Συγκλονιστική φωτογραφία της Ρούλας Πισπιρίγκου από τα δικαστήρια
Σάλος με τα σκληρά λόγια του Κραουνάκη για τον Νταλάρα, τον έβαλε στη θέση του
Σάλος με την τηλε-εισβολή του Νίκου Ευαγγελάτου στο σπίτι του Κασσελάκη
Σάλος με την ανάρτηση της Νίκης Τζαβέλα για τους άχρηστους ..
Σάλος με τον Γιώργο Κύρτσο μέσα στη νύχτα στην εκπομπή .
Σάλος με την επίθεση του Γιώργου Κύρτσου στον Πρετεντέρη
Σάλος με όσα ειπε ο Γιώργος Κύρτσος για την Μελονι
Σάλος με τη Μαρία-Ολυμπία Γλίξμπουργκ
Σάλος με τη Δημητρούλα influencer από το πάνω Κεφαλόβρυσο με τις σέξι πόζες της στο στάβλο με τον τράγο.
***
Από την επικαιρότητα των ημερών το λαβράκι σήμερα. Τα «καημένα τα παιδάκια των 200 ευρώ» του… καημένου Κραουνάκη. Τα “θύματα εκμετάλλευσης” που ,όμως δεν είναι , παρά αδίστακτοι υπάλληλοι στα σφαγεία που προσελήφθησαν, ως φτηνοί γδάρτες και κόφτες κρεάτων.
Κάποτε, μάλιστα, είναι χειρότεροι , ως ζηλωτές και πρωτάρηδες τούτοι κι από τα αφεντικά τους. Σε κάνουν στο λεπτό ψιλό κιμά στις βαριές κρεατομηχανές τους, έτσι και καταστείς ,δικαίως ή αδίκως, πρόβατον επί σφαγήν στους πάγκους τους προς πώληση.
Οι παλιοί επιχειρηματίες του χώρου, οι επονομαζόμενοι εκδότες και καναλάρχες, όπως (ενδεικτικά) ο Λαμπράκης, ο Μπόμπολας, ο Μπότσης, ο Αθανασιάδης, ο Κουρής, ο Κυριακού , ο Αλαφούζος, ο Τράγκας έκοβαν μονέδα. ΄Ολοι τους και άλλοι τόσοι από δαύτους που δεν τους προλαβαίνουμε για αναφορά και φτύσιμο, έγιναν πάμπλουτοι, ως αφεντικά ή συγκατεργαραίοι κυβερνήσεων, εκβιαστές, κλέφτες δημόσιου χρήματος και σαλτιμπάγκοι .
Οι ίδιοι, δεν πέταγαν απλά ένα ξεροκόμματο σε όσους σφογγοκωλάριους είχαν στη δούλεψή τους. Τους χρυσοπλήρωναν από τα κλεμμένα. “Κοντυλοφόροι και μικρόφωνα”, σαν τους παλιούς Παπαδόπουλο, Καψή, Ψυχάρη, Ακρίτα, Λιάνη, Χαρδαβέλα, Χατζηνικολάου, Ευαγγελάτο, Τριανταφυλλόπουλο, Πρετεντέρη, Τέρενς, Ράπτη και δεκάδες άλλους τέτοιους στον ίδιο, αγγελικά πλασμένο , κόσμο (πολλοί πήραν τη σκυτάλη, μάλιστα από τούτους σε όμοιες επιχειρήσεις κι έγιναν αφεντικά και πιο αδίστακτοι) , έβαζαν «παντεσπάνι» στο τραπέζι τους (διάβαζε έκτιζαν βίλες ή διέμεναν στα βόρειο-αντολικά της Αθήνας) . ΄Οταν ο πολύς κοσμάκης στην τότε και σημερινή χώρα της φαιδράς ποροκαλιάς, αγκομαχούσε για ένα ξεροκόμματο .(Διευκρίνιση. Η φτώχεια τους, δεν τους εξιλεώνει, ασφαλώς, μια και κάθε λαός έχει την κυβέρνηση ,τους δημοσιογράφους, και όχι μόνο, που του αξίζουν).
Ακόμα πιο προκλητικό :΄Ολοι τούτοι πλούτισαν στο χώρο, κυρίως με την κλάψα για τις Χαμένες πατρίδες υπό τους αναστεναγμούς ρεμπέτικων χασισοτράγουδων , τα δράματα της φτωχολογιάς στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα , τις περιηγήσεις στα Μακρονήσια και τα υπόγεια της Μπουμπουλίνας (τόποι μαρτυρίων). Αλλά κι από τις τσόντες και τις σαλεμένες συμπεριφορές της ελληνικής βλαχαντερής high society. Πιο αισχροί και ανίεροι…πεθαίνεις!
Οι σημερινοί ενδημούντες, παλαιότεροι και νεόφερτοι στο Γκεμπελιστάν , που δε αξιώθηκαν να ζουν ημέρες «παχιών αγελάδων» ,όπως τους παλιούς , καλούς καιρούς της συντεχνίας, έχουν διαφορετικές ταυτότητες και χαρακτηριστικά.
Είναι:
α. όσοι, είτε ως κληρονόμοι της αυτοκρατορίας των πατεράδων τους, είτε ως νέοι επιχειρηματίες καναλάρχες και εκδότες στο χώρο, συνεχίζουν το ίδιο τρελό φαγοπότι, όπως οι παλιοί στα κυβερνητικά τραπέζια.
β. Οι επώνυμοι και… καταξιωμένοι Γκεμπελίσκοι που υπηρετούν τη σύγχρονη βιομηχανία προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, όπως την καθιέρωσε το Μητσοτακικό καθεστώς στα τελευταία «Πέτσινα» χρόνια.
γ Οι χαμάληδες της καρπαζιάς, που στην πλειοψηφία τους φυτοζωούν. Είναι τα παιδάκια που γρασάρουν τη μηχανή της ίδιας ρυπογόνας βιομηχανίας για τα «200 ευρώ» του Κραουνάκη. Τελειώνουν μια ιδιωτική ή δημόσια σχολή “δημοσιογραφίας” και βγαίνουν φιλόδοξοι και αποφασισμένοι να “φιλήσουν κατουρημένες ποδιές” , για να φτάσουν κάπου . Εκεί μπαίνουν τα μεγάλα αρπακτικά. Τους παίρνουν με μεροκάματα πείνας , τους αμολάνε για ανελέητο ανθρωποκυνηγητό και ανθρωποφαγία και «γίνεται της εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμα» . Συνήθως τούτοι, ως νεοφώτιστοι, καταντούν πιο βρώμικοι κι από τους γνωστούς παπαράτσι και τους ρεπόρτερ των έκτακτων δελτίων ειδήσεων . ΄Εχουν σκληρά αφεντικά στα πρωιναδικομεσημεριανάδικα και πρέπει να αποδείξουν πως μπορούν να φέρουν «αίμα στην αρένα».
Αλλά, δεν βρίσκεις πάντα κρέας φρέσκο και την ώρα που το θέλεις. Οπότε, πρέπει να το κατασκευάσεις. Είναι η νέα μέθοδος που εγκαινίασαν πρόσφατα τύποι του χώρου σαν τη Νικολούλη, την Τατιάνα, το Λιάγκα, το Λαμπρόπουλο, μανούλες ως παλιές καραβάνες στην κατασκευή ενόχων ,για να έχουν να πουλάνε «πράμα» με το κομμάτι και σε συνέχειες.
Να θυμηθούμε . Μπεκατώρου, Παπαχαράλμπους, Λιγνάδης, Φιλιππίδης, 12χρονη από τον Κολωνό, Πισπιρίγκου τα πρώτα ονόματα σε αυτή την πέτσινη επικαιρότητα. ΄Οσοι εμπλέκονται, αθώοι ή ένοχοι, κατακρεουργήθηκαν ανηλεώς . Ουδέποτε στο παρελθόν (με εξαίρεση τα πρώτα δειλά βήματα ίδιας κατασκευής του «Ταρζάν της Ζούγκλας») είχε συμβεί τέτοιου είδους ανθρωποφαγία. Χειρότερα ακόμα, γιατί όλα τα μεγάλα αυτά εγκλήματα, έφεραν επί τις πέτσας των σφαγιασθέντων τη σφραγίδα της ίδιας της ελληνικής δικαιοσύνης.
Αφήσαμε τελευταία μια ειδική κατηγορία από χοιρίδια στο ίδιο κοπάδι. Κι αυτό, γιατί αν όλες οι παραπάνω ομοταξίες είναι για γιούχα και γιαούρτια, τούτοι είναι παράλληλα για γέλια και για κλάματα.
Είναι όσοι ,μια στιγμή, την είδαν “Ράπτης” και “Χατζηνικολάου”. Βάζουν μπροστά να κάνουν μπίζνες, ως…ΜΜΕ . Στερούμενοι, όμως , καπατσοσύνης , ρευστού και κατάλληλων κονέ, πιάνουν μια άκρη στο διαδίκτυο, ανοίγουν ένα μικρομάγαζο με επιγραφή συνήθως σπουδαιοφανή και πουλάνε κοπανιστό αέρα σε χρωματιστή μεγαλογραφή ,οπως σάλος, σεισμός, συγκλονισμός, πρωτοφανές, ανεπανάληπτο, απίστευτο, τρομακτικό και τα παρόμοια συνώνυμα και συγγενικά της πλούσιας ελληνικής γλώσσας.
Στόχος τους , είτε να τους προσέξει ο “Πέτσας” , η κυβερνητική ΕΥΔΑΠ ή η Ρώσικη πρεσβεία στην Αθήνα, είτε να παγιδέψουν χαχόλους, χαζοχαρούμενους και άρρωστους του διαδικτύου, που μόλις πέσουν πάνω σε τέτοια ηχηρά και παταγώδη, δίνουν τα ρέστα τους. Δεν τους κρατάς με τίποτα. Το “κλικ” το έχει εξασφαλίσει σίγουρα ο επιχειρηματίας του πάγκου.
Κι αυτό με τη σειρά του, μεταφράζεται σε μια λίστα από όμοια «λάικ», τα οποία, αμέσως μετά, θα πακεταριστούν για να βγουν στη «μαύρη» να φέρουν τη μικροδιαφήμιση με την «κόλλα για κάθε χρήση » . ΄Ετσι, θα βγει το μεροκαματάκι, μια και τέτοια καλόπαιδα, το έχουν υποτιμητικό να δουλέψουν σε αποθήκη ,σε θερμοκήπιο , σε στάβλο. (Τί κοτζάμ σχολή δημοσιογραφίας τελείωσαν, για να ξεπέσουν σε πακιστανικές ενασχολήσεις; ) Το παίζουν κυριλίκι, μούρη δημοσιογραφική με ταυτότητα στο πέτο και μπίζνα στο κούτελο).
Μια αφασία! Μένει μόνο,
αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.
΄Η
για τους πιο τολμηρούς και όσους τα έχουν πάρει στο κρανίο και άλλο δεν πάει με όλους τους Καραγκιόζηδες τούτους , μια βρεγμένη σανίδα στα οπίσθια , θα ήταν και δίκαιη και εκτονωτική πράξη.
Δεν πάει άλλο!