ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

1. ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΧΩΡΩΝ
Προκλητική στρατιωτική ετοιμότητα εξήγγειλε η Τουρκία. Θέτει σε επιφυλακή πολεμικά πλοία στο Αιγαίο
Η Τουρκία θέτει σε επιφυλακή πολεμικά πλοία στο Αιγαίο

 

Προεκλογικά καραγκιοζιλίκα του “Σουλτάνου”. Παράλληλα, απελπισμένη προσπάθεια να στρέψει το ενδιαφέρον του τούρκικου λαού σε στημένα παιχνίδια στο Αγαίο τη στιγμή που η τούρκικη λίρα κατρακυλάει καθημερινά, η χώρα βυθίζεται στην οικονομική κρίση και η χρεοκοπία (άτακτη ή όχι) σύντομα θα χτυπήσει την πόρτα της γείτονας.

Κανένας φόβος.  Ούτε μια στο ένα εκατομμύριο δεν υπάρχει περίπτωση γενικευμένης σύρραξης. “Θερμά” επεισόδια, έστω και σοβαρά, θα υπάρξουν. Τίποτα περισσότερο όμως.

 

2. Ερντογάν: Χρεοκοπημένη, τελειωμένη χώρα η Ελλάδα -Δείτε τους δρόμους της
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν /Φωτογραφία Αρχείου: ΑΡ

 

Τις επιθέσεις στην Ελλάδα, με απαξιωτικά λόγια, συνεχίζει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σε προεκλογική του ομιλία χθες, ο κ. Ερντογάν χαρακτήρισε την Ελλάδα «χρεοκοποημένη» και «τελειωμένη», χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τους δρόμους στη χώρα μας.

«Οι γείτονές μας στην Ελλάδα έχουν χρεοκοπήσει, είναι τελειωμένοι, ωστόσο έχει αναβαθμιστεί η πιστοληπτική τους ικανότητα. Αυτοί (σ.σ.: οι Έλληνες) έχουν βυθιστεί, έχουν καταρρεύσει και τους σώζετε αναβαθμίζοντάς τους; Δείτε τους δρόμους και δείτε πώς είναι», είπε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος.

Νέα επίθεση κατά των οίκων αξιολόγησης

Ο Ταγίπ Ερντογάν στην ομιλία του υπερμύνθηκε της οικονομικής πολιτικής του και επιτέθηκε για άλλη μια φορά εναντίον των οίκων αξιολόγησης.

Σημείωσε ότι κάνουν ανακοινώσεις και αξιολογήσεις κατά της τουρκικής οικονομίας για να τροφοδοτήσουν την αρνητική εικόνα κατά της χώρας, παρά για να αξιολογήσουν την οικονομική ανάπτυξη.

Η οικονομία της Τουρκίας δεν έχει κανένα πρόβλημα στα έσοδά της, στα έξοδα, στον δανεισμό και στην πληρωμή του χρέους, σύμφωνα με τον Ερντογάν.

«Η Τουρκία έχει μια καλύτερη εικόνα (στο πλαίσιο της οικονομικής ανάπτυξης), όχι μόνο σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και πολλές ανεπτυγμένες χώρες», ανέφερε.

«Πριν από δεκαέξι χρόνια οι Τούρκοι πολίτες είχαν ένα τρίτο εισόδημα σε σύγκριση με το εισόδημα των πολιτών των χωρών της ΕΕ, αλλά τώρα οι Τούρκοι έχουν δύο τρίτα εισοδήματα από τους πολίτες της ΕΕ. Στόχος μας είναι να εξισορροπήσουμε και να περάσουμε το ποσοστό αυτό μέχρι το 2023», τόνισε

Ο Ερντογάν επανέλαβε την έκκλησή του προς τους Τούρκους πολίτες να μετατρέψουν τα ξένα νομίσματα που είχαν στα μαξιλάρια τους σε τουρκικές λίρες και να τα βάλουν σε τράπεζες.

΄Ο,τι  και να κάνει, δεν κρύβεται ο πανικός του δικτάτορα για τη κατρακύλα της οικονομίας. Και συγκρίνει ο πανάθλιος δημαγωγός Ελλάδα και Τουρκία! Λες και δεν ξέρουμε πώς  είναι, όχι μόνο οι δρόμοι στην ασιατική τουρκία ,αλλά και  πώς ζουν εκεί οι Τούρκοι χωρικοί (πέρα από τις μπούρκες και τα  τουρμπάνια). Ημιάγρια κατάσταση!

Αλλά, ας  κάνει κάποιος μια γύρα και  στα προάστια της Σμύρνης ή της Ιστανμπούλ που είναι ευρωπαϊκές πόλεις. Θα φρίξει.  Ακόμα και οι  παράγκες σε υποβαθμισμένες περιοχές-χωματερές ανθρώπων, που στην Ελλάδα ρίξαμε τους Ρομά, είναι πολλές φορές καλύτερες σε σχέση με τα αντίστοιχα τούρκικα χαμόσπιτα . Τα έχω δει  με τα ίδια μου τα μάτια.

Δεν ξέρει τί λέει πια ο “μελλοθάνατος” δικτάτορας. Λίγα είναι τα ψωμιά του.  Θα πέσει (θα τον ρίξουν)  με πολύ πάταγο. Και πολύ σύντομα.

Ακόμα και να μετανοήσει, να πέσει ικέτης σε Αμερική και Ευρώπη, είναι πια αργά. Δεν τον εμπιστεύεται  κανείς. Είναι το τέλος του εγγύς και προδιαγεγραμμένο.

3. Χιλιάδες πολίτες στους δρόμους για τη Μακεδονία σε 23 πόλεις.

 

Φωτογραφία: Εurokinissi

Οι πολίτες με τα συλλαλητήρια αντέδρασαν έντονα στην κυοφορούμενη λύση της κυβέρνησης στο ονοματολογικό με τα Σκόπια, όπου όλα δείχνουν ότι θα περιέχει την λέξη «Μακεδονία».

Τη διοργάνωση είχε αναλάβει η «Επιτροπή για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας», η οποία κάλεσε τους πολίτες να προσέλθουν με ελληνικές σημαίες και χωρίς κομματικά σύμβολα.

Το κεντρικό συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε στην Πέλλα, με περισσότερους από 3.000 πολίτες στους δρόμους. Στη γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρέθηκε μάλιστα ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας, ενώ συνθήματα ακούστηκαν κατά του Αλέξη Τσίπρα. Μεταξύ άλλων ομιλητών, ο Λάζαρος Κυρίζογλου, δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης, επιτέθηκε στην κυβέρνηση, τονίζοντας ότι παραχαράσσει την ιστορία, όταν λέει ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε αναγνωρίσει μακεδονική γλώσσα, το 1977.

Παράλληλα, συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα σε Έδεσσα, Καβάλα, Δράμα, Σέρρες, Κιλκίς, Πολύκαστρο, Λαγκαδά, Νέα Μουδανιά, Φλώρινα, Καστοριά, Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Κατερίνη, Βέροια, Σιάτιστα στη Μακεδονία, αλλά και σε Λάρισα, Θήβα, Ιωάννινα, Ρόδο, Χανιά, Κέρκυρα και Χαλκίδα.

Χιλιάδες πολίτες στους δρόμους  οι εξής…3000! Και μάλιστα  στη καρδιά της αρχαίας Μακεδονίας, την Πέλλα. ΄Ασε στη Χαλκίδα και τη Θήβα, που μάθαμε από πρώτο χέρι την ξεφτίλα των συλλαλητηρίων . “Τρεις και ο κούκος”.

Στο μεταξύ φίλος του  σάιτ μας έστειλε το παρακάτω κείμενο για την ονομασία:

” Το Βόρεια Μακεδονία είναι ιστορικά πιο ορθό ” για τους εξης λόγους:
1. Αν πούμε Νέα Μακεδονία (υπο) νοούμε πως αυτή είναι συνέχεια της παλιάς, της
αρχαίας. Δεν είναι όμως έτσι.  Πχ. Λέμε η Νέα Ελλάδα και (υπο) νοούμε πως είναι η συνέχεια της παλιάς,της αρχαίας Ελλάδας.
2. Αν, όπως όλα δείχνουν ιστορικά, το κράτος της αρχαίας Μακεδονίας με σίγουρο κέντρο τη σημερινή, ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, είχε μεγάλη έκταση και έφτανε ως τα σημερινά Σκόπια, το “Βόρεια Μακεδονία” είναι ιστορική επιβεβαίωση πως οι σλαβικές φυλές αργότερα, εγκαταστάθηκαν στα βόρεια της αρχαίας Μακεδονίας και όχι στα Νότια,που είναι η ελληνική σήμερα.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο της 13χρονης Ρομά στην Αμφισσα
ΣΥΡΙΖΑ/Φωτογραφία: Eurokinissi

 

«Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη για τη δολοφονία της 13χρονης ελληνικής καταγωγής Ρομά στην Άμφισσα, μόλις έναν χρόνο μετά τον τραγικό θάνατο του εντεκάχρονου Μάριου στο Μενίδι.

Το τραγικό γεγονός, το οποίο δεν ήταν ατύχημα, ή το αποτέλεσμα μίας «κακιάς στιγμής», φέρνει ξανά στο προσκήνιο τον υφέρποντα ρατσισμό, τα στερεότυπα και την εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων Ρομά, αλλά και τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες ζει το μεγαλύτερο μέρος τους», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το κυβερνών κόμμα, στη σκιά του τραγικού περιστατικού, υπογραμμίζει ότι «οφείλουμε άμεσα να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αρμονική ένταξη των Ρομά στην κοινωνία και την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού, κατευθύνσεις στις οποίες στηρίζονται και οι σχετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Εργασίας. Ταυτόχρονα, πρέπει να αγωνιστούμε μέσα στην κοινωνία, ώστε η περιθωριοποίηση να γίνει σύντομα παρελθόν και να ανοίξει μία περίοδος δημιουργικής συνύπαρξης».

  Μας έπεισε τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ με το… δακρύβρεχτο κείμενό του. Παράτησε κι αυτός ως κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες,  τους “κολασμένους της γης” Ρομά, που ζουν αιώνες τώρα στην καταφρόνια , την απόγνωση και το διωγμό.

Γράφαμε παλιότερα:

ΚΙ ΑΣ ΖΩ ΣΑΝ ΜΠΑΛΑΜΟΣ

 

Κατάληψη των σιδηροδρομικών γραμμών σήμερα στη Λάρισα – Διαμαρτύρονται για το αδικοχαμένο αγόρι
Μετά τον τραγικό θανάτο που βρήκε το 11χρονο αγόρι ΡΟΜΑ, ο Κωνσταντίνος Καραμήτσιος, που παρασύρθηκε από τρένο στη Λάρισα, στην κηδεια του οποίου ράγισαν και οι πέτρες χθες, οι Ρομά κάτοικοι της συνοικίας της Νέας Σμύρνης ανακοίνωσαν ότι με αφορμή τον θάνατό του, θα προχωρήσουν σε δίωρη συμβολική κατάληψη των σιδηροδρομικών γραμμών, σήμερα Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι στον τόπο του δυστυχήματος.
Ρομά, Τσιγγάνοι, Γύφτοι. Παρατημένοι και εξοβελιστέοι  αιώνες από τις λοιπές οργανωμένες και εδαφικά μόνιμα εγκαταστημένες κοινωνίες και συλλογικότητες. ΄Οχι για το χρώμα τους, τη ράτσα τους, τη γλώσσα τους. Κι άλλοι έχουν χρώμα διαφορετικό, φυλές και γλώσσες αναρίθμητες  απ΄όταν περπάτησε ο άνθρωπος σ΄ετούτη τη γη .
Μπορεί να πολεμούσαν αναμετάξυ τους   βασίλεια και έθνη, να μισούνταν κοινωνίες , αλλόκοτα και βαθιά. Κάποτε, όμως  ερχόταν η στιγμή που  φίλιωναν, μόνοιαζαν, συμπορεύονταν.   Καμιά φυλή δεν έμεινε «αποσυνάγωγη» εσαεί, όπως η ράτσα των Τσιγγάνων. Και ως σήμερα και αύριο έτσι θα είναι.  Γιατί;
Είναι η ψυχή τους αλλιώτικη. Δε βολεύονται σε τόπους. Δεν περιορίζουν την ελευθερία τους στο έθνος -κατάρα  της κληρονομικής ιδοκτησίας.  Δεν παραδίνουν την ανεξαρτησία τους εκούσια  σε άρχοντες και εξουσίες.  Αρνούνται ιθαγένεια και υπηκοότητα. Είναι «ντιενεϊκά», γονιδιακά αντικρα(τικι)στές αναρχικοί και απάτριδες.  Νιώθουν να είναι και να μην είναι πολίτες του κόσμου. Να μην ανήκουν πουθενά.
Σκληρό το τίμημα της διαφορετικότητάς τους που πλήρωσαν στο Ναζισμό. Οι Ναζί μπορεί να έχουν διαστροφική, μη φυσική σμπεριφορά, ,αλλά  πρωτίστως είναι κρατικιστές. ΄Εξ ου και η  χωρίς όρια υπακοή, η άρνηση αμφισβήτησης της διαταγής του ανώτερου, που εκπροσωπεί το κράτος, την εξουσία.
Αλλά και  οι Εβραίοι, όπως και οι Τσιγγάνοι ήταν απάτριδες και τούτοι. Δεν είχαν τόπο να σταθούν. Διασκορπισμένοι ζούσαν στα πέρατα της οικουμένης, λες από κατάρα του θεού τους του Γιαχβέ.  Και , όπως πάντα  στην ιστορική τους πορεία,  υπήρξαν   ο «αποδιοπομπαίος τράγος» των άλλων οργανωμένων σε «πάτρια εδάφη»  κοινωνιών.  Και οι δυο ράτσες πλήρωσαν αυτή τους την ιδιομορφία, την ιδιαιτερότητα  σκληρά στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα κρεματόρια, τους άλλους τόπους  του μαρτυρίου τους.
Σήμερα,  η ίδια φυλή των Τσιγγάνων  σε όλο σχεδόν τον κόσμο,  εξοντώνεται με άλλες μεθόδους. Δεν τους κάνουν πια «σαπούνι». Εξαθλιωμένοι, ρακένδυτοι, περιφρονημένοι, σε απίστευτα άθλιες περιβαλλοντικές συνθήκες ζωής, χωρίς ιταροφαρμακευτική περίθαλψη, με χαμηλό προσδόκιμο, δίχως στοιχειώδες ανθρώπινο ενδιαφέρον των κρατών , όπου ζουν ως παρίες, συνεχίζουν τελικά να είναι μόνιμα εγκαταστημένοι σε  «ναζιστικά» στρατόπεδα συγκέντρωσης!
Στη μνήμη του σκοτωμένου Τσιγγανόπουλου στη Λάρισα  από την αδιαφορία του κράτους, που αρνείται  να  δει τους Ρομά  πολίτες του και μάλιστα…Α΄ κατηγορίας, αφιερώνουμε το τραγούδι «Μπαλαμός» και κάποιους   στίχους του Νίκου Πασχαλίνου από την ποιητική συλλογή του.

ΚΙ ΑΣ ΖΩ ΣΑΝ ΜΠΑΛΑΜΟΣ

 

H ψυχή των Γύφτων είναι μουσική
Το κορμί των Ρομά  κίνηση χορευτική
Η ζωή στη φυσική της διάσταση
είναι  μουσική και χορός
Οι Τσιγάννοι   για τούτο το λόγο
Δε βολεύονται στην αφύσικη  ζωή
Δεν παραδίδονται στους  κουρδισμένους λεπτοδείχτες
Την άνευρη, την προγραμματισμένη στασιμότητα
Που  η  παράδοση της υποταγής   τη μασκαρεύει   σε πορεία
Οι Γύφτοι, οι Ρομά, οι Τσιγγάνοι είναι τα΄αδέρφια μου
Νιώθω   όπως κι τούτοι
Κι ας  ζω σαν μπαλαμός.
Μάνα άκαρδη βρέφος με πούλησε
Δεν εξηγείται αλλιώς ο διχασμός
Ανάμεσα σε δυο κόσμους.Αυτόν που ζω και μισώ
Κι εκείνον που ονειρεύομαι και λατρεύω.

 

Νίκος Πασχαλίνος (από τη Συλλογή «Μάνα σγουρός βασιλικός»).
* Και στην μνήμη του 13χρονου κοριτσιού που εκτέλσε εν ψυχρώ στην ΄Αμφισα ο τραμπούκος “χωρίς στολής. ¨Καθόλου διαφορετικός από τον Κορκονέα, φονιάς τούτος με στολή.
Αφιερωμένο στη νεκρή παιδούλα Τσιγγάνα   η μπαλάντα του Κώστα Χατζή. (https://www.youtube.com/watch?v=0u1ykBPmfrY)
5. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η …ΕΛΛΑΣ!

Επίκαιρο κείμενο που το ανασύραμε από το βυθό και την εκδικητική, άδικη   τακτική του διαδικύτου να παρουσιάζει σε πρώτη ζήτηση “σκουπίδα” και να   εξαφανίζει  κείμενα διαμάντια.

 

Γράφει ο  Βασίλης Ραφαηλίδης*

Ο ΓΑΛΛΟΣ πολιτικός και κατ’ επανάληψιν πρωθυ­πουργός της χώρας του Αριστείδης Μπριάν (1862- 1932) έλεγε κυνικότατα: «Δουλειά της Ελλάδας είναι να διαμαρτύρεται και δική μας να μην απαντούμε».

Πράγματι, από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους και μέχρι σήμερα, η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν είναι παρά μια συνεχής αλυσίδα διαμαρτυριών, που όταν δε μένουν αναπάντητες παίρνουν τυπικές απαντήσεις άνευ ουσιαστικού νοήματος.

Μ’ άλλα λόγια οι ξένοι γνωρίζουν πως δεν έχουμε εξωτερική πολιτική. Και τούτο, γιατί δεν έχουμε εσω­τερική πολιτική. Η εξωτερική πολιτική προϋποθέτει την ύπαρξη καλά οργανωμένου κράτους. Αλλά το νεο­ελληνικό κράτος εδώ και 170 χρόνια προσπαθεί να… δημιουργήσει ένα κράτος που να λέγεται Ελλάδα, εις μνήμην της αρχαίας Ελλάδας.

Ο στρατηγός Ντε Γκολ έλεγε πως για να επιβιώσουν οι κοινωνίες έχουν ανάγκη απ’ την πεποίθηση ότι προ­χωρούν. Η ελληνική κοινωνία όμως είναι τόσο χαοτική και ακατάστατη, που κάθε φορά που επιχειρεί να κά­νει ένα βήμα μπροστά, μπουρδουκλώνεται και κάνει δύο βήματα πίσω. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία σίγουρα προχωρεί, αλλά… ανάποδα: Είναι συνεχώς στραμμένη σε ένα παρελθόν, που ωστόσο δεν ήταν ποτέ δικό της. ‘ Οταν κανείς ξέρει πως δεν έχει μέλλον αρπάζεται από το παρελθόν, σαν από σανίδα σωτηρίας.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα γεμάτη μνήμες. Η Ελλάδα είναι μια χώρα ρετρό, όπως αποδεικνύουν τα ερείπιά της – και οι ερειπωμένοι άνθρωποί της.

Μας είπαν πως έχουμε ενδόξους προγόνους και να μη φκιάξουμε ενδόξους απογόνους. Και το τρικ έπια­σε. Πιστέψαμε στ’ αλήθεια πως είμαστε συγγενείς πρώτου βαθμού του Περικλή, του Πλάτωνα, του Σω­κράτη, του Σοφοκλή. Και μας έκαναν να ψάχνουμε για ρίζες μέσα στα μεγαλειώδη ερείπια, αφενός για να ξε­χνούμε την αθλιότητά μας και αφετέρου να μην μπο­ρούμε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας ως λαός. Μας φό­ρεσαν μέχρι τ’ αυτιά το καπέλο της πεποιημένης προγονολατρίας για να μην μπορούμε να στρίψουμε το κε­φάλι προς το μέλλον.

Και βέβαια, δε μας είπαν πως όλοι οι προτεινόμενοι ως πρόγονοι πέθαναν εδώ και περισσότερο από 2.000 χρόνια χωρίς ν’ αφήσουν απογόνους σε τούτον εδώ τον τόπο της μόνιμης ορφάνιας. Σε καμιά περίπτωση και από καμιά άποψη δεν είμαστε οι κληρονόμοι των αρ­χαίων μας «προγόνων». Δεν υπάρχει ούτε βιολογική (αυτό είναι αυταπόδεικτο) ούτε ηθική ούτε θρησκευ­τική, ούτε ψυχολογική συνέχεια ανάμεσα στην αρχαία και τη νέα Ελλάδα. Υπάρχει μόνο η κοινή σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο ελληνική πολιτιστική κληρονομιά, απ’ την οποία εμείς οι ημιβάρβαροι συνεχίζουμε να εί­μαστε. σχεδόν αποκληρωμένοι. Ως λαός είμαστε ένα απειροελάχιστο κοινωνικό θραύσμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που ήταν ελληνική μόνο στη γλώσσα -και όχι πάντα. «Η Ελλάδα είναι μια μυθολογική κοινωνία, μια κοι­νωνία συμβόλων και εθνικών μνημών», λέει ο Γεράσι­μος Κακλαμάνης στο σπουδαίο βιβλίο του «Επί της δο­μής του νεοελληνικού κράτους», που θα μας απασχολή­σει και σήμερα. (Τουλάχιστον ας απασχολήσει εμάς για πολύ, αφού δεν προβλέπεται να απασχολήσει πολ­λούς).

Να, λοιπόν, γιατί δε μας λογαριάζουν οι ξένοι: Γνω­ρίζουν πως δεν είμαστε ακριβώς λαός, αλλά… μύθος, που τον υιοθέτησε ένας λαός για να υπάρξει ως τέτοιος μυθολογικά. Ποιος λοιπόν λογαριάζει τους μύθους; Ο πεπειραμένος και αρχαιοθρεμμένος Μπριάν ήξερε κα­λά τι έλεγε: «Τούτο το κράτος των ορθοδόξων θα έπρεπε να είναι ένα κράτος καθολικά διαμαρτυρομέ­νων για τον εγκλωβισμό του στους μύθους». Αλλά δεν είναι.

Μας είπαν, λοιπόν, πως είμαστε «Ελληνες» χωρίς να μας δώσουν πολλές διευκρινίσεις για το πώς και το για­τί. Αρκέστηκαν να μας προτείνουν, αντί της επιστημο­νικής ερμηνείας, τον επιστημονικοφανή μύθο. Κι όταν ένας πολύ μεγάλος επιστήμονας, ο Φαλμεράιερ, που για τον Κακλαμάνη είναι ο κατεξοχήν φιλέλληνας, προ­σπάθησε να βάλει τα πράγματα στην επιστημονική τους θέση, γνώρισε ένα τόσο βλακώδες, μποϊκοτάζ από τη μεριά αυτών που είχαν κάθε λόγο να μιας διατηρούν στη σαλαμούρα του μύθου, που μόλις πρόσφατα επε­τράπη η έκδοση στα ελληνικά του σοφού έργου του «Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων» (μετά­φραση – παρουσίαση Κων. Π. Ρωμανός, έκδοση «Νεφέ­λη» 1984).

ΤΙ ΕΛΕΓΕ ο Φαλμεράϊερ και εξόργισε τους εθνοκάπηλους; Πως δεν υπάρχει φυλετική συνέχεια ανάμεσα στους αρχαίους και τους νέους ‘ Ελληνες, πράγμα αυταπόδεικτο για κάθε νοήμονα. Και ότι οι σημερινοί ‘Ελληνες, είναι μια πανσπερμία εθνοτήτων. Δυστυχώς, όμως, πάνω σε μια τέτοια άποψη που για να γίνει απο­δεκτή προϋποθέτει τουλάχιστον την αποδοχή του μεγά­λου διεθνιστικού οράματος του Ρήγα Φεραίου, για να περιοριστούμε μόνο σ’ αυτόν και να μην προχωρήσου- με μέχρι τον Μαρξ, δεν μπορεί να στηριχτεί το «ενιαίο εθνικό κράτος», που προσπάθησαν να δημιουργήσουν οι Έλληνες χωρίς να τα καταφέρουν μέχρι σήμερα. Γι­ατί το σημερινό ελληνικό κράτος είναι τεχνητό κατα­σκεύασμα του Διεθνούς Δικαίου και όχι μια φυσιολογι­κή εξέλιξη του έθνους σε κράτος. (Σύμφωνα με το Διε­θνές Δίκαιο, κάθε έθνος δικαιούται να έχει ένα κράτος, αλλά κάθε κράτος δεν αποτελείται κατ’ ανάγκην από ένα έθνος. Τυπικά παραδείγματα πολυεθνικών κρατών είναι οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ, που χρωστούν την ανάπτυξή τους μεταξύ άλλων και στην πολυεθνική σύσταση των κοινωνιών τους). Στην Ελλάδα, λοιπόν, γιατί ντρεπόμα­στε να πούμε πως είμαστε πολυεθνικό κράτος και να φερθούμε ανάλογα, λύνοντας μια για πάντα την τροχο­πέδη της μυθολογικά «κατοχυρωμένης» μονοεθνικότητάς μας;

Για να υπάρξει μονοεθνικό κράτος πρέπει να προϋ­πάρξουν κάποιες επιστημονικές προϋποθέσεις, που η επιστήμη της εθνολογίας δεν έχει καμιά πιθανότητα να τις επισημάνει στην Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα, ως κράτος, δεν θα μπορούσε να υπαχθεί σε καμιά γνωστή κατηγο­ρία εθνών, λέει πολύ σωστά ο Κακλαμάνης. Η Ελλάδα δε είναι «πολιτιστικό έθνος» (πρώτη κατηγορία) γιατί η έννοια του «ελληνικού» αποτελεί μια πολυπλοκότητα πολιτιστικών εκδοχών που δεν μπορούν να υπαχθούν σ’ ένα φορέα. Για παράδειγμα, η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τα κράτη των Ελληνιστικών Χρόνων αποτελούν «ελληνικό πολιτιστικό έθνος», ο φορέας τους, όμως, δεν είναι οι’ Ελληνες μόνο.

Η Ελλάδα δεν είναι «γλωσσικό έθνος» (δεύτερη κατηγορία) γιατί ο ελληνισμός, ως πολιτιστική κατηγορία καλλιεργήθηκε και σε άλλες γλώσσες πλην της ελληνι­κής, χωρίς, ωστόσο, η ιδιομορφία αυτή να χαρακτηρίζει το υποκείμενο τους (αυτούς που μιλούσαν άλλες γλώσ­σες) ως μη  Έλληνες.

Η Ελλάδα δεν είναι «έθνος με φορέα τη θρησκεία» (τρίτη κατηγορία), όπως παρουσιάστηκαν δολίως αργό­τερα τα πράγματα, για να βολευτεί όπως όπως η κατά­σταση, γιατί ο χριστιανισμός της Ανατολής αποτελούσε μια πολυσήμαντη διάσταση πολιτισμών στις πολυεθνι­κές χώρες των μεσογειακών λαοτήτων. Δηλαδή, σε κα­μιά περίπτωση η Ορθοδοξία δεν ήταν ίδιον αποκλειστι­κά των Ελλήνων, ώστε να δικαιούται να αποτελέσει ελ­ληνικό εθνικό χαρακτηριστικό. Κι ωστόσο, με μια «επι­στημονική» λαθροχειρία μεγάλης κλάσεως που στηρί­ζεται στη στρεβλή μελέτη του αποδιοπομπαίου τράγου Φαλμεράϊερ, ο χριστιανισμός έγινε, ως εκ θαύματος, το κύριο και μόνο πολιτιστικό χαρακτηριστικό των Νεοελ­λήνων.

Αυτό που αποκαλείται «εθνική συνείδηση» είναι δη­μιούργημα και συνακόλουθο της κοινωνικής επενέρ­γειας των τριών παραπάνω εθνολογικών χαρακτηριστι­κών, είτε όλων μαζί, όταν πρόκειται για τέλεια συγκρο­τημένο έθνος, είτε των δύο μόνο σε τρία ζεύγη, είτε του ενός από τα τρία. Στο ελληνικό έθνος προσδόθηκε μό­νο το ένα από τα τρία χαρακτηριστικά της εθνότητας, αλλά κι αυτό «κατ’ απονομήν», δηλαδή τεχνητά.

Οπωσδήποτε, ωστόσο, η θρησκεία αποτελεί εξαιρε­τικά συνεκτικό δεδομένο, που λειτουργεί αποτελεσμα­τικά μέσα σε μια κοινωνία. ‘Ομως, μια τέτοια κοινωνία δεν μπορεί παρά να είναι θεοκρατική. Δηλαδή, η Εκκλησία εδώ θα παίξει προεξάρχοντα ρόλο στη διοίκηση. Γι’ αυτό ακριβώς επιλέχτηκε η θρησκεία σαν τεχνητός συνεκτικός δεσμός στη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους. Θα μπορούσαν, επίσης, να επιβάλουν τεχνητά κάποιο από τα άλλα εθνικά χαρακτηριστικά.  Όμως δε θα λειτουργούσαν τόσο αποτελεσματικά. Η Ιστορία απέδειξε πως στόχευσαν σωστά. Πράγματι, η Ορθοδο­ξία δημιούργησε ένα κράτος, αλλά είναι τεχνητό, διότι τεχνητή, ήταν και η εθνολογική παράμετρος που επιλέ­χτηκε. (Είπαμε η Ορθοδοξία δεν είναι αποκλειστικό θρήσκευμα των Ελλήνων).

ΜΕΣΑ στην πλήρη έλλειψη εθνικής συνείδησης, που αποτελεί το εγγενές χαρακτηριστικό του ελληνικού χώ­ρου, λέει ο Κακλαμάνης, ήταν εύκολο να στηθούν «εθνικές κυβερνήσεις», που θα αναλάμβαναν την εκ­στρατεία κατά της ελληνικότητας (νοουμένης ως πολι­τιστική διάσταση). Η «εθνική κυβέρνηση», όπως δεί­ξαμε ήδη, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στην Ορθο­δοξία, αφού αυτή και μόνο αποτελεί την ερζάτς παρά­μετρο της ελληνικής εθνότητας. Παρατηρήσατε πως γίνεται πολύ συχνά λόγος για «εθνική κυβέρνηση» και σπανιότερα για «ελληνική κυβέρνηση»; Ο πρώτος όρος αναφέρεται, κατά κανόνα, στην εσωτερική πολιτική και ο δεύτερος στην εξωτερική. Γιατί οι ξένοι θα γελούσαν αν τους κάναμε λόγο για «εθνική κυβέρνηση». Διότι όταν η εθνότητα σχηματίσει κυβέρνηση, σημαίνει πως προηγουμένως έχει σχηματίσει κράτος βασισμένο στην εθνότητα. Συνεπώς, τότε δε θα υπήρχε λόγος να τονί­ζεται το «εθνικός». Ωστόσο, εδώ σε μας υπερτονίζεται. Επιστρατεύτηκε ακόμα και η γλώσσα στην τεχνική της προσπάθειας δημιουργίας τεχνητού έθνους.

Άλλωστε, η λέξη «έθνος» εδώ παραπέμπει αυτομά­τως στη θρησκεία, πράγμα που πρέπει να γίνεται συνε­χώς φανερό απ’ το φόβο πως θα λασκάρει ο μοναδι­κός, αν και κίβδηλος δεσμός της εθνικής μας συνοχής. Η οποία, όπως είπαμε ήδη, είναι κάτι που πρέπει να προκύψει. Και ίσως προκύψει αυτομάτως με τα χρόνια, μέσα απ’ την όσμωση των εθνοτήτων. Κάποτε θα δη­μιουργηθεί φυσιολογικά νεοελληνική εθνότητα, όπως έχει ήδη δημιουργηθεί στην Αμερική μέσα απ’ τον αρ­χικό πολυεθνισμό της – που σημειωτέον δεν την εμπόδισε σε τίποτα να αναπτυχθεί με τρόπο εντελώς εντυ­πωσιακό.

Το παράξενο σε μας εδώ είναι πως κάποιοι ανιστό­ρητοι διανοούμενοι, παρακινημένοι από την προσωπική τους πίστη στην Ορθοδοξία πασχίζουν ηλιθίως να μας την προτείνουν σαν το «μοτέρ» για την ανάπλαση του έθνους. Εννοούμε τους νοητικούς αρχαϊσμούς του κινήματος των νεοορθοδόξων, των παντελώς αμοίρων επιστημονικής παιδείας, αν και καλά ενημερωμένων στα Πατερικά Κείμενα. Κατά επιεικέστατο χαρακτηρι­σμό, θα μπορούσαμε να πούμε γι’ αυτούς: ο απελπισμέ­νος από τα μαλλιά του πιάνεται. Με το ένα χέρι. Γιατί με το άλλο πιάνεται απ’ τα ράσα του παπά. Που με τη σειρά του πιάνεται απ’ τη μαγκούρα του δεσπότη. Που με τη σειρά του πιάνεται… απ’ το Άγιο Πνεύμα. Δε λέμε, καλό και το Άγιο Πνεύμα, κυρίως γι’ αυτούς, που στερούνται επιστημονικού πνεύματος. Αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι όργανο ακατάλληλο για τη διαμόρ­φωση κοινωνιών, εντός των οποίων ζουν και άνθρωποι πολύ απομακρυσμένοι απ’ αυτό.

ΠΟΛΥ σωστά αναρωτιέται ο Κακλαμάνης: Πώς γίνε­ται και δυτικοτραφείς εκπρόσωποι της Δεξιάς, που θή­τευσαν στον Καντ να εκστασιάζονται με το βυζαντινό τους παρελθόν; Πώς γίνεται να είναι κανείς ορθόδοξος και ταυτόχρονα υπέρμαχος του πλουραλισμού του Καρλ Πόπερ; Δε βλέπουν την καταφάνερη αντίφαση; Μήπως μέσα στη νεοορθοδοξία κυοφορείται μια κά­ποια δικτατοριούλα;

Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης ήθελε να του παραχω­ρήσουν τουλάχιστον την Εύβοια για να ζήσει αξιοπρε­πώς, όπως έλεγε. Οι χίλιοι εν Ελλάδι νοήμονες (τόσους τους βγάζει ο αυστηρός Κακλαμάνης) δεν είναι σε θέ­ση, να νοήσουν ότι το αρμόζον πλαίσιο για την πλήρη ανάπτυξη της Ορθοδοξίας, παλιάς και νέας είναι η φε­ουδαρχία ή οι κλειστές κοινότητες που εμφανίζονται στα θεοκρατικά καθεστώτα του ασιατικού τρόπου πα­ραγωγής; Στη σημερινή Ελλάδα των ηρώων και του ιερατείου, λέει ο Κακλαμάνης, οι πάντες έμαθαν να πιστεύουν στον ελληνισμό κι όχι στους ελληνισμούς, κι ας τους δι­αψεύδει η Ιστορία που γνώρισε πολλές παραλλαγές του ελληνισμού, σε τόπους και χρόνους που ουδεμία φυλε­τική ή θρησκευτική σχέση έχουν με τους κυρίως Έλ­ληνες.

Το ξαναλέμε: Ο ελληνισμός είναι πολυκεντρικός και πολυδιασπασμένος. Ο ελληνισμός σήμερα έχει πατρίδα τη γη.

Αλλά πώς να το καταλάβουν αυτό οι φοροφυγάδες όλων των κομμάτων, που τους χρειάζεται μια πατρίδα για να ασκήσουν τα «καθήκοντά» τους; Γιατί φωνα­σκούν, νομίζετε, όλοι αυτοί για την «πατρίδα και τη θρησκεία»; Πιστεύετε ότι η πατρίδα και η θρησκεία εί­ναι αυτό που τους ενδιαφέρει; Τους ενδιαφέρει μόνο το κοινωνικό μόρφωμα που θα δημιουργήσει, όπως όπως, το πλαίσιο εντός του οποίου θα ασκήσουν την παρα­δοσιακή ελληνική τέχνη της απάτης. Μια κίβδηλη κοι­νωνία έχει ανάγκη από ένα κίβδηλο κράτος προκειμέ­νου να ασκήσουν την τέχνη τους οι κιβδηλοποιοί ιδε­ών και νομισμάτων.

Φυσικά, οι απατεώνες θα συναντούσαν προβλήματα και συνειδησιακά και ψυχολογικά, αν η Εκκλησία δεν τους έδινε κάθε τόσο άφεση αμαρτιών δια της εξομολογήσεως και της μετανοίας. Άλλωστε, εδώ στην Ελλάδα, ο κάθε καλός κλέφτης είναι κι ένας το ίδιο καλός χριστιανός: Πριν απ’ τη διάρρηξη, ας πούμε, ανάβει ένα κερί στον πλησιέστερο προς το στόχο του ναό, και μετά την επιτυχή διάρρηξη εκπληρώνει το τάμα του, που μπορεί να φτάσει και στο μισό της αξίας των κλο­πιμαίων. ‘Οσο πιο απατεώνας είναι κανείς τόσο μεγαλύ­τερη ανάγκη απ’ τον «πνευματικό» έχει. Οι εξαιρέσεις, όταν δε γίνονται κανόνας, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Έθνος (1987)

6. Ο Μητσοτάκης απαντά στο Μαξίμου για το χρέος: Φορώ πάντα τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας -Αλλού αναζητήστε ευθύνες
Ο Μητσοτάκης απαντά στο Μαξίμου για το χρέος: Φορώ πάντα τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας -Αλλού αναζητήστε ευθύνες

Από το Μόναχο όπου βρίσκεται προκειμένου να παραστεί στη συνάντηση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο πρόεδρος της ΝΔ απάντησε στο Μέγαρο Μαξίμου στα περί υπονόμευσης της χώρας από το εξωτερικό.

O  Κυριάκος είναι σαν τους πουλημένους ποδοσαφαιριστές. ΄Οπου τρώνε “παντεσπάνι” εκεί γλείφουν. Αλλάζουν τις φανέλες, σαν τα πουκάμισά τους .

΄Αλλωστε, έτσι ήταν όλοι στην οικογένεια. Ο πατέρας του από Κεντρώος,  κατέληξε  Αποστάτης, αχυράνθρωπος του παλατιού και  αργότερα  έπηλυς στη Ν.Δ

“Το μήλο κάτω από τη μιλιά θα πέσει”.