσέγγιση

Αλλά στο Πεκίνο, όπου ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν απ’ τις πρώτες κινήσεις του Τραμπ στη διεθνή σκακιέρα και το τηλεφώνημά του με την πρόεδρο της Ταϊβάν, η κίνηση αυτή ήρθε να εντείνει τους φόβους ότι το φλερτ του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ με το Κρεμλίνο μπορεί να αποτελεί μέρος μιας τολμηρής στρατηγικής για την απομόνωση της Κίνας.
«Είναι ένας πολύ τολμηρός παίκτης», λέει ο Σί Γινχόνγκ, ειδικός σε θέματα διεθνών σχέσεων του Πανεπιστημίου Ρενμίν, για τον Τραμπ, που έχει ήδη εξοργίσει τη Λαϊκή Δημοκρατία απειλώντας να ανατρέψει την πολιτική της  «Μιας Κίνας», την οποία ακολουθεί η Ουάσιγκτον εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
«Αν ο Πούτιν κι ο Τραμπ γίνουν στενοί φίλοι, η Κίνα δεν μπορεί να κάνει τίποτε γι’ αυτό – αλλά θα είναι έτοιμη για μια πιθανή αποξένωση μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου».

“΄Ηρθε και έδεσε το γλυκό”. Από τη μέρα που ο δικτάτορας της Ρωσίας ξεκίνησε την αποδόμηση του διεθνούς δικαίου με την κατάληψη εδάφους εναξάρτητου και κυρίαρχου κράτους,την Κριμαία της Ουκρανίας, φάνηκε πως ξεκινούσε ένα νέο, ανήθικο και εντελώς παρανοϊκό παιχνίδι ,που μόνο οι εξουσίες και τα κράτη, μπορούν να στήσουν.  Η πλήρης επιβεβαίωση έλειπε, βέβαια, αφού την επομένη της κατάληψης της Α.Ουκαρνίας, μόνο υποθέσεις για τα τεκταινόμενα  μπορούσαμε να κάνουμε.

Σήμερα, με την εκλογή του ακροδεξιού Τραμπ,ως προέδρου της Αμερικής (ίδιας και καθόλου διαφορετικής νοοτροπίας και “πάστας” με τον ομόλογό του Πούτιν), φάνηκε πλέον καθαρά το πράγμα πού πηγαίνει.  Κάποια κομμάτια από το παζλ που λείπανε, αρχίζουν να μπαίνουν πια στη θέση τους. Και η εικόνα είναι αυτή που σήμερα  βρισκόμαστε  σε θέση να τη δούμε στην  ολοκλήρωση και την ολότητά της.

΄Οπως πολλοί οιωνοί δείχνουν, Αμερική και Ρωσία , εδώ και πολύ  καιρό , βρίσκονται  σε αγαστή συνεργασία, για να συντρίψουν το γίγαντα, της οικονομίας περισσότερο ,που δεν είναι άλλος από την Κίνα και την ισοπεδωτική εισβολή της στην υφήλιο σε όλους τους τομείς δραστηριότητας. ΄Οσες φορές περιγράφαμε αυτό το ενδεχόμενο παλιότερα, είχαμε τις επιφυλάξεις μας. Στην Ιστορία δεν μπορείς να προφητεύεις, ούτε να παίζεις με πιθανότητες ,υποθέσεις και ενδεχόμενα.

Αλλά και σήμερα ακόμα, μετά τα γεγονότα που επακολούθησαν και  αποκτήσαμε  έναν  ισχυρό μπούσουλα, η βελόνα του οποίου δείχνει   προς την κατεύθυνση  αμερικανο-ρωσικής συμμαχίας   ενάντια στην Κίνα,  πάλι δεν μπορούμε να  απαλλαγούμε από το λυτρωτικό  “βραχνά” των επιφυλάξεων .Ο ισχυρότερος βραχίονας της σωστής  ιστορικής κρίσης, είναι ο χρόνος μέσα στον οποίο εκτιλίσσεται και πραγματώνεται το ιστορικό γίγνεσθαι. Εν προκειμένω, όταν περατωθούν όλες οι σκηνές από το σενάριο που πιαθανόν εκπόνησαν μαζί Ρώσοι και Αμερικανοί,  θα μπορούμε πλέον να  διατυπώσουμε οριστική και αμετάκλητη ιστορική κρίση, απαλλαγμένη απο αμφιβολίες.

Τα ανήθικα και επικίνδυνα παιχνίδια που παίζουν οι εξουσίες στον κόσμο, ιδιαίτερα οι πολύ ισχυρές, είναι ένα από τα προσφιλή και  ανεξάντλητα κεφάλαια  της Ιστορίας. Ανίερες συμμαχίες- συνεργασίες, μυστικές συμφωνίες και συνωμοσίες  είναι σχεδόν επαναλαμβανόμενα φαινόμενα. Ακόμα και μεταξύ εξουσιών που δείχνουν εκ διαμέτρου αντίθετες επιδιώξεις (Δε λέμε ιδεολογικές κατευθύνσεις, επειδή καμιά εξουσία δεν μπορεί ούτε να  διαθέτει ούτε να παράγει ιδεολογία).

Τέτοια κρυφά παιχνίδια εξουσιών στην παγκόσμια σκακιέρα, ερήμην των λαών, αλλά και των φυσικών,απαράγραπτων και διαχρονικών αξιών της ζωής, είναι καταγραμμένα σωρό στις δέλτους της Ιστορίας. Να θυμίσουμε ,ως καταλυτικό παράδειγμα,το πρόσφατο, που άπτεται και της μεταπολεμικής εξέλιξης (πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά, αλλά και εδαφικά) της χώρας μας.

  1945.  Γιάλτα Ουκρανίας. Οι νικητές ηγέτες με τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου, Στάλιν, Ρούσβελτ και Τσώρτσιλ, ως καλοί και παλιοί φίλοι, αλλά και συνέτεροι πια, μοιράζουν τον κόσμο! Και, ανάμεσα στα άλλα, ..μεταξύ κρασιού και τσιγάρου,αποφασίζουν  πως η Ελλάδα, δεν μπορεί να περάσει στο ανατολικό μπλοκ, παρ΄ ότι  η επανάσταση των κομμουνιστών στη χώρα δείχνει να  έχει πολύ καλές προοπτικές για επικράτησηση, αλλά θα παραμείνει  κολαούζος της Δύσης. Τα παρεπόμενα είναι γνωστά. Γρά,μος και Βίτσι. Αύγουστος 1949. Εκατόμβες νεκρών παλικαριών που τους οδήγησαν  στη σφαγή ,με  προειλημμένη απόφαση εξόντωσή τους στη Γιάλτα. Τι ιστορική τραγωδία κι εκείνη!

Αυτό,όμως, που περέπει να επισημανθεί εδώ ,είναι τούτο.   Στις μέρες μας, όσοι κατά καιρούς αναδεικνύονται  φορείς εξουσίας, ως πρόσωπα, δεν μπορούν και δεν τους επιτρέπεται να υπερβούν τα “εσκαμμένα”. Αυτά τα ορίζουν συνήθως τα παγιωμένα κρατικά συμφέροντα, τα οποία, για  να αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα, αναγορεύονται σε…εθνικά.

Λέμε για παράδειγμα πως  οι πρόεδροι της Αμερικής ασκούν μεν εξουσία στο εσωτερικό τουλάχιστον, αλλά  σε ελάχιστα μπορούν να αλλάξουν την πορεία μιας παγιωμένης  εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Ομπάμα και Τραμπ εν προκειμένω είναι ίδιοι. Αναγκασμένοι  να υποχωρήσουν μπροστά από το βάρος που θα επωμιστούν, αν διαφοροποιήσουν, καμιά φορά έστω και στο ελάχιστο,  ένα ήδη δουλεμένο και  σε εξέλιξη ευρικόμενο  σενάριο αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής.

Αν τολμήσουν να αποτρέψουν την προγραμματισμένη έκβαση του σεναρίου, οι επώνυμες αυτές μορφές της αμερικάνικης  εξουσίας, που διαμόρφωσαν μη ορατές (μέσα από εκλογικές διαδικασίες περισσότερο) και διαφορετικές εξουσίες με μόνιμη και αμετάθετη εξουσία  στα μυστικά γραφεία και τις σκοτεινές υπηρεσίες, μπορούν οι “αιρετικοί” πρόεδροι να ανατραπούν στη διάρκεια της θητείας τους  ή να τους στείλουν με χίλιους τρόπους και πρίν την ώρα τους  στον… τάφο! Γνωστα αυτά στην αμερικανικη πορεία της ιστορίας της νέας αυτοκρατορίας

Για το ανίερο και λίαν επικίνδυνο αυτό παιχνίδι ανάμεσα σε Αμερικανούς και Ρώσους για την κατακρήμνιση από το βάθρο της ισχυρής δύναμης που ακούει στο όνομα Κίνα (ειρήσθω εν παρόδω,  παραμένει, έστω και τυπικά “κομμουνιστικό” κράτος) γράφαμε στις 28/3/2014:

2. Μεθυσμένος ο ένας από τους δύο οδηγούς στο τροχαίο της Συγγρού

Μεθυσμένος ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, ο ένας από τους δύο οδηγούς που ενεπλάκησαν στο τροχαίο της Συγγρού, σήμερα το πρωί.

Οπως αναφέρει το skai.gr στην πρώτη μέτρηση της τροχαίας  η περιεκτικότητα αλκοόλ στο αίμα του ήταν 0,78 gr/l (γραμμάρια ανά λίτρο αίματος), ενώ στη δεύτερη 0,61 gr/l όταν το ανώτατο επιτρεπτό όριο σύμφωνα με τον ΚΟΚ είναι μόλις 0,25 gr/l.

Από τη σύγκρουση των δύο οχημάτων τραυματίστηκαν οι έξι επιβαίνοντες (στο ένα αυτοκίνητο επέβαινε ένα ζευγάρι και στο άλλο τέσσερα άτομα). Και οι έξι είναι πολυτραυματίες ωστόσο κανενός η ζωή δεν βρίσκεται σε κίνδυνο, καθώς κανείς τους δεν έχει διασωληνωθεί και δεν εισήχθησαν στη ΜΕΘ. Ολοι τους έχουν μεταφερθεί στον Ερυθρό Σταυρό.

Το πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα σημειώθηκε νωρίς το πρωί, λίγα λεπτά μετά τις επτά, στην συμβολή της Λεωφόρου Συγγρού με την οδό Φραντζή, στην άνοδο, στο ύψος του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Φιξ).

Νωρίτερα, πληροφορίες ανέφεραν ότι το ένα από τα δύο οχήματα έκανε αναστροφή την ώρα που το άλλο έμπαινε στη Συγγρού και τοένα εκ των δύο εμπλεκομένων ΙΧ -άγνωστο ακόμη ποιο- κινούταν με μεγάλη ταχύτητα με αποτέλεσμα τη σφοδρή σύγκρουση.

Για προσέξτε τις λεπτομέρειες. 1.  ΄Ηταν 7 το πρωί και ο οδηγός του ενός οχήματος ήταν μεθυσμένος.  Ποιος άνθρωπος, αν δεν είναι ανθρωπίδης,  πίνει όλη νύχτα στα ξενυχτάδικα και πάει σπίτι του 7 το πρωί καβάλα στην κούρσα του; 2. Ο αλήτης, μεθυσμένος  οδηγός έκανε λέει αναστροφή στη λεωφόρο Συγγρού!

 Απ΄αυτά τα δυό μόνο βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Είναι εναργέστατα.

Κι αυτό το πρόβλημα  ΠΑΛΙ ,όπως πάντα, οφείλεται, όχι μόνο στην κακή οδική συμπεριφορά του ΄Ελληνα, όταν παίρνει στα χέρια του   τιμόνι, αλλά πρωτίστως στη  δικαιοσύνη. ΄Οταν οδηγείς  μεθυσμένος ή τρέχεις στους δρόμους σαν τρελός,   είσαι επικίνδυνα  παραβατικός. Συνειδητά παραβατικός. Ο ποινικός κώδικας και η Ποινική δικονομία προβλέπουν  σ΄αυτές τις περιπτώσεις   “ενδεχόμενο δόλο” και “ενσυνείδητη αμέλεια”, αν και σπάνια   τα δέχονται τα δικαστήρια, επειδή ακριβώς ΟΛΑ στη χώρα μας είναι ένα μπάχαλο (γενικώς).  Μάλιστα, διαβάστε στο επόμενο κείμενο πώς παίζουν μπαλάκι τις ζωές μας οι δικαστές , αθωώνοντας  εγκληματίες οδηγούς, γιατί δεν μπορούν, λέει, να ξεδιακρίνουν τα όρια ανάμεσα στις δύο αυτές έννοιες!

Οι έννοιες του δόλου και της αμέλειας κατά την οδική κυκλοφορία : Κριτική προσέγγιση των αλλαγών σε ΠΚ και ΚποινΔ

Γράφει η Μαριάνθη Δ. Νούσκαλη

Εισαγωγή

 

Η διάκριση του ενδεχόμενου δόλου από την ενσυνείδητη αμέλεια αποτελούσε πάντοτε ένα από τα πιο αμφισβητούμενα ζητήματα του ουσιαστικού ποινικού δικαίου. Στο χώρο της ελληνικής ποινικής δικαιοσύνης το πρόβλημα της σαφούς οριοθέτησης των δυο μορφών υπαιτιότητας εμφανίστηκε έντονα στο προσκήνιο από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και μετά, με αφορμή μια σειρά  πολύνεκρων δυστυχημάτων, που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη, με κορυφαία το ναυάγιο του πλοίου Σάμινα, το Σεπτέμβρη του 2000, συνεπεία του οποίου βρήκαν τραγικό θάνατο 80 επιβάτες και τραυματίστηκαν άλλοι 67, και το τροχαίο ατύχημα στα Τέμπη, τον Απρίλιο του 2003,  όπου σκοτώθηκαν 21 ανήλικοι μαθητές και τραυματίστηκαν σοβαρά άλλοι 25.

Η νομολογία όντας προσανατολισμένη στα εγκλήματα βλάβης για την αντιμετώπιση ατυχημάτων στο χώρο της οδικής και θαλάσσιας συγκοινωνίας, βρέθηκε σε αδιέξοδο. Η ποινική δίωξη για τα πλημμελήματα της ανθρωποκτονίας και της σωματικής βλάβης από αμέλεια,  ήταν ανεπαρκής για να ικανοποιήσει το κοινό περί δικαίου αίσθημα, που απαιτούσε την προσωρινή κράτηση και τη μέγιστη δυνατή τιμωρία των υπευθύνων για αυτές τις τραγωδίες. Η δε απόδοση  κατηγοριών για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας και της σωματικής βλάβης εκ προθέσεως απαιτούσε αποδοχή των εγκληματικών αποτελεσμάτων, στοιχείο το οποίο όμως δε συνέτρεχε στα πρόσωπα των δραστών, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήταν και οι ίδιοι εν δυνάμει θύματα της ασυνείδητης συμπεριφοράς τους. Η λύση που δόθηκε λοιπόν, ήταν η μετάθεση του αντικειμένου του δόλου στον κίνδυνο επέλευσης του αποτελέσματος, ώστε να εμπίπτει στο πεδίο του ενδεχόμενου δόλου, τόσο η αδιαφορία ως προς αποτέλεσμα, όσο και η ελπίδα αποφυγής του. Η δογματική αυτή παρεκτροπή αποδοκιμάστηκε έντονα από πολλούς εκπροσώπους της νομικής επιστήμης, ενώ άρχισαν να πληθαίνουν οι φωνές για την ανάγκη πρόβλεψης μιας τρίτης μορφής υπαιτιότητας ή ακόμη μιας διακεκριμένης μορφής αμέλειας, προκειμένου να επιφυλάσσεται αυστηρότερη ποινή σε όσους επιδεικνύουν «φονική ασυνειδησία», άλλως  «επίμεμπτη αδιαφορία» για τη διαφύλαξη των εννόμων αγαθών της ζωής και της υγείας των άλλων, ειδικά σε τομείς επικίνδυνης δραστηριότητας, όπως η οδική και θαλάσσια συγκοινωνία.

Η νομολογία μετά από πολλές αμφιταλαντεύσεις επέστρεψε στην απόδοση ευθυνών για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας και της σωματικής βλάβης από αμέλεια, οπότε αναβίωσε το πρόβλημα της επιεικούς μεταχείρισης των δραστών, το οποίο επιχείρησε να επιλύσει ο νομοθέτης με την τροποποίηση του α. 94 παρ. 2 ΠΚ, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή μεγαλύτερης ποινής για ανθρωποκτονίες εξ’ αμελείας που συρρέουν κατ’ ιδέαν, εφαρμοζόμενων των κανόνων επιμέτρησης που ισχύουν για την πραγματική συρροή, και του α. 282 παρ. 3 ΚΠΔ, ώστε να επιτρέπεται η ενεργοποίηση του θεσμού της προσωρινής κράτησης. Κατά πόσο, όμως, ήταν δογματικά εύστοχη και λειτουργικά απαραίτητη μια τέτοια νομοθετική αλλαγή ;

Παλιότερα με αφορμή την επίσης εγκληματική συμπεριφορά τους τραγουδιστή Παντελίδη,που το λεκαναν μάλιστα και λινδαλμα μετά θάνατο,αντί να γλινει η ζωλη του παράδειγμα προς αποφυγή,γράφαμε

 

3. Απίστευτο: 12χρονος έγινε μοναχός στο Αγιον Ορος

Tον γύρο του διαδικτύου κάνουν οι φωτογραφίες του 12χρονου Μιχάλη, ο οποίος πήρε την απόφαση να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος.

Το ανήλικο αγόρι γεννήθηκε στην Κρήτη από Ρουμάνους γονείς. Μέχρι φέτος ζούσε στη Ρώμη, ωστόσο αποφάσισε να αποχωριστεί τα αδέρφια και τους γονείς του για να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος. «Θαμπώθηκε» την πρώτη φορά που αντίκρισε τους μοναχούς, όπως είπε ο ίδιος.

Η συγκεκριμένη ιστορία έγινε γνωστή μέσα από ένα άρθρο του George Crasnean για το περιοδικό Lumea Credintei.

Είναι νόμιμο και ηθικό ένα 12χρονο παιδί να γίνεται μοναχός; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα όλων όσοι αντίκρισαν την απόφαση ενός ανήλικου να απομονωθεί στην Αθωνική Πολιτεία!

Όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε τον Μιχάλη αν του λείπει η μητέρα του, εκείνος απάντησε: «Με παρηγορεί η Παναγία εδώ πέρα και μου περνάει η νοσταλγία για τη μητέρα μου».

«Ποιανού ιδέα ήταν να πας σχολείο στο Άγιον Όρος; Των γονιών σου;» τον ρώτησε στη συνέχεια. «Όχι, δική μου. Μόνος μου το αποφάσισα» απάντησε ο Μιχάλης.

Το δημοσίευμα για τον 12χρονο στο περιοδικό Lumea Credintei αναφέρει μεταξύ άλλων:

Ο Μιχάλης (Πέρλεα) είναι 12 ετών. Γεννήθηκε στην Κρήτη και έζησε στην Ρώμη μέχρι φέτος. Η μητέρα του Κορίνα κατάγεται από το Πασκάνι της Ρουμανίας και ο πατέρας του Δημήτριος από την Βραίλα. Στην Ρώμη έχει μία αδελφή, την Ραφαέλα και δύο ακόμη αδελφούς,τον Εφραίμ-Νικόλαο και τον Γαβριήλ. Όλοι είναι μικρότεροί του.

Ο Μιχάλης βοηθούσε στο ιερό τον επίσκοπο Ιταλίας Σιλουανό απ’όταν ήταν 5 ετών.Μόλις πρωτοείδε τους αθωνίτες μοναχούς(από την Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου)-Δανιήλ και Γεράσιμο-άναψε μέσα του ο πόθος για τον Θεό και αποφασίσει να »μετακομίσει»στο Άγιον Όρος.

Το πιο δύσκολο ήταν να αποχωριστεί τα αδέλφια του, κατά τα λεγόμενά του.

-Την μαμά την επιθύμησες, τον ρώτησα εγώ.

-Με παρηγορεί η Παναγία εδώ πέρα και μου περνάει η νοσταλγία γι αυτήν,μου απάντησε καθώς περπατούσαμε γύρω από την Προδρόμου.

-Με το σχολείο πώς τα πας;

-Προς στιγμήν μαθαίνω ελληνικά. Επτά ώρες την ημέρα. Μετά θα παρακολουθήσω τα μαθήματα της Α’ Γυμνασίου.

-Δεν είναι πολύ;

-Πρέπει να μάθω ελληνικά οπωσδήποτε

-Τα ρούχα ποιός σου τα έφτιαξε;

-Ο πατέρας Αθανάσιος(Ο π.Αθανάσιος Προδρομίτης).

Αυτό σημαίνει ότι οι Προδρομίτες πατέρες είναι οι γονείς σου εδώ. Δηλαδή αυτοί σε φροντίζουν.

-Ποιανού ιδέα ήταν να πας σχολείο στο Άγιον Όρος;Των γονιών σου;

-Όχι, δική μου.

-Μόνος σου το αποφάσισες;

-Ναι. Μου διηγήθηκε ο π.Γεράσιμος(Μάρις από την Προδρόμου)για την Αθωνιάδα και αποφάσισα να έλθω στο Άγιον Όρος.

Καλά.  Οι γονείς  του παιδιού τι έκαναν μέχρι τώρα; Πώς επέτρεψαν σε ένα 12 χρονο παιδί να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να πάει να γίνει καλόγερος; Και πες,  έφυγε κρυφά. Γιατί, αφού ξέρουν πού βρίσκεται, δεν του “κάνουν τον κώλο μαύρο” και να το φέρουν  πίσω; 12 χρόνων είναι. Είναι λογικά,συνετά πράγματα αυτά;

Εισαγγελέας ανηλίκων δεν υπάρχει; Δεν έχει υποχρέωση  να πάρει το παιδί από τα νύχια των  βιαστών της ψυχής του και να το γυρίσει σπίτι του; Θα το άφηναν γονείς και εισαγγελέας  στα χέρια ενός παιδαιραστή;

Τί  χώρα!

4. Το 2016 σε 30 συγκλονιστικές φωτογραφίες του Associated Press

Ηταν μια χρονιά γεμάτη συγκλονιστικά και κυρίως τραγικά γεγονότα σε όλο τον κόσμο.

Προσφυγιά, τρομοκρατικές επιθέσεις, πολιτικές αλλαγές σε ΗΠΑ και Ευρώπη, θάνατοι προσωπικοτήτων, σεισμοί και καταστροφές.

Ο φωτογραφικός φακός του Associated Press ήταν παρών σε όλα τα μεγάλα γεγονότα και τα κατέγραψε με μοναδικό τρόπο.

Η Ελλάδα είχε – δυστυχώς – την τιμητική της λόγω προσφυγικού.

Ελλάδα: Πρόσφυγες φτάνουν στη Λέσβο 20/3 (AP Photo/Petros Giannakouris, File)

Ελλάδα: Γκράφιτι υπέρ των προσφύγων στην Ειδομένη 4/5 (AP Photo/Gregorio Borgia, File)

Ελλάδα: Πρόσφυγες στην Ειδομένη παρακολουθούν σινεμά 5/3 (AP Photo/Vadim Ghirda, File)

Μεσόγειος: Ναυάγιο προσφύγων ανοικτά της Λιβύης 29/8 (AP Photo/Emilio Morenatti, File)

Συρία: Η συγκλονιστική φωτογραφία του 5χρονου στο Χαλέπι 17/8 (Aleppo Media Center via AP, File)

Ελλάδα: Πρόσφυγες στη βραχονησίδα Πασάς, δίπλα στη Χίο 20/1 (AP Photo/Petros Giannakouris, File)

Τουρκία: Νεκρό προσφυγόπουλο -30/1 (AP Photo/Halit Onur Sandal, File)

Βρυξέλλες: Τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο Ζαβεντέμ 22/3 (AP Photo/Michel Spingler, File)

Βρυξέλλες: Η απόγνωση στα μάτια της αεροσυνοδού μετά το μακελειό στο αεροδρόμιο 22/3 (Ketevan Kardava/Georgian Public Broadcaster via AP, File)

Γαλλία: Φορτηγό τρομοκράτη σκόρπισε τον θάνατο στη Νίκαια 14/7 (Sasha Goldsmith via AP, File)

Τουρκία: Μακελειό στο αεροδρόμιο Ατατούρκ -29/6 (AP Photo/Emrah Gurel, File)

Κούβα: Από τις τελευταίες φωτογραφίες του Φιντέλ Κάστρο -19/4 (Ismael Francisco/Cubadebate via AP, File)

ΗΠΑ: Ο Ομπάμα με την υποψήφια Χίλαρι Κλίντον 27/7 (AP Photo/Carolyn Kaster, File)

ΗΠΑ: Ντόναλντ Τραμπ 20/7 (AP Photo/Mary Altaffer, File)

Ιταλία: Σεισμός στο Αματρίτσε 24/8 (AP Photo/Gregorio Borgia, File)

ΗΠΑ: Δίκη Οσκαρ Πιστόριους 15/6 (Siphiwe Sibeko via AP, Pool, File)

ΗΠΑ: Τα δάκρυα του Μπάρακ Ομπάμα 5/1 (AP Photo/Carolyn Kaster, File)

Βραζιλία: Η πτώση της προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ 4/3 (AP Photo/Eraldo Peres, File)

ΗΠΑ: Μακελειό με 49 νεκρούς στο Ορλάντο 12/6 (AP Photo/Phelan M. Ebenhack, File)

Τουρκία: Η αντίδραση πολιτών κατά πραξικοπηματιών 16/7 (AP Photo/Selcuk Samiloglu, File)

Γαλλία: Η ζούγκλα του Καλαί εκκενώνεται 17/10 (AP Photo/Thibault Camus, File)

Τουρκία: Το δάκρυ του Ερντογάν στις κηδείες συνεργατών του μετά την απόπειρα πραξικοπήματος -17/7 (AP Photo/Emrah Gurel, File)

Βρυξέλλες: Η Ανγκελα Μέρκελ στη Σύνοδο Κορυφής 21/10 (AP Photo/Olivier Matthys, File)

Βρετανία: Ο Νάιτζελ Φάρατζ ψηφίζει Brexit 24/6 (AP Photo/Matt Dunham, File)

Βρετανία: Η Τερέζα Μέι γίνεται πρωθυπουργός 12/7 (AP Photo/Kirsty Wigglesworth, File)

Βρετανία: Ο Ντέιβιντ Κάμερον με τη σύζυγο και το παιδί τους αποχαιρετούν την Ντάουνινγκ Στριτ 13/7 (AP Photo/Kirsty Wigglesworth, File)

Βρετανία: Θρήνος για τον Ντέιβιντ Μπάουι 11/1

ΗΠΑ: Εις μνήμην του Πρινς 22/4 (AP Photo/Andres Kudacki, File)

ΗΠΑ: Ο θάνατος του θρύλου Μοχάμεντ Αλι -9/6 (AP Photo/Tim Ireland, File)

Κολομβία: Η συντριβή του αεροπλάνου που ξεκλήρισε την ομάδα Τσαπεκοένσε -29/11 (AP Photo/Luis Benavides, File)

Φοβερή, συγκλονιστική  η δύναμη της εικόνας. ΄Οντως. ” Μια φωτογραφία ,χίλιες (και βάλε) λέξεις”!

5. Γιατί το ανθρώπινο πέος δεν έχει οστό; Βρετανοί επιστήμονες εξηγούν

Το ανθρώπινο πέος μπορεί να σκληραίνει, αλλά δεν διαθέτει οστό στο εσωτερικό του, αντίθετα με τους πιθήκους και πολλά άλλα θηλαστικά ζώα.

Γιατί όμως ο άνδρας έχασε το οστό στο δικό του γεννητικό όργανο; Γιατί, αφότου το έριξε στη μονογαμία, απλούστατα δεν το χρειαζόταν! Αυτή είναι η σύντομη απάντηση των επιστημόνων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κιτ Όπι του Τμήματος Ανθρωπολογίας του University College του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Proceedings of the Royal Society B’» της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με το «Science» και τη βρετανική «Γκάρντιαν», μελέτησαν την εξελικτική ιστορία του οστού στα αρσενικά γεννητικά όργανα.
Το εν λόγω οστό εκτιμάται ότι πρωτοεμφανίσθηκε πριν από 145 έως 95 εκατ. χρόνια. Ποικίλει εντυπωσιακά από είδος σε είδος (σε μήκος και όχι μόνο), γι’ αυτό έχει θεωρηθεί ως το πιο διαφοροποιημένο οστό που έχει υπάρξει ποτέ. Όμως στην πορεία μερικά ζώα το έχασαν και οι πρόγονοι του ανθρώπου ήσαν μεταξύ αυτών.
Το οστό του πέους βοηθά στην παρατεταμένη συνουσία. Τα πολυγαμικά ζώα, όπως οι χιμπατζήδες και οι μπονόμπο, που αλλάζουν συντρόφους σαν τα… πουκάμισα (εάν είχαν πουκάμισα), έχουν κάθε λόγο να διαθέτουν ένα πέος με κόκαλο, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα εύρεσης συντρόφου και, στη συνέχεια, της γονιμοποίησης της συντρόφου.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το χρονικό όριο για τη διάρκεια της διείσδυσης του αρσενικού οργάνου, πέρα από το οποίο το οστό κρίνεται αναγκαίο, είναι τα τρία λεπτά. Κάτω από τα τρία λεπτά συνουσίας, το οστό αρχίζει να γίνεται περιττό (και αυτή είναι η περίπτωση του ανθρώπου!).
Όταν η μονογαμία αναδύθηκε ως βασική αναπαραγωγική στρατηγική στους προγόνους του σύγχρονου ανθρώπου, κάτι που εκτιμάται ότι συνέβη κατά την εποχή του «Όρθιου ανθρώπου» (Homo erectus), το οστό του πέους ατρόφησε έως σημείου εξαφάνισης. Όταν ο ανταγωνισμός μειώθηκε και ο άνδρας έδεσε το γάιδαρό του, μπορούσε πλέον να το πάει πιο μαλακά…

Χαζομάρες. Η στρατευμένη επιστήμη, κατευθυνόμενη με το…αζημίωτο πάντα,  κυρίως από τα ιερατεία (οι “παπάδες” προσπαθούν να προσαρμόζονται πάντα στα νέα δεδομένα), μπορεί να  παράγει μυθοπλασίες, χωρίς καμιά επιστημονική  τεκμηρίωση, “ψαρεύοντας σε θολά νερά”. ΄Οπως ακριβώς παραπάνω με τη νέα περί…κοκάλινου πέους θεωρία, που έρχεται να συμφωνήσει και να επιβραβεύσει  τις εμμονές  του απόστολου Παύλου περί…μονογαμίας.

Πάντως, το… κοκάλινο πέος που δεν έχουμε πια, μου θυμίζει  την έξυπνη ατάκα, του παπού, που  άκουσα (ανάμεσα σε πολλές άλλες τέτοιες, μέχρι τη μέρα του θανάτου του): “Ο θεός είναι άδικος”, μου πετάει  ξαφνικά  σε μια συζήστηση. -Γιατί, παππού είναι άδικος ο θεός, του κάνω. “Γιατί,παιδί μου, έχουμε  πάνω μας ένα σωρό κόκαλα και το πέος που έπρεπε να το είχε  κάνει κοκαλένιο, το έκανε… κρεάτινο”, είπε και, όπως πάντα,  με άφησε να χάφτω μύγες με ανοιχτό το στόμα!

Γράφαμε γ΄αυτη τη νέα προσπάθεια του ιερατείου να βάλει νέες θρησκείες στη θέση των παλιών που πεθαίνουν.