ΜΑΛΒΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ Η…”ΑΤΑΚΑΔΟΡΑ”

 

Αμέτρητες φράσεις της Μαλβίνας Κάραλη για τον έρωτα

«Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον… διαφορετικά είσαι βλάκας» έλεγε η Μαλβίνα Κάραλη.
«Ο άντρας θέλει να πάει με άλλη για να αυξήσει τις εντάσεις του απέναντι στη δική του νόμιμη γυναίκα»
«Άντρας είναι ένας. Ο άντρας μου»…. «Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μην ανησυχήσει»
Αμέτρητες φράσεις της Μαλβίνας Κάραλη για τον έρωτα.

Αμέτρητες φράσεις της Μαλβίνας Κάραλη για τον έρωτα

«Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα»
«Είμαι πάνω από όλους και κάτω από αυτόν»
«Σπάστηκα με την ατάκα σου “Κοίτα να διασκεδάσεις”. Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα.

– γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς»
«Δε θα μπορούσα να είμαι ποτέ με έναν οικοδόμο ή γιατρό ή πολιτικό μηχανικό. Θα μπορούσα να είμαι μόνο με έναν άνθρωπο που εκφράζεται…. Πρέπει κάτι να τον τρώει, να του καίει τα σπλάχνα»
«Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο»
«-Γιατί τα κάνεις αυτά; -Γιατί είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω»

Αμέτρητες φράσεις της Μαλβίνας Κάραλη για τον έρωτα

«Θα ευχηθώ αυτό που εύχομαι πάντα. Να γίνει το καλύτερο για σένα και να είμαι κι εγώ εκεί κοντά. Και πιο κοντά να μη γίνεται»
«Μία μέρα πριν χωρίσουν τους βλέπουμε στα περιοδικά να διαφημίζουν την ερωτική ευτυχία τους. Το θεωρούν πως είναι προϊόν προς διαφήμιση»
«Αυτό που επιζητεί μία γυναίκα από τη σχέση με έναν άντρα είναι η άλωση… Το να χαθεί μέσα σε άλλον. Που σημαίνει ότι αν μία γυναίκα πάει με άλλον άντρα έχει χαθεί ο προηγούμενος»
«Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.»
«Εμένα κάνε με κύκλο ομόκεντρο, να νιώθω τη συγγένεια. Και τότε η καλύτερή σου είναι η καλύτερή μου. Αλλά ομόκεντρο. Αλλιώς ζηλεύω. Κι όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα.»
«Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι»
«Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας. Έρωτας είναι, φίλη, τι νόμιζες;»
«Ο ταλαντούχος άνθρωπος, ότι κι αν κάνει, το κάνει εμπνευσμένα. Και η Κόλαση να σε περιμένει μαζί του, θα είναι μια παραδεισένια Κόλαση. Ενώ από τον ατάλαντο άνθρωπο να μην περιμένεις τίποτα καλό. Και ο Παράδεισός του ανούσιος»
«Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Εγώ, που μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα “πίσω μου σ έχω σατανά”. Εγώ χόρτασα. Ένα χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα»
«Στην καψούρα η καλύτερη του ενός είναι η χειρότερη του άλλου»
«..Για τι θες να μιλήσουμε; Για τσάντες ή για άντρες; Μην απαντάς: Άντρες. Εσένα τι συνειρμό σού κάνει το λήμμα άντρας; Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου, λέω. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.
-Τον άντρα δεν τον πιάνουν κότσο εκεί που πιάνουν εσένα. Σου λέει: “Άσε θα πάω εγώ να τους μιλήσω”. Ακόμα και αν είναι ενάμιση μέτρο άντρας, πρέπει να σου δημιουργεί τη βεβαιότητα πως μπορεί και να τους δείρει για σένα στην εφορία.
…Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα. Αυτή είναι, ίσως, η πιο φεμινιστική αρχή. Κάθεσαι και κάνεις νύχι. Ο σωστός άντρας έρχεται με τα χαρτιά από την τράπεζα και σου λέει: “Εδώ υπόγραψε. (Γιατί ξέρει και σωστά ελληνικά, δεν τον πήραμε τυχαία). Εκείνη την ώρα -καταλαβαίνεις, δεν καταλαβαίνεις- σαν να σου δίνει ένα υποχθόνιο σήμα, ώστε να αρχίσεις να κάνεις γυναικεία: “πού να υπογράψω; Εδώ; Κάτσε να στεγνώσει πρώτο το νύχι”.
Τότε ο σωστός άντρας θα πει: “Άσε καλύτερα. Υπογράφω εγώ. Και θα γίνει πλαστογράφος… Το κάνει για να μην χαλάσεις το πεντικιούρ; Επειδή σε περνάει για ηλίθια; Επειδή αταβιστικά κάτι τον σπρώχνει;
Το συμπέρασμα είναι: αυτή η κατάσταση σε βολεύει. Άρα ο άντρας είναι ο σωστός. Βεβαίως, να μη σε ξεγελάω, όλα αυτά τα πρακτικά μπορώ να τα κάνω και μόνη μου. Αλλά είναι αυτή η άχαρη διανομή, η διανομή που ονειρεύτηκα; “Που προχωράς μέσα στο πλήθος, χλομή, γκρίζα γυναίκα, που κανείς δεν σε φροντίζει;” Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί, να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μη σε λυπηθεί, να μην ανησυχήσει»
Αποσπάσματα από συνέντευξη:
-Εγώ και στον εχθρό μου που λένε, το χέρι θα του το ‘σφιγγα.
– Ακόμα κι αν ο εχθρός σου ήταν η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα σου;
– Η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα μου δεν είναι εχθρός μου. Υπάρχει μια παρανόηση.(γελάει) Έτσι και διαβάλλεις ένα τρίτο πρόσωπο έχεις στρώσει έδαφος να πάει καλά η αντίζηλος. Δεν έχω ποτέ ασχοληθεί με τρίτους στη σχέση μου εξευτελιστικά. Έχω κάνει βέβαια αηδίες μπροστά στα μάτια του άντρα μου, αλλά στα μάτια μιας τρίτης δεν νομίζω ποτέ να έχω εξευτελιστεί. Όσο πιο πολύ ασχολείσαι με το να διαβάλλεις μια τρίτη στα μάτια ενός άντρα, τόσο πιο πολύ τον καψουρεύεις μαζί της.
– Υπάρχουν συνταγές στον έρωτα;
– Πλάκα μου κάνεις; Πως δεν υπάρχουν. Οι οποίες κι απαιτούν επιθετικότατη
ακρίβεια στην εκτέλεση.
– Ποια είναι η χειρότερη ώρα ενός ανθρώπου;
– Το είπε η Αναγνωστάκη « Η χειρότερη ώρα, είναι η ώρα που ενδέχεται να
ανακαλύψεις την ομοιότητα αυτών που αγαπάς, με τους ανθρώπους που τους
περιβάλλουν»
-Αγαπάς την ομορφιά;
-Ποιος δεν την αγαπάει! Ιδίως όταν απορυθμίζει τους επικριτές της

Τρελοκαμπέρω η συχωρεμένη δημοσιογράφος (ας την πούμε έτσι, μια και η ίδια δήλωνε πολλές ιδιότητες και ανάθεμα αν  ήξερε   “τί  θεό λάτρευε”). Πάντως,οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως υπήρξε ευφυέστατη και …”ατακαδόρα”.

 Μέσα στη δεκάδα των “συχωρεμένων” συναδέλφων της που τα τελευταία χρόνια (από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν) ταλαιπώρησαν τη δημοσιογραφία και υπηρέτησαν πιστά τη βιομηχανία μικροκομματισμού- παραπληροφόρησης -θεάματος-ακροάματος, η Μαλβίνα είναι στα  πρώτα-πρώτα…νούμερα!