Στην τρίτη φτωχότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης τρέχουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς έναν τοίχο και κανείς δεν ασχολείται. Ούτε το συζητούμε ούτε απασχολεί κανέναν. Το 2032, σε λιγότερο από 9 χρόνια από σήμερα, λήγει η περίοδος χάριτος στην πληρωμή των τόκων, όπως προέβλεπε η συμφωνία με τους δανειστές για το χρέος το 2018, επί ΣΥΡΙΖΑ. Από εκείνη τη χρονιά και μετά θα πρέπει να πληρώνουμε ξανά ετησίως περίπου 14 δισ. ευρώ μόνο για τόκους. Θα πρέπει να βγαίνουμε κάθε χρόνο στις αγορές όχι για 6-8 δισ. ετησίως όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά σχεδόν για το διπλάσιο ποσό ή να τα βρούμε από τον προϋπολογισμό.

Μια από τις παραμέτρους της συμφωνίας του 2018 ήταν η επιμήκυνση του δεύτερου δανείου που είχαμε λάβει από τον EFSF (96,6 δισ.) κατά 10 χρόνια, καθώς και η επέκταση της περιόδου χάριτος για την πληρωμή τόκων, επίσης κατά 10 χρόνια. Αυτό σήμαινε ότι δεν θα πληρώνουμε τόκους και χρεολύσια για το συγκεκριμένο δάνειο, που αντιστοιχεί σε κάτι λιγότερο από το 1/3 του συνολικού μας χρέους. Το 2032 λήγει αυτό το ευνοϊκό καθεστώς.