Δεξιός… παντελονάτος είμαι. Το λέω και το καυχιέμαι!

Νικήτας Κακλαμάνης: «Ουδέποτε η Βουλή απέκρυψε δικογραφίες για τα Τέμπη»

«Ουδέποτε η Βουλή απέκρυψε δικογραφίες για τα Τέμπη», λέει ο Νικήτας Κακλαμάνης

Ψαρριανός  σε Πορτοσάλτε: «Eίναι κρίμα για ένα κωλοτρένο να χάσει την κυβέρνηση ο Μητσοτάκης».

 

psarianos-new

 

Τέμπη, Νόμπελ συνωμοσιολογίας (iefimerida.gr)

 

ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ

Σοφία Γιαννακά

” Ο πόνος των θυμάτων έχει παραγκωνιστεί και ο προφανής στόχος είναι η πολιτικολογία. Κάποιοι αποβλέπουν σε πολιτική αστάθεια, αμφισβήτηση των θεσμών και λαϊκά δικαστήρια. Κόμματα του Κοινοβουλίου διασπείρουν ένα σωρό τρέλες, όπως ότι μετέφερε πυρηνικά ή να επανέλθει η θανατική ποινή, ή ότι η κυβέρνηση είναι δολοφόνοι [Τρύφων Αλεξιάδης]. Η λογική έχει χαθεί”.

 

*****

Τους χαίρομαι τους Δεξιούς. Τους βγάζω  και το…φακιρικό μου το καπέλο.  Πώς το έλεγαν οι παλιοί φιλόλογοί μας;  Δεν ορρωδούν   προ ουδενός (οι παλιάνθρωποι, συμπληρώνουμε εμείς) .

Χρειάζεται, πρωτίστως, να έχεις θράσος για να  δηλώνεις  Δεξιός. Και ως τέτοιος,  μπορεί να  είσαι και ασεβής και σκυλευτής και τυμβωρύχος.  

Το  λένε … ανδρισμό οι ίδιοι .   Φαλλοκρατικές φράσεις, άλλωστε,  όπως « δε σέβεται  τα παντελόνια» του,  «έχει @ρχίδια το άτομο,  γ@μεί και δέρνει», όλα αυτά  τα    αξεπέραστα  συναφή ,συγγενικά και συνώνυμα είναι προσφιλείς  και καθόλου δυσεύρετες  λέξεις   στο ούτως ή άλλως,   πενιχρό   λεξιλόγιο ενός δεξιού.

Μόνο  παρρησία και παλικαριά ,βέβαια, δε διαθέτουν  τα  Νεοδημοκρατικά (μαλωμένα σήμερα)  πρωτοξάδερφα  του Μιχαλολιάκου. Γιατί, αν είχε ίχνος πέτσας ο Κακλαμάνης, ο  Ψαρριανός και η   Γκεμπελίνα   Γιαννακά (όπως πάντα, ενδεικτικές οι ονομαστικές αναφορές, να ήταν οι μόνοι; ), αν μη τι άλλο,  θα σέβονταν τα …παντελόνια  τους !

 Δε λέμε ούτε τους νεκρούς του εγκλήματος στα  Τεμπών ούτε τους συγγενείς τους . Είναι ψιλά γράμματα για δαύτους.

Το είπε σήμερα  ο «Ανώνυμος ο Συνετός» και το ανεβάσαμε εδώ πρωτύτερα:

                                                               Η ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Η Δεξιά  είναι ειλικρινέστερη από την Αριστερά. ΄Εχει απαίσιο, απάνθρωπο πρόσωπο και το δείχνει,  δεν το  φτιασιδώνει.  Σε αντίθεση με την Αριστερά, που   κρύβει την ασχήμια της, πίσω από τα ψεύτικα , φτηνά    ψιμύθια του λαϊκισμού.