“9 Μαρτίου 2005, 7:35π.μ.: Η μητέρα του Κώστα Τσαλικίδη, Γεωργία, βρίσκει τον 39χρονο γιό της απαγχονισμένο στο διαμέρισμα του στον Κολωνό. Είναι κρεμασμένος σε έναν διάδρομο πλάτους εβδομήντα εκατοστών με ένα σχοινί που είχε δεθεί σε έναν σωλήνα του παταριού. Ο αδερφός του Παναγιώτης βρίσκει τη δύναμη και καταγράφει με κάμερα τον χώρο και το παγωμένο πρόσωπο του Κώστα. Δεν έχει αφήσει κάποιο σημείωμα.
Οι αρχές με μια ύποπτη βιασύνη χαρακτηρίζουν την υπόθεση αυτοκτονία και την κλείνουν. Η οικογένεια όμως διατυπώνει από την αρχή τη βεβαιότητα ότι ο θάνατος είναι αποτέλεσμα δολοφονικής ενέργειας και δεν καταθέτει τα όπλα.
Η έρευνα, τα στοιχεία και οι αναλύσεις θα αποδείξουν ότι ο 39χρονος δεν έβαλε τέλος στη ζωή του αλλά δολοφονήθηκε.
Το σκάνδαλο της Vodafone
Στις 4 Μαρτίου 2005 έπειτα από έναν έλεγχο που διεξήγαγε, η Vodafone εντοπίζει παρείσακτο λογισμικό. Ξεκινά έρευνα η οποία αποκαλύπτει πως μέσω ειδικού λογισμικού που είχε εγκατασταθεί στην εταιρία, παρακολουθούνταν την περίοδο 2004-05 περίπου 100 τηλέφωνα με τη χρήση 14-16 καρτοκινητών «τηλεφώνων-σκιών», τα οποία κατέγραφαν τις συνομιλίες. Τα τηλέφωνα μέσω των οποίων γινόταν η παρακολούθηση χρησιμοποιούσαν τις κυψέλες (κεραίες) στις περιοχή Λυκαβηττού, κλινικής Λευκού Σταυρού, Πλατείας Μαβίλη και Πύργου Αθηνών. Τα μισά από αυτά ενεργοποιήθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2004, δηλαδή το διάστημα που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ουσιαστικά λοιπόν παρακολουθούταν ολόκληρος ο κυβερνητικός μηχανισμός και κορυφαία μέλη της ΕΥΠ. Η κυβέρνηση ενημερώθηκε στις 10 Μαρτίου και αποκάλυψε το γεγονός στην κοινή γνώμη στις 2 Φεβρουαρίου 2006 σε κοινή συνέντευξη Τύπου. Ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone, Γ. Κορωνιάς καταθέτει ότι η εταιρία ενημέρωσε άμεσα την Κυβέρνηση ενώ υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε ότι διέθεταν λογισμικό νόμιμης συνακρόασης. Τόνισε μάλιστα ότι κανείς δεν του ζήτησε να ενεργοποιήσει και πάλι το παράνομο λογισμικό ώστε να εντοπιστούν τα τηλέφωνα που έκαναν την υποκλοπή. Τελικά στη Vodafone επεβλήθη πρόστιμο 73 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο όμως ακυρώθηκε ως παράνομο από την Ολομέλεια του ΣτΕ το καλοκαίρι του 2010.
Ο Κώστας Τσαλικίδης γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1966. Έπιασε δουλειά στη Vodafone το 2001 και τον καιρό που ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών είχε τη θέση του υπευθύνου τεχνολογίας και ανάπτυξης δικτύων της εταιρείας, Σε σχέση επί οκτώ χρόνια με τη σύντροφο του Σάρα, σκόπευαν να παντρευτούν τον Ιούνιο του 2005, τρείς μήνες μετά την «αυτοκτονία» του. Όσοι τον γνώριζαν μιλούν για έναν άνθρωπο ειλικρινή και ευδιάθετο που είχε πάθος με τη συλλογή δίσκων ροκ και παλιών παιχνιδιών.
Η σύσκεψη
Οι πληροφορίες μιλούν για μια «θυελλώδη» σύσκεψη στα κεντρικά γραφεία της Vodafone στο Χαλάνδρι, στις 8 Μαρτίου 2005 μια ημέρα πριν βρεθεί νεκρός ο Κώστας Τσαλικίδης. Ήταν παρών στη σύσκεψη και έφυγε προβληματισμένος.
Εκείνη την ημέρα το κακόβουλο λογισμικό αφαιρείται με εντολή του τότε διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας Γιώργου Κορωνιά. Χάνεται έτσι η ευκαιρία η ΕΥΠ να οδηγηθεί στους πράκτορες που οργάνωσαν την μαζική υποκλοπή.
Η αρχική… βιαστική έρευνα μιλάει για αυτοκτονία χωρίς όμως τα στοιχεία να συνηγορούν σε κάτι τέτοιο. Όταν βρέθηκε νεκρός το πρόσωπο του ήταν γαλήνιο και το σώμα του δεν είχε μώλωπες κάτι που δεν συνάδει με άτομο που απαγχονίστηκε. Οι σπασμοί σε έναν τόσο μικρό χώρο θα είχαν δημιουργήσει σημάδια από χτυπήματα και η έκφραση του προσώπου θα ήταν διαφορετική. «Ο αδελφός μου Κώστας βρέθηκε από τη μητέρα μου Γεωργία Τσαλικίδη περί ώρα 07.30 π.μ. απαγχονισμένος έξωθεν του λουτρού. Ο αδελφός μου το προηγούμενο βράδυ είχε αναφέρει στην αρραβωνιαστικιά του για τον υψηλό πυρετό της μητέρας του, που τον ανησυχούσε και ότι έπρεπε να κάνει εξετάσεις. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μαρτυρία, τίποτε δεν έδειχνε ότι επρόκειτο για ένα αποχαιρετιστήριο τηλεφώνημα. Άλλωστε, ένας άνθρωπος που ανησυχεί για την υγεία της μητέρας του δεν θα δεχόταν να τον βρει το επόμενο πρωί σε αυτήν την κατάσταση» ανέφερε χαρακτηριστικά ο αδελφός του Παναγιώτης.
«Η θέση του σημαδιού», λέει ο Καρς, «είναι πιο συμβατή με στραγγαλισμό απ’ ό,τι με απαγχονισμό». Επίσης «δεν υπήρχαν στοιχεία υποστάσεως, συγκέντρωσης του αίματος στα πόδια, όπως είναι αναμενόμενο μετά από κανονικό απαγχονισμό. Αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με την εκδοχή του απαγχονισμού.
Ίσως είναι πιο σημαντικό ότι ο καθένας περιμένει να δει κάποιο είδος βλάβης στον λεπτό ιστό εντός και κάτω από τον λαιμό. Βλάβες είναι παρούσες στο 1/3 των απαγχονισμών. Δεν βρέθηκαν βλάβες μέσα στον λαιμό, γεγονός που είναι περίεργο. Βλάβη στη συνδεσμολογία των μεγάλων αγγείων του λαιμού είναι σύνηθες εύρημα στον στραγγαλισμό, αλλά αυτή η εξέταση ποτέ δεν διεξάχθηκε».
Ο Βρετανός σημειώνει επιπλέον πως δεν υπάρχουν τραυματισμοί και εκδορές στο σώμα του νεκρού, πράγμα που έπρεπε να ισχύει, αφού ο Τσαλικίδης φυσιολογικά έπρεπε να αυτοτραυματιστεί μετά από επιθανάτιους σπασμούς. Η χροιά του προσώπου του είναι φυσιολογική, «ούτε είχε συμφόρηση, ούτε ήταν ωχρό», ώστε να φαίνεται απαγχονισμός ή στραγγαλισμός. Ο ιατροδικαστής θεωρεί επίσης πως ο κόμπος που έγινε στο σχοινί δεν είναι ένας συνήθης κόμπος που κάνει κάποιος υποψήφιος αυτόχειρας, αλλά ειδικός κόμπος που θέλει γνώσεις. Ο Καρς καταλήγει κατηγορηματικά: «Η υπόθεση της αυτοκτονίας πρέπει μάλλον να αποκλεισθεί και πως εκείνη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση δείχνει κατά πολύ ισχυρότερη, με πιθανότερο μηχανισμό θανάτωσης του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη τη χρήση κάποιας τοξικής ουσίας και την, εν συνεχεία, ακούσια απαιώρησή του μετά την εξουδετέρωσή του».
***
Αν περίμενε κανείς να λύσει το “μυστήριο” της δολοφονίας του Κώστα Τσαλικίδη η ελληνική δικαιοσύνη με τους… Διώτηδες θα ήταν ως κεραυνός εν αιθρία στη διαπλοκή και την εξάρτησή της από λογής κέντρα και όχι μόνο κυβερνητικά. Ούτε ήθελε, ούτε άφησε η τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλή τα αρμόδια, θεσμικά όργανα να δώσουν απαντήσεις για τους δράστες της δολοφονίας.
΄Απαντες υποστήριζαν ευρέως σε μια χώρα με έντονο και ακόμα (πρωτοφανή) αντιαμερικανισμό πως η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα ήταν η υπεύθυνη, επειδή έτσι βόλευε τότε την κυβέρνηση. Ο Γιώργος Τράγκας, έναντι εκατομμυρίων ευρώ κρατικών διαφημίσεων, δώρα του Κώστα Καραμανλή στον αλητήριο εκείνο Γκέμπελς, φίλο και συνεργάτη του, ανέλαβε εργολαβικά να υποστηρίξει την εκδοχή αυτή της υποκλοπής από τους Αμερικανούς, μέσω του λογισμικού της Vodafone. Παράλληλα, ο ίδιος ο αλητήριος εκδότης και «δημοσιογράφος» επινόησε το σενάριο της απόπειρας δολοφονίας , επίσης από τους Αμερικανούς, του “ανιψιού” ,που χρεοκόπησε τη χώρα, για να γίνουν πάμπλουτοι οι Τράγκες και να ταϊσει την περίφημη «γαλάζια ακρίδα», επί 7 ολόκληρα χρόνια. Αυτοί ρήμαξαν στην κυριολεξία τον τόπο και οδήγησαν την οικονομία στη χρεοκοπία και τα μνημόνια.
Μάλιστα, κατασκεύασαν και τον ένοχο στο πρόσωπο του… Μπίλ να έχει στήσει αυτές τις υποκλοπές. Γράφανε οι φυλλάδες τότε αλλά και χρόνια μετά, όταν για τους δικούς τους λόγους θυμόντουσαν την υπόθεση Τσαλικίδη: ” Από την αρχή τα στοιχεία υποδείκνυαν υπόθεση κατασκοπείας με ανάμιξη της αμερικανικής πρεσβείας. Από την έρευνα προέκυψε το όνομα του Πέτρος Μάρκου, ο οποίος όπως αποκαλύφθηκε ήταν ο William G. Basil. Κάποιοι τον θυμούνται ως William B.B., ορισμένοι ως Βασίλη Βασιλειάδη και πάρα πολλοί ως «ο Μπιλ από την Κάρπαθο». Έδρασε στην χώρα μας με την ιδιότητα του Β’ Γραμματέα Περιφερειακών Υποθέσεων της Αμερικάνικης Πρεσβείας στην Αθήνα, καλυμμένος πίσω από την διπλωματική του ιδιότητα.
Αυτός αγόρασε με τιμολόγιο την 8η Ιουνίου του 2004, τέσσερις τηλεφωνικές συσκευές από την Ακτή Μιαούλη. Στην τέταρτη από αυτές έβαλε κάρτα SIM με στοιχεία συνδρομητή «American Embassy» (αμερικάνικη πρεσβεία) και επικοινωνούσε με άλλες γραμμές (κινητές ή σταθερές) της πρεσβείας, έως το Δεκέμβριο του 2004″
Αγόρασε , λοιπόν, ο Μπιλ 4 κινητά τότε, ΠΛΗΡΩΣΕ ΜΕ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ (!) , ΕΒΑΛΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΗ ΚΑΡΤΑ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ(!) και έτσι… έλυσε το μυστήριο της δολοφονίας ο Τράγκας , έναντι όχι μόνο εκατομμυρίων ευρώ της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά και πακτωλού από ρούβλια του δικτάτορα Πούτιν. Και ο Ιωάννης Διώτης , αυτός, ο ανήκων στον όμορφο και αγγελικά πλασμένιο κόσμο των παλιών Ελλήνων εισαγγελέων, επειδή βρωμούσε από μακριά η υπόθεση της Πρεσβείας των ΗΠΑ , για να εμπλέκεται στη δολοφονία (για ποιο λόγο;) πήρε εντολή να μη δυσαρεστήσει κανέναν και να ερμηνεύσει τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του τραγικού υπάλληλου της Vodafobe, ως …ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ!
Γράφανε: “Τον Ιούνιο του 2005 οι αρχές κλείνουν την υπόθεση με τον χαρακτηρισμό «αυτοκτονία». Υποστηρίζουν ότι δεν βρέθηκαν σημάδια διάρρηξης και έτσι δεν πήραν αποτυπώματα από τον χώρο. Η Vodafone δεν παραδίδει τα αρχεία του υπολογιστή που χρησιμοποιούσε ο Τσαλικίδης στο γραφείο.
Μετά από πιέσεις της οικογένειας και του Τύπου τον Φεβρουάριο του 2006 η υπόθεση περνά στα χέρια εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη και μόνο τότε πραγματοποιείται ενδελεχής έρευνα στο διαμέρισμα του 39χρονου. Στο πόρισμα του ο κ.Διώτης ερμηνεύει την υπόθεση ως αυτοκτονία λόγω της πίεσης από την υπόθεση υποκλοπών. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η αυτοκτονία του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη συνδέεται αιτιωδώς με την ήδη αποκαλυφθείσα υπόθεση της παραβίασης του απορρήτου των τηλεφωνημάτων στην εταιρία Vodafone. Τούτο συνάγεται από το γεγονός ότι πολύ ενωρίτερα από την αποκάλυψη της υπόθεσης αυτής, ο Κωνσταντίνος Τσαλικίδης μίλησε για κίνδυνο να κλείσει η εταιρία Vodafone και για την αποχώρησή του ως ζήτημα ζωής ή θανάτου. Οπως βεβαιώνουν οι μάρτυρες Γεώργιος Κορωνιάς, Νικόλαος Μαστοράκης και Νικόλαος Πλεύρης, η εταιρία αυτή δεν αντιμετώπιζε κανένα απολύτως πρόβλημα που να απειλεί την ύπαρξή της. Επομένως το μόνο πρόβλημα που μπορούσε να εννοεί ο Κωνσταντίνος Τσαλικίδης είναι η υπόθεση των “τηλεφωνικών υποκλοπών”. Εξάλλου ο ίδιος δεν αντιμετώπιζε κανένα άλλο σοβαρό πρόβλημα το οποίο να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία παρά μόνο το άγχος της εργασίας του, το οποίο, χωρίς εμφανή λόγο, τον οδήγησε στην αποχώρηση, στην επάνοδό του, στην ψυχολογική καταρράκωσή του και τέλος στην προαναγγελθείσα από τον ίδιο εξέλιξη (ζήτημα ζωής ή θανάτου!)».
΄Εχουμε αναφερθεί ουκ ολίγες φορές στις σχέσεις του Κώστα Καραμανλή με το Ρώσο “Τσάρο” Πούτιν. Ο «ανιψιός», χρυσοπληρωμένος ο ίδιος προσωπικά αλλά και το κόμμα της Ν.Δ, αποτέλεσε για χρόνια ένα από τα δυνατά χαρτιά των Ρώσων ,για να αποδυναμώσουν το ΝΑΤΟ με τη στάση του ίδιου του Κώστα Καραμανλή, αλλά και της Δεξιάς παράταξης απέναντι στην ένταξη των “Σκοπίων” στη συμμαχία. Και στη Νατοϊκή Σύνοδο Κορυφής το 2008 στο Βουκουρέστι, ο τότε πρωθυπουργός ξεπλήρωσε τις υποχρεώσεις του με το βέτο που έθεσε, για τη μη ένταξη της μικρής χώρας στο ΝΑΤΟ, όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί στο Ρώσο δικτάτορα.
“Ηλίου φαεινότερο” ποιος έστησε τότε τις υποκλοπές και ποιον εξυπηρετούσαν. Η ζωή με την πορεία και τις εκπλήξεις-αποκαλύψεις της, βάζει τα πράγματα κάποια στιγμή στη θέση τους. Τα εγκλήματα του παρανοϊκού Ρώσου “Νονού” επεκτείνονται από τότε και σε αυτούς τους χώρους, όχι μόνο στα πεδία των μαχών. Δηλητηριάσεις ,αυτοκτονίες σαν του Τσαλικίδη, περίεργα και πολλά «ατυχήματα» ενοχλητικών , είναι μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε ανέκαθεν ο Νέος Χίτλερ, για να κλείνει στόματα.
Ο Κώστας Τσαλικίδης γνώριζε και έκανε το λάθος να το αποκαλύψει στους προϊσταμένους στη Vodafone ποιοι τοποθέτησαν το παρείσακτο λογισμικό ,ποιους και γιατί τους παρακολουθούσαν. Γνώριζε και το ανώτερο στέλεχος της εταιρίας, που πλησίασαν οι Ρώσσοι, τον εξαγόρασαν και τοποθέτησε το παράνομο λογισμικό των παρακολουθήσεων. Και πλήρωσε με τη ζωή του την εντιμότητά του, αλλά και αφέλειά του να αποκαλύψει τα ονόματα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΩΝ και να απειλήσει πως θα τα δημοσιεύσει στη θυελλώδη σύσκεψη στα κεντρικά γραφεία της Vodafone στο Χαλάνδρι, στις 8 Μαρτίου 2005, μια ημέρα πριν βρεθεί νεκρός.