΄Ηταν ηλίου φαεινότερο για όσους παρακολουθούσαν στενά, χρόνια πριν, τις λεπτομέρειες της δράσης των οργανώσεων ένοπλης λαϊκής βίας στην Ελλάδα, πως με όποιο όνομα κι αν παρουσιάζονταν, ΟΛΕΣ είχαν μήτρα τον ΕΛΑ και τη 17 Νοέμβρη. Οι δύο κορυφαίες αυτές οργανώσεις , “δανείζονταν” μεταξύ τους, είτε μέλη τους, είτε υλικό και στόχους. ΄Ηταν “συγκοινωνούντα δοχεία”, όπως εύστοχα τους αποκαλούσαν τότε στην Αντιτρομοκρατική και στο Γκεμπελιστάν της εποχής.
Η σύλληψη των μελών (πλην ελάχιστων) και των δύο οργανώσεων (“γαμέτες” επαναστατικότητας και πολιτικής βίας), σηματοδότησε και τη διάλυση των μικρών οργανώσεων. ΄Εκτοτε και ως σήμερα, καμιά από τις ” ομάδες” που εμφανίστηκαν τα κατοπινά χρόνια ( κακόγουστη μίμηση στην ουσία των παλιότερων και με άλλους, «προσωπικούς» στόχους) δεν είχε ούτε την τεχνική-τεχνολογική υποδομή, αλλά ούτε και την ιδεολογική φόρτιση και συνέπεια των παλιότερων ανταρτών πόλεων.
Οι παλιοί, αν εξαιρέσουμε τη δράση κάποιων μελών της Β΄17 Νοέμβρη (δεν ήταν λίγες οι φορές πως παρεξέκλιναν της ιδεολογικής πορείας της οργάνωσης με επιδόσεις, πέρα από τους πολιτικούς στόχους και σε δραστηριότητες ποινικών”), οι “γέροι”, αντίθετα, όπως αποκαλούσαν οι “πιτσιρικάδες” τα πρώτα μέλη του ΕΛΑ και της 17Ν, ξεκίνησαν το «αντάρτικο» με το ζήλο και την ιδεολογική, πολιτική φόρτιση και συνέπεια εκείνων των εποχών, αμέσως μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών.
‘ Εχουμε αναλύσει επαρκώς εδώ και καταθέσει επανειλημμένα την άποψή μας τόσο για τις παλιότερες οργανώσεις, όσο και για η ένοπλη πολιτική βία γενικότερα σε κείμενά μας, όπως αυτό που αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια και ανέβηκε στο σάιτ στις 29 Νοέμβρη 2020. Από τότε, δεν αλλάξαν στο ελάχιστο οι θέσεις μας για αυτές τις οργανώσεις στην Ελλάδα και τις συνέπειες που μπορεί να έχει η αστόχαστη, η παράλογη χρήση βίας.
Θέλουμε μόνο να επισημάνουμε με αφορμή την εμφάνιση της νέας οργάνωσης «Ένοπλη Προλεταριακή Δικαιοσύνη», διαβάζοντας “πίσω από τις γραμμές” της προκήρυξή τους, τα ακόλουθα:
- Οι νέοι «Αντάρτες Πόλεων» και η αναμενόμενη δράση τους, δείχνουν να είναι η πιο σοβαρή (και επικίνδυνη) εκδοχή της ΄Ενοπλης λαϊκής βίας των τελευταίων χρόνων και η συνέχεια των δύο παλιών οργανώσεων του ΕΛΑ και της 17 Νοέμβρη.
- Ασφαλώς, η νέα ομάδα δεν συγκροτείται (και λόγω ηλικίας) από τα παλιά μέλη των παραπάνω οργανώσεων. Υπήρξαν όμως δάσκαλοί τους. Από εκείνους διδάχτηκαν την “τεχνική”, όπως φαίνεται και από τη συνδεσμολογία της βόμβας . Δεν είναι τυχαία και η σημειολογία του μήνα που επέλεξαν ( η Α΄ 17 Νοέμβρη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 23/12/75) ) να κάνουν την εμφάνισή τους με τη βόμβα που τοποθέτησαν στην Κοκινοπούλου . Ακόμα και την ημέρα της πρώτης ενέργειας της 17 Νοέμβρη , περίμενε η “΄Ενοπλη Προλεταριακή Δικαιοσύνη», για να δημοσιοποιήσει το κείμενό της.
- Η προκήρυξή τους, επίσης, είναι στο πνεύμα και το ύφος των παλιών προκηρύξεων του ΕΛΑ και της 17 Ν, με ίδιο ιδεολογικό προσανατολισμό και όμοιους στόχους (*) . (π. χ πάλι η Αμερική και η Δύση τα φταίνε όλα για την κακοδαιμονία του κόσμου! Ο δικτάτορας της Ρωσίας φαίνεται να είναι στο κριτικό τους απυρόβλητο, προφανώς γιατί ο Νέος Χίτλερ της Ρωσίας πολεμάει ενάντια στους…Ναζί Ουκρανούς!).
- ΄Ολα δείχνουν πως η χώρα μπήκε στο νέο αστερισμό της πολιτικής βίας. Θα ξαναζήσει ημέρες από το 1975-2002 με έντονη τη δράση και την παρουσία της νέας Οργάνωσης, που θα μονοπωλήσει πλέον, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, την ΄Ενοπλη λαϊκή βία στην Ελλάδα.
- Το καθεστώς Μητσοτάκη , τα κατάφερε τελικά και έκλεισε τα αυτιά του στη φωνή της Ιστορίας. Φρόντισε να ρίξει νερό στο μύλο εκείνων που εγκαινίασαν τη νέα φάση βίας , το νέο κύκλο αίματος που φαίνεται να σηματοδοτεί η τοποθέτηση της βόμβας στα ΜΑΤ από τη νέα οργάνωση. Και είναι απολύτως υπεύθυνο για αυτή την αντίδραση. Δοθέντος ,όπως επισημαίνει πάντα η Ιστορία, πως η βία γεννά βία. ΄Ερχεται ως απάντηση των προκλήσεων του κράτους, όταν επιλέγει να αποβάλει τα περισσότερα από τα γνωρίσματα του «κράτους δικαίου» ή ακολουθεί μεθόδους ολοκληρωτισμού. Μόνο αφελείς ή ανιστόρητοι δε θα είχαν προβλέψει μια τέτοια κατάληξη. Η λαϊκή αγχίνοια είναι απόλυτη και σε πολλά, επιτυχής η κρίση της. «΄Οπως έστρωσες κοιμάσαι» θα απαντήσει σε όποιον άφρονα “σπέρνει ανέμους» και νομίζει πως δε θα «θερίσει θύελλες”.
Στη συνέχεια το κείμενό μας :
Ε, ΡΕ ,ΜΙΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ”!
Καταπονημένοι ψυχολογικά, εξευτελισμένοι, μπουντρουμιασμένοι και με εμφανή τα σύνδρομα ιδρυματοποίησης, απειλούσαν θεούς και δαίμονες. Πυροβολούσαν λεκτικώς τους πάντες, αλλά κυρίως την κυβέρνηση. Και το χειρότερο ήταν φανερό, με θυμικές αντιδράσεις ,ούτε στο ελάχιστο από πολιτική συνειδητοποίηση και ευθύνη.
Εκ του ασφαλούς πάντα και υπό την άνεση που τους παρείχε το … βάρος, τουλάχιστον πέντε πλαστικών τσαντών, φίσκα με καλούδια από του Α.Β Βασιλόπουλου . Τα τοποθετούσαν με προσοχή και ευλάβεια στο τεράστιο πορτ μπαγκάζ της παρκαρισμένης στο υπόγειο του σουπερμάρκετ κούρσας τους. Και στο μεταξύ, έβριζαν τους πάντες. Κούλη, Αλέξη, Κουτσούμπα.
Ζευγάρι, 40αρηδες, μεσαίας τάξης, τους έφερνα για δασκάλους ,από το ύφος καθέδρας. Ξερόλες. Ερχόντουσαν ακριβώς από πίσω μου και τους άκουγα από την έξοδο του μαγαζιού, ως το υπόγειο.΄Εβριζαν την …παλιο κατάσταση, τη φυλάκιση, τη ζωή που μας της γαμ@σανε ,το σύστημα, ο Κούλης και ο Αλέξης τους. Και μια στιγμή, την ακούω που το πέταξε κι αυτό. Ε, ρε μια 17Νοέμβρη που τους χρειάζεται”. Μένω!
΄Οσο οδηγούσα συλλογιζόμουν τούτη την κουβέντα. Είχα χρόνια να την ακούσω. Παλιότερα, τη λέγανε πιο συχνά. Μετά ξέφτισε η εικόνα του Κουφοντίνα με το 45αρι να εκτελεί …αμαρτωλούς του Συστήματος .΄Τώρα πια αμφιβάλλω, αν υπάρχει κανείς που τους θυμάται, όλους αυτούς τους “αντάρτες πόλεων” που, όντως, έβαλαν το “κεφάλι στο ντορβά” τότε με όσα επιχείρησαν. Από κεκτημένη επαναστατική πίεση περισσότερο, ανάγκη εκτόνωσης, παρά από πραγματική συνειδητοποίηση και πολιτική σκέψη.
Αλλά, στα δικά μας νιάτα, είχαν τροφοδοτήσει ,να το ομολογήσουμε και τη δική μας επαναστατικότητα . Και, μάλιστα δεν ήταν λίγοι συνηλικιώτες τότε, που ονειρεύονταν ίδια δράση , να μπούνε στο χορό και τούτοι . Με “κουμπούρια” στα χέρια ή “περιφερειακές” δουλειές.
Με τη σύλληψη των μελών των οργανώσεων ΕΛΑ και 17Νοέμβρη, μπήκε τέλος στο…όνειρο. Οι περισσότεροι, μάλιστα, από τους.. επαναστατημένους και εν δυνάμει αντάρτες, “έπαθαν την πλάκα” τους, όταν ήρθαν στο φως οι ταυτότητες των μελών των οργανώσεων και του τρόπου της επαναστατικής τους διαβίωσης, που ,τουλάχιστον για τη Β΄17Ν, δεν είχε καμιά σχέση με…επιβίωση.
Περίμεναν “βαριά” ονόματα να ακούσουν , όχι Ξηρούς και Κουφοντίνες. Είχαν φτιάξει οι ίδιες οι οργανώσεις το μύθο τους για τα …υψηλής μόρφωσης και κύρους πρόσωπα, που συμμετείχαν στις ομάδες. Η απομυθοποίηση ήρθε από μόνη της.΄Ηταν νομοτελειακό το ξέφτισμα των ηρωισμών και της διαφορετικότητας των ανταρτών πόλεων. Και… ζήσαν αυτοί κακά και εμείς χειρότερα.
Και τώρα; Τώρα ,τί κάνουμε χωρίς βαρβάρους; ΄Ηταν μια κάποια λύση, βαλβίδα εκτόνωση της οργής, της συσσωρευμένης αδράνειας, το “βράσιμο με το ζουμί” σου, η προκήρυξη του Κουφοντίνα.
Υποκατάστατο της επαναστατικότητας σου, αυτής που ζεσταίνεις στον καναπέ σου κάθε βράδυ, όταν, ως άρρωστος μαζόχας, ακούς τον Πορτοσάλτε και παντός είδους αχυρανθρώπους του Συστήματος και μάλιστα προδιαγραφών made in (pivate) Harvard University , να διαπράττουν συνεχώς και αμετανοήτως ΄Υβριν. Με το αζημίωτο πάντα. Και μάλιστα… παχυλό.
Και τί νομίζετε; Για το ζεύγος ,που λέγαμε πριν, η ερώτηση Το “καταπονημένο ψυχολογικά, εξευτελισμένο, μπουντρουμιασμένο και με εμφανή τα σύνδρομα ιδρυματοποίησης” από την “παλιοκατάσταση” σήμερα. Που αναπόλησε, ως λύση , στο ταυτοποιημένο σε όνομα και επώνυμο δράμα τους, το όπλο και τη γραφομηχανή της 17Ν.
Πάλι; Να επιστρέψουμε ,να ανοίξουμε φτερά στο φαύλο ,που μόλις λίγα χρόνια πριν, κύκλο, έκλεισε και στην Ελλάδα; Και… άντε πάλι από τη αρχή; Τι λέει περί αυτού το ζευγάρι των δασκάλων (μπορεί και πανεπιστημιακών). Το σκέφτηκε καλά η κυρία με τις πέντε πλαστικές σακούλες, τίγκα σε καλούδια από το Α.Β ;
Η Ιστορία, εκτός από το πρόβλημα να πείσει τον ανόητο και τον ανιστόρητο να μην κάνει τα ίδια λάθη, που έκανε ο πατέρας του, έχει και μια άλλη επίσης ανυπέρβλητη δυσκολία. Δεν τη γράφουν πάντα οι έχοντες και ιστορική συνείδηση ξάστερη, αλλά και χρέος και δικαίωμα εκ της ιδιότητας τους, να την καταγράφον τούτοι και να κρίνουν τα “δρώμενα” αυτοί και μόνο.
Ειδικότερα, στραπατσάρεται εντελώς, κακοποιείται και βιάζεται, όταν οι “κοντυλοφόροι και τα μικρόφωνα” αναλαμβάνουν να υποκαταστήσουν τους ιστορικούς. Πάντα με το αζημίωτο, που, βέβαια, είναι ακόμα χειρότερο και από την ιδεοληψία και το “γράσο” στα μάτια και την πένα, αντί για μελάνι.
Και όπως συμβαίνει με όλα τα υποκατάστατα , το μόνο που μπορεί να προσφέρει η γκεμπελική συνομοταξία του Τύπου, είναι η παραπληροφόρηση.΄ Κι αυτή με τη σειρά της, σημαίνει “αποψίλωση”, υποβάθμιση, αλλοίωση, χάλκευση της ιστορικής αλήθειας.
Σήμερα, ζούμε τις εφιαλτικότερες στιγμές της Ναζιστικής μηχανής του Τύπου, που φουλάρει σε προπαγάνδα και δε διστάζει να στήσει στρατόπεδα συγκέντρωσης και να προχωρήσει σε “ολοκαυτώματα”. Για το αισχρό κέρδος αυτή η βιομηχανία, σε αγαστή συνεργασία με μια μια απολυταρχική, κυβέρνηση , πρωταγωνιστούν σε ρόλους Αρμαγεδωνιστών.
Και ήταν τούτοι που προξένησαν τις “πληγές της Αποκάλυψης” και όχι ο ιός του Κορόνα. Με… μεριδοχάρτια και λίστες προγραφών θανάτου, με τρομολαγνεία, πανικό και σύγχυση Για το κέρδος αμφότεροι .Οικονομικό οι κοντυλοφόροι και τα αφεντικά τους. Το κομματικό οι άλλοι. Κατάπτυστοι, εγκληματίες, σε “εγκλήματα καθοσίωσης”, όπως είναι το πραξικόπημα του Lockdown με πρόσχημα την πανδημία.
“Βράζει” ο κόσμος. Και βάλανε τα άλλα αρπακτικά των εταιριών, με τις πέτσινες δημοσκοπήσεις, έναντι πακτωλού ναρκοδολαρίων και άλλου “μαύρου χρήματος”, που διακινούν οι φίλοι και χορηγοί του Κούλη τους, να προπαγανδίζουν πως 3 στους 4 στη χώρα είναι…άρρωστοι ,μαζόχες! Και το χρειάζονται το μαστίγιό τους, να τους κάνουν μαύρους στο ξύλο κάθε βράδυ ο Μητσοτάκης και ο Χατζηνικολάου.
Τόσο αισχροί. Τόσο αμετανόητοι. Τόσο απατεώνες. Ο χειρότερος συνδυασμός. Ολοκληρωτικό καθεστώς και γκεμπελικός Τύπος!
Κι αυτοί είναι τέτοιοι. Εν τάξει. Και χειρότεροι. Κι εμείς τί κάνουμε; Παίρνουμε τα 45άρια, τα δίκαννα, τους γκράδες, τα μαχαίρια και βγαίνουμε έξω να “ακονίζουμε στα πεζοδρόμια της λόγχες μας”; Θα το παίξουμε παλικαράδες; Χρυσαυγίτες; Να κάνουμε τάγματα εφόδου, να σφαχτούμε; Να πάμε στη Βουλή να τους κάψουμε; Να εκτελούμε ενόχους;
Η ιστορική αγχίνοια αποφαίνεται, αιώνες τώρα, πως τέτοιου είδους μέθοδοι, έβλαψαν ,δεν ωφέλησαν ποτέ. Ο πολιτισμός δε χτίστηκε σε “κόκκαλα πεσόντων”. Αντίθετα, με τέτοιες μεθόδους, επιβραδύνθηκε αιώνες.
Ειδικά ,οι ατομικές ,ένοπλες εξεγέρσεις, οι οργανώσεις λαϊκής βίας. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και ο Κόκκινος Στρατός απέτυχαν για ένα και μοναδικό λόγο. Οι περισσότεροι από εκείνους που έστησαν το τζέρτζελο στη δεκαετία του ‘ 7ο, ήταν απείρως χειρότεροι από τους εκπροσώπους του συστήματος που εκτελούσαν!
Ο καθένας, βέβαια, μπορεί την ηθική να την κατεβάζει στο μπόι του. Και να “βαπτίζει το κοτόπουλο… ψάρι”.. Τη ληστεία, απαλλοτρίωση. Την τεμπελιά, μαγικά ,την αεργία…ανεργία. Εν τάξει!
Το σίγουρο είναι ένα. Πως τέτοιες επιλογές, αν οδηγούν κάπου, είναι στα αδιέξοδα. Το χειρότερο ,κάνουν πιο σκληρές και αυταρχικές τις εξουσίες. Ακόμα και σε βάρος ημών των άλλων. Που έχουμε για όπλο το “στυλό”.
Οι λύσεις θα είναι πολιτικές. Με εκφράζουν και με πείθουν καλύτερα οι αγώνες της Τουλουπάκη να στείλει φυλακή το αληταριό της Νovartis. Ακόμα, αν θες, και η πολιτική συμπεριφορά του Πολάκη. Το 45αρι του Κοφοντίνα σε καμιά περίπτωση. Αν οδηγεί κάπου, είναι στην τάξη της… αταξίας.
Οπότε, αρκούμαι στη δική μου προσωπική επανάσταση σήμερα. Δεν έχω άλλη επιλογή. Αλλάζω εγώ, μένω “καθαρός”, μακριά από τη συναλλαγή και την “αλλαξοκωλιά” . Δεν έχω μαζί τους κανένα νταραβέρι. Με κανέναν από δαύτους.
Περιμένω. Και τους “τραβάω το χαλί κάτω από τα πόδια” τους. Με το δικό μου τρόπο. Εν προκειμένω, με το πληκτρολόγιό μου. Αφήνω τους…Ρουβίκωνες για την εκτόνωση. Απλώς, να θυμούνται καμιά φορά και τούτοι να περνάνε κι από τη Ρώσικη πρεσβεία να πετάνε τρικάκια. ΄ Οχι μόνο στην Αμερικάνικη. Και ασφαλώς και προπαντός, ,να μένουν στα “τρικάκια”!
Οργάνωσε τον εαυτό σου σε συνειδητοποιμένο Πολίτη. Κάνε τη δική σου προσωπική επανάσταση. ΄Αλλαξε τον τρόπο σκέψη σου “επί παντός επιστητού”. Αυτά που σε δίδαξαν είναι κούφια και ψευδή.
Τις αντιεξουσιαστικές, αταξικές, αντικαπιταλστκές, άφυλες, άθρησκες κοινωνίες , δεν θα τις φέρουμε γκρεμίζοντας τις εξουσίες. Θα έρθουν μόνο, αν υπάρχουν πολίτες με συνειδητός τέτοιο, για να τις συγκροτήσουν και να τις κατακτήσουν.
Θα αργήσουν. Σήμερα, διαλέγουμε “το μη χείρον, βέλιστον”. Και η Βία είναι το χείρον. Μην την υιοθετήσεις, ακόμα και τούτη την ώρα που πνίγεσαι. Που σε φυλάκισαν, χωρίς να έχεις διαπράξει ούτε πταίσμα. Αποθήκευσε την οργή σου και έκφρασέ την με τις μεθόδους ενός ελεύθερου, συνειδητοποιημένου Πολίτη.
Είμαστε σε αναμονή. Κάτι κυοφορείται. Δε βλέπεις τη φουσκωμένη μήτρα; Θα κληθούν πολλοί να δουν το νεογέννητο, αν είναι έτοιμοι. Και κάποιοι, να το μεγαλώσουν κιόλας.
Αρκεί να βγει στην ώρα του. Πάνω στους 9, κλεισμένους μήνες. Να ευχόμαστε να έχουμε φυσιολογική γέννα και παιδί. Να μην μας τύχει πάλι καμιά…τερατογέννηση.
Μην ακούτε τη γνωστή ανιστόρητη ατάκα πως “Μαμή της Ιστορίας είναι η Βία”. Τέτοια Μαμή, μόνο τέρατα ξεγεννάει! Και σκοτώνει και τη μάνα!
_________________________________________________
(*) Η προκήρυξη της «Ένοπλης Προλεταριακής Δικαιοσύνης»
«Στις 18/12 ένοπλοι μαχητές της οργάνωσης μας προσέγγισαν το Κεντρικό Στρατόπεδο των ΜΑΤ/ΕΚΑΜ (Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής) στην οδό Κοκκινοπούλου και τοποθέτησαν βόμβα κάτω από το φυλάκιο του σκοπού. Αυτή την φορά ήσασταν τυχεροί, δεν θα ισχύσει το ίδιο την επόμενη. Αφιερώνουμε την ενέργεια μας σε όσους και όσες έχουν δολοφονηθεί, βασανιστεί, ξυλοκοπηθεί, βιαστεί από την Ελληνική Αστυνομία. Ο ένοπλος αγώνας απαιτεί υπευθυνότητα και πολιτική συνείδηση. Δεν είναι ούτε χόμπι κάποιων εξτρεμιστών ούτε φετίχ κάποιων φαντασμένων. Είναι πολιτική επιλογή. Το βασικότερο μέλημα μας ήταν, είναι και θα είναι στο μέλλον η προστασία οποιουδήποτε ανθρώπου άσχετου με την ενέργεια μας. Για την ασφαλή απομάκρυνση τυχαίων περαστικών πραγματοποιήθηκαν δύοπροειδοποιητικά τηλεφωνήματα όπου δόθηκαν λεπτομερείς οδηγίες προς την αστυνομία. Για εμάς – και αυτό το τονίζουμε – είναι ύψιστης σημασίας κριτήριο να μην πάθει το οτιδήποτε αθώος άνθρωπος. Οι στόχοι που επιλέγουμε και θα επιλέξουμε στο μέλλον – είτε υλικές υποδομές του συστήματος είτε το ίδιο το ανθρώπινο δυναμικό του – θα είναι σαφώς καθορισμένες ως τέτοιες. Δε θέλουμε να διακινδυνέψουμε την ασφάλεια κανενός άλλου. Ακόμα και αν αυτό θέτει σε αυξημένο ρίσκο την ασφάλεια τη δική μας. Κουβαλάμε την τεράστια ευθύνη που μας αναλογεί εκ των πραγμάτων χρησιμοποιώντας τέτοια μέσα πάλης. Τελεία και παύλα.
Στην Ελλάδα υπάρχει μακρά ιστορική παράδοση οργανώσεων αντάρτικου πόλης. Η δράση τους ανάλογη με το ιστορικό πλαίσιο και τις συνθήκες της εκάστοτε περιόδου, υπήρξε πάντοτε πολιτικά δίκαιη στοχεύοντας τα πουλημένα τομάρια και υποδομές του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου. Με την ενέργεια μας κατέρρευσαν οι κούφιες διακηρύξεις της Νέας Δημοκρατίας που διατυμπανίζει με κάθε ευκαιρία την οριστική εξάλειψη του αντάρτικου πόλης. Θέσαμε υπό αμφισβήτηση το πολυ διαφημισμένο δόγμα νόμος και τάξη βάζωντας βόμβα στα κεντρικά των ΜΑΤ/ΕΚΑΜ. Θα χτυπήσουμε ξανά την κατάλληλη στιγμή, βάζοντας στο στόχαστρο μας τους προκλητικούς εκπροσώπους του σάπιου πολιτικού και οικονομικού συστήματος και τους ένστολους μπράβους τους. Τους ενόχους δηλαδή των πιο ειδεχθών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο όνομα του κράτους. Την επόμενη φορά τα ένστολα καθάρματα θα βρεθούν απέναντι από τις κάννες των όπλων μας. Κι αυτό δεν είναι απειλή. Ούτε προειδοποίηση. Είναι δέσμευση. Δεν μας αρέσουν οι αλαζονικές μεγαλοστομίες, μας αρέσει όμως η συνέπεια να καθορίζει τον πολιτικό μας λόγο. Αυτό το αστυνομικό κράτος βασίζεται στη δύναμη των όπλων και όποιος θέλει να το πολεμήσει οφείλει να θέσει τον εαυτό του στο ίδιο επίπεδο. Σηκώνουμε το γάντι και δηλώνουμε ότι θα μιλήσουμε την ίδια γλώσσα με αυτήν που καταλαβαίνουν τα φασισταριά της ελληνικής αστυνομίας.Το έχουμε εμπεδώσει, τα όπλα των μπάτσων εκπυρσοκροτούν.
Το έχουμε εμπεδώσει, οι μπάτσοι δολοφόνοι δεν μπαίνουν ποτέ στη φυλακή. Το έχουμε εμπεδώσει, τα σώματα των απόκληρων είναι στόχοι σκοποβολής για ταφασισταριά. Το έχουμε εμπεδώσει οι ΕΔΕ είναι απλά κωλόχαρτα. Την στιγμή που όλα έχουν εμπεδωθεί ο διάλογος καταργείται και τον λόγο έχουν τα όπλα. Τόσο καιρό παίζατε μπάλα σε δικό σας γήπεδο με δική σας κερκίδα. Με τα τηλεοπτικά κανάλια να σας καλύπτουν προκλητικά, με τους πολιτικούς να σας χειροκροτούν κάθε φορά που πατάτε την σκανδάλη, με τους δικαστές να σας βγάζουν λάδι. Αυτές οι μαύρες μέρες έφτασαν οριστικά στο τέλος τους. Γνωρίζουμε καλά πως στο σύνολο τους, οι ένστολοι φασίστες επιδοκιμάζουν ή συναινούν με τις δολοφονίες, τις κακοποιήσεις και τους βασανισμούς. Γνωρίζουμε καλά πως έχουν πάρει την έγκριση από το παρακρατικό κέντρο του Μαξίμου ότι δεν θα έχουν καμία συνέπεια. Γνωρίζουμε επίσης καλά ποιοι είναι στο στόχαστρο τους: η προλεταριακή νεολαία που βιώνει στο πετσί της τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ταξική ανισότητα, τα πολιτικά και ταξικά κινήματα αμφισβήτησης της κρατικής πολιτικής. Ρωτάμε φωναχτά. Τι άλλο ακόμα περιμένουμε να συμβεί; Πόσο αίμα πρέπει να στεγνώσει στους δρόμους; Περιμένει κανείς ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη γυρνώντας και το άλλο μάγουλο;
Στην 1η μας ανακοίνωση θέλουμε να είμαστε όσο πιο κατανοητοί γίνεται. Οι ένοπλοι αγωνιστές που διαλέγουν να ενταχθούν στο αντάρτικο πόλης δεν είναι εξωγήινοι. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Είναι οι συνάδελφοι σου στη δουλειά, ο προλετάριος στην σκαλωσιά που ρισκάρει την ζωή του για το μεροκάματο του τρόμου, η κοπέλα που ζει 4 μήνες στις τρώγλες τις εργοδοσίας για να σερβίρει τα ποτά των τουριστών σε κάποιον τουριστικό προορισμό, οι συμφοιτητές στη σχολή σου, οι διπλανοί σου σε μια απεργιακή περιφρούρηση. Το αντάρτικο πόλης συγκροτείται ως ένας πόλος αντιπαράθεσης με την αστική ιδεολογία και τις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες. Σε αυτό το πλαίσιο επιλέξαμε την συγκρότηση της Ένοπλης Προλεταριακής Δικαιοσύνης για να εναποθέσουμε με σεμνότητα το λιθαράκι μας στο μεγάλο ψηφιδωτό της ιστορίας και να προχωρήσουμε μπροστά. Αντλούμε πολύτιμα διδάγματα από τις ιστορικές εμπειρίες των προηγούμενων ένοπλων οργανώσεων τόσο σε εγχώριο όσο και διεθνές επίπεδο.
Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη έχει ως κεντρικούς άξονες διαμόρφωσης πολιτικής το δόγμα νόμος και τάξη και την περίφημη κουλτούρα της αριστείας, την πολιτική συνέχεια του σημιτικού εκσυγχρονισμού. Αυτοί οι δύο άξονες είναι το καρότο και το μαστίγιο με το οποίο ασκεί κυβερνητική πολιτική το κόμμα της αστικής τάξης, η Νέα Δημοκρατία. Σε πολιτικό επίπεδο το δόγμα νόμος και τάξη και η αριστεία αποτελούν τους κυβερνητικούς πυλώνες στηνπροσέγγιση της απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Τιμωρία όταν παρεκτρέπεται, επιβράβευση όταν συμμορφώνεται, αποθέωση όταν υπηρετεί τα κοινωνικά πρότυπα που καλλιεργεί η Νέα Δημοκρατία μέσω των μίντια. Αυτό είναι το τρίπτυχο που συγκροτεί την παραγωγή και επιβολή των κυβερνητικών πολιτικών θέσεων. Το περίφημο επιτελικό κράτος δεν είναι παρά ένας κόμβος διαμοιρασμού χρημάτων σε αυλικούς της κυβέρνησης, σε λαμόγια επιχειρηματίες, σε υπουργικά στελέχη. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας συνεχίζεται απρόσκοπτα. Ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις σε ενέργεια, υγεία, πανεπιστήμια, φυσικό περιβάλλον διευρύνουν τα πεδία κερδοφορίας του ελληνικού κεφαλαίου. Η εργασία υποτιμάται συστηματικά και δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες ποινικοποιούνται εν μια νυκτί. Παράλληλα σε διεθνές επίπεδο, η ελληνική εξωτερική πολιτική βρίσκεται σε πλήρης ταύτιση και πρόσδεση στην πολιτική του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Στον κατακλυσμό βίας και τρομοκρατίας του ιμπεριαλισμού βλέπουμε τα φέρετρα να παρελαύνουν σε ζωντανή μετάδοση, την νιότη σε διαμελισμένα ή τρυπημένα από σφαίρες πτώματα να θάβεται στο χώμα, βλέπουμε την υποκρισία να παίρνει θέση στα τηλεοπτικά παράθυρα. Τα νεκρά παιδιά στην μαρτυρική Παλαιστίνη βαφτίζονται τρομοκράτες, τα νεκρά παιδιά από τα όπλα της αστυνομίας στην Ελλάδα βαφτίζονται επικίνδυνοι κακοποιοί, τα νεκρά παιδιά στα Τέμπη βαφτίζονται απαραίτητη θυσία για τον εκσυγχρονισμό τουσιδηροδρομικού δικτύου, οι νεκροί μετανάστες στις ακτές της Μεσογείου βαφτίζονται βάρβαροι εισβολείς. Τώρα όλα πια είναι ξεκάθαρα : ο θάνατος σου ο θάνατος μου.
Δεν εθελοτυφλούμε όμως και αναγνωρίζουμε και μια άλλη μορφή βίας που ανθεί στις μητροπόλεις του ιμπεριαλισμού. Την βια του να μην δίνεις δεκάρα για τον διπλανό σου και να κοιτάς μόνο τη πάρτη σου. Βια χωρίς αίμα, αλλά βία που το ξεπλένει σιωπηλά. Το όνειρο της ανέλιξης που προσφέρει η δήθεν ταξική κινητικότητα εξαγοράζει συνειδήσεις. Η παραπληροφόρηση που αποτελεί όπλο στα χέρια του συστήματος έτσι ώστε να κάνει πλύση εγκεφάλου,εκμηδενίζει τα ηθικά στάνταρ σε βαθμό τέτοιο ώστε κάποιος να αρνηθεί να αντιδράσει στα εγκλήματα του συστήματος. Αρκεί αυτό να του υποσχεθεί ένα αμάξι με δόσεις, λίγα χρήματα, ένα επιπλωμένο διαμέρισμα, μερικές ημέρες ξένοιαστων καλοκαιρινών διακοπών και μια νυχτερινή έξοδο. Το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει ότι οι ζωές μας δεν μπορούν να υπάρξουν έξω από αυτό.
Ο ιμπεριαλισμός δημιουργεί ένα μέλλον ζοφερό, γεμάτο πολέμους, φτώχεια, εξαθλίωση, δυστυχία. Εμείς λέμε ότι ποτέ δεν είναι αργά για το πρώτο αποφασιστικό βήμα. Τα όπλα δεν είναι τίποτα παραπάνω από εργαλεία πολιτικής δράσης, αποκτούν νόημα όταν πάνω τους καθρεφτίζεται ένα πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Ο πολιτικός πυρήνας της προλεταριακής αντάρτικης στρατηγικής έχει ως αφετηρία την εξισορρόπηση του αρνητικού πολιτικού/ταξικού συσχετισμού και θέτει ως στόχο την ανάπτυξη με όρους ισχύος μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, όπου στο επίκεντρο της θα βρίσκονται τα προλεταριακά συμφέροντα. Για να ολοκληρώσουμε αυτό το ταραχώδες ταξίδι η ιστορία μας αναγκάζει να σταθούμε σε πολλά λιμάνια και για να το κάνουμε πρέπει να σταθούμε αντάξιοι στις καθημερινές ερωτήσεις που θέτει.
Με ορίζοντα την κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Την καταστροφή των πολιτικών μορφών κυριαρχίας της αστικής τάξης. Την απεμπλοκή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Τον επαναστατικό μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων. Εξάλλου η καλύτερη απάντηση σε όσους βιάστηκαν να τελειώσουν με την ιστορία των αγώνων και των επαναστάσεων είναι οι αγώνες των καταπιεσμένων που πολεμάνε τον ιμπεριαλισμό και την εκμετάλλευση. Των μαχόμενων προλετάριων που ορθώνουν ανάστημα στις βάρβαρες πολιτικές του συστήματος. Από την ηρωική παλαιστινιακή αντίσταση έως τις πολυπληθείς αντισιωνιστικές διαδηλώσεις σε όλο τον πλανήτη. Η ιστορία είναι εντελώς απρόβλεπτη. Μια σπίθα αρκεί να ξεσπάσει η πυρκαγιά. Και τότε αν δεν είμαστε έτοιμοι δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα. Γιατί κάθε άνθρωπος, πέρα από το φυσικό του ύψος, έχει κ ένα άλλο μπόι. Αυτό του ίσκιου της ευθύνης απέναντι στην αδικία. Θα προτάξουμε την Προλεταριακή Δικαιοσύνη, για όλους τους νεκρούς από την αστυνομική βία. Έχουμε ευθύνη να πολεμήσουμε για αυτούς. Με το όπλο στο χέρι και το όραμα ενός νέου κόσμου στις καρδιές μας».