ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

 

ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 99 ΕΤΩΝ
Εφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
Εφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

 

Την τελευταία του πνοή άφησε στη 01:00 τα ξημερώματα της Δευτέρας, σε ηλικία 99 ετών, ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Η είδηση έγινε γνωστή λίγο πριν από τις 02:00 τα ξημερώματα με ανακοίνωση της οικογένειας Μητσοτάκη. Η λιτή ανακοίνωση ανέφερε: «Σήμερα στη 01:00 ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν».

Την Τετάρτη 31 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί η εξόδιος ακολουθία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στις 15:00, στη Μητρόπολη Αθηνών.

Η ταφή του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου της ΝΔ θα γίνει στα Χανιά την Πέμπτη.

Η ζωή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στις 18/10/1918 στα Χανιά. Γιος του πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1884-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη και μικρανηψιός του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο παππούς του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν επίσης πολιτικός, ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος των ”Ξυπόλητων” (Φιλελευθέρων).
Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δυτική Γερμανία.

Το 1941, πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου. Το διάστημα 1942-1944, άσκησε τη δικηγορία στην Κρήτη, ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων. Λόγω της δράσης του συνελήφθη δύο φορές από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε σε θάνατο. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε με τα μετάλλια Εθνικής Αντιστάσεως από την Ελλάδα και τη Βρετανία.

Το 1945, επανέκδοσε την ημερήσια εφημερίδα ”Κήρυξ Χανίων”, η οποία κυκλοφορεί μέχρι σήμερα.
Το 1946, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με τους ”Βενιζελικούς Φιλελεύθερους” των οποίων ηγείτο ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Το 1951, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου.
Το 1961, εξελέγη βουλευτής με το νεοσύστατο κόμμα της “Ένωσης Κέντρου” που είχε ιδρύσει ο Γεώργιος Παπανδρέου και συμμετείχε στον ”ανένδοτο αγώνα” κατά της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Το 1964, πρωταγωνίστησε στις ενδοκομματικές διενέξεις που συγκλόνισαν την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε σε ρήξη με τον συνάδελφό του αναπληρωτή υπουργό Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία οξύνθηκε με την αμφιλεγόμενη αποκάλυψη μυστικής οργάνωσης στο στρατό (υπόθεση ”Ασπίδα”) και είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνση από την κυβέρνηση, του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το 1965, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα “Ιουλιανά” που οδήγησαν στην απομάκρυνση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου από το βασιλιά Κωνσταντίνο Β’ και στο σχηματισμό αλλεπάλληλων κυβερνήσεων από πρώην στελέχη της Ένωσης Κέντρου που αποχώρησαν από το κόμμα.
Την 21η Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και ύστερα διέφυγε στη Γαλλία, όπου παρέμεινε περίπου πεντέμισυ χρόνια συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Το 1973, επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη και πάλι για να ελευθερωθεί τελικά τον Ιούλιο του 1974, όταν ανατράπηκε η δικτατορία.
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, συμμετείχε ως ανεξάρτητος υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συνδυασμού Νομού Χανίων, αλλά αν και πήρε 11.322 ψήφους, δεν εξελέγη βουλευτής, παρότι κατετάγη δεύτερος σε αριθμό ψήφων στο νομό.

Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου και εξελέγη στην περιφέρεια Χανίων ως αρχηγός του νεοσυσταθέντος από τον ίδιο κόμματος Νεοφιλελευθέρων.
Το 1978, προσχώρησε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1984, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με 70 ψήφους έναντι 42 του δεύτερου υποψήφιου Κωστή Στεφανόπουλου.


Στις εκλογές του Ιουνίου 1985, μετείχε ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα με ποσοστό 40,84% και 126 έδρες.
Το Σεπτέμβριο του 1987, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Έωσης Δημοκρατικών Κομμάτων (IDU), θέση στην οποία επαναεξελέγη το 1989 και το 1992.

Το 1989, μετείχε για δεύτερη φορά στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Ιουνίου, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε πρώτο κόμμα συγκεντρώνοντας τη σχετική πλειοψηφία με ποσοστό 44,25% και 145 έδρες.


Στις 20 Ιουνίου 1989 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του ανέθεσε την πρώτη διερευνητική εντολή για να σχηματίσει κυβέρνηση, την οποία όμως παρέδωσε αφού οι προσπάθειες που κατέβαλε στο τριήμερο που ορίζει το Σύνταγμα απέβησαν άκαρπες.
Στις 11 Απριλίου 1990, ενώ είχαν προηγηθεί οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 στις οποίες το κόμμα του δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία, κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού στις τρίτες κατά σειράν εκλογές της8ης Απριλίου 1990, η ΝΔ συγκέντρωσε 150 έδρες (ποσοστό 46,88%) και έλαβε την υποστήριξη του Θ. Κατσίκη μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ.

Στις 12 Ιουλίου 1991, πρότεινε την σταδιακή απομάκρυνση των επιθετικών όπλων από τις περιοχές της ελληνικής Θράκης, της ευρωπαϊκής Τουρκίας και της νότιας Βουλγαρίας. Η πρόταση αυτή, η οποία ανακοινώθηκε λίγες μέρες πριν από το ταξίδι του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους στην Αθήνα, έγινε αμέσως αποδεκτή από τη Βουλγαρία, αλλά δεν βρήκε την ανάλογη ανταπόκριση από την Τουρκία. Το διήμερο 1-2 Μαϊου 1993, υπήρξε ο οικοδεσπότης πρωθυπουργός της Διάσκεψης των Αθηνών, η οποία εγκωμιάστηκε ως επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη γιουγκοσλαβική κρίση, αφού, κατά τη διάρκειά της, ο ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάραντζιτς, επείσθη να υπογράψει υπό όρους το ειρηνευτικό
σχέδιο Βανς-Οουεν. Η υπογραφή του Σέρβου ηγέτη, έγινε δεκτή από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως το πρώτο σημαντικό βήμα για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία, αλλά λίγες μέρες αργότερα, το αυτοανακηρυχθέν κοινοβούλιο των Σέρβων της Βοσνίας, απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το ειρηνευτικό σχέδιο και παρέπεμψε την έγκρισή του σε δημοψήφισμα.

Στις 11 Οκτωβρίου 1993, μετά την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας, υπέβαλε την παραίτησή του
στον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Στις 26 Οκτωβρίου 1993, παραιτήθηκε και από πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και στις 3 Νοεμβρίου, ύστερα από πρόταση του νέου προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Εβερτ και ομόφωνη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.

Στις 5 Μαϊου 1994, 42 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν στη Βουλή πρόταση κατηγορίας εναντίον του, για την υπόθεση της πώλησης της ΑΓΕΤ, ενώ στις 19 Μαΐου η Βουλή αποφάσισε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την ίδια υπόθεση. Στις 16 Ιουνίου η Βουλή τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο για το
θέμα των υποκλοπών και στις 15 Σεπτεμβρίου αποφάσισε την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση της ΑΓΕΤ. Υπέρ της παραπομπής για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε απιστία ψήφισαν μόνον οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ για τις τρεις άλλες κατηγορίες (παθητική δωροδοκία, παράβαση καθήκοντος και παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών) ψήφισαν υπέρ της παραπομπής και οι βουλευτές της Πολιτικής Ανοιξης (ΠΟΛΑΝ).

Στις 16 Ιανουαρίου 1995 η Βουλή, μετά από παρέμβαση του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε “ταπεινωτική υποχώρηση” ζητώντας να δικαστεί για να “λάμψει η αλήθεια”, αποφάσισε την αναστολή της δίωξης για τις υποθέσεις της ΑΓΕΤ και των υποκλοπών.

Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας ”Ιπεκτσί” για τη δραστηριότητά του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.

Τον Ιανουάριο του 2004, μετά από 58 χρόνια παρουσίας στη Βουλή, ανακοίνωσε την απόφασή του να τερματίσει την κοινοβουλευτική του σταδιοδρομία και δήλωσε ότι θα παραμείνει στην ενεργό πολιτική.

Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φραντσίσκο των ΗΠΑ.
Συνέγραψε τον πρόλογο της συλλογικής έκδοσης του βιβλίου “Μπροστά από την εποχή της η κυβέρνηση
της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993”, της οποίας υπήρξε πρωθυπουργός, εκδ. Εστία, 2013.

Παντρεύτηκε την Μαρίκα Γιαννούκου, με την οποία απέκτησε τρεις κόρες και ένα γιό.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ (ΑΞΙΩΜΑ – ΘΕΣΗ ΑΠΟ ΕΩΣ *)

  • Υφυπουργός Οικονομικών 01/02/1951 27/10/1951 Β
  • Υπουργός Συγκοινωνιών & Δημοσίων Εργων 04/09/1951 27/10/1951 Β
  • Υπουργός Οικονομικών 08/11/1963 31/12/1963 Β
  • Υπουργός Οικονομικών 19/02/1964 15/07/1965 Β
  • Υπουργός Συντονισμού 15/07/1965 20/08/1965 Β
  • Υπουργός Συντονισμού 17/09/1965 22/12/1966 Β
  • Υπουργός Συντονισμού 10/05/1978 10/05/1980 Β
  • Υπουργός Εξωτερικών 10/05/1980 17/09/1981 Β
  • Υπουργός Εξωτερικών 17/09/1981 21/10/1981 Β
  • Πρόεδρος Κυβέρνησης 11/04/1990 08/08/1991 Β
  • Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας 11/04/1990 01/10/1990 Β
  • Υπουργός Εθνικής Οικονομίας 01/10/1990 08/08/1991 Β
  • Πρόεδρος Κυβέρνησης 08/08/1991 12/10/1993 Β
  • Υπουργός Αιγαίου 08/08/1991 03/12/1992 Β
  • Υπουργός Εξωτερικών 14/04/1992 07/08/1992 Β
  • Υπουργός Αιγαίου 03/12/1992 12/10/1993 Β

ΕΚΛΟΓΕΣ (ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΕΚΛ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ε Κ Μ Α)
31/03/1946 Εθνική Πολιτική Ενωσις Χανίων Ν
(Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων)
05/03/1950 Κόμμα Φιλελευθέρων Χανίων Ν
09/09/1951 Κόμμα Φιλελευθέρων Χανίων Ν
16/11/1952 ΕΠΕΚ/Φιλελεύθεροι Χανίων Ν μ
(Κόμμα Φιλελευθέρων)
19/02/1956 Δημοκρατική Ενωσις Χανίων Ν
(Φιλελευθέρα Δημοκρατική Ενωσις)
11/05/1958 Κόμμα Φιλελευθέρων Χανίων Ν μ
29/10/1961 Ενωσις Κέντρου/Κόμμα Προοδευτικών Χανίων Ν
(Ενωσις Κέντρου)
03/11/1963 Ενωσις Κέντρου Χανίων Ν
16/02/1964 Ενωσις Κέντρου Χανίων Ν μ
17/11/1974 Δημοκρατικός Συνδυασμός Νομού Χανίων Χανίων Ο
(Ανεξάρτητος)
20/11/1977 Κόμμα Νεοφιλελευθέρων Χανίων Ν Α μ

*ΝΔ

  • 18/10/1981 ΝΔ Χανίων Ν Α
  • 02/06/1985 ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης Ν Α
  • 18/06/1989 ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης Ν Α
  • 05/11/1989 ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης Ν Α
  • 08/04/1990 ΝΔ Β’ Αθήνας Ν Α
  • 10/10/1993 ΝΔ Β’ Αθήνας Ν
  • 22/09/1996 ΝΔ Β’ Αθήνας Ν
  • 09/04/2000 ΝΔ Β’ Αθήνας Ν

Σημ.: στις 31 Mαρτίου 1955 κατέθεσε δήλωση ανεξαρτησίας και στις 26 Απριλίου
1955 προσχώρησε στη ”Φιλελευθέρα Δημοκρατική Ενωση”.
Στις 3 Φεβρουαρίου 1960 προσχώρησε στην ”Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας” και
στις 13 Φεβρουαρίου 1961 προσχώρησε στο ”Δημοκρατικόν Κέντρον-ΑΦΕ” (Αγροτική
Φιλελευθέρα Ενωσις.”
Στις 13 Νοεμβρίου 1965 κατέθεσε δήλωση ανεξαρτησίας και στις 24 Ιανουαρίου
1966 προσχώρησε στο ”Φιλελεύθερον Δημοκρατικόν Κέντρον” (ΦΙΔΗΚ).
Στις 16 Μαϊου 1978, δήλωσε στη Βουλή, μαζί με τον Παύλο Βαρδινογιάννη, ότι
των κόμμα των Νεοφιλελευθέρων συγχωνεύθηκε με τη ΝΔ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Β = Βουλευτής , Ε = Εξωκοινοβουλευτικός.
Ε: Ν = Εξελέγη , Ο = Δεν εξελέγη. Κ : Κατανομή π.χ. Α, Β.
Μ: μ = Μεταβολή, * = Αντικατάσταση.

 

Η ιστορική κρίση μας για τον εκλιπόντα πολιτικό (τελευταίος της γενιάς της…παλιάς κοπής πολιτικών) έχει κατατεθεί πολλές φορές στο παρελθόν σε διάφορα κείμενά μας εδώ.  Παραθέτουμε   τέσσερες τέτοιες αναρτήσεις μας:

1. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ. ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. (18/10/2016)
Η ιστορική αλήθεια για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είναι τούτη. ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν οι αντίπαλοί του. Είχε κι αυτός την ίδια «ηθική», που  διέθεταν όλοι οι πολιτικοί της εποχής του, ως σήμερα. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και τα άλλα τερτίπια της πελατειακής «πολιτικής», δεν ήταν άγνωστα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ή τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ούτε φυσικά στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Η κομματική του συμπεριφορά  ήταν ακριβώς η ίδια  ,όπως των άλλων των σύγχρονών του  πολιτικών.
Κι αν ο ίδιος χρεώνεται με το βαρύτερο των πολιτικών του ολισθημάτων, την «Αποστασία», ο Κων. Καραμανλής έκανε πολλές περισσότερες «πατάτες”. ΄Ασε, δε ο  Ανδρέας Παπανδρέου.  Ασυγχώρητα τα  λάθη όλων.
Πάντως, για να είμαστε  απόλυτα συνεπείς ιστορικά, οφείλουμε να επισημάνουμε πως  το μεγαλύτερο έγκλημα και των τριων παραπάνω σύγχρονων πολιτικών αρχηγών, υπήρξε ο νεποτισμός, η οικογενειοκρατία. Την καλλιέργησαν επιμελώς και ο τρεις αυτοί που  πρωτοστάτησαν για χρόνια στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Σήμερα, αυτούς ακριβώς τους καρπούς  δρέπουμε. Οι «γόνοι» τους συνεχίζουν να λύνουν και να δένουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Και αναπαράγουν τα ίδια στερεότυπα, τις ίδιες παθογένειες των «πατεράδων» τους. “Τάλε κουάλε”,  ένα πράμα.
 Σαν να μην πέρασαν τόσες δεκαετίες από τις εποχές    «Μητσοτάκη ,κάθαρμα», «Τριανταφυλλίδη» και «Πάμπερ». «Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει», σίγουρα.

 

2. ΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΕΪΚΟ  ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.  Ο «ΜΙΚΡΟΣ» ΚΑΙ Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ» ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ. (14/5/2016)
Κυριάκος  Μητσοτάκης: Η κυβέρνηση είναι το πρόβλημα, πρέπει να φύγουν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Πηγή: Eurokinissi
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Η Γερμανία και η Ευρώπη οφείλουν πολλά στον Χέλμουτ Σμιτ

Σε ανάρτησή του στο twitter, ο κ. Μητσοτάκης σημειώνει ότι «οι καταστροφικές κυβερνήσεις Τσίπρα-Καμμένου, επιβεβαίωσαν ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση. Απαιτείται όχι μόνο μεταρρυθμιστική επιθυμία αλλά και μεταρρυθμιστική ικανότητα. Η ανικανότητα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κυβερνήσουν είναι μνημειώδης» και προσθέτει ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι μέρος του προβλήματος. Είναι το πρόβλημα. Για αυτό πρέπει να φύγουν το συντομότερο».

Χαρακτηρίζει, επιπλέον τη Νέα Δημοκρατία ως μία τολμηρή και ασυμβίβαστη μεταρρυθμιστική δύναμη, υπογραμμίζοντας ότι «στην πρόταση: «ένα μικρότερο αλλά πιο ικανό κράτος, και ένας πιο ανταγωνιστικός ιδιωτικός τομέας» θα συμφωνούσε σήμερα η πλειοψηφία».

Ο «υιός» έχει ξεπεράσει τελικά  σύμπαντες τους γνωστούς, παλιούς και νέους,  δημαγωγούς στην κομματική παλαίστρα  της χώρας. Συναγωνίζεται και ξεπέρασε εν πολλοίς τους… πατριάρχες του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, όπως τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν είναι που αραδιάζει συνεχώς  ψέματα και μοιράζει αφειδώς  υποσχέσεις, αλλά έπαιξε και συνεχίζει να το κάνει ,με τη σωτηρία της χώρας και την έξοδό της από την κρίση. Κορυφαία εγκληματική πράξη του είναι  η άρνησή του τελευταία να συνεργαστεί σε οικουμενική κυβέρνηση, η οποία, αν είχε συσταθεί, θα ενίσχυε σημαντικά τη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας στις τελευταίες φάσεις της.
Η ιστορία χωρίς δισταγμό απονέμει στον Κυριάκο Μητσοτάκη  ,πέρα από τον τίλτο του… πάπα της δημαγωγίας κι εκείνον του αδίστακτου θύτη ενός ολόκληρου λαού για το δικό του μικροκομματικό συμφέρον. Σύντομα θα λογοδοτήσει πλατύτερα γι΄ αυτή την εγκληματική του τακτική. Ακόμα, πολλοί δεν έχουν πάρει είδηση ποιος ακριβώς είναι ο σημερινός αρχηγός της Δεξιάς και πόσο μακριά σε ανηθικότητα μπορεί να πάει.
Ο πατέρας του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, υπήρξε πιο συνετός από τον «υιό». Ειδικά, τα τελευταία χρόνια. Και θα μπορούσαμε μάλιστα να τον χαρακτηρίσουμε χωρίς δισταγμό, ως τον πλέον σώφρονα από τους ζώντες πολιτικούς της εποχής του.
Τα ιστορικά λάθη,  βέβαια, στην πορεία της πολιτικής του ζωής ήταν πολλά ,μεγάλα και ανεξίτηλα. Να σημειώσουμε τα σπουδαιότερα: Η λεγόμενη «αποστασία» και οι φιλοβασιλικές διασυνδέσεις του ως τώρα, η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου  στο ειδικό δικαστήριο το 1989, η επιλογή των προσώπων για τη στελέχωση της κυβέρνησής του και η αδυναμία του να προωθήσει, ως πρωθυπουργός, αλλαγές στο κομματικό κατεστημένο της χώρας, για να θεραπεύσει χρόνιες εθνικές παθογένειες και επικίνδυνα σύνδρομα. Και δεν είναι δικαιολογία αυτό που επικαλείται συνεχώς, πως δεν…πρόκανε, δεν τον αφήσανε.
΄Ομως,σε καμιά περίπτωση δεν υπήρξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης  ο χειρότερος  πολιτικός  στη σύγχρονη  πολιτική ιστορία της χώρας , όπως τον θέλανε και τον παρουσιάσανε  τα έντυπα του Χρ.Λαμπράκη και των άλλων βαρόνων εκδοτών αντιπάλων του.  Αντίθετα μάλιστα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπως είπαμε, επέδειξε σωφροσύνη και σπάνια οξυδέρκεια.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δε δείχνει να είναι φτιαγμένος από τη στόφα των μεγάλων πολιτικών, όπως ο πατέρας του. Θα παραμείνει  «μικρός», μια μετριότητα ως  αρχηγός κόμματος, που θα στηρίζει τη συνέχιση της κομματικής του ύπαρξης στις ίντριγκες, τις λογής τρομολαγνίες και τις    «τρικλοποδιές».
 Με τέτοια,  βέβαια,  μέσα δεν έχει ελπίδα να επιβιώσει στην καρέκλα της Νεο-ΕΡΕ. Σύντομα θα υπάρξει  στο «ταβάνι» του κόμματός του ισχυρότερο αντιπολιτευτικό τόξο  από εκείνο που ήδη έχει σχηματιστεί σήμερα. «Θα τα βρει μπαστούνια» αργότερα από δικούς του συνεργάτες  αυτή την ώρα  (π.χ Τζιτζικώστα, Γεωργιάδη). Τέτοιες λυκοφυλίες δεν έχουν διάρκεια ,είναι γνωστό. Αλλά, ας περιμένουμε να δούμε.
3. ΕΘΝΟΣ:» Καταπέλτης κατά Κουφοντίνα και Ξηρού ο Τζωρτζάτος για τη δολοφονία Αξαρλιάν» (3/5/2014)
Αν εξαιρέσουμε τη φανερή υπερβολή του  Β. Τζωρτζάτου  σ΄αυτά που λέει πως τάχα πυροδότησε ο Κουφοντίνας  τη ρουκέτα,  γιατί βιαζόταν να φύγει για…διακοπές   («βγάζει μάτι»  η «κακία» που πετάει) στα άλλα φαίνεται να έχει δίκιο.  Ειδικά στα εξής σημεία:
1. Πως στη Β΄17Ν, κουμάντο τελικά έκαναν οι  Ξηροί και ο Κουφοντίνας.
2. Πως μέλη της οργάνωσης έκαναν  ληστείες («απαλλοτριώσεις»), αλλά και αναλάμβαναν άλλες …δουλειές για την «πάρτη» τους.
Δεν επιμένουμε έτσι στο «βρόντο», λοιπόν, εδώ και χρόνια, όταν υποστηρίζουμε πως η δολοφονία Μπακογιάννη εντάσσεται σ΄αυτήν ακριβώς την τακτική κάποιων μελών της Β΄17 Ν , να αναλαμβάνουν, δηλαδή, και  «βρώμικες» δουλειές, για να τα κονομάνε με την ιδεολογική κάλυψη των αρχών της ένοπλης λαϊκής βίας. Αυτός ήταν και ο λόγος για παράδειγμα που «φάγανε» (τζάμπα) τον Μπακογιάννη.  Κάποιος από το επιτελείο του Κ. Μητσοτάκη (ίματζ μέικερ πιθανότατα), που δούλευε το προφίλ του υποψήφιου τότε πρωθυπουργού , εν αγνοία, φυσικά, του ίδιου του Μητσοτάκη  και της  θυγατέρας του Ντόρας, υποπτευόμενος  τον αντίκτυπο που θα είχε στους ΄Ελληνες ψηφοφόρους  η δολοφονία ενός μέλους της οικογένειας Μητσοτάκη στις κρίσιμες εκείνες εκλογές,  πλησίασε κάποιο μέλος ή και τον ίδιο τον αρχηγό της 17Ν  (πολύ πιθανό με «κανάλι» τον τότε ακροδεξιό-χουντικό Γρ. Μιχαλόπουλο, εκδότη της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα») και  πρότεινε έναντι αδράς αμοιβής να εκτελέσουν τον γαμπρό  του Μητσοτάκη  με την ιδεολογική κάλυψη της οργάνωσης. ΄Ετσι και έγινε. Την επομένη της δολοφονίας εκείνης, όντως η δημοτικότητα του Κ. Μητσοτάκη εκτοξεύτηκε  στα ύψη και  ο «αρχιερέας της διαπλοκής», ένας από τους χειρότερους τότε πολιτικούς της χώρας,  κατάφερε, πέρα και από την πιο τρελή φαντασία, να γίνει πρωθυπουργός της χώρας.
΄Ολα έρχονται στο φως ! Και άλλα πολλά ακόμα που δεν ήρθε η ώρα να τα πούμε. «Ουδέν κρυφόν υπό τον ήλιον»…σύντροφοι
4. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ( 9-9-2010)
Ο Κον Μπεντίτ είναι ευρωβουλευτής των Πρασίνων και κατά το παρελθόν είχε κατακρίνει με σφοδρότητα τους εξοπλισμούς της Ελλάδας, λέγοντας ευθαρσώς πως  υπεύθυνες για τα τεράστια ποσά που ξοδεύει η χώρα μας, για να εξοπλιστεί έναντι της Τουρκίας, είναι η Ευρωπαϊκή΄Ενωση,η Γερμανία και η Γαλλία.
Μάλιστα, πρόσφατα επιτέθηκε κατά του Μπαρόζο και τον κατηγόρησε πως γνώριζε για την επικείμενη οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας,αλλά σιώπησε και δεν έκανε τίποτα για να την αποτρέψει. Κατηγόρησε ακόμα τους μεγάλους της Ε.Ε ότι παρεμποδίζουν την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,υπονοώντας ότι αυτό υπαγορεύουν τα συμφέροντα, ειδικά της Γαλλίας και της Γερμανίας .Αποκάλυψε, τέλος, πως τα 10 τελευταία χρόνια η Ελλάδα ξόδεψε 50 δισ.ευρώ για εξοπλισμούς ,ποσά που κατά κύριο λόγο πήγαν στα γερμανικά και γαλλικά ταμεία.
Ο Μπεντίτ είναι ένας μαχητικότατος ευρωβουλευτής και λέει πολλά έξω από τα δόντια.Εμείς επί σειρά ετών, ειδικά στις παραδόσεις μαθημάτων μας και πρόσφατα στο HOMO NATURALIS, επισημαίναμε αυτή την αφροσύνη ΟΛΩΝ των ελληνικών κυβερνήσεων,που αντί να προσανατολιστούν στην κατεύθυνση της προσέγγισης των δύο χωρών και της ανάπτυξης στενών δεσμών,αντίθετα προωθούσαν την όξυνση και δημιουργούσαν τετελεσμένα στο Αιγαίο,στα οποία απαντούσαν αμέσως οι στρατοκράτες της ΄Αγκυρας. Με τον τρόπο αυτό,οι μεν οικονομίες και των δύο χωρών αποδυναμώνονταν εντελώς και από την άλλη, εξυπηρετούντο τα οικονομικά συμφέροντα ενός μεγάλου πλέγματος ατόμων που με διάφορους ρόλους (μεσάζοντες,ειδικοί επί των οπλικών συστημάτων κ.α) πρωταγωνιστούσαν στα παζάρια για τις αγορές των όπλων. Μίζες,μπόνους,παραμπόνους (“ζεστό χρήμα”) για πολλά χρόνια, γέμιζαν τα θησαυροφυλάκια της Ελβετίας από τις μυστικές καταθέσεις των “λαμογίων” ένθεν και εντεύθεν του Αιγαίου.Μια από τις βασικές αιτίες της καταβαράθρωσης της ελληνικής οικονομίας, είναι αυτή ακριβώς η αλόγιστη κούρσα των εξοπλισμών και οι τεράστιες σπατάλες δημοσίου χρήματος.
Γι΄αυτό επιμένουμε πως όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της Ελλάδας είναι ένοχες .Ειδικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (θείος), ένας από τους χείριστους μεταπολεμικούς πολιτικούς της Ελλάδας και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, το σύμβολο της διαφθοράς και της οικογενειοκρατίας στη χώρα, θα έπρεπε από χρόνια να έχουν τιμωρηθεί για πολλά εγκλήματα.΄Ενα απ΄αυτά, είναι τα οικονομικά,που μαζί με μια σειρά άλλων, στοιχειοθετούν το έγκλημα της “εσχάτης προδοσίας”.
Ποιος όμως θα δίκαζε τους διεφθαρμένους αυτούς πολιτικούς; Οι εκάστοτε ηγεσία του Αρείου Πάγου,την οποία επέλεγαν οι ίδιοι οι ένοχοι πολιτικοί, για να έχουν ακριβώς στο τσεπάκι τους τη δικαιοσύνη; (Ας θυμηθούμε, για παράδειγμα, εκείνον τον άθλιο δικαστή Β. Κόκκινο, που ελέω Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έγνε πρόεδρος του ΑρείουΠάγου με εντολή να δικάσει το Ανδρέα Παπανδρέου).
Ακόμα και ο πρόσφατες κυβερνήσεις του νεότερου Καραμαλή, χρησιμοποίησαν το “μυστικό” της ατιμωρησίας τους για πασιφανέστατα ΠΟΙΝΙΚΑ αδικήματα, όχι μόνο με την επιλογή δικών τους “παιδιών” στο Ανώτατο δικαστήριο (όρα Κεδίκγλου, Νικόπουλο, τον εισαγγελέα Σανιδά τελευταία και άλλους),αλλά και αλώνοντας ολόκληρο το δικαστικό κλάδο με την προσφορά παχυλότατων αμοιβών-δώρων (οι δικαστικοί είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι υπάλληλοι της Ελλάδας από το δημόσιο κορβανά.΄Ενας απλός πρωτοδίκης εισπράττει καθαρά περίπου 5 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως! Πρόσφατα, με δικιά τους απόφαση μισθοδικείου , επιδίκασαν για τους εαυτούς τους τεράστια ποσά για αναδρομικά,τα οποία μάλιστα εισέπραξαν ΑΜΕΣΩΣ,για να προλάβουν την οικονομική κατάρρευση της χώρας!!!).Με τέτοια δικαιοσύνη πώς οι κυβερνήσεις της Ελλάδας ανέκαθεν να μην είναι μεταξύ των πιο διεφθαρμένων παγκόσμια και των δικτατορικών συμπεριλαμβανομένων;
Σε αυτή τη χώρα οι θεσμοί πρέπει, αν όχι να γκρεμιστούν εντελώς και να κτιστούν απο την αρχή, τουλάχιστον να “αναπαλαιωθούν”. Ειδικά της δικαιοσύνης. Ο νέος θεσμός που θα προκύψει, θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να κινήσει ποινικές διαδικασίες εναντίον των πρωτεργατών του τελευταίου μεγάλου εγκλήματος κατά της ελληνικής οικονομίας Κ. Καραμανλή, Γ.Αλογοσκούφη και Ι.Παπαθανασίου. ΄Αμεσα υπόδικοι επίσης πρέπει να καταστούν ο Κάρολος Παπούλιας και ΟΛΟΙ οι πρόεδροι και εισαγγελείς του ανώτατου δικαστηρίου του κράτους καθ΄όλη την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ.Καραμανλή. Αυτά για αρχή. Ο κατάλογος των ενόχων και διεφθαρμένων,δυστυχώς,είναι πολύ μακρύς στην Ελλάδα.
Αν και πάλι η χώρα χάσει την ευκαιρία της αυτοκάθαρσης και το ΣΥΣΤΗΜΑ συνεχίζει να παρέχει κάλυψη και ατιμωρησία στους ενόχους, τουλάχιστον του οικονομικού εγκλήματος,αυτός ο λαός δεν έχει πια καμιά ελπίδα να ενταχθεί στους πολιτισμένους λαούς της Ευρώπης και θα παραμείνει άξιος της μοίρας του.΄Ενα όνειδος,δηλαδή, στον κόσμο ολόκληρο.
________________________________________________________________
  1. ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ  ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ!
  2. ΟΤΑΝ Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ…”ΔΙΑΒΑΖΕ ΒΟΥΛΩΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ”
  3. “ΕΦΕΤΜΕΣ”  Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
  4.  ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Αμετανόητος ο Φιλιππάκης: Παπαδήμος και Στουρνάρας ευθύνονται για 7.000 αυτοκτονίες

Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Μετά την ανάρτηση που προκάλεσε σάλο και στην οποία τόνιζε ότι «δεν θα ενοχλούσε καθόλου αν έσκαγε και μία ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα», ο Γιώργος Φιλιππάκης σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνική εκπομπή επιχείρησε να αιτιολογήσει τη θέση του.

Ειδικότερα, μιλώντας στον Flash 96 και τους Στέλιο Βραδέλη και Γιάννη Κορωναίο, ο ειδικός γραμματέα της ΕΣΗΕΑ κατηγόρησε τόσο τον Λουκά Παπαδήμο όσο και τον Γιάννη Στουρνάρα ότι ευθύνονται για 7.000 αυτοκτονίες.

«Με αφορμή τα όσα έχει κάνει στην Ελλάδα μέχρι τώρα ο κ. Στουρνάρας είτε όταν ήταν υπουργός, είτε ο Παπαδήμος που ήταν πρωθυπουργός υπηρεσιακός κλπ, σας λέω το εξής, περισσότερες από 7 χιλιάδες αυτοκτονίες, με πρώτη αν θυμάμαι καλά, ενός συνταξιούχου φαρμακοποιού, ή τουλάχιστον αυτή εγώ θεωρώ πρώτη, στο Σύνταγμα που αυτοκτόνησε με το πιστόλι του. Δεκάδες άλλοι έχουν αυτοκτονήσει, που δεν μπορούν να ζήσουν, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις κοινωνικές καθημερινές τους ανάγκες», είπε συγκεκριμένα ο ειδικός γραμματέας η ΕΣΗΕΑ, ενώ απαντώντας στην ερώτηση αν τους θεωρεί ηθικούς αυτουργούς απάντησε: «Θεωρώ ότι συμμετείχαν στην εξαφάνιση, εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού και γενικά τη διάλυση της χώρας. Ο δημόσιος πλούτος είναι γεγονός ότι παραδίδεται αμαχητί στα χέρια των πολυεθνικών, το ξένο κεφάλαιο μπαίνει, είναι γνωστά αυτά τα πράγματα, ό,τι και να λέω εγώ τα έχουν πει άλλοι. Επιπλέον μην ξεχνάτε ότι τόσο ο κ. Στουρνάρας, όσο και ο κ. Παπαδήμος, είναι υπάλληλοι των ξένων μονοπωλίων. Ο κ. Παπαδήμος, αν δεν απατώμαι, πρέπει να έχει σχέση και με την Goldman Sachs, ήταν αντιπρόεδρος -αν θυμάμαι καλά- νομίζω στην ΕΚΤ, σήμερα είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών».

Προσπαθώντας να δικαιολογηθεί για τα όσα έγραψε στο Facebook τόνισε: «Ήταν δύο αναρτήσεις, μία την περασμένη Πέμπτη και μια άλλη την περασμένη Παρασκευή. Μία όσον αφορά τον τραυματισμό του κ. Παπαδήμου και μια άλλη την επόμενη μέρα, την Παρασκευή, σχετικά με τη συνάντηση Παπαδήμου-Στουρνάρα και η οποία βέβαια, η δεύτερη ανακοίνωση της Παρασκευής, κατέληγε στο κλασικό που προκάλεσε θύελλα αγανάκτησης σε κάποιους, ότι δε θα με ενοχλούσε να δω να σκάει μια βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα. Αυτό, δε σημαίνει ότι λέω σε κάποιον πήγαινε να τον σκοτώσεις».

Σε άλλο σημείο ο Γιώργος Φιλιππάκης ανέφερε: «Κοιτάξτε, εγώ δεν είπα σε κανέναν να προχωρήσει σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Είναι δυνατόν, ένας απλός πολίτης, εγώ δηλαδή, να κατευθύνω τους λεγόμενους τρομοκράτες; Μα συγγνώμη, αυτό το πράγμα μπορεί να τεθεί στο δικαστήριο, για μια δικαιοσύνη η οποία θέλει σώνει και καλά να καταδικάσει κάποιον. Μα, αν είναι ποτέ δυνατόν – εγώ, με ένα κείμενο που έγραψα. Ξέρετε τι γράφεται αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο, από άτομα που συμφωνούν μαζί μου ή και από άτομα που είναι εναντίον μου;».

Τέλος, είπε: «Επειδή ξέρω πώς δουλεύει η αστυνομία, δεν είχα καμία διάθεση να ξεκουραστώ Σάββατο και Κυριακή στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ. Βεβαίως, αναγκάστηκα να πάρω τα μέτρα μου, εξαφανίστηκα – αλλού εγώ, αλλού το κινητό μου τηλέφωνο, για να μη γίνει ραδιογωνιομέτρηση και με βρουν».

Μια “πολιτικός”, η θυγατέρα του Ν. Κωνσταντόπουλου (“υιοί και θυγατέρες” διαπρέπουν στην Ελλάδα σε όλες τις…κονίστρες!), επιχαίρει για τη βομβιστική επίθεση εναντίον του τ. πρωθυπουργού Λ.Παπαδήμου.  ΄Ενας δημοσιογράφος “παλιάς κοπής” ( της αγράμματης, ευκαιριακής και ερασιτεχνικής δημοσιογραφίας) και φυσικά… αξιότατος εκπρόσωπος της βιομηχανίας παραπληροφόρησης, δεν επιχαίρει απλά για τη βομβιστική επίθεση, αλλά υποδεικνύει και άλλον στόχο στους ανεγκέφαλους.

Λέγαμε εδώ προχτές. Σε άλλη χώρα με στοιχειώδη νομικό και πολιτικό πολτισμό, η δικαιοσύνη θα τους είχε μπουζουριάσει αμφότερους, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εδώ, όχι μόνο δεν κινήθηκε εναντίον τους κάποια σοβαρή νομική δαδικασία, αλλά συνεχίζουν οι δράστες (με την κάλυψη  πια και των εισαγγελέων), να προκαλούν, να “τσαμπουκαλεύονται” σε συνεντεύξεις και να αριαδιάζουν φυσικά ανεύθυνα και παραπλανητικά στοιχεία σαν αυτά του …έγκυρου δημοσιογράφου Φιλιππάκη για τις 7.000 αυτοκτονίες. Και τις επωμίζεται ΟΛΕΣ (ακόμα και τις… ερωτικές,  ή σαν να μη γίνονταν και πριν την κρίση αυτοκτονίες και μάλιστα στον ίδιο αριθμό), οι  Παπαδήμος και Στουρνάρας!

Τα ίδια, ακριβώς, που λέει και ο Λαφαζάνης ,αλλά και ο Μιχαλολιάκος.΄Ολοι τούτοι, αρθρώνουν τον ίδιο…υψηλό και υπεύθυνο πολιτικό και δημοσιογραφικό  λόγο.

Μην τα ξαναλέμε. Αισχρή χώρα. Τριτοκοσμική, χωρίς αξιόπιστους και σοβαρούς θεσμούς, με μια πολιτεία ανοργάνωτη,ανεύθυνη, δημαγωγική. Θα δούμε και χειρότερα.

 

2. ΣΕ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Το 1994 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προειδοποιούσε από τη Βουλή ότι η Ελλάδα θα προσφύγει στο ΔΝΤ
Το 1994 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προειδοποιούσε από τη Βουλή ότι η Ελλάδα θα προσφύγει στο ΔΝΤ [βίντεο]

 

Κατηγορούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι με την πολιτική που εφαρμόζει η χώρα θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια «ικέτης» στο ΔΝΤ

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Δευτέρας, είχε αυτό που χαρακτηρίζει τους μεγάλους πολιτικούς: τη διορατικότητα.

Σε ομιλία του το 1994 στη Βουλή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε προειδοποιήσει ότι η ελληνική οικονομία έτσι όπως βαδίζει θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια «ικέτης» στο ΔΝΤ.

Συγκεκριμένα στη συζήτηση για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών της κυβέρνησής του για την ιδιωτικοποίηση της ΑΓΕΤ-Ηρακλής ο τότε πρόεδρος της ΝΔ αφού επέκρινε τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι πετάει λάσπη για να εμποδίσει τον λαό να καταλάβει ότι η πολιτική που εφαρμόζει οδηγεί την Ελλάδα στην καταστροφή. Χαρακτηριστικά έλεγε:
«Το τραγικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι δεν αντέχει τα βάρη και τα ελλείμματα, ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανειστεί και θα καταφύγει ικέτης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Ελλάδα του κ. Παπανδρέου θα έχει την τύχη της Τουρκίας της κυρίας Τσιλέρ».

Αρχιερέας του ρουσφετιού και  αρχιμάγειρας  του τραπεζιού στο φαγοπότι μέχρι σκασμού  της γαλάζιας πελατείας υπήρξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. ΄Οπως φυσικά όλοι οι πολιτικοί (και όχι μόνο της γενιάς του).

Δε γνώριζε, επομένως, πως τα αλλεπάλληλα δάνεια,οι πελατειακές σχέσεις, το χρήμα των τοκογλύφων  που ξόδευαν αφειδώς  οι κυβερνήσεις, για να κρατηθούν στην εξουσία, θα οδηγούσαν κάποτε εδώ που μας οδήγησαν; Πολύ μυαλό χρειαζόταν να καταλάβεις πως με τέτοια…εθνική  νοοτροπία ,αργά γρήγορα θα παραδινόταν  η χώρα στα χέρια του ΔΝΤ;

Και φυσικά δεν ευθύνεται μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου, όπως υποστήριζε ο Μητσοτάκης, εξαιτίας του σφοδρού μίσους  που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον οι δυο πολιτικοί της παλιάς Ε.Κ. Ο Παπανδρέου “φύλαγε τα ρούχα” του και δεν κατέστησε ΠΟΤΕ  το χρέος μη βιώσιμο. Το έκανε όμως το κόμμα του Κ. Μητσοτάκη η Ν.Δ με πρωθυπουργό τον “ανιψιό” Κώστα Καραμανλή. Αυτός διπλασίασε το χρέος και έφτασε το έλλειμμα πάνω από 15%.  Τότε χρεοκόπησε η χώρα

Δεν τα είδε αυτά ο Κ. Μητσοτάκης από το 2008  και μετά; Οξυδερκής ήταν και μάλιστα τα τελευταία χρόνια έκανε σωστές παρεμβάσεις στα πολιτικά πράγματα. ΄Ομως, αν ήταν πραγματικά ακέραιος πολιτικός, γιατί δεν έβγαινε να πει την αλήθεια για το ποιος είχε την ουσιαστική ευθύνη   για τη χρεοκοπία της χωρας; Προτίμησε να παραμείνει ένας  Νεοδημοκράτης πρωθυπουργός και πατριάρχης του κομματικού κράτους. Δεν μπόρεσε ποτε να ξεπεράσει ούτε αυτός τον κακό, κομματικό  εαυτό του.

 

3. Οταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποκάλυπτε τα μυστικά της μακροζωίας του -Περπάτημα, σιέστα, διατροφή
Οταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποκάλυπτε τα μυστικά της μακροζωίας του -Περπάτημα, σιέστα, διατροφή

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα, πλήρης ημερών, στα 99 του χρόνια.

Ο πρώην πρωθυπουργός είχε αποκαλύψει πριν μερικά χρόνια στην εκπομπή του Mega «Ολα για την Υγεία μου» τα μυστικά της μακροζωίας. Διατροφή, άσκηση, σιέστα, καλή ψυχολογία, καθόλου άγχος.

Οι προληπτικές εξετάσεις σώζουν

Όπως είχε πει τότε, η μακροζωία του οφείλεται εν μέρει στην γερή του κράση και στο DNA του, όμως πρόσεχε πάντα τον εαυτό του. «Οι προληπτικές εξετάσεις σώζουν ζωές», είχε σημειώσει,  επίσης ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ προτρέποντας τον κόσμο να μην φοβάται τους γιατρούς και να τους συμβουλεύεται συχνά, θεορώντας ελιξίριο ζωής το χαμόγελο.

Η διατροφή του

Όσον αφορά τη διατροφή του, κεντρική θέση  είχαν τα όσπρια, τα φρούτα, το χόρτα, το μέλι και βεβαίως πολύ λάδι. «Η δίαιτα του ανθρώπου παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία και τη μακροζωία του. Τρώω πολλά ωμά λαχανικά και κυρίως ωμή αγκινάρα που είναι ωραίος μεζές για το κρασί και την τσικουδιά. Ο,τι υπάρχει στον κόσμο, το έχω πιει, κι όλα τα καλά πράγματα τα έχω φάει. Είμαι καλοφαγάς και μ΄αρέσει και το πιοτό με μέτρο. Πρέπει πάντοτε να τρως αυτό που σου χρειάζεται κάθε φορά. Αγαπώ πολύ τα φασόλια. Κάθε Δευτέρα παραγγέλνω τη φασολάδα μου», είχε αναφέρει μεταξύ άλλων.

Το περπάτημα

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε υπογραμμίσει, επίσης τη σημασία της άθλησης και ειδικά τα οφέλη που έχει το περπάτημα: «Από μικρός γυμνάστηκα πολύ. Μου άρεσε πολύ να περπατώ. Αυτή είναι η καλύτερη άσκηση. Μπορείς να την κάνεις μέχρι το τέλος της ζωής σου. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να εγκαταλείπει ποτέ τον εαυτό του. Είναι κόπος, αλλά χρειάζεσαι την κινητικότητα».

Η σιέστα!

Ένα ακόμα από τα μυστικά της μακροζωϊας του θεωρούσε ότι ήταν η επιλογή του να κάνει μικρά διαλείμματα μέσα στη μέρα, μια ανάπαυλα, να κλείνει τους διακόπτες, με κορυφαία, τη μεσημεριανή σιέστα.

Οχι στο άγχος

«Οι στενοχώριες γερνούν;» τον είχε ρωτήσει τότε ο δημοσιογράφος με τον πρώην πρωθυπουργό να απαντά: «Γερνούν αλλά από εκεί και πέρα είναι θέμα χαρακτήρος που δεν αλλάζει αλλά και προσπάθειας που κάνει ο άνθρωπος να τιθασεύσει το χαρακτήρα του, να μην παρασύρεται από την απελπισία, τη στενοχώρια, το άγχος και να αντιδρά. Εγώ από τη φύση μου δεν έχω άγχος. Κοιμάμαι και ξυπνώ με το ρητό αύριο είναι μια άλλη μέρα. Ο άνθρωπος πρέπει το άγχος του και τη στενοχώρια του να τα πολεμά γιατί καμιά φορά σε πλακώνει και σε παρασύρει».

Η δραματική αλλαγή με το θάνατο της Μαρίκας

«Πέρυσι έχασα τη Μαρίκα, ήταν δραματική αλλαγή στη ζωή μου και όμως το αντιμετώπισα διότι εξακολούθησα να έχω τα ενδιαφέροντα και τις επαφές με τους ανθρώπους και τη ζωή. Το μεγάλο πρόβλημα του ανθρώπου που γερνά είναι η μοναξιά. Φεύγουν οι παλιοί σύντροφοι και οι συναγωνιστές και μένει μόνος. Η μοναξιά είναι βαριά, καταθλιπτική και όταν τυχαίνει να χάσεις ένα πρόσωπο που σε συνεπήρε έχεις μεγάλο πρόβλημα. Το αντιμετωπίζεις όταν ανοίξεις διαύλους με τις επόμενες γενιές. Εγώ το έκανα με τα εγγόνια μου. Για να το καταφέρεις πρέπει να σε ενδιαφέρουν τα προβλήματα τα οποία απασχολούν αυτές τις γενιές, πρέπει να είσαι ζωντανός και ενεργός και να συμμετέχεις στη ζωή παρότι κάποιοι έφυγαν. Ετσι κατάφερα να έχω πάντα ενδιαφέροντα. Δεν συνεχίζω την ίδια δραστηριότητα που είχα στο παρελθόν κινούμαι λιγότερο και ταξιδεύω λιγότερο».

«Δεν θέλω να βγω στη σύνταξη», έλεγε

«Ψυχολογικά δεν ήθελα να γίνω συνταξιούχος. Ημουν δικηγόρος, 20 χρόνια είχα κλείσει το ανώτατο όριο και δεν έπαιρνα σύνταξη, δεν ήθελα».

Για την κρίση

Στην ίδια εκπομπή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε δώσει και τη συμβουλή για το πώς οι Ελληνες πολίτες θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή τη δύσκολη κατάσταση, με την κρίση, που περνούν.

«Οι άνθρωποι να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα. Η πολιτική ηγεσία ένα χρέος έχει, να λέει την αλήθεια στο λαό και να του προτείνει λύσεις, να μην του κρύβει την πραγματικότητα και ο λαός να το πάρει απόφαση ότι σε αυτή τη ζωή ο κόσμος ο σημερινός και πάντα έτσι ήταν, είναι έντονα ανταγωνιστικός, αδυσώπητα ανταγωνιστικός. Πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί, να δουλέψουμε περισσότερο, να λύσουμε τα δικά μας εσωτερικά προβλήματα. Δεν έχουμε ανάγκη την Τρόικα. Θα συνιστούσα μετριοπάθεια. Ελπίδα μου είναι τα πολιτικά κόμματα να συνδιαλέγονται μεταξύ τους και να βρίσκουν τα σημεία που τους ενώνουν και όχι τους χωρίζουν. Για να μπορεί να υπάρχει οργανωμένη κοινωνία πρέπει να σέβονται όλοι το σύνταγμα και τους νόμους. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω για συμπλήρωμα».

Όσο για το θάνατο, «είναι καλοδεχούμενος», έλεγε, «αρκεί να με βρει όρθιο και δυνατό. Όχι σακάτη και κακομοίρη». Οπως και έγινε.

Σοφές κουβέντες και “χρυσός” τρόπος  διατροφής, άθλησης, ψυχικής υγείας για ποιότητα ζωής και μακροζωία.

Είπαμε, είχε τις πολύ καλές στιγμές σωφροσύνης ο Κ.Μητσοτάκης.  Ειδικά τα τελευταία χρόνια.

4 . 29  ΜΑΪΟΥ 1453 , “ΑΠΟΦΡΑΣ ΗΜΕΡΑ”

Πάντα χωρατατζής ,αλλά και  καυστικός, όπου έπρεπε,  ο παλιός  συνάδελφος ,που μας έστειλε το ακόλουθο μέηλ:

“΄Ηταν δυνατό να μην είναι “αποφράς η  ημέρα”, που θα πέθαινε ο Κωνσταντίνος Μητοστάκης; Συ ξέρεις, καλύτερα.  Σαν σήμερα έπεσε η…Πόλη!”