ΠΟΙΟΣ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΤΣΙΠΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙ Η…ΝΤΟΡΑ;

Εκλογικός εκβιασμός Ντ. Μπακογιάννη απ’ τη Ροδόπη προς τη μειονότητα

 

Σε μια κυνική και απαράδεκτη δήλωση που αποτελεί ευθεία απειλή ενάντια στην μειονότητα προχώρησε η αδερφή του πρωθυπουργού και βουλευτής Χανίων της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη.

Ούτε λίγο ούτε πολύ η κ.α Μπακογιάννη απευθυνόμενη σε μέλη της μειονότητας στη Ροδόπη ισχυρίστηκε πως εάν στις επερχόμενες εκλογές, η μειονότητα δεν στηρίξει τη ΝΔ τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα γι’ αυτήν.

Παράλληλα κυνικότατα δήλωσε πως στην Αθήνα δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αγαπούν την μειονότητα και πως η ίδια ένιωσε απογοήτευση με τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου στη Ροδόπη, καθώς όπως η ίδια θεωρεί παρότι στήριξε έμπρακτα την μειονότητα, αυτή αντ´ αυτού ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή για την κ.α Μπακογιάννη που βρέθηκε με παρότρυνση του αδερφού της σε ειδική αποστολή στη Ροδόπη , μια επικείμενη κυβέρνηση της ΝΔ θα είναι κυβέρνηση όλων των Ελλήνων αρκεί να την έχει ψηφίσει πρώτα.

Το ρεπορτάζ και το βίντεο από τον ιστότοπο Φωνή της Ροδόπης

«Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Με φέρατε σε δύσκολη θέση με όλους αυτούς που έδινα μάχη με όλους αυτούς στην Αθήνα για διάφορα θέματα της μειονότητας», είπε η Ντόρα Μπακογιάννη απευθυνόμενη σε κατοίκους της Βυρσίνης Ροδόπης το πρωί της Παρασκευής 9 Ιουνίου.

«Αντ’ αυτού ψηφίσατε τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω λοιπόν βοήθεια και στήριξη, διότι αν εσείς δεν με στηρίξετε εγώ δεν μπορώ να σας στηρίξω αύριο. Στην Αθήνα δεν είναι όλοι σαν εμένα που αγαπάω τη μειονότητα. Τώρα η κυβέρνηση θα είναι κυβέρνηση της ΝΔ. Τους βουλευτές τους βγάλατε, τώρα πρέπει να βγάλετε κόμμα και αυτό είμαστε εμείς. Έφερα στα Χανιά 41% που ποτέ εκεί ιστορικά δεν έχουν ψηφίσει τη ΝΔ, ούτε όταν ήταν ο πατέρας μου πρωθυπουργός, και δεν ψηφίζετε εσείς. Οπότε τώρα τι να κάνω; Γι’ αυτό ήρθα εδώ για να περάσει το μήνυμα τώρα.  Χρειαζόμαστε στήριξη. Αν δεν μας στηρίξετε, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα», είπε προς τους κατοίκους του μειονοτικού χωριού της ορεινής Ροδόπης.

***

Κομοτηνή, 2009. Κατοικοεδρεύω ένα μεγάλο διάστημα εδώ και ανάμεσα στα άλλα, μαθαίνω από πρώτο χέρι τί σημαίνει για τη  Μουσουλμανική μειονότητα  εδώ πάνω, πλην των άλλων, να αυτοπροσδιορίζεται ως τουρκική.   Μαύρο φίδι  που σε έφαγε.  Ειδικά με Δεξιά κυβέρνηση και Υπουργό Εξωτερικών τη Ντόρα Μητσοτάκη-Μπακογιάννη.

Γράφαμε σε ένα κείμενο για εκείνη την περίοδο:

Oι Μουσουλμάνοι της Θράκης δεν καταπιέζονται μόνο θρησκευτικά, αλλά όλα τα ατομικά τους δικαιώματα είναι υπό αμφισβήτηση και κινδυνεύουν να καταπατηθούν ακόμα και από τον “τελευταίο” δημόσιο υπάλληλο . ΄Εζησα στην Κομοτηνή σχεδόν τρία (3) χρόνια και είδα με τα ίδια μου τα μάτια πώς αντιμετωπίζουν τους δυστυχείς Μουσουλμάνους της περιοχής οι ακροδεξιοί-εθνικιστές ,αλλά και κάποιοι υπάλληλοι στις διάφορες υπηρεσίες. Θυμάμαι και καταθέτω μια συγκεριμένη περιπτωση (την καταθέτω και ως καταγγελία):

Κομοτηνή, 2009, Nομαρχιακό μέγαρο. ΄Εχω πάει ένα μεσημεράκι στην εφορία, για να τακτοποιήσω μια φορολογική εκκρεμότητα και μόλις ανεβαίνω έναν όροφο, που στεγάζονταν τα γραφεία κάποιας υπηρεσίας ,βλέπω μια τεράστια ουρά, που έφτανε ως κάτω στις σκάλες. ΄Ανθρωποι που με την πρώτη ματιά καταλάβαινες πως ήταν ντόπιοι ξωμάχοι, αγρότες, εργάτες ,ταλαιπωρημένοι φυσιογνωμίες.

Από τις μεταξύ τους συνομιλίες κατάλαβα πως ήταν Μουσουλμάνοι. Μου έκανε εντύπωση ,γιατί μιλούσαν σιγο-ψιθυριστά, φοβισμένα, αλαφιασμένα και ανάμεσά τους στην ουρά δεν υπήρχε κανένας ΄Ελληνας. Απόρησα. -Τί στο διάολο, λέω, δημόσια υπηρεσία και κάνανε δυο σειρές, μια για τους ΄Ελληνες μια για τους Τούρκους;

Στο μεταξύ, η ουρά να μην προχωράει, εγώ είχα πάει πάνω στην εφορία, είχα τελειώσει τη δικιά μου δουλειά, θα χρειάστηκα και μισή ώρα, βάλε και άλλη μισή που καθόμουνα και παρακολουθούσα τα “συμβάντα”, μια ώρα και τους είχαν εκεί να περιμένουν σαν τα ζώα στη γραμμή, από το πρωί φαντάζομαι. Κάποια στιγμή βγαίνει μια “κυρία” από ένα γραφείο και με ένα απίστευτα ποταπό και απαξιωτικό τρόπο, αγριεμένη ,με ύφος «Ζωικού Γυμνασιάρχη» της δεκαετίας του ΄60, τους ανακοινώνει πως τα γραφεία ,λόγω έκτακτης ανάγκης, κλείνουν και επομένως “δε θα εξυπηρετηθεί κανένας σήμερα”.

΄Επαθα. Οι καημένοι χωριάτες, αδιαμαρτύρητα με την απόγνωση και τον πόνο χαραγμένα στην όψη, ράκη πραγματικά από την απογοήτευση (ποιος ξέρει πόση ώρα τους κρατούσαν “στημένους” και τί περίμεναν, πιθανότατα κανένα επίδομα), άρχισαν να κατεβαίνουν τις σκάλες και να αποχωρούν. Τα “παίρνω κι εγώ κρανίο” , ανεβαίνω στο πάνω σκαλοπάτι, σταματάω όσους μπορούσα και …”πού τους πονεί και πού τους σφάζει”. -Γιατί φεύγετε , μωρέ, έτσι αδιαμαρτύρητα; τους “τα έσουρα”, οργισμένος .-Γιατί δε μιλάτε, δεν διεκδικείτε το δίκιο σας; Ποιος είπε πως είσαστε πολίτες β΄κατηγορίας, επειδή είστε Μουσουλμάνοι; ΄Ελεγα-έλεγα ώρα. Είχαν σταματήσει και ακούγανε οι περισσότεροι, αλλά πάλι φοβισμένοι, κανείς δε μιλούσε, κουνούσαν μόνο τα κεφάλια και έβλεπες σαν να ήταν έτοιμοι να βάλουν τα κλάματα.

Κάποια στιγμή, την ώρα που τους μιλούσα, βγαίνει πάλι η ίδια “κυράτσα”, που τους έδιωξε πριν, με κεραυνοβολεί με ένα βλέμμα “φαρμάκι” και με διατάσσει αυστηρά να αποχωρήσω, γιατί θα καλέσει την αστυνομία.

– Κάντο, κυρά μου ,την απειλώ φουρκισμένος -και στη στιγμή ξαπλώνω έξω από το γραφείο του Νομάρχη ,καλώ κανάλια και εφημερίδες και ξεκινάω συμβολική απεργία πείνας. Δεν ντρέπεσαι; Αντί να ζητήσεις συγγνώμη από τους ανθρωπάκους, που τους κρατούσες όμηρους τόσες ώρες, βγαίνεις και από πάνω; Για πότε ,εξαφανίστηκε, χεσμένη, για πότε κρύφτηκε, ποιος ξέρει πού, για πότε κλείσανε τις πόρτες και δεν ξεμύτισε για πάνω από μισή ώρα υπάλληλος από μέσα… χεχε, το θυμάμαι ακόμα και γελάω.

΄Εμεινα ακόμα λίγο στο διάδρομο. Οι Μουσουλμάνοι με τα κεφάλια κατεβασμένα είχαν πια διαλυθεί .Πήρα κι εγώ οργισμένος και πικραμένος το δρόμο να πιω ένα καφέ στο “σκουέρ” ,στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής. Παραπάνω, φάτσα- θέα η τεράστια ατσάλινη σπάθα (πάνω από 12 μέτρα!),έργο της χούντας, με το αίμα να στάζει στην αιχμηρή κορφή της, δέσποζε στο πάνω μέρος . Κανείς δήμαρχος ή άλλος υπεύθυνος δεν την γκρέμισε, για να σταματήσει να “παγώνει το αίμα” κάθε Μουσουλμάνου που την αντικρύζει, γιατί σκέφτεται πως η σπάθα είναι εκεί συμβολικά ,να του θυμίζει πάντα πως είναι εχθρός, Τούρκος ,ξένος.

Ξένος στον τόπο του!

΄Αει σιχτίρ, πανάθλιοι ,πατριωταράδες-Ελληνάρες, Κομοτηνής και πάσης Ελλάδος.