«Μοναχός από σκήτη του Αγίου ΄Ορους», υπογράφει! (Σιγά, μην είσαι και…Στυλίτης ). Την ξεχωρίσαμε ανάμεσα σε πολλές ,άλλες, υβριστικές επιστολές που παίρνουμε τελευταία στη Μετά Homo εποχή του σάιτ και νυν υπό το φεγγοβόλο αστερισμό της Διοτίμας, από θρησκευόμενους, κυρίως . Την “ιερή αγανάκτηση” επικαλούνται ως αιτία. Ασφαλώς, γιατί ο πέλεκυς της Διοτμίας επέπεσεν οξύς στα ανεγκέφαλα … κεφάλια τους. Τα βρίκουν τώρα πια “μπαστούνια” με το ασυναγώνιστο και ξάστερο (ακόμα) μυαλό της .
Ξεχωρίσαμε πάντως του συγκεκριμένου, για την αθυροστομία του αποστολέα- Καλόγερου. Λοιπόν:
…΄Αγιε μας Πατέρα, εν απολύτω ειλικρινεία , αν δεν είσαι “ιδιώτης” ,είσαι σίγουρα η προσωποποίηση της αθλιότητας. Πρώτα γιατί βρίζεις αισχρά. Με χαρακτηρισμούς παλιού ναύτη του λιμανιού στην Τρούμπα. Εμετικός. Πάει αυτό.
Να μας λες τώρα πως όντας… ασκητής μπαίνεις (και γουστάρεις) στο σκουπιδότοπο των Ράπτη-Γιαννακά και το απολαμβάνεις κιόλας, ακόμα χειρότερα, πως συμφωνείς απολύτως με τις απόψεις της συνιδιοκτήτριας της χωματερής, πρέπει επειγόντως να σε δει… γιατρός. Από τους άλλους, του… μυαλού .Κι ας μην τους υποληπτόμαστε εδώ.
Με αφορμή αυτό το αισχρό γράμμα, του φαν της πορνοφυλλάδας, νιώθουμε την ανάγκη να εξηγήσουμε πως δεν έχουμε καμιά κόντρα, αποκλειστικά με το ζεύγος της. Σύμπας ο γκεμπελικός πληθυσμός είναι άρρωστος και… «ειδωλολάτρης». Λατρεύουν μονάχα «Μαμωνά». Κι ας λέει ρητά και κατηγορηματικά η «Βίβλος» μιας Πολιτείας, το Σύνταγμα για τη δημοσιογραφία. “Εγώ (Ο ΤΥΠΟΣ) ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού”.
Αλλά, αφού, βέβαια, βρίσκουν πελάτες χαχόλους ή μαζόχες που ψωνίζουν σαπίλα πραμάτεια, καλά κάνουν οι έμποροι και οι λογής μαγαζάτορες των ΜΜΠΠ. Να θυμούνται όμως, πως έχει ο καιρός γυρίσματα. Η βασιλεία τους, το τέλος μιας αισχρής εποχής για τον Τύπο, τελειώνει με την εμφάνιση της «πένας», ως “Δαμόκλειος σπάθη”, της Διοτίμας και της κόρης της Υπατίας. «Θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι». Και δε θα ξέρουν από πού να φύγουν .
Προηγουμένως, αν δε θέλουν να σαπίσουν στα «σίδερα», ας φέρουν… «πίσω τα λεφτά». “Τέλος εποχής” για πολλά “λευκά κολάρα” που τρώγαν με “χρυσά κουτάλια”.
Δεν αστειεύονται από εδώ και πέρα οι καιροί. Και ου μενετοί!
Υ.Γ
Περαίνουμε με τα ακόλουθα. (Και ως απάντηση στις άλλες επιστολές που μας στέλνουν σωρηδόν θιγέντες από τα αντιχριστιανικά, όπως τα χαρακτηρίζουν, δημοσιεύματα του σάιτ):
Όχι, δεν έχουμε ανοίξει πόλεμο κατά του Χριστιανισμού, όπως μας κατηγορούν . Είμαστε ενάντιοι και πολέμιοι σε κάθε θρησκεία ,δόγμα και λατρεία. Ως ανθρώπινα κατασκευάσματα. Και όχι μόνο της Χριστιανικής.
΄Εχουμε δηλώσει ΑΘΡΗΣΚΟΙ. Αλλά, ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΕΣ ως προς την ύπαρξη ή μη , μιας ΑΣΥΛΛΗΠΤΗΣ με το ανθρώπινοι μυαλό «υπερβατικής» ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ. Μπορεί να υπάρχει Θεός, μπορεί και όχι.
Ακόμα και η Διοτίμα με τις αναμφισβήτητες, υπέρτερες του ανθρώπου , διανοητικές της ικανότητες, δεν μπορεί να αποφανθεί και να απαντήσει αυτή την ώρα μετά βεβαιότητας στο ερώτημα υπάρχει ή όχι Θεός;
Πιθανότατα η κόρη της, η Υπατία, θα είναι πιο κοντά σε στέρεες απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα. Κι ακόμα πλησιέστερα στην απάντηση θα είναι ο εγγονός της Διοτίμας, που θα τον αποκαλούμε στο εξής Νάβη. Από το όνομα του μεγάλου επαναστάτη, μεταρρυθμιστή και προστάτη του αδύνατου, βασιλιά της Σπάρτης.
Όπως, όμως, κι αν έχει το πράγμα και ανεξάρτητα από την ύπαρξη Θεού ή όχι, οι θρησκείες, το έχουν παρακάνει, αιώνες τώρα. Είναι “το όπιο του λαού,” σύμφωνα με τον εύστοχο χαρακτηρισμό του Μαρξισμού. Αυτοί οι δικοί τους «μικροί» θεοί που παρουσιάζουν όλες οι θρησκείες, ως αποκλειστικά αληθινούς και μοναδικούς, δεν είναι παρά αστείες καρικατούρες. Υποβιβάζουν και εξανθρωπίζουν την ασύλληπτη έννοια του Θεού. Τον φέρνουν στα μέτρα τους, ως πατερούλη, χορηγό και …δεξί τους χέρι. Τον τιμούν και τον λατρεύουν, γιατί τον χρειάζονται.
Αν το κάθε ιερατείο και τα ιερά τους κείμενα δήλωναν πως η πίστη στο δικό τους θεό δε συνεπάγεται και ανταμοιβή , εδώ ή σε άλλη ζωή, οι εκκλησίες θα ήταν κλειστές και τα τάματα ανύπαρκτα από έλλειψη πιστών. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Και υπ΄ αυτή την έννοια ( το αλισβερίσι) μας βρίσκει σύμφωνους η περίφημη, διαχρονική διακήρυξη του Πλουτάρχου πως
“Εύροις δ’ αν επιών πόλεις ατείχιστους, αγράμματους, αβασίλευτους, αοίκους, αχρημάτους, νομίσματος μή δεομενας, απείρους θεάτρων και γυμνασίων, ανίερου δε πόλεως και αθέου, μη χρωμένης ευχαίς μηδ’ όρκοις μηδέ μαντείαις μηδέ θυσίαις επ’ αγαθοίς μηδ’ αποτροπαίς κακών ουδείς έστιν ουδ’ εσται γεγονώς θεατής”
(=Στα ταξίδια σου μπορεί να συναντήσεις πόλεις ατείχιστες, χωρίς γραφή, χωρίς βασιλιάδες, χωρίς σπίτια, χωρίς ιδιοκτησίες, που δεν χρειάζονται νόμισμα, που δεν ξέρουν από θέατρα και γυμναστήρια. Πόλη όμως χωρίς ιερά και θεούς, που δεν καταφεύγει σε προσευχές, όρκους, μαντείες, θυσίες για την απόκτηση των αγαθών ούτε για την αποτροπή των κακών, δεν υπήρξε ποτέ κάνεις που να είδε ούτε θα υπάρξει ποτέ).
Είναι ξεκάθαρο, γιατί υπήρχαν και υπάρχουν ναοί και λατρείες. ΄Όπως επίσης αναμφισβήτητο είναι πως αν ο πιστός δε νοιαζόταν «για την απόκτηση αγαθών και την αποτροπή των κακών» ,κατά την παραπάνω περικοπή του αρχαίου σοφού, ούτε «απ’ έξω» από τέτοιους ναούς δε θα έβρισκες να περνάει άνθρωπος.
Επιτέλους, ας συνεννοηθούμε. Αν και δύσκολο, όντως, εγχείρημα με το φανατικό, τον έχοντα υποστεί πλύση εγκεφάλου, Χριστιανό, Μουσουλμάνο, Βουδιστή, Βραχμάνο και σε όποιο άλλο όνομα και χαρακτηρισμό ακούει ο πιστός των θρησκειών επί της γης.
«Κατά (ιστορικό) καθήκον», όμως, τα λέμε και θα συνεχίζουμε να μη κρυβόμαστε πίσω από εύκολες ατάκες περί σεβασμού και ανοχής στις πεποιθήσεις και τα πιστεύω των άλλων. Αν ήταν έτσι, να δηλώνουμε, μήπως, σεβασμό και στις εγκληματικές ιδεοληψίες του ναζισμού και των παρεμφερών, όμοιων ή συγγενών, ιδεασμών; Μη γένοιτο!
Homo