1. Δύο Έλληνες του Ολοκαυτώματος περιγράφουν την κόλαση Άουσβιτς
Ήταν 27 Ιανουαρίου του 1945 όταν τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου στην Πολωνία. Από το 2005 η 27η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το tvxs.gr θυμάται μία από της πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας –αυτή της Τελικής Λύσης- μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες δύο Ελλήνων Εβραίων που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί μέσα από την κόλαση του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς.
Η Τελική Λύση
Μποϊκοτάζ στις εβραϊκές επιχειρήσεις, αποκλεισμός των εβραίων από δημόσια αξιώματα και υποχρέωση να φορούν όταν κυκλοφορούν το άστρο του Δαβίδ. Τα μέτρα αυτά δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα για το ναζιστικό καθεστώς το οποίο προχώρησε ένα βήμα παραπάνω καταλήγοντας στη σκέψη να καταλάβει τη Μαδαγασκάρη και να την μετατρέψει σε «αποθήκη Εβραίων».
Η λύση εγκαταλείφθηκε επειδή το Γ’ Ράιχ δεν είχε ικανοποιητική ναυτική δύναμη. Αποφασίστηκε, τελικά, η «μετανάστευση» των Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και γκέτο. Παρά την πείνα και την εργασία στα κάτεργα ούτε αυτή η λύση απέδιδε το αποτέλεσμα που επιζητούσε το Ναζιστικό καθεστώς που ήθελε την άμεση λύση, δηλαδή την άμεση εξόντωση των Εβραίων.
Στις 20 Ιανουαρίου του 1942 συγκλήθηκε στο προάστιο του Βερολίνου, Wannsee, μια διάσκεψη, στην οποία ο Ράινχαρντ Χάιντριχ, αρχηγός των υπηρεσιών ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ, ενημέρωσε τους αξιωματούχους του καθεστώτος για την «Τελική Λύση» που είχε αποφασιστεί για το «εβραϊκό πρόβλημα».
Στοιβαγμένοι σαν ζώα σε βαγόνια εμπορικών αμαξοστοιχιών, όρθιοι, με μία κούπα νερό την ημέρα και ένα βαρέλι για τις φυσικές τους ανάγκες οι Εβραίοι της Ευρώπης ανάμεσα στους οποίους και οι Έλληνες ξεκίνησαν για ένα ταξίδι με τελικό προορισμό… το θάνατο. Από τους 65.000 Έλληνες εβραίους επέζησαν μόλις οι 1.000.
Ανάμεσα τους ο Ισαάκ Μιζάν από την Άρτα και ο Χάινς Κούνιο από τη Θεσσαλονίκη οι οποίοι μίλησαν στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα το 2013, για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ του: «Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης».
Ένα τατουάζ από την κόλαση
Μόλις 16 χρονών ο Ισαάκ Μιζάν είδε τους Γερμανούς να εισβάλουν στην Άρτα, συλλαμβάνοντας αυτόν και την οικογένειά του καθώς και όσους Εβραίους κατοικούσαν στην περιοχή. Τους συγκέντρωσαν στην κεντρική πλατεία της πόλης και σε έναν κινηματογράφο, και από εκεί τους στοίβαξαν σε ένα τρένο με ενδιάμεσους σταθμούς το Αγρίνιο και το Ρουφ, πριν τον τελικό προορισμό που ήταν το κολαστήριο του Άουσβιτς. Στο προαύλιου του πολωνικού στρατοπέδου συγκέντρωσης γινόταν η πρώτη διαλογή. Εκεί απέκτησε το πρώτο και μοναδικό του «τατουάζ». Τον αριθμό 182641 που μέχρι σήμερα τον ακολουθεί χαραγμένος στο χέρι του.
«Μας κατεβάσανε απ’ τα βαγόνια και έπεφτε καμιά βουρδουλιά. Μας χώρισαν σε άνδρες και γυναίκες και μας εξέταζε ένας γιατρός των Ες-Ες. Όσους ήτανε για τα κρεματόρια τους φορτώναν σε φορτηγά. Γυναίκες με παιδιά πήγαιναν κατευθείαν στους φούρνους. Το τραγικότερο όλων ήταν τα μικρά κοριτσόπουλα που νόμιζαν ότι πηγαίνοντας με το φορτηγών θα τύχουν καλύτερης μεταχείρισης και παίρναν παιδάκια στην αγκαλιά τους. Ήταν το λάθος το μεγάλο για τα κορίτσια αυτά. Όπως και για τους άντρες, οι οποίοι άλλοι έκαναν τους κουτσούς, άλλοι έκαναν τους στραβούς και γι’ αυτούς υπήρχε ίδια η μοίρα τους που τους ξεχωρίσαν τους ‘βαλαν στα φορτηγά και τους πήγαν κατευθείαν για τα κρεματόρια», διηγείται ο Ισαάκ Μιζάν.
«Την ώρα που ξεχωρίσανε τον πατέρα μου από μένα πάω στον Γερμανό και λέω εγώ είμαι μικρός και θέλω να πάω μαζί με τον πατέρα μου. Βεκ, βεκ, μου λέει και με διώχνει. Από εκείνη τη στιγμή δεν ξαναείδα ούτε τους γονείς, ούτε τις αδερφές μου που μαζί με τα παιδιά τους, κατευθείαν τους έβαλαν στους θαλάμους αερίων και κατέληξαν στα κρεματόρια», θυμάται συγκινημένος.
Ο κ. Χάινς Κούνιο, 15 χρονών το 1943, μεταφέρθηκε μαζί με την οικογένεια του στο Άουσβιτς με την πρώτη αποστολή Εβραίων προς το στρατόπεδο της φρίκης. Τους συγκέντρωσαν στο προαύλιο και ρώτησαν αν μιλάει κάποιος γερμανικά. Ήταν οι μόνοι που τα μιλούσαν επειδή η μητέρα του καταγόταν από τη γερμανόφωνη Σουδητία της Τσεχοσλοβακίας κι έτσι ανέλαβαν το ρόλο των διερμηνέων, που όπως αργότερα κατάλαβε τους χάρισε και την επιβίωση τους.
«Η άφιξη σίγουρα υποθέτω ήταν και αυτή προγραμματισμένη να είναι, όπως ήτανε. Κι αυτό για να σπάσει το ηθικό. Όλα τα τρένα στο Auschwitz έφταναν τη νύχτα. Άνοιξαν την πόρτα μετά βίας, ξέρετε η πόρτα ήταν συρόμενη και άνοιγε μόνον απ’ έξω, φωνάζοντας «κατεβείτε» και άρχισαν το ξυλοκοπάνισμα με ραβδιά μεγάλα. Μιλούσανε και δεν καταλάβαινε κανένας και τότε ρώτησαν ποιος μιλάει γερμανικά. Οι μόνοι, οι οποίοι βγήκαμε μπροστά ήμασταν εμείς, οι τέσσερις. Πατέρας, μητέρα και δυο παιδιά. Τα παιδιά δεν δικαιούνταν να ζήσουν. Στέλνονταν στα κρεματόρια χωρίς διαλογή. Εμάς μας χρειάζονταν όμως και μας κράτησαν», θα πει ο Χάινς Κούνιο.
«Πριν να μεταφερθούμε στο στρατόπεδο υπήρχε ένας εκεί ειδικός ο οποίος σου χάραζε τον αριθμό σου. Ήταν δύο πένες, η μία πάνω στην άλλη. Η μία τρυπούσε το δέρμα και η άλλη έχυνε το μελάνι από πάνω. Ο αριθμός μου ήταν ο 109565. Και παρατηρείστε τον ότι είναι καλογραμμένος. Το βλέπετε; Οι άλλοι ήταν κακογραμμένοι», διηγείται στον φακό του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, δείχνοντας το δικό του «τατουάζ». «Ένα τατουάζ που με ακολουθεί μια ολόκληρη ζωή. Αριθμός της πρώτης αποστολής στο Άουσβιτς», θα πει εξηγώντας ότι ο επίσης κατάδικος που είχε επιφορτιστεί με το καθήκον της χάραξης των αριθμών κρατουμένων, φρόντισε ιδιαίτερα τον δικό του επειδή και οι δύο μιλούσαν γερμανικά. «Εσείς μιλάτε Γερμανικά και γω μιλάω Γερμανικά. Θα σας κάνω ωραίο αριθμό για με θυμάστε για όλη σας τη ζωή. Σας τον κάνω μικρό», του είχε πει ενώ τον τρυπούσε.
«Μας χωρίζανε ανάλογα με το γράμμα που ξεκίναγε το επίθετο μας και μας έβαζαν το νούμερο. Εμένα μου βάλανε το νούμερο 182641. Τα ξαδέρφια μου που ήμασταν μαζί στην ίδια σειρά ο ένας είχε 182642, 182642 κτλ. Ένα τατουάζ από την κόλαση. Εγώ νομίζοντας ότι αυτό το πράγμα θα σβήσει γιατί άρχισε να ματώνει, αλλά το έχω ανεξίτηλο ακόμη και σήμερα», λέει ο κ. Ισαάκ Μιζάν.
Ο καπνός ανέβαζε τις ψυχές στον ουρανό
«Τα κρεματόρια του Auschwitz βρίσκονταν όλα στο παραπλήσιο στο γειτονικό στρατόπεδο του Birkenau. Εκεί ήταν η μεγάλη παραγωγή του θανάτου», λέει ο Χάινς Κούνιο. «Τα κρεματόρια ήταν πολλά. Ήταν πέντε μεγάλα εργοστάσια, πέντε μεγάλες καμινάδες, που ξερνούσαν αλύπητα καπνό μαύρο την ημέρα και τη νύχτα φώτιζαν κατακκόκινο όλο το χώρο. Γιατί; Φωτίζονταν από μία φλόγα, μισό μέτρο πάνω από την καμινάδα και μετά ξεκινούσε ο μαύρος καπνός, ο οποίος πήγαινε με τις ψυχές των ανθρώπων στον ουρανό», θα διηγηθεί περιγραφικά ο κ. Κούνιο.
«Πολλές φορές όταν στεκόμασταν στο χώρο του προσκλητηρίου για να μας μετρήσουνε, έπεφταν στο κεφάλι μας νιφάδες στάχτη. Την έπιανες. Έβαζες το χεράκι σου έτσι και γέμιζε εδώ νιφάδες. Αυτές οι νιφάδες ήτανε η στάχτη των νεκρών», θα πει.
«Οι αιχμάλωτοι δε γνώριζαν για τα κρεματόρια και μύριζαν την τσίκνα και έλεγαν ότι οι Γερμανοί τρώνε καλά», θυμάται ο κ. Μιζάν. Στη συνέχεια κατάφερε να έρθει σε επαφή με τα ξαδέλφια του που ήταν στους Zonder Commando, την ομάδα κατάδικων στους οποίους οι ναζί είχαν επιβάλλει το δυσβάσταχτο καθήκον της καύσης των νεκρών. Ήταν τότε που έμαθε τι ακριβώς γινόταν με όσους δεν είχαν υποχρεωθεί σε καταναγκαστικά έργα όπως εκείνος. Τα όσα του εκμυστηρεύονταν υπό άκρα μυστικότητα και το φόβο μη τους αντιληφθούν οι δεσμοφύλακες ανατριχιαστικά.
Το δύσκολο έργο τους ξεκίναγε εφόσον οι μέλλοντες νεκροί οδηγούνταν στους θαλάμους των μοιραίων «μπάνιων» που από τις ντουζιέρες τους αντί για νερό απελευθερώνονταν το δηλητηριώδες αέριο Zyklon B. «Μου έλεγαν τα παιδιά ότι ανοίγοντας την πόρτα ήταν τόσοι πολλοί ανεβασμένοι σε αυτοί, που όταν την άνοιγαν έπεφταν μαζί 30, 40, 50 άτομα. Οι τοίχοι και οι πόρτες ήταν ματωμένες από τα χέρια που προσπαθούσαν να βρουν έξοδο να αναπνεύσουν. Εκτός των άλλων το πιο συγκλονιστικό ήταν ότι συνήθως στην κορυφή των στοιβαγμένων πτωμάτων ήταν μωρά παιδιά που τα πετάγανε οι μανάδες επάνω μήπως μπορέσουν να αναπνεύσουν, αλλά υπήρχαν και νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ποδοπατούσαν τους πιο μεγάλους για να ανέβουνπιο ψηλά. Μετά από 10 λεπτά δεν υπήρχε κανείς», διηγείται ο Ισαάκ Μιζάν.
«Δουλειά μετά αναλάμβαναν τα παιδιά των Zonder Commando. Έπαιρναν τους νεκρούς, τους έβαζαν σε καρότσια και τους ανεβάζανε στον 1ο όροφο που ήταν τα κρεματόρια. Μία συγκλονιστική λεπτομέρεια που μου λέγανε τα ξαδέρφια μου είναι ότι έβαζαν στον φούρνο 2 άντρες και μία γυναίκα. Σας κινεί την περιέργεια; Η εξήγηση είναι ότι όταν υπήρχε μία γυναίκα καιγόντουσαν τα πτώματα πιο γρήγορα», θα πει.
«Μέσα σε λίγα λεπτά δεν υπήρχε τίποτε. Λίγα λεπτά, ε; Κόκκαλα μόνο, καμιά νεκροκεφαλή, κανένα κόκαλο από τα χέρια που δεν καίγονται εύκολα. Ότι απέμενε το θρυμμάτιζαν για να εξαφανίσουν τα πειστήρια», θυμάται από την πλευρά του ο Χάινς Κούνιο. «Τη στάχτη την βάζαν σε ένα καρότσι. Πίσω από τα κρεματόρια υπήρχε μία λίμνη. Υπήρχε μία στενή γέφυρα από την οποία χωρούσε να περάσει ίσα-ίσα ένα καροτσάκι. Ένας κατάδικος ακολουθούμενος από έναν σκοπό έπρεπε να αδειάσει το περιεχόμενο στη λίμνη. Μετά θα καθάριζαν τους φούρνους. Όλα τα καθάριζαν…», θα συμπληρώσει.
Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει, ούτε στο Άουσβιτς
«Ήρθατε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως και για να αναπαυθείτε σε τούτο το στρατόπεδο έχει μόνο μία έξοδο, την ψηλή καμινάδα», ήταν το μήνυμα των ναζί δεσμοφυλάκων προς τους κρατούμενους όταν αυτοί πια άρχισαν να μαθαίνουν για τα κρεματόρια. «Μάθαμε για τα κρεματόρια, αλλά δε μας έκανε καμία εντύπωση διότι περιμέναμε ότι οπωσδήποτε την ίδια μοίρα θα είχαμε ούτως ή άλλως κι εμείς.
Η ψυχολογία των ανθρώπων που επιβίωσαν από την κόλαση του Άουσβιτς ήταν και αυτή που τους έδωσε τη δύναμη να βγουν ζωντανοί αν και όλα έδειχναν ότι ο θάνατος ήταν ένα αδιέξοδο μονοπάτι.
«Είχα μεγάλη πίστη στο θεό. Κάθε βράδυ τον παρακαλούσα. Από κει και πέρα τίποτε άλλο. Ήλπιζα. Όχι πίστευα, ήλπιζα», λέει ο Ισαάκ Μιζάν. «Στα αλήθεια δεν μας ενδιέφερε η ζωή και δεν προσπαθούσαμε. Όταν γινόταν η καθιερωμένη διαλογή το βράδυ ήταν σαν να μην αφορούσε εμένα, να αφορούσε κάποιον τρίτο. Διότι ήξερα ότι αν δε θα είμαι σε αυτή τη σειρά που θα καταλήξει στα κρεματόρια, θα είμαι στην επόμενη». Όπως λέει ο κ. Μιζάν ήταν καθαρά θέμα τύχης που βγήκε ζωντανός μέσα από αυτό το καλαστήριο. «Πώς άντεξα; Στο Άουσβιτς είχα φτάσει τα 35 κιλά. Τα ξαδέρφια από το Zonder Commando μου έφερναν όταν μπορούσαν ψωμί και ζαμπόν, γιατί εκείνους τους τάιζαν κανονικά. Εκείνο που με κράτησε όμως ζωντανό – είναι περίεργο- αλλά ήταν το…μίσος». «Ήθελα να ζήσω για να τους εκδικηθώ», θα πει, κάτι που φυσικά δεν έκανε.
«Κάθε μέρα βλέπαμε τα ιδία και τα ιδία . Ως διερμηνείς σε αυτούς που κατεβαίνουν από τα βαγόνια καταφέρναμε και δίναμε κάποιες οδηγίες. Το πρώτο που τους λέγαμε είναι ξεχάστε τα όλα, αλλά μην απελπίζεστε. Θα ζήσετε! Δουλέψτε, μην μιλάτε και θα σωθείτε. Αυτές ήταν οι οδηγίες που τους δίναμε. Σε όλες τις αποστολές από την Ελλάδα, 19 αν θυμάμαι καλά, ήμουν παρών. Σε κάθε μία λέγαμε το ίδιο», θα πει από την πλευρά του ο Χάινς Κούνιο. «Ελπίζαμε. Την ελπίδα δεν την σβήνεις πότε», θα καταλήξει.
Το Ολοκαύτωμα
Υπολογίζεται ότι μόνο στα στρατόπεδα εξολόθρευσης θανατώθηκαν, με τουφεκισμό, καταναγκαστική εργασία, απαγχονισμό και δηλητηριώδη αέρια περίπου τρία εκατομμύρια Εβραίων.
Το σύνολο των Εβραίων που θανατώθηκαν από την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος στην εξουσία μέχρι την κατάρρευσή του ανέρχεται σε έξι περίπου εκατομμύρια.
Πρόκειται για το «Ολοκαύτωμα» τη μεγαλύτερη γενοκτονία της παγκόσμιας ιστορίας.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!
2. Το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα: Μετακινήθηκαν οι δείκτες της Αποκάλυψης λόγω… Τραμπ
Οι δείκτες του επονομαζόμενοι «ρολογιού της Αποκάλυψης», που συμβολίζει πόσο επικείμενη είναι η καταστροφή του πλανήτη, μετακινήθηκαν κατά 30 δευτερόλεπτα μετά την εκλογή Τραμπ!
Πλέον δείχνουν 2 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα πριν από τα μεσάνυχτα, γνωστοποίησαν σήμερα οι επιστήμονες, αναφέροντας μεταξύ των λόγων που οδήγησαν σε αυτό την εμπρηστική ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Είναι η πρώτη φορά από το 2015 που το διάσημο ρολόι προχωράει πιο κοντά στα μεσάνυχτα.
Οι επιστήμονες, μεταξύ αυτών 5 βραβευμένοι με Νόμπελ, εξηγούν ότι η ανησυχία τους σχετικά με την επικείμενη καταστροφή του πλανήτη πηγάζει από «τη μεγάλη άνοδο του εθνικισμού στον κόσμο, τις δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, την υπερθέρμανση του πλανήτη, την επιδείνωση των συνθηκών ασφάλειας παγκοσμίως λαμβάνοντας υπόψη την κατασκευή πιο εξελιγμένων τεχνολογιών, καθώς επίσης και την ολοένα και μεγαλύτερη άγνοια των επιστημονικών επιτευγμάτων».
Το 2015 οι δείκτες του ρολογιού είχαν πάει πίσω κατά δύο λεπτά, στις 23:57.
Από τη δημιουργία του, το 1947, οι δείκτες του ρολογιού της αποκάλυψης έχουν μετακινηθεί 19 φορές, φθάνοντας μόλις 2 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα το 1953, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν να κατασκευάσουν τη βόμβα υδρογόνου, αλλά και 17 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα το 1991, με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Κανείς δεν μπορεί να παίζει με το Μέλλον των παιδιών μας. Των γενιών που έρχονται.
Πολύ περισσότερο δύο παράφρονες ,όπως οι δικτάτορες Τράμπ και Πούτιν. Ο κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει αποθηκεύσει στο αρχείο της ιστορικής του μνήμης ,τις συμφορές που οδήγησαν τον πλανήτη τρελές και παρανοϊκές εξουσίες σαν αυτή του Χίτλερ. Σε καμιά περίπτωση δε θα επιτρέψουμε πάλι να επαναληφθούν αυτές οι άγριες στιγμές της Ιστορίας.
Θα πέσουν οι τύραννοι με μέγα γδούπο. Το εγγυώνται η σωφροσύνη και η λογική που διέπουν το σύγχρονο άνθρωπο. Ας μην ελπίζουν οι άφρονες να ξαναζήσει ο κόσμος παλιές, τραγωδίες. Είμαστε εδώ μυριάδες, για να τους εμποδίσουμε. Να τους κόψουμε το δρόμο της απώλειας που άνοιξαν μπροστά μας.
3. Σε ένοπλο αγώνα καλεί η 25χρονη συνεγός της Ρούπα.
Μεταξύ άλλων η Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου αναφέρει στο κείμενό της που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου:
Εν έτη 2017, ζούμε σε μια Ελλάδα των τριών μνημονίων, με ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της κοινωνίας να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Με την ανεργία να μαστίζει ως πανδημία όλες τις ηλικίες, κάνοντας μας να μιλάμε πια όχι για ζωή, αλλά για επιβίωση και τα εργατικά ατυχήματα να έχουν γίνει πια μια είδηση της καθημερινότητας. Την ταξική εκμετάλλευση μεταξύ καπιταλισμού και κοινωνίας να έχει επικρατήσει. Με όλα τα μέτρα να υπογράφονται αναπάντητα. Πιστεύω ότι είναι πιο επιτακτικό από ποτέ, η ένοπλη ρήξη με το κράτος και το κεφάλαιο να ξεσπάσει. Επιτιθέμενοι σε πολιτικούς και οικονομικούς στόχους, δημιουργώντας πληγές και ανισορροπία, με τελικό σκοπό την γενικευμένη ένοπλη αντιπαράθεση. Δείχνοντας μέσα από αυτό στην κοινωνία τις προθέσεις σου για την δημιουργία άλλων συνθηκών διαβίωσης, και στο κράτος ότι είναι αντιμέτωπο με μια υπολογίσιμη απειλή, συγκροτημένη πολιτικά και ετοιμοπόλεμη. Ο κυριότερος λόγος της συμμετοχής μου στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας , είναι πως ο ένοπλος αγώνας είναι η μόνη προϋπόθεση για να καταστεί εφικτή η κοινωνική επανάσταση. Ικανές απαντήσεις που μπορούν να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στην εξουσία του κεφαλαίου, είναι τα ένοπλα χτυπήματα που γκρεμίζουν τις δομές τους, δείχνοντας στην κοινωνία πόσο ευάλωτοι και εύθραυστοι είναι, και ότι οι συσχετισμοί, στους οποίους στηρίζονται, μπορούν να αλλάξουν. Το έχει δείξει άλλωστε και η ιστορία, τον πανικό που προκαλούν τα χτυπήματα αυτά, από τα μέτρα ασφαλείας που παίρνουν, καθώς τους φοβίζει πολύ και η ιδέα ότι αυτά είναι ευρέως κοινωνικά αποδεκτά.
Πότε πρόφτασες στα 25 σου χρόνια, κορίτσι μου, να βιώσεις όλο αυτό το κακό που ,όπως γράφεις, έχει ζώσει τη χώρα; Εμείς, που σου ρίχνουμε κάποιες δεκαετίες, λέμε πως σε παλιότερες μέρες τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα για τη χώρα. Φτώχεια, δυστυχία και των γονέων!
΄Ομως, ο κόσμος δούλευε και δεν είχε ανάγκη ούτε το κράτος, ούτε τους δημαγωγούς που το εκμεταλλεύονταν. Αλλά, ούτε και τους αυτόκλητους σωτήρες και τους ένοπλους διεκδικητές του δίκιου του χρειαζόταν.
Εδώ και χρόνια, όμως, ένας ολόκληρος λαός, ζει με δανεικά ,που δε θέλει να επιστρέψει, αλλά ούτε αποφασίζει να δουλέψει σκληρά, για να τα βγάλει πέρα. Ποιος από σας τους σημερινούς 25άρηδες δούλεψε άγρια, όπως η δικιά μου γενιά στην ηλικία σας και μάλιστα για ένα κομμάτι ψωμί;
Ας αφήσουν, λοιπόν, τις δημαγωγίες κι από αυτούς τους χώρους τώρα. Μας φτάνει ο Αλέξης,ο Κυριάκος, η Φωφώ, ο Σταύρος. Αρχίσατε κι εσείς το ίδιο τροπάρι; Και ζητάτε κι από πάνω “αίμα”; ΄Ελεος!
34. ΘΕΡΜΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ
Λάρισα: Με χορούς και τραγούδια υποδέχθηκαν προσφυγόπουλα στο σχολείο
Εντυπωσιακή ήταν η υποδοχή των πρώτων προσφυγόπουλων στο 3ο Γυμνάσιο Λάρισας το μεσημέρι.
Πρόκειται για 15 παιδιά Συριακής καταγωγής από 12-15 ετών. Πλησιάζοντας στην πόρτα του σχολείο τα μικρά παιδιά όσοι ήταν εκεί ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
Στο χώρο βρέθηκαν αρκετοί φορείς της εκπαίδευσης και της πόλης όπως το ΕΚΛ, η Ένωση Γονέων αλλά και αντιρατσιστικές οργανώσεις.
Κατά την διάρκεια της υποδοχής ο δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης τόνισε: «Υποδεχόμαστε τα προσφυγόπουλα που βρέθηκαν στη πόρτα μας. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας, είναι υποχρέωση του δήμου, να υποδεχθεί και να δώσεις Παιδεία σε αυτά τα παιδιά που βρέθηκαν στην πόλη μας. Τα μαθήματα ανθρωπιάς που η πόλη έχει δώσει όλο αυτό το διάστημα, είναι συγκινητικό για ανθρώπους που βίωσαν το πόλεμο.»
Η Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας Ελένη Αναστασοπούλου στην ομιλία υποστήριξε ότι «πρέπει να ανοίξουμε την αγκαλιά μας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και να τους προσφέρουμε μία ευκαιρία στη ζωή. Μια ευκαιρία που για κάποιους λόγους χάθηκε κυρίως λόγω του πολέμου.»
Ο διευθυντή Δ/θμιας Εκπαίδευσης Λάρισας, Ιωάννη Καψάλη υπογράμμισε ότι «μέσω της ανθρωπιάς της αλληλεγγύης να τους δώσουμε ένα ζεστό καλωσόρισμα».
Εκπρόσωπος των προσφύγων ευχαρίστησε για την υποδοχή αλλά και για τη ευκαιρία που δίνεται σε αυτά τα παιδιά μετά το πόλεμο που έχουν ζήσει.
Κατά την διάρκεια της τελετής μια ομάδα παιδιών από το Μουσικό Σχολείο Λάρισας έπαιξε παραδοσιακή ελληνική Μουσική και στήθηκε χορός μαζί με τα προσφυγόπουλα. Μάλιστα λίγο αργότερα χόρεψαν και τραγούδια από τη Συρία.
Στη συνέχεια τα 15 παιδιά τοποθετήθηκαν στην αίθουσα όπου το ΕΚΛ, η Ένωση Γονέων, η ΕΛΜΕ και η Μητρόπολη Λάρισας τους μοίρασαν δώρα.
Γεια στους Λαρισαίους με το Δήμαρχο λεβεντιά.
΄Ολος ο κόσμος ένα έθνος, μια πατρίδα, μια φυλή. ΄Αξιοι!
______________________________________________________________________
-
“ΣΟΥΛΤΑΝΕ” ΕΡΝΤΟΓΑΝ… ΚΑΘΑΡΜΑ!
-
ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ
-
ΟΣΦΡΗΣΗ ΚΑΙ ΓΕΥΣΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΝΤΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΑΣ.
-
ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!
-
ΚΡΕΒΑΤΙ…”ΕΠΙ ΑΣΠΑΛΑΘΩΝ” ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΥΡΑΝΝΟ ΤΗΣ Β.ΚΟΡΕΑΣ
-
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ. “ΑΛΛΩΝ ΙΑΤΡΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΛΚΕΣΙ ΒΡΥΩΝ”
1. ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΥ ΥΠΕΞ
Η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα με κατάργηση της συμφωνίας για τους πρόσφυγες
Ερντογάν: H Ελλάδα ακόμα δεν μας δίνει αυτά τα καθάρματα – Αλλα μου είχαν υποσχεθεί
H ελληνική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι θα λύσει το θέμα των 8 Τούρκων αξιωματικών σε 15-20 μέρες, φέρεται να είπε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, αμέσως μετά την απόφαση του Αρειου Πάγου.
«H Ελλάδα ακόμα δεν μας δίνει αυτά τα καθάρματα που διέφυγαν εκεί. Εγώ το αμέσως επόμενο απόγευμα τους τηλεφώνησα και μου υποσχέθηκαν ότι “σε 15-20 ημέρες θα το λύσουμε”. Αυτοί διέπραξαν τρομοκρατική επίθεση στην Τουρκία, θα πρέπει να δικαστούν εδώ. Γίνεται να διαφύγουν και να δικαστούν εκεί; Η καθυστέρηση των εργασιών της έκδοσης και βέβαια είναι αιτία να κλονισθεί η εμπιστοσύνη», φέρεται να είπε ο Ερντογάν σε δημοσιογράφους, επιστρέφοντας από περιοδεία σε χώρες της Αφρικής. Τις δηλώσεις φιλοξενούν γνωστά έντυπα της Τουρκίας, όπως οι Hurriyet, Sabah, Haberturk
Να αποκαλείς καθάρματα κάποιους και μετά να τους ζητάς να σου τους στείλουν πεσκέσι, για να τους δικάσεις αμερόληπτα, είναι μέγα θράσος και κοροϊδία, που μόνο ένας δικτάτορας σαν τον Ερντογάν, θα μπορούσε να διαθέτει. Να τους κρεμάσει ήθελε, όχι να τους δικάσει.
Είναι, επομένως, φανερό πως ο ΄Αρειος Πάγος “έπραξε άγια”, που δεν εξέδωσε τους φυγάδες. ΄Ωριμο και ανθρώπινο ήταν επίσης και το σκεπτικό της απόφασης των δικαστών,που έμειναν στην ούσία. Αυτό, ακριβώς, ήταν και το σημαντικότερο επιχείρημα για τη μη έκδοση των Τούρκων, ακόμα κι αν ήταν πραξικοπηματίες. Ας ωρύεται το κάθαρμα της Τουρκίας, που δεν του δώσαμε τα… “καθάρματα” στα χέρια του να τους ξεσκίσει.
Είναι ξεδοντιασμένο θηρίο ο “Σουλτάνος”. Και σύντομα θα πέσει με πάταγο το αισχρό και εγκληματικό καθεστώς που έχει επιβάλει στη γείτονα.
Η Ελλάδα, μετά από την απόφαση να μην γυρίσει πίσω στο “στόμα του λύκου” τους Τούρκους αξιωματικούς, έχει κερδίσει σε επίπεδο δικαιικού και νομικού πολιτισμού και φυσικά ανθρωπισμού. Και είναι σίγουρο πως έχει τη συμπαράσταση όλων εκείνων που σέβονται και το άγραφο και το διεθνές δίκαιο.
Πάλι μπράβο στους δικαστές!
2. Νέο εμπόδιο κατά του τείχους του Τραμπ: «Θα το χτίσει πάνω από τα πτώματά μας», λένε Ινδιάνοι της Αριζόνα
Ενα μεγάλο εμπόδιο ορθώνεται μπροστά στο τείχος του Ντόναλντ Τραμπ στην Αριζόνα, όπου μια φυλή Ινδιάνων έχει σηκώσει αντάρτικο, καθώς αντιτίθεται στην ανέγερσή του στα εδάφη της.
Η αναγνωρισμένη απ’ την ομοσπονδιακή κυβέρνηση φυλή Τοχόνο Ό’ ονταμ, η οποία διοικεί μια προστατευόμενη περιοχή που εκτείνεται σε μια απόσταση 75 μιλίων ανάμεσα στην Αριζόνα και το Μεξικό, ανακοίνωσε χθες ότι δεν υποστηρίζει την ανέγερση του τείχους, κατήγγειλε το Λευκό Οίκο για την υπογραφή του σχετικού διατάγματος χωρίς να ζητήσει τη γνώμη της και ζητά συνάντηση με τον Τραμπ.
Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του υπαρχηγού της φυλής ότι «η κυβέρνηση θα χτίσει το τείχος πάνω απ’ το πτώμα μου.»
Οι Τοχόνο Ό’ ονταμ δεν είναι οι μόνοι ιθαγενείς που έχει εξοργίσει ο νέος αμερικανός πρόεδρος. Την πρώτη του εβδομάδα στο Λευκό Οίκο ο Τραμπ υποσχέθηκε ότι θα προχωρήσει κανονικά η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Dakota Access, που έχει προκαλέσει την αντίδραση των Σιου στο Standing Rock καθώς και άλλων φυλών που έσπευσαν να τους συμπαρασταθούν.
Η φυλή των Τοχόνο Ό’ ονταμ, η οποία αριθμεί σήμερα περί τα 28.000 μέλη κι ελέγχει μια έκταση περίπου 11.330.000 στρεμμάτων στη νοτιοδυτική Αριζόνα, δεν έχει χωνέψει ποτέ το γεγονός ότι τα διεθνή σύνορα χαράχθηκαν καταμεσής των εδαφών της. Ιστορικά οι ιθαγενείς αυτοί κατοικούσαν σε εδάφη που εκτείνονταν από τη Σονόρα του Μεξικό μέχρι λίγο βόρεια του Φοίνιξ. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν μέλη της φυλής που ζουν στο Μεξικό.
Οι Τοχόνο Ό’ ονταμ καταγγέλλουν εδώ και δεκαετίες τους συνοροφύλακες ότι δημιουργούν προβλήματα με τη δράση τους στην καθημερινή ζωή των ιθαγενών.
«Διαχωρίζονται τα αρχαία εδάφη μας και χωρίζονται οικογένειες που μπορούσαν να κινηθούν ελεύθερα πέρα δώθε πολύ πριν χαραχτούν τα σύνορα», δήλωσε ένα μέλος της φυλής, που μεγάλωσε λίγα μόλις μίλια απ’ τη μεθόριο. «Για μας τα εδάφη αυτά είναι ιερά. Το τείχος θα επηρεάσει το περιβάλλον, τη μετανάστευση των άγριων ζώων… Η όλη ιδέα για την ανέγερσή του είναι ρατσιστική.»
Ο Τραμπ θα αντιμετωπίσει πολλά νομικά εμπόδια αν επιχειρήσει να χτίσει τείχος στη γη των Τοχόνο Ό’ ονταμ, οι οποίοι σύμφωνα με το νόμο λειτουργούν ως αυτόνομη κυβέρνηση.
«Θα συρθεί σε μια πολύ σοβαρή, μακροχρόνια διαμάχη με τους Ό’ ονταμ. Γνωρίζουν ότι εν προκειμένω διακυβεύεται η αυτοδιάθεσή τους» λέει ο Πωλ Γκριάλβα, Δημοκρατικός γερουσιαστής από την Αριζόνα.
Ήδη οι ινδιάνοι έχουν ξεσηκωθεί. Ορκίζονται να πολεμήσουν το τείχος αν φθάσει στα εδάφη τους στην Αριζόνα και μελετούν ήδη στρατηγικές «άμεσης δράσης» και μαζικές διαμαρτυρίες σαν αυτές στο Standing Rock.
«Ξανάρχισαν το διαίρει και βασίλευε. Αν δεν αντισταθούμε ως ιθαγενείς, αν δεν ορθώσουμε ανάστημα, θα χαθούμε…», λέει μια ινδιάνα που απέλασαν τον άνδρα της στο Μεξικό, γιατί αν και ανήκει στη φυλή της είχε την ατυχία να γεννηθεί στη «λάθος» πλευρά των συνόρων…
Το πανηγύρι ξεκίνησε από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων του Αμερικανού προέδρου-δικτάτορα. Και μέρα με τη μέρα, κορυφώνεται. Πόσο θα αντέξει ο θεοπάλαβος και θρασύς τύπος, που έφτασε να θεωρεί τα βασανιστήρια ως αποδεκτό μέσο απόσπασης της αλήθειας σε μια οργανωμένη Πολιτεία του 21ου αιώνα;
Τα “ψωμιά” του είναι λίγα. Μπορεί μια δικτατορία να σταθεί στη Ρωσία, την Τουρκία, το Ιραν. Κι εκεί για ένα διάστημα. Ποτέ, όμως, στην Αμερική, με πολιτικό πολιτισμό από τους καλύτερους. Θέλουμε δε θέλουμε, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως μέχρι χτες η Αμερική αποτελούσε υπόδειγμα λειτουργίας μιας ευνομούμενης Πολιτείας.
Ο νέος πρόεδρος-δικτάτορας της χώρας, είναι σίγουρο πως θα διαπράττει τη μια γκάφα μετά την άλλη. Θα λειτουργεί περισσότερο ως μαφία παρά ως πρόεδρος μιας μεγάλης χώρας με σοβαρή, αξιόλογη ιστορία, τουλάχιστον όσον αφορά την πάταξη του ρατσισμού και την κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η καταπάτησή τους, θα είναι και ο τάφος του.
΄Ηδη ο Τραμπ είναι υπόδικος στο αμερικάνικο δικαιικό σύστημα ,αφού με όσα λέει και πράττει καθημερινά, καταπατά βασικά άρθα του αμερικάνικου Συντάγματος. Επομένως, “πίσω έχει η αχλάδα την ουρά”, λέμε εμείς εδώ, θεοπάλαβε, Ντόνλαντ Τραμπ. “Σπέρνεις ανέμους, θα θερίσεις θύελες “.Κανόνας της Ιστορίας.
3. ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΓΟΝΙΔΙΑ
Βρήκαν τρόπο για να ξανανοστιμίσουν τις ντομάτες
Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν το γενετικό «κλειδί» για να αποκαταστήσουν τη γεύση της ντομάτας, η οποία έχει χάσει πια την παλιά νοστιμιά της.
Οι γενετικές αναλύσεις αποκάλυψαν ποια γονίδια είναι αναγκαία για να επανέλθει η πρωταρχική πλούσια γεύση της ντομάτας, παρέχοντας έτσι τον αναγκαίο «οδικό χάρτη» επανόδου στις παλιές καλές εποχές, με μια σταδιακή διαδικασία μέσα από διασταυρώσεις ποικιλιών και όχι με γενετική τροποποίηση.
Με το πέρασμα των χρόνων, εδώ και μισό περίπου αιώνα, καλλιεργητές και έμποροι έχουν ασκήσει εξελικτικές πιέσεις στις ντομάτες για να γίνουν πιο μεγάλες και πιο ανθεκτικές, ώστε να αντέχουν περισσότερο κατά την μεταφορά τους και στα ράφια των καταστημάτων. Όμως το τίμημα γι’ αυτό ήταν να χαθεί ένα μέρος από την παλιά γεύση τους, που είχαν πριν περίπου 100 χρόνια.
Μήπως δε μας τα λένε καλά ή μάλλον μήπως θέλουν να κρύψουν κάτι οι παραπάνω ερευνητές; Φταίνε, άραγε, τα γονίδια που εξαφανίστηκαν από την “ντομάτα του σουπερμάκετ” και την έκαναν άνοστη, πλαστική και επικίνδυνη για την υγεία ή άλλη είναι η αιτία του κακού;
Φυσικά μία κα μοναδική είναι αυτή η αιτία. Τα ισχυρά φυτοφάρμακα και η αλόγιστη χρήση τους. Αυτά κατέστρεψαν και τα γονίδια της ντομάτας και τη νοστιμιά της και τη θρεπτική της αξία.΄Οπως συμβαίνει σε όλη τη διατροφική αλυσίδα, τα τελευταία χρόνια.
Αλλιώς, δε βρίσκει εξήγηση το γεγονός πως τρως μια ντομάτα από τον κήπο σου, βιολογική, χωρίς δηλητήρια και λιπάσματα και μοσχοβολάει, όπως την ήξερα από παδί, κάτι δεκαετίες πριν.Και βάζεις στη μύτη σου μια από εκείνες τις τίγκα στα φυτοφάρμακα, την “ντομάτα του μανάβη”, τεράστια και κατακόκινη και δεν υπάρχει ίχνος της υπέροχης μυρωδιάς της.
Θα μας πουν ποιοι αλητήριοι παραγωγοί πληρώνουν τους προφεσόρους παραπάνω, για να λένε τέτοια εγκληματικά επιστημονικοφανή; Κι άλλες φορές ακούσαμε τα ίδια από “επιστήμονες”, όχι μόνο για τις μολυσμένες τροφές από ορμόνες και φυτοφάρμακα ,αλλά και για το τσιγάρο!
Αντί να αναλάβουν “σταυροφορία”, καθησυχάζουν οι πανάθλιοι τον κόσμο, πως δεν είναι δα και για…θάνατο οι ορμόνες, τα δηλητήρια και η νικοτίνη! Στο μεταξύ, οι καρκίνοι, τα εμφράγματα, τα εγκεφαλικά θερίζουν στις μέρες μας, εξαιτίας των σύγχρονων διατροφικών συνηθειών του ανθρώπου και των μολυσμένων προϊόντων που καταναλώνει.
Απατεώνες, εγκληματίες ολκής τους αποκαλούν οι σοβαροί και έντιμοι συνάδελφοί τους. Εμείς, πάντως, που δεν κατέχουμε από τέτοια ειδίκευση, διαθέτουμε ένα από τα πιο αλάθητα, αδιαφιλονίκητα επιχειρήματα, για να πείσουμε τους αντιρρησίες και τους καλοθελητάδες πως είναι άλλο πράγμα να γεύεσαι βιολογικά προϊόντα και άλλο εκείνα από τα ράφια του σουπερμάκετ. Τη …μύτη!
΄Ιδιο το άρωμα και η γεύση σε ΟΛΑ τα “Bio”, όπως τις παλιές καλές μέρες. Και σ΄αυτό δε χρειαζόμαστε καμιά άλλη άποψη, ντυμένη με επιστημονικό “χρυσόχαρτο”
4. Ο Αδωνις την ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος ζητάει συγγνώμη από τον εβραϊκό λαό
Συγγνώμη από τον εβραϊκό λαό ζητά ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδωνις Γεωργιάδης, με ανάρτησή του στο Facebook, γιατί ανέχθηκε αντισημιτικές ρητορείες.
Εγραψε συγκεκρικριμένα, ο κ. Γεωργιάδης στο Facebook:
«Με την ευκαιρία της Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, επιθυμώ να αποσαφηνίσω την ξεκάθαρη θέση μου σχετικά με τις απόψεις μου για τον αντισημιτισμό που αποτελεί καίρια απειλή κατά του Εβραϊκού λαού και πλήγμα στις αξίες της Δημοκρατίας μας και του Δυτικού πολιτισμού.
Στο παρελθόν είχα συνυπάρξει και ανεχτεί τις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους εβραίους συμπατριώτες μου και γι αυτό το λόγο αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από την Εβραϊκή Κοινότητα.
Ακόμα περισσότερο λυπάμαι που υποστήριξα και προώθησα το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του Κώστα Πλέυρη.
Τα τελευταία όμως χρόνια έχω μάθει πολλά για τον Εβραϊκό λαό, την ιστορία του και την προσφορά των Ελλήνων Εβραίων στην χώρα μας και έχω προσπαθήσει πολύ και προσπαθώ να ενημερώσω όλους τους συμπολίτες μας για την συνεισφορά τους αυτή.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο αντισημιτισμός δεν έχει και δεν πρέπει να έχει θέση στη δημοκρατία μας και στον πολιτισμό μας.
Το ολοκαύτωμα του Εβραϊκού λαού αποτελεί το μεγαλύτερο αίσχος του σύγχρονου πολιτισμού μας και μέσω της θυσίας του ισχυροποιήθηκε η δημοκρατία, ο αντιρατσισμός, και η πίστη στην ισότητα και την ελευθερία των λαών».
Μπράβο ΄Αδωνι Γεωργιάδη! Το δικαιούσαι.
Σημασία δεν έχει τί ήσουνα. Τί είσαι. Κάποτε, έφηβος, ήθελα να γίνω… θεολόγος! Φρίττω που το σκέφτομαι. Ο ΄Αδωνις έβριζε παλιότερα τους Εβραίους. Σήμερα ζητάει συγγνώμη. Του “βγάζουμε το καπέλο”!
Και η συγγνώμη είναι αρετή μόνο για τον ΄Ανθρωπο. Μόνο τα ζώα δε νιώθουν αυτή την ανάγκη. Πάλι άξιος! Σήμερα, όντως, μας “έβαλε τα γυαλιά” ο συνάδελφος ιστορικός.
20.000.000 άνθρωποι λένε νεότερες έρευνες, εξοντώθηκαν στη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ουδέποτε ξανάγινε όμοιο κακό στην Ιστορία. Οι Εβραίαι πλήρωσαν βαρύ τίμημα σε αυτή την τραγωδία. Σχεδόν 5.000.000 ήταν τα θύματά τους!
Οφείλουμε σεβασμό στη μνήμη όλων των αθώων εκείνων θυμάτων. Αλλά δε φτάνει αυτό. Οφείλουμε και πόλεμο εναντίον όσων ασεβούν και προκαλούν με την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Ουδεμία υποχώρηση . Καμιά ανοχή σε τέτοιες φωνές. Δεν ξεχνάμε!
5. Βορειοκορεάτης διπλωμάτης: Οι μέρες του Κιμ Γιονγκ Ουν είναι μετρημένες
Οι ημέρες του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας είναι μετρημένες, διότι ολοένα και περισσότεροι πολίτες του γυρνούν την πλάτη, εκτίμησε ένα πρώην υψηλόβαθμος Βορειοκορεάτης διπλωμάτης που αποσκίρτησε στη Νότια Κορέα τον Αύγουστο.
«Είμαι πεπεισμένος ότι οι ημέρες του Κιμ Γιονγκ-Ουν είναι μετρημένες», δήλωσε χθες Τετάρτη στη διάρκεια της πρώτης συνέντευξης Τύπου σε ξένα μέσα που έδωσε ο πρώην δεύτερος τη τάξει της πρεσβείας της Βόρειας Κορέας στο Λονδίνο, ο Τάε Γιονγκ-Χο.
Ο ίδιος δήλωσε βέβαιος ότι ολοένα και περισσότεροι συμπατριώτες του θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του, διότι το βορειοκορεάτικο καθεστώς «τείνει να παρακμάσει».
Η Βόρεια Κορέα κυβερνάται από την ίδρυσή της το 1948 από την δυναστεία των Κιμ. Εναντίον της έχουν ψηφιστεί πολλές κυρώσεις από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επειδή αρνείται να περιορίσει το πυρηνικό της πρόγραμμα και τις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων.
Ο Τάε, ένας από τους πιο υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Βόρειας Κορέας που έχει περάσει στη γειτονική χώρα τα τελευταία χρόνια, εξήγησε ότι η πρόσβαση σε ξένες πηγές πληροφόρησης που είχε χάρη στην εργασία του συνέβαλαν στο να χάσει την πίστη του στο καθεστώς.
Οι αμφιβολίες του έγιναν βεβαιότητες όταν πέντε χρόνια πριν ο Κιμ Γιονγκ-Ουν ανέλαβε τα ηνία της χώρας μετά τον θάνατο του πατέρα του και άρχισε διώξεις εναντίον υψηλόβαθμων αξιωματούχων του καθεστώτος.
Οι Βορειοκορεάτες διπλωμάτες, όταν αναλαμβάνουν θέσεις στο εξωτερικό, συνήθως αναγκάζονται να αφήσουν ένα από τα παιδιά τους πίσω στην πατρίδα τους, ως «εγγύηση» της πίστης τους στο καθεστώς. Όμως ο Τάε είχε την ευκαιρία να πάει στη Βρετανία μαζί με τους δύο γιους του που σήμερα είναι 19 και 26 ετών.
«Το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ-Ουν κρατά όμηρο την αγάπη μεταξύ γονιών και παιδιών για να ελέγχει τους Βορειοκορεάτες διπλωμάτες», κατήγγειλε.
Ο πρώην διπλωμάτης, μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του που διέφυγαν μαζί του στη Σεούλ, έχουν χαρακτηριστεί «ανθρώπινα απορρίμματα» από την Πιονγκγιάνγκ, η οποία τον κατηγορεί ότι υπεξαίρεσε μεγάλο χρηματικό ποσό, βίασε έναν ανήλικο και ότι κατασκόπευε για λογαριασμό της Νότιας Κορέα.
Γιώργος Σεφέρης «Επί ασπαλάθων …»
Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη …
Γαλήνη.
– Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ’ αυλάκια·
τ’ όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι».
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.