ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

  1. ΝΟΜΙΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ  “ΜΠΑΧΑΛΑΚΗΔΕΣ”
  2. Ο ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ… ΕΞΟΥΣΙΑ!
  3.  “ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ”  .  “ΛΑΓΟΣ”  ΣΕ ΚΩΜΙΚΟΥΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΥΣ.
  4. ΜΑΔΟΥΡΟ.  ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΦΟΝΙΑΣ
  5. ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ 502 ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ
1. α. «ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ»
΄Ενστολοι εισέβαλαν στο γραφείο του Χουλιαράκη στο Λογιστήριο του Κράτους .
Ενστολοι εισέβαλαν στο γραφείο του Χουλιαράκη στο Λογιστήριο του Κράτους [εικόνα]β. Τεράστιο πανό στον Λυκαβηττό κρέμασαν οι ειδικοί φρουροί

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: INTIME NEWS /ΜΠΑΜΠΟΥΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

΄Οταν κάνει “ντου” ο Ρουβίκωνας ή άλλοι του “χώρου”  στα διάφορα γραφεία, είναι αλήτες, μπαχαλάκηδες,άπλυτοι. ΄Οταν  οι…ειδικοί φρουροί και λοιπά σώματα ασφαλείας, ρυπαίνουν, κάνουν εισβολές και καταλήψεις, βιαιοπραγούν, είναι…αδικημένα παιδιά που παλεύουν για το ψωμί τους!

Κι αυτά τα λέει η συντριπτική πλειοψηφία  των Ελλήνων. Και φυσικά οι δικαστές, συντονισμένοι με το σφυγμό της…κοινής γνώμης, όταν έχουν να δικάσουν αναρχικό “μπάχαλο”, επιδεικνύουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για αμείλικτες τιμωρίες στους δράστες. Στις ανάλογες περιπτώσεις αστυνομικών,όμως και άλλων στυλοβατών του Συστήματος, το σύνηθες είναι η αθώωση λόγω… καλής προαίρεσης.

Δεν προχωράει έτσι το Σύστημά σας, κύριοι. Και ευτυχώς ,δηλαδή. Το αντίθετο θα ήταν επικίνδυνο. “Φάτε τα σωθικά” σας. Τόσο καλύτερο για τις αυριανές κοινωνίες των πολιτών.

2.Την μετατροπή του σε πολιτικό φορέα ανακοίνωσε ο αναρχικός σχηματισμός «Ρουβίκωνα

Για να καταλάβω. ΄Εχουμε ερωτήματα και αγωνίες:  Θα κατέβουν αργότερα και σε εκλογές  οι  Ρουβίκωνες; Θα πάνε εν καιρώ και στα δικαστικά γραφεία με το καταστατικό τους, για να τους αναγνωρίσουν σε….κόμμα; Κα θα γράφουν πως  στόχος τους είναι να ανατρέψουν το κράτος;   Θα φορούν και μάσκες  σε εκείνη την επίσκεψη; Σκέπτονται να πάνε οι ίδιοι ή θα στείλουν δικηγόρο;

Πολύ… γουστάρουμε, πάντως και έχουμε ανυπομονησία:   1. Για τους δικαστές που θα πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων το αίτημα νομιμοποίησης της δράσης των μελών του Ρουβίκωνα  ,ενώ δεν έκαναν, βέβαια,  το ίδιο με τη Χ.Α, μια, “ηλίου φαεινότερο”,  εγκληματική οργάνωση 2.  Για να  δούμε τους Ρουβίκωνες στα έδρανα της Βουλής, δίπλα στον Κασιδιάρη,να πετάνε καρέκλες ή πλαστικά μπουκάλια νερού,   οι μεν στους δε!

Δεν είναι έτσι,  παίδες,  η αναρχία. Κάπου τα έχετε μπερδέψει. Ούτε το κράτος θα πέσει έτσι. Το κράτος θα “μετεξελιχθεί”, θα παλέψουμε να πέσει ως “ώριμο φρούτο”, να ανατραπεί από μόνο του, χωρίς βία, όταν πια  δεν θα έχει σκοπό ύπαρξης. Και τότε, οι αυτόνομες, αντιεξουσιαστικές, αυτοδιαχειριζόμενες  κοινωνίες,  θα   ξεπετάγονται παντού σαν μανιτάρια.

Μέχρι τότε, εμείς δε συμμετέχουμε στο παιχνίδι τους.  Ειδικά στο κοινοβουλευτικό θέατρο  των εκλογών. Και δε γινόμαστε πυλώνας που θα στηριχτεί το Σύστημα με το δικό του τρόπο πάνω μας.

Τέτοιες ενέργειες δίνουν άλλοθι στις εξουσίες. Η ΑΠΟΧΗ είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ  απάντηση στις θεατρικές τους παραστάσεις. Και η δράση μας ΕΞΩ από τη Βουλή.

3. ΝΑ ΤΗΡΕΙ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΛΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ»
Παρέμβαση Κομισιόν: Η Τουρκία να δεσμευτεί ότι θα αποφεύγει τις εντάσεις και δεν θα απειλεί μέλη της ΕΕ

Ο “Σουλτάνος” το ξέρει καλά  πως τα σύνορα της Ελλάδας, είναι σύνορα της Ευρώπης. Και πως η παραμικρή αμφισβήτηση (έμπρακτα) ,ακόμα και γκρίζας ζώνης, σημαίνει πόλεμο με την Ευρώπη.

Οι πατριδοκάπηλοι, οι έμποροι όπλων, οι “μεταπράτες”-λαμόγια,  τρέμουν αυτή την ιδέα. Τους “τραβάνε το χαλί  κάτω από τα πόδια” τους.

Γι αυτό επιμένουμε πως ο δικτάτορας της Τουρκίας, δεν πρόκειται να κουνηθεί. Λεονταρισμούς κάνει για εσωτερική κατανάλωση. ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

 

4. Βενεζουέλα: 42 νεκροί σε επτά εβδομάδες διαδηλώσεων
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΡ

Αφήστε να φτάσουν οι νεκροί τους 100 και βλέπετε, αν εκεί στον ΟΗΕ βγάλετε καμιά σκληρή ανακοίνωση για το Μαδούρο. Τί άλλο περιμένετε, δηλαδή;  Ο άνθρωπος είναι φονιάς, δικτάτορας. Η αριστερή  “μουτσούνα” που φοράει, είναι άλλοθι, για να κρύψει ακριβώς αυτό. Πως είναι ένας δικτάτορας.

5. Μυτιλήνη: Ταυτοποιήθηκαν και επιστρέφουν στη Λέσβο τα λείψανα αγνοούμενου της κυπριακής τραγωδίας
Πηγή: www.viadiplomacy.gr

 

Επιστρέφουν στην πατρίδα του, τα Παράκοιλα της Λέσβου, τα λείψανα του μέχρι πρότινος αγνοούμενου στρατιώτη Γιώργου Ζερβομανώλη, ο οποίος θεωρείτο αγνοούμενος εδώ και 43 χρόνια, από τη μάχη στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, στις 16 Αυγούστου 1974.

Το 1974, ο 21 ετών στρατιώτης από τη Λέσβο, παιδί οικογένειας ψαράδων-Μικρασιατών προσφύγων, όπως αποδείχθηκε, σκοτώθηκε αμυνόμενος, κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου από το ύψωμα Α στα περίχωρα της Λευκωσίας, στις 16 Αυγούστου 1974.

Ετάφη από τους Τούρκους εισβολείς σε ομαδικό τάφο, που βρέθηκε 1.200 μέτρα βόρεια του στρατοπέδου, δίπλα από ένα ρυάκι μαζί με άλλα 11 άτομα. Αυτός ο τάφος ανασκάφτηκε, ενώ 10 από τους 12 θαμμένους εκεί ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.

Όπως έγινε γνωστό, την Παρασκευή 26 Μαϊου τα λείψανα θα μεταφερθούν στην Αθήνα, στο ΓΕΣ, ενώ τη Δευτέρα 29 Μαϊου, με ειδική τελετή, θα μεταφερθούν από την Αθήνα στη Λέσβο και θα ταφούν στο νεκροταφείο της γενέτειράς του.

Το τελευταίο του γράμμα

Στο τελευταίο γράμμα προς τους γονείς και τα αδέλφια του, το οποίο ελήφθη μετά την εξαφάνιση και τον θάνατό του όπως αποδείχθηκε 43 χρόνια μετά, που στάλθηκε από την Κύπρο στις 9 Αυγούστου 1974, στο «διάλειμμα» των εχθροπραξιών μεταξύ «Αττίλα 1» και «Αττίλα 2», ο Γιώργος Ζερβομανώλης έγραφε:

«Πολυαγαπημένοι μου και αξέχαστη γονείς, πολυαγαπημένη μου αδελφούλα. Ο πόλεμος έχει τελειώσει πια εδώ και έχουν ησυχάσει τα πράγματα και γι’ αυτό δεν θέλω να στεναχωριέστε καθόλου για μένα, αλλά να κοιτάτε τον εαυτό σας και να περνάτε καλά. Το ξέρω πόση λαχτάρα πήρατε με τα επεισόδια που έγιναν, αλλά τι να κάνουμε ήταν γραφτό μας και αυτό. Το ευχάριστο είναι ότι ζω και αυτό φτάνει. Τα άλλα θα περάσουν και θα τα ξεχάσουμε, αν και είναι δύσκολο για μένα να ξεχάσω αυτές τις δραματικές ημέρες μέσα στο καυτό βόλι που έπεφτε και τους συναδέλφους μου που σκοτώθηκαν. Κάθομαι και σκέφτομαι τη μητέρα τους, την πίκρα που θα πήραν όταν έμαθαν για τον σκοτωμό των παιδιών τους. Τι κάνει ο πατέρας μου, πηγαίνει στη θάλασσα, βγάζει καμιά σαρδέλα; Δώστε χαιρετισμούς σε όλη τη γειτονιά…».

Μετά το γράμμα, ο Γιώργος Ζερβομανώλης επικοινώνησε μόνο μία φορά με την οικογένειά του, στέλνοντας ένα τηλεγράφημα στα γραφεία της κοινότητας του χωριού του, τις παραμονές του Δεκαπενταύγουστου του 1974.

Οι γονείς του δεν ζουν πια, ενώ η αδελφή του, Κατίνα Ζερβομανώλη-Φαντζίκη, η οποία ζει στα Παράκοιλα και έχει δώσει στον γιο της το όνομα του αδελφού της, ανέφερε σήμερα στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

«Δεν περιμέναμε τόσα χρόνια μετά ότι ο Γιώργος θα ζούσε. Αλλά 43 χρόνια τώρα, ούτε οι γονείς μας, ούτε κι εγώ τού κάναμε μνημόσυνο… Δεν είχαμε, όμως, άλλες ελπίδες ότι θα ήταν ζωντανός… Ελπίζαμε μόνο πως θα βρεθούν τα λείψανά του και θα τα μεταφέρουμε εδώ, στο χωριό μας, να αναπαυθεί για πάντα. Να ξεκουραστεί η ψυχή του εδώ, στο χωριό μας, να ξεκουραστεί και η ψυχή των γονιών μας που έφυγαν με την αγωνία και το γιατί για τον Γιώργο».

Και άλλοι

Εκτός από το, Γιώργο, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο είχαν εξαφανιστεί και άλλοι δυο Λέσβιοι. Ο 22χρονος Ασημάκης Μπουρέκας από τη Μόρια, του οποίου τα λείψανα ταυτοποιήθηκαν και μεταφέρθηκαν στο χωριό του το 2001. Στη μνήμη του έχει στηθεί προτομή στην πλατεία, στην είσοδο του χωριού.

Ο Ασημάκης Μπουρέκας, όπως αποδείχθηκε, σκοτώθηκε και αυτός κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στα περίχωρα της Λευκωσίας, στις 16 Αυγούστου 1974.

Τέλος, ακόμα και σήμερα φέρεται ως αγνοούμενος ο λοχίας Πατσανάς Κώστας, από τον Γαβαθά της Λέσβου. Και αυτός εξαφανίστηκε κατά τη διαδικασία απαγκίστρωσης των υπερασπιστών του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, στις 16 Αυγούστου 1974.

΄Ηταν, πιθανότατα,   στρατεύσιμο παιδί της 72Δ ΕΣΣΟ ή  της 104 σειράς. ΄Ημουνα της ίδιας σειράς. Αλλά, μπορεί να ήταν και  105 ή 106. Συνυπηρέτησα μ΄ αυτές τις ΕΣΣΟ στο 502 Τάγμα εκστρατείας στον ΄Αγ. Νικόλαο της Νάουσας.

΄Οταν  έγινε η εισβολή, το τάγμα μου ήταν το πρώτο που πήγε στην Κύπρο. Πολλά παιδιά σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν, όπως μάθαμε μετά.  Και 2-3 αξιωματικοί μας.  Δεν είμαι σίγουρος, αλλά θαρρώ πως και ο διοικητής μας , τότε Αντισυνταγματάρχης Γιαννακόδημος, κι αυτός σκοτώθηκε. Δεν είμαι απολύτως βέβαιος  για το τελευταίο, ούτε μπόρεσα να το διασταυρώσω τόσα χρόνια.

Από σύμπτωση, δεν  είχα  τη μοίρα των συστρατιωτών μου. Αν πίστευα σε “μεταφυσικά” θα έλεγα πως “είχα άγιο”. Δεν πιστεύω σε τέτοια. Δεν ήμουνα  πιο καλός εγώ  από τα άλλα παιδιά που σκοτώθηκαν στην εισβολή. ΄Ηταν απλή τύχη. ΄Ετσι είναι η ζωή.

Τα αναφέρω αυτά σαν μνημόσυνο στις “σειρούλες” που χάθηκαν. Στο παλικάρι παραπάνω που δεν ήξερε τί το περίμενε, όταν έγραφε το συγκινητικό αυτό γράμμα.

Αναπαυθείτε. Τουλάχιστον, σας θυμούνται οι δικοί σας άνθρωποι.