1. Εγκλήματα κατά της “γενετήσιας ελευθερίας” τα χαρακτηρίζει ο ποινικός κώδικας.
Πάλι ..περιπέτειες με το χτεσινό θέμα περί βιασμού. Δεκάδες συγκαταβατικά,αλλά και υβριστικά μέηλ. Κάποια, μάλιστα, σε ύφος κατηγορητηρίου Ιεράς Εξέτασης κατά του εισάγοντος “καινά δαιμόνια” περιστροφής της γης, Γαλιλαίου.
Οι διαφωνούντες και οι υβρίζοντες ,θα προτιμούσαν, όπως (δε) γράφουν βέβαια,να τους βγάλει ο αληταράς το μάτι, για να πάρει την τσάντα, παρά , γυναίκα -άντρας, να πειράξει ο επίσης αληταράς δράστης , τα γεννητικά τους όργανα. Αυτά είναι στο ηθικό απυρόβλητο, άβατο και η όποια κακοποίησή τους, χαρακτηρίζεται ως ανοσιούργημα. Των άλλων μελών του σώματος και μάλιστα χειρότερης κακοποίησης και ίσως μη αναστρέψιμης, πλημμεληματική ή απλώς κακουργηματική πράξη! Αστεία,αν δεν ήταν τερατώδης η διάκριση και ολοφάνερος ο δόλος.
Να ξεκαθαρίσουμε για άλλη μια φορά το ζήτημα. Η μονογαμία, που επέβαλαν οι θρησκείες και η ροζ μυθιστορηματογραφία, όλων των εποχών, ξεκινά από εκείνες τις σκοτεινές ημέρες, που αναφαίνονται οι ιδιοκτησιακές αντιλήψεις-ορέξεις ,μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχει αυτή του γάμου και εκφράζεται ποικιλοτρόπως, αλλά κυρίως δια της αποκλειστικότητας χρήσης του αιδοίου της συζύγου. Προς ηδονήν, αλλά και προς τεκνογονία ,απογόνων γνήσιων, αίματος, για να κληρονομήσουν αυτοί και όχι…μπάσταρδα, το βιός του πατριάρχη.
Τούτων ούτως εχόντων, οι ιδοκτήτες-αφεντικά της γυναίκας δια του γάμου, επιστράτευσαν το ιερατείο αρχικά και καθιέρωσαν την αφύσικη-ανήθικη υπακοή εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, ως εντολή θεού (πρβλ, “η δε γυνή, ίνα φοβήται τον άνδρα!). Κα μεταξύ των άλλων, επέβαλαν και την υποχρεωτική μονογαμία σε αντίθεση με τις επιταγές της φύσης,που αφήνει εντελώς ανοιχτή και επιλέξιμη και την πολυγαμία.
Με λίγα λόγια, μια καθαρά βιολογική πράξη, ένα ισχυρό ένστικτο και στα δύο φύλα, απέκτησαν ηθικές…αρετές αποκλειστικότητας, που δεν είχαν, όπως δεν έχει, ας πούμε, ή επίσης αναγκαιότατη λήψη ποικιλίας τροφών. Η μη τήρηση αυτής της ηθικής τάξης, αποκαλείται μοιχεία, πορνεία, αισχρότητα και τιμωρείται ακόμα και με θάνατο σε κάποιες κονωνίες. ΄Ομως ,η κλοπή στις ίδιες κοινωνίες, με αυστηρές θεοκρατικές αντιλήψεις ,τιμωρείται, μεν, αλλά, με την ηπιότερη ποινή της αποκοπής του χεριού που έκλεψε. Φανερή και δια γυμνού οφθαλμού η “δικαιική” ανισομέρεια σε τέτοια καθεστώτα “σαρίας”.
Αλλά, και στις άλλες “πολιτισμένες” κοινωνίες, τα υπόλοιπα μέλη του ανθρώπινου σώματος, αν κακοποιηθούν και μάλιστα σφοδρότερα από μια άνευ συγκατάθεσης διείσδυση σε αιδοίο, δεν αντιμετωπίζονται, όπως ο βιασμός, ο οποίος θεωρείται όχι μόνο κακουργηματική ,αλλά αφύσικη και ανήθικη πράξη. Αποδέχονται, όμως ,οι ίδιες οργανωμένες κοινωνίες την επί χρήμασι έκδοση γυναίκας, που κι αυτή η πράξη στην ουσία είναι βιασμός, αλλά, “αίρεται το άδικον της πράξεως”, λόγω της …οικονομκής συγκατάθεσης της παθούσης!
Η απείρως, όμως, πιο κακουργηματική πράξη της αναίτιας βίας και κακοποήσης σε ένα μάτι, χέρι ,πόδι με συνέπειες, ίσως και ισόβιας αναπηρίας, τιμωρείται, αλλά με απείρως επιεικέστερη ποινή από εκείνη της χωρίς συγκατάθεσης “διείσδυσης”, έστω κι αν η βία σε αυτή δεν είναι τέτοιας μορφής που να αφήσει αναπηρία. Τηρουμένων των αναλογιών με τις φονταμενταλιστικές, ακραίες, κυρίως ισλαμικές κοινωνίες ,λιθοβολούμε μέχρι θανάτου τη μοιχαλίδα ή τη βιασθείσα (όχι το βαστή!) και τον κλέφτη με… απλή αποκοπή χεριού.
Δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα.Είναι ηλίου φαεινότερο πως στο μεν βιασμό και μάλιστα βαρύτερο ενός άλλου μέλους του σώματος, δεν υπάρχουν άλλες ηθικές προκτάσεις, ενώ στον αντίστοιχο των γεννητικών μας οργάνων, προσδίδουν οι κονωνές καθαρά ηθική διάσταση, λόγω, ακριβώς, κατάργησης της μονογαμίας, της αποκλειστικότητας χρήσης του γεννητικού οργάνου από τον “κύριο” και πιθανής ανεπιθύμητης σύλληψης ενός… μπάσταρδου.
Γι αυτό και ο…πάνσοφος νομοθέτης του Συστήματος σε όλα τα καθεστώτα, έκανε απολύτως υποχρεωτική τη διάκριση των εγκλημάτων σε… γενετήσια (!), έναντι των άλλων, που, ναι, μεν, είναι κακουργηματικά, αλλά δεν έχουν την ηθική απαξίωση ενος βιασμού οργάνου αναπαραγωγής . Αφασία!
2. Ο Πάπας αλλάζει το «Πάτερ Ημών» -Ποια φράση αντικαθιστά
Συγκεκριμένα αλλάζει το σημείο «lead us not into temptation» (στα ελληνικά «και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν») καθώς υποστηρίζει ότι υποδηλώνει πως ο Θεός μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε λάθος δρόμο.
Ως εκ τούτου, το συγκεκριμένο σημείο αλλάζει σε «do not let us fall into temptation» «μη μας αφήσεις να υποκύψουμε στον πειρασμό».
Σε δηλώσεις του ο Πάπας είπε πως «Αυτός που σε οδηγεί στον πειρασμό είναι ο Σατανάς. Αυτός είναι ρόλος του Σατανά». Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ιησούς δίδαξε τα λόγια αυτά στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν πώς πρέπει να προσεύχονται.
Μας λέει αώνες τώρα το χριστιανικό ιερατείο:
Η Βίβλος είναι θεόπνευστη. Ούτε ένα “Ι” δεν μπορεί να αντικατασταθεί στην Αγία Γραφή.
Αλλά ο πάπας εδώ, αλλάζει όχι ένα “ιώτα” αλλά ολόκληρη φράση. Βέβαια, για τους μη γνωρίζοντες, οι κατά καιρούς διορθώσεις στα κείμενα της Κ. Διαθήκης είναι τόσες και τέτοιες ,που αν ήταν γραπτό σπουδαστή, θα κατέληγε μετα τη δόρθωση κατακόκινο κόσκινο.
Ας διλαλεξουν, λοιπόν, οι χριστιανοί. Αν είναι θεόπνευστα αυτά τα κείμενα, δεν αλλάζουν.Αν όχι,τότε ορθά ο πάπας τα έγραψε στα παλαότερα των υποδημάτων του.
Τα ευαγγέλια γράφτηκαν εξ αρχής στην κοινή, ελληνιστική γλώσσα (πλην εκείνο του Ματθαίου, που γράφτηκε αρχικά στην αραμαϊκή, αλλά αμέσως μεταφράστηκε κι αυτό στα ελληνικά). Επομένως, το ρήμα που χρησιμοποίησε ο Χριστός στο “Πάτερ,ημών” ήταν το “εισενέγκης”. (υποτακτική,αορίστου Β΄του εισφέρω= εδώ με τη σημασία του φέρνω κάποιο κακό, οδηγώ σε δεινό). ‘Αρα, “μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν”, σημαίνει “Θεέ,μη μας οδηγείς στο κακό του πειρασμού”.
Κακώς διόρθωσε ο αρχηγός των Καθολικών το ρήμα ,για να το προσαρμόσει στο πνεύμα των νέων εποχών. Το έχουν κάνει πάμπολλες φορές. Οι τεράστιες ασυμφωνίες της Βίβλου με την επιστήμη και ειδικά με τις θετικές ειστήμες και την ιστορία,τα μορφολογικά της λάθη, την καθιστούν αναξιόπιστη εντελώς σήμερα,ειδικά. Γι΄αυτό και την κουτσουρεύουν από δω, διορθώνουν από κει, μήπως και περισωθεί η… θεοπνευστία της. Αλλά εις μάτην.
Αν ήταν θεόπνευστα τα ευαγγέλια, δε θα έκαναν το λάθος οι ευαγγελιστές εν προκειμένω να διορθώσουν το “μη μας αφήσεις να υποκύψουμε στον πειρασμό»,που είπε στην πραγματικότητα, κατά τον πάπα , ο Χριστός με το μη μας βαζεις,μη μας οδηγείς στον πειρασμό. Οι Καθολικοί για άλλη μα φορά,αποδεικνύονται, πέρα από εγκληματίες και …πονηρές αλεπούδες.
Μια ακόμα μαχαιριά στη θεοπνευστία των ευαγγελίων. Από τις εκατοντάδες.