ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΗΣΗΣ (ΕΚΤΡΩΣΗ). Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ “ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ” ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

 

1. Η στιγμή που μια 18χρονη πετά το μωρό της στον κάδο απορριμμάτων

 

Μωρό Φωτογραφίες Αρχείου, Royalty Free Μωρό Εικόνες | Depositphotos®

“Μια 18χρονη πέταξε ζωντανό το νεογέννητο μωρό της σε κάδο απορριμμάτων στο Νέο Μεξικό και ισχυρίστηκε πως «πανικοβλήθηκε» όταν γέννησε μόλις μία ημέρα αφότου έμαθε πως ήταν έγκυος. Κλειστή κάμερα κατέγραψε τη σκηνή. “.

***

΄Ενα κολοσσιαίο   ζήτημα, που το αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες μας , κάνοντας πως δε βλέπουν και ή το προσπερνούν ή το αφήνουν να το λύσουν οι…παπάδες και οι πολιτικοί,  είναι αυτό της βρεφοκτονίας.  Και δε μιλάμε μόνο για τις εγκληματικές περιπτώσεις σαν αυτή παραπάνω, που πετιέται ζωντανό το βρέφος στα σκουπίδια ή αφήνετε στα σκαλοπάτια των ιδρυμάτων.   Και τα περισσότερα, φυσικά,  δεν επιβιώνουν .

Σε αυτές τις περιπτώσεις η ανθρωποκτονία είναι φανερή.  Τί γίνεται, όμως , με τις περιπτώσεις που ένα σχηματισμένο πια στη μήτρα, ανθρώπινο έμβρυο,   κατασπαράσσεται   από ανθρωποκτόνους ,  ως ανεπιθύμητο είδος;  Και μιλάμε για τις μεγαλύτερες  σε νούμερα  όλων των εποχών και των τρόπων, “γενοκτονίες”.  Εν ψυχρώ.     Η  θανάτωση ανθρώπινου όντος μέσω  της έκτρωσης ,είτε νόμιμης, είτε παράνομης.

Και  βέβαια, ό,τι είναι νόμιμο, όχι μόνο δεν είναι ηθικό, αλλά, τις περισσότερες φορές είναι και  ανήθικο, ως αφύσικο και παρανοϊκό.  ΄Οπως, το  να καταλήξει, ας πούμε,  φυλακή ο κλέφτης, που δεν είναι “επαγγελματίας”, αλλά   άρπαξε να φάει ο ίδιος ή τα παιδιά του.

Τί είναι ηθικό και τί ανήθικο, δεν το καθορίζει κανένας νόμος.  Πολλώ μάλλον οι νομοθεσίες που έχουν ως βάση την ηθική της θρησκείας. Η ηθική στους αιώνες είναι θρησκευτική και σε καμιά περίπτωση φυσική.  Πλην των “αμόλυντων”  κοινωνιών, που συνήθως τα μέλη τους ακολουθούν τη φυσική ηθική.   Η μοιχεία για  παράδειγμα,  θεωρείται ως τέτοια, και αποτελεί “έγκλημα”  νομικό ή ηθικό, μόνο και μόνο γιατί τη φυσική πολυγαμία την καταδιώκουν απηνώς διαχρονικά  τα ιερατεία  στο όνομα  της “ιδιοκτησίας”.

Η Φύση, ως συνείδηση   όρισε  την ανθρώπινη  Λογική.   Στο Νου  εδρεύει η ηθική μας.  Στο μη σκοτισμένο Νου, φυσικά. Ο καθένας  γνωρίζει τί είναι έγκλημα και τί όχι ,αν λειτουργεί  καθαρά και χωρίς εξαρτήσεις και επιρροές ο φυσικός του Νους. Και το έγκλημα, ο φόνος, είναι τέτοιος σε όλες τις συνειδήσεις, πλην των διεστραμμένων ,κυρίως από  τις εντολές και τις διδασκαλίες  των συστημάτων .   Τα εγκλήματα των στρατιώτη,    ας πούμε, απαλλάσσονται  ενοχής, γιατί διαπράττονται στο όνομα του πατριωτισμού!

Ο φόνος επιτρέπεται μόνο στην περίπτωση άμυνας .Και όχι, ασφαλώς,  στην υπέρβασή της. Αν κινδυνεύει η δική σου ζωή ή κάποιου  αθώου και ανυπεράσπιστου, είσαι από τη φύση εντολοδόχος αντίδρασης, ακόμα και με την αφαίρεση της ζωής του απειλούντος.  Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, το έγκλημα είναι έγκλημα, άρα αφύσικο, επομένως ανήθικο και τιμωρητέο. ΄Ολες οι άλλες ερμηνείες με  τις εξαιρέσεις και τις υποσημειώσεις τους είναι…κουβέντα να γίνεται. Προφάσεις εν αμαρτίαις.

΄Οταν ,επομένως αποφασίζεται από κοινού ή από τον ένα γονέα η αφαίρεση της εξέλιξης της ζωής ενός εμβρύου, αυτή η πράξη είναι έγκλημα .΄Ο, τι και να λένε οι γονείς-δράστες και οι …συνήγοροί  τους.  Και όχι φυσικά επειδή το απαγορεύει  ο…Πάπας και οι φονταμενταλιστές πιστοί του. Αλλά, επειδή  έτσι λέει η ΦΥΣΗ.  Οι εντολές της Φύσης .Η διακοπή της κύησης,  είναι δολοφονία. Ανεξάρτητα από τους λόγους.  Το έμβρυο είναι σχηματισμένος,  ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ,  ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

.Ο κάθε φονιάς, ακόμα κι εκείνος που ξέρει πως ο νόμος τιμωρεί το έγκλημά του, επικαλείται λόγους για τη διάπραξή του. Και δεν αποκλείεται  να έχει λόγους.  Αυτό δεν αφορά, όμως, το χαρακτηρισμό της πράξης, ως έγκλημα. Οι γονείς που  έχουν ως άλλοθι και υπερασπιστή  ΚΑΙ  το ΝΟΜΟ στη  διακοπή της κύησης, είναι ακόμα πιο ειδεχθείς εγκληματίες  γιατί έχουν  την ηθική που διακρίνει ο Πλάτωνας στο μύθο του Γίγη (*).  Αφού ο νόμος δεν τους βλέπει ή δεν πρόκειται  να υποστούν τιμωρία,  διαγράφουν τον άγραφο και φυσικό Νόμο. Και, ως έχοντες το μαγικό δαχτυλίδι του τσοπάνου  στο μύθο, γίνονται ίδιοι  σαν αυτόν εγκληματίες.  Διαπράττουν εύκολα το έγκλημα, επειδή ακριβώς δε διαθέτουν ηθικές αναστολές. Είναι από τη στόφα τους φονιάδες.

΄Οπως και στην  “Αμυνα” απέναντι στον άμεσο κίνδυνο ζωής, έτσι και η  διακοπή κύησης, ως έχουσα τέτοια μορφή ανάγκης, επιτρέπεται:   α. αν η ζωή της εγκύου τίθεται σε κίνδυνο β. αν το έμβρυο είναι άρρωστο  γ.  αν η σύλληψη ήταν αποτέλεσμα βίαιης και ανεπιθύμητης  από τη μητέρα  πράξης.  Σε καμιά άλλη περίπτωση.

Η έκτρωση εμπεριέχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας φασιστικής, τραμπούκικης πράξης. Κι ακόμα χειρότερα . επειδή εξοντώνεις ανυπεράσπιστο θύμα. Ο φασισμός εδώ έχει όλα τα στοιχεία και του πλέον αλλόκοτου ολοκληρωτισμού.

Στις μελλοντικές , φυσικές και ανθρωποκεντρικές κοινωνίες,  η διακοπή της κύησης για άλλους λόγους,  πλην εκείνων που μνημονεύσαμε ,θα είναι  έγκλημα  εκ προμελέτης.  Και ο δράστης   θα τιμωρείται  ανάλογα.

Βεβαίως,  εκείνες  οι κοινωνίες οφείλουν να καταπολεμήσουν και  τη  ναζιστική  αντίληψη που επικρατεί στις δικές μας κοινωνίες, που επιτρέπουν  ακόμα και σε ακατάλληλα  άτομα να γίνονται γονείς.   Ο Γκέμπελς υποστήριζε  πως κάθε Γερμανός  Ναζί,   όφειλε να τεκνοποιεί  ,  μόνο και μόνο γιατί ως ΄Αριος,  είχε υποχρέωση να διαιωνίσει το  “Ανώτερο Είδος”!

Η τεκνογονία κάποτε θα πρέπει να  προστατεύεται από αυστηρούς νόμους. Πρώτα στη διάκριση και το δικαίωμα κάποιου να είναι  γονέας   Και φυσικά στην εξασφάλιση  της συνέχισης της    ζωής του εμβρύου ως εν δυνάμει Ανθρώπου . Αλλά και την ασφάλεια της ζωής του   παιδιού  και την φυσική  ανατροφή , η  οποίου  δεν μπορεί να είναι  προσωπική,  αποκλειστική ενασχόληση των γονιών  με βάση τις δικές τους εμμονές, ιδεασμούς και ιδεοληψίες,  ερήμην της ανοικτής κοινωνίας.  Τέτοια κοινωνία, ως υγιής, οφείλει να παρακολουθεί τον τρόπο που μεγαλώνει  ο ΄Ανθρωπος από έμβρυο- βρέφος-παιδί,  ως την ενηλικίωσή του.

΄

2. Ιάσωνας Αποστολόπουλος  σε  Άδωνη: «Λίγοι θα πατούσαν πάνω σε 75 νεκρούς»

 

΄Αδωνις: «Να πουμε συγχαρητήρια στους άνδρες και τις γυναίκες του Λιμενικού Σώματος που βραδιάτικα παραμονής Χριστουγέννων προς Χριστούγεννα ήταν εκεί και έσωσαν πολλές ανθρώπινες ζωές. Το Λιμενικό κατηγορείται από διάφορους ανόητους ότι δήθεν σκοπίμως σκοτώνει ανθρώπους και διάφορα τέτοια που λένε κάτι Αποστολόπουλοι, κάτι τέτοιοι, Ιάσωνας, πώς λέγεται αυτός ο τύπος, και η άλλη η κυρία με το καπέλο που πήγε στο Μαξίμου. Όμως η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό λιμενικό σώζει ζωές, όπως έσωσε και χθες το βράδυ και αυτούς τους ανθρώπους που αναποδογύρισε η βάρκα τους και ήταν εκεί για να τους σώσουν» είπε χαρακτηριστικά.

Η απάντηση  από  τον Ιάσωνα Αποστολόπουλο στον  Άδωνη Γεωργιάδη: 

«Ευχαριστώ τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη για τα καλά του λόγια. Η αλήθεια είναι ότι λίγοι θα είχαν τα άντερα να πατήσουν πάνω σε 75 νεκρούς πρόσφυγες σε 3 μέρες για να ξεπλύνουν την κυβερνητική μεταναστευτική πολιτική.
Φυσικά για έναν τύπο με 0% ηθικές αναστολές και 100% επαγγελματική εμπειρία στο να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αυτά είναι business as usual.

Μόνο που οι ανόητοι στους οποίους αναφέρεται είναι οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης του. 

Ο υπουργός Ναυτιλίας Πλακιωτάκης στις 24 Δεκέμβρη δήλωσε ότι μέσα στο 2021, το ελληνικό λιμενικό διέσωσε 29.000 πρόσφυγες σε περισσότερες από 1450 επιχειρήσεις διάσωσης.

Την ίδια ώρα, τα στοιχεία του Υπουργείου Μετανάστευσης δείχνουν ότι μέσα στο 2021, 8.616 πρόσφυγες μπήκαν σε ελληνικό έδαφος, και από αυτούς οι μισοί ήρθαν δια θαλάσσης, 4.109 άνθρωποι.

Άρα τι απέγιναν οι 29.000-4109= 24.891 πρόσφυγες που υποτίθεται ότι διέσωσε το ελληνικό λιμενικό;

Γιατί δεν καταγράφηκαν στις αφίξεις;
Μήπως επειδή απήχθησαν, βασανίστηκαν και πετάχθηκαν στην μέση του Αιγαίου μέσα σε πλωτές σκηνές;

Παρόμοια απόκλιση περίπου 18.000 ανθρώπων υπάρχει και στα στοιχεία του 2020 μεταξύ όσων διασώθηκαν και όσων καταγράφηκαν.

Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος, η κυνική ομολογία εξαφάνισης 25.000 ανθρώπων θα είχε προκαλέσει σάλο.

Εδώ βγαίνουν και επαινούν τους εαυτούς τους.
Επίδειξη δύναμης ή κυβερνητικό τσίρκο;;
Μικρή σημασία έχει για τους ανθρώπους που χάθηκαν, βασανίστηκαν και βίωσαν τον τρόμο της συνοριακής επαναπροώθησης.

****

΄Αδωνις Γεωργιάδης.   Εμείς λέμε: ΄Οταν  ο άνθρωπος αποσυντίθεται  σε μόρια έσχατης  εξαθλίωσης!

 Υ.Γ. Και δεν πατάει επί πτωμάτων.  Είναι ο ίδιος ένα σιχαμερό και όζον πτώμα.

__________________________________________________________________

                                       ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ

 

 

1. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΝΑΙ!

Μεταμόσχευσαν καρδιά χοίρου σε άνθρωπο

μεταμόσχευση καρδιάς χοίρου

Ένας 57χρονος Αμερικανός, ο Ντέηβιντ Μπένετ, είναι ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο, στον οποίο πραγματοποιήθηκε μεταμόσχευση καρδιάς ενός γενετικά τροποποιημένου χοίρου.

Η κατάσταση του ασθενούς είναι καλή τρεις μέρες μετά την πειραματική επτάωρη επέμβαση, που πραγματοποιήθηκε από γιατρούς του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ στη Βαλτιμόρη.

Οι γιατροί του, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπάρτλεϊ Γκρίφιθ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, ευελπιστούν ότι άνοιξαν τον δρόμο για νέου είδους μεταμοσχεύσεις που θα σώσουν τις ζωές πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, λόγω της έλλειψης επαρκών ανθρωπίνων οργάνων για μεταμόσχευση. Αρκετοί άνθρωποι σε λίστες αναμονής για μόσχευμα πεθαίνουν κάθε χρόνο, προτού προλάβουν να λάβουν το ζωτικό όργανο που χρειάζονται.

****

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!  Αναμενόμενη, αλλά το  εύρος  εξέλιξης και η σημασία της , καθιστούν αυτή τη μεταμόσχευση  μοναδική. Θαύμα! Απαρχή νέας εποχής στον τομέα  της χειρουργικής. Και είναι απορίας άξιο πώς, ως τώρα, δεν είχε προωθηθεί και εξελιχθεί.

Θα σωθούν εκατομμύρια ζωές που αλλιώς θα ήταν καταδικασμένες, λόγω έλλειψης οργάνων. Βλέπετε και σε αυτό οι παρτάκηδες και οι εγωιστές δίνουν εξετάσεις αδιαφορίας και έλλειψης αλληλεγγύης στον πάσχοντα συνάνθρωπο.   Τους κάνεις πρόταση να γίνουν δωρητές και σου λένε .”δώσε συ”. ΄Οπως με τους πρόσφυγες. Σου πετάνε υπεροπτικά και περιφρονητικά:  “Πάρτε τους εσείς οι αλληλέγγυοι  στα σπίτια σας”.  Τέτοια κτήνη. Αβυσσαλέος παρτακισμός.

Μια λεπτομέρεια ,ας προσέξουμε. Οι  επαναστάσεις, αλλά και οι εφευρέσεις, οι αλλαγές γενικά κάθε είδους, είναι τις περισσότερες φορές  αποτέλεσμα ανάγκης.  Η “θεία”, η επιτακτική, ανατρεπτική  ανάγκη!   Πιέζει κι  αυτή ανοίγει δρόμο. Οι “ξεβράκωτοι” στη Γαλλία στα χρόνια της επανάστασης,   είχαν καθιερώσει   σε σύνθημα τη δύναμη της ανάγκης, που ανατρέπει τάξεις πραγμάτων και καθεστώτα. Σπάνια οι άνθρωποι κινούνται, αν δεν πιέζονται, αν δε στερούνται.

Εδώ  ο  ασθενής  πέθαινε. Δεν υπήρχε άλλη ελπίδα. Και οι χειρουργοί πήραν  την απόφαση.  Δε θα περιμένουμε ανθρώπινο όργανο,που δεν έρχεται.  Μεταμόσχευση καρδιάς ζώου. Εδώ και τώρα. Και ό,τι προκύψει.  Η απόλυτη επανάσταση!

Καλώς ορίσατε στο νέο κόσμο. Στη νέα εποχή. Τα θαύματα , τα πραγματικά, κι όχι τα φέικ της θρησκείας, είναι εδώ.  Θα τρίβουμε  τα μάτια μας. Οι μετά από μας γενιές όχι. Θα είναι η ευχάριστη και ανατρεπτική ρουτίνα τα θαύματα της Επιστήμης τότε.

΄Ομορφος ,φανταστικός κόσμος ανοίγεται μπροστά μας. Αυτός που σήμερα μόνο η φαντασία μας μπορεί να κατακτήσει. Αύριο θα είναι η καθημερινότητα του ανθρώπου.

2. Υποχρεωτικός εμβολιασμός: 200.000 έκλεισαν ραντεβού από φόβο μην πληρώσουν πρόστιμο

εμβολιαστικό κέντρο στο Περιστέρι

Κυκλοφορούν δίπλα μας. Οι  Γκέμπελς τους αποκαλούν πολίτες.  Οι πολιτικοί, ψηφοφόρους. Οι αφελείς τους εμπιστεύονται πως δε θα μολύνουν το περιβάλλον, δε θα κάψουν τα δάση, δε θα ρίξουν κατραπακιά στον πρόσφυγα να τον γυρίσουν πίσω.

Το τραγικό είναι πως όλοι τούτοι οι 200  χιλιάδες και βάλε σπεύδοντες να εμβολιστούν, για να μην πληρώσουν πρόστιμα (!), δεν είναι μόνο πως ψηφίζουν, πως είναι ενεργοί και κινούνται  δίπλα μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.  Είναι φορείς ενός συνδυαστικού φαινομένου που σκοτώνει: Βλάκες και ασυνείδητοι.   Δεν υπάρχει χειρότερο.  Ως ξερόλες, δοκησίσοφοι και εγωισταράδες λογαριάζονται μετά.

Τί  φάρα και τούτοι!

3.Αβραμόπουλος για το θάνατο Σασόλι: Αποχαιρετούμε με λύπη και σεβασμό έναν καλό φίλο

Δημήτρης Αβραμόπουλος χερι στομα

Εμείς μαθαίνουμε πως ο “καλός φίλος”, που αποχαιρετά  “με λύπη και σεβασμό” ο Αβραμόπουλος, δεν είχε κανένα  σεβασμό για το θλιμμένο  σήμερα, δικό μας Ευρωπαίο επίτροπο. (Και μέγα, ως γνωστό,  λαμόγιο).

Μάλιστα, ήταν   ο Σασόλι  που έλεγε, πως “τέτοιες  δικαστικές υποθέσεις πρέπει να ξεκαθαρίζονται εν τη γενέσει τους, για να μην μας παίρνει όλους η μπάλα στην Ευρώπη”.

Οπότε, λιγότερα δάκρυα, κύριε επίτροπε.  Πολλώ μάλλον, επειδή  τα δικά σας είναι μόνο  κροκοδείλια.

4. Ένταση μεταξύ Κατερίνας Καινούριου και Σπύρου Μπιμπίλα: «Θες να με κλείσεις για να βγεις απέναντι, Σπύρο μου;»

spyros mpimpilas

“Σπύρο μου και Κατερίνα μου”!

Αμφότεροι να ταϊζουν με τόνους  σκουπίδι κάθε είδους τους χαχόλους τους στην trash tv  του    lifestyle. Και ο νοήμων, ο σοβαρός, ο πολίτης να αναρωτιέται, περίλυπος και οργισμένος. Τούτοι γιατί υπάρχουν; Και ποιο είδος ανθρώπινου όντος  εκπροσωπούν ;   Για ποιο έργο και ποια προσφορά αμείβονται;  Γιατί εν τέλει ,κυκλοφορούν στην κοινωνία;

Μην ψάχνεται απάντηση. Η ζωή είναι μια απέραντη  χαβούζα, όπως ακριβώς την κατάντησαν  ο Μπιμπίλας με την Καινούργιου του. Αποπατούν όπου βρουν και δεν αισχύνονται. Και γιατί άλλωστε;  ΄Ετοιμοι να τους σφουγγίσουν το ποπό είναι όσοι πίνουν νερό στο όνομά τους.

Και δεν είναι λίγοι οι σκουπιδοφάγοι τους.  Αράζουν στους μαλακούς καναπέδες, που κανονικά στις “καλές ημέρες”   θα τους  φορούν κολάρο και καταπίνουν αμάσητα ό,τι τους πετάξουν στη μούρη τα δύο αυτά  αστέρια (και δεκάδες άλλα) της  αποχαύνωσης και του μαρασμού της τέχνης, της αξιοπρέπειας και των λοιπών ανθρώπινων ιδιοτήτων.

Μη τους φτύνετε. Δεν το αξίζουν. Λυπηθείτε  το σάλιο σας.

 

(*) το Δαχτυλίδι του Γύγη

Ο Σωκράτης συνομιλώντας με τον Γλαύκωνα, αναρωτιέται εάν και κατά πόσο ένας άνθρωπος που καταφέρνει τελικά να εφαρμόζει στην ζωή του την αρετή της δικαιοσύνη και να ακολουθήσει έναν ακριβοδίκαιο τρόπο ζωής, το κάνει επειδή έχει καταστεί πράγματι δίκαιος και επομένως εφαρμόζει εκουσίως έναν συγκεκριμένο κώδικα ηθικής και όχι διότι φοβάται τις επιπτώσεις και τις τιμωρίες των νόμων.

Διότι από την στιγμή που κανένας δεν θα μπορούσε να μας δει, είναι προφανές ότι και κανένας δεν θα μπορούσε να μας τιμωρήσει για τις τυχόν άδικες και ανήθικες πράξεις που θα ήταν πιθανό να κάνουμε στο διάστημα που παραμέναμε αόρατοι.

Τίθεται λοιπόν το εξής μεγαλειώδες ερώτημα: Θα εξακολουθούσαμε να συμπεριφερόμαστε με τον δίκαιο τρόπο που προσπαθούμε να ακολουθούμε στην συμβατική μας ζωή, δηλαδή όταν είμαστε ορατοί και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουμε να τιμωρηθούμε από τις ποινές που προβλέπουν οι νόμοι;

Ο μύθος του Γύγη,  είναι ο εξής:

“Ο Γύγης ήταν ένας βοσκός από την χώρα της Λυδίας, ο οποίος είχε υπό την ευθύνη του τα πρόβατα του βασιλιά.

Κάποια μέρα, μετά από μία κατακλυσμιαία βροχή η οποία συνοδεύτηκε από έναν ισχυρό σεισμό, ένα κομμάτι του εδάφους στο σημείο της βοσκής ράγισε και εμφανίστηκε ένα χάσμα. Ο Γύγης εντυπωσιάστηκε από την ξαφνική αποκάλυψη αυτού του υπόγειου χώρου που παρέμενε άγνωστος μέχρι τότε και κατέβηκε να τον εξερευνήσει. Μεταξύ των πολλών θαυμαστών και πρωτόγνωρων πραγμάτων που συνάντησε κατά την κατάβασή του, είδε και ένα χάλκικο άλογο το οποίο μάλιστα διέθετε και κάποια παράθυρα, έτσι που να μπορεί κανείς να δει το εσωτερικό του, το οποίο ήταν κούφιο.

Κοιτώντας λοιπόν από κάποιο παράθυρο, είδε ότι μέσα στα σπλάχνα του κούφιου αλόγου βρισκόταν ένας ολόκληρος άνθρωπος κανονικού αναστήματος, ο οποίος ήταν νεκρός και μάλιστα δεν φορούσε τίποτα άλλο παρά μόνο ένα χρυσό δαχτυλίδι στο χέρι του, που ο Γύγης το πήρε, το φόρεσε ο ίδιος και ξανανέβηκε στην επιφάνεια.

Όταν λοιπόν στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε η συνηθισμένη συγκέντρωση των βοσκών για να υποβάλουν στον βασιλιά την μηνιαία αναφορά σχετικά με την κατάσταση που βρίσκονται τα κοπάδια του, ο Γύγης πήγε φορώντας αυτό το δαχτυλίδι. Ενώ λοιπόν καθόταν με τους άλλους βοσκούς, κάποια στιγμή έφερε το χέρι του κοντά στο σώμα του και έτυχε να στριφογυρίσει την πέτρα του δαχτυλιδιού (σφενδόνη) του προς το εσωτερικό της παλάμης του.

Μόλις έκανε αυτήν την κίνηση, έγινε αυτομάτως αόρατος στους υπόλοιπους βοσκούς που βρισκόταν δίπλα του, οι οποίοι συζητούσαν μεταξύ τους σαν ο Γύγης να μην βρισκόταν μπροστά τους. Ο Γύγης έμεινε έκθαμβος από το γεγονός αυτό και για να διαπιστώσει ότι είναι αλήθεια, στριφογύρισε και πάλι την πέτρα του δαχτυλιδιού προς τα έξω και πράγματι μόλις το έκανε, έγινε και πάλι ορατός! Και αφού συνειδητοποίησε αυτήν την απίστευτη δυνατότητα που απέκτησε τόσο απροσδόκητα, επαναλάμβανε τις ίδιες κινήσεις για να διαπιστώσει ότι μπορεί πράγματι όποτε θέλει να γυρίζει την πέτρα του δαχτυλιδιού προς τα μέσα και να γίνεται αόρατος, ενώ αντίστοιχα όταν την γυρίζει προς τα έξω να μπορεί να γίνεται και πάλι ορατός.

Μόλις σιγουρεύτηκε ότι η λειτουργία αυτή συμβαίνει κάθε φορά που το επιθυμεί, κανόνισε να συμμετάσχει στο σώμα των αγγελιοφόρων που θα πήγαιναν να συναντήσουν τον βασιλιά. Μόλις μπήκε λοιπόν στο παλάτι έγινε αόρατος και το πρώτο που έκανε ήταν να βιάσει την βασίλισσα και στην συνέχεια με την βοήθειά της να σκοτώσει τον βασιλιά και να πάρει αυτός την εξουσία!”  (Γχ).