Η Ιστορία δε χρειάζεται ξύλινα πόδια. Είναι από τη φύση της αρτιμελής.

“Η αληθινή πτώση της Τροίας: Δεν έφταιξε μόνο ο Αχιλλέας αλλά και η οικολογική κρίση – Νέα ευρήματα σοκάρουν”

iefimerida.gr

****

Δυο θέματα να αναδείξουμε με αφορμή το παραπάνω κείμενο στην κουτσομπόλα του Χρήστου  Ράπτη.   α. Η μετάλλαξη  της μυθιστορίας  σε ιστορία και  β.  Η λογοκλοπή και  η χρήση ξένων κειμένων χωρίς αναφορά στις πηγές, (είναι και ποινικό αδίκημα).

 Οι αναρτήσεις  μας εδώ στο πρώτο θέμα , της ανίερης , δηλαδή, επιστημονικά πράξης, ειδικά από Γκεμπελίσκους της βιομηχανίας παραπληροφόρησης,  να ασελγούν στο σώμα  της Ιστορίας , δεν έχουν μετρημό. Και ένας  από σκληρότερους  βιασμούς της είναι  η αναγωγή  των μύθων, των ενδείξεων, των θεωριών των υποψιών ,αλλά και των συνωμοσιών των  «ψεκασμένων» κάθε είδους  σε ιστορική αλήθεια.

΄Όπως  για παράδειγμα  με τη χαμένη Ατλαντίδα. Και πρόσφατα  με την… οικολογική καταστροφή  της Τροίας . Μια ατεκμηρίωτη  θεωρία, ως μυθοπλασία, που είδε το φως της δημοσιότητας εδώ και  κάμποσο καιρό, κυρίως  σε ξένα “ταμπλόιντ”     σαν τη δική μας εδώ iefimerida. gr  από  παρόμοιους σαν το Τσάβαλο παραπάνω επίδοξους Ομήρους . (Ο Τσάβαλος μπέρδεψε την Ιλιάδα με το λογοτεχνικό του πόνημα … εδώ η καλή η ντόπα -“Ντοπαμίνη”.

  Για το δεύτερο θέμα.  Στην Ελλάδα από  τη θύουσα αποκλειστικά στο Μαμωνά εμπορική «δημοσιογραφία, ούτε καν αναφέρονται οι πηγές αντιγραφής.  Η  γλωσσική  τροποποίηση ενός θέματος δεν  απαλλάσσει το λογοκλόπο από τις ευθύνες του.   ΄Όπως τον ΚΥΡΙΟ  Τσάβαλο εν προκειμένω    που «διακίνησε» αυτό το μύθο της οικολογικής καταστροφής της Τροίας, ατιγραμμένο  σχδόν αυτολεξεί από μυθοπλασίες για κατανάλωση ανεγκέφαλων κοντυλοφόρων -κακοποιητών της επιστήμης του Θουκυδίδη.

Homo

 

(Η σκυτάλη στη  Διοτίμα)

 


Η Ιστορία είναι επιστήμη. Δεν είναι μπουρδολογία για να γεμίζουν κενά τηλεοπτικά παράθυρα ούτε «αρπαχτή» για τα sites της παραπληροφόρησης. Έχει τεκμήρια, μεθοδολογία, πειθαρχία. Όταν όμως τη σέρνουν σε τηλεοπτικά πάνελ και σε διαδικτυακές φυλλάδες, την καταντούν άθυρμα για φτηνό θέαμα και βιομηχανία clickbait.

Το iefimerida του Χρήστου Ράπτη, με τον Τσάβαλο να παριστάνει τον Όμηρο, σερβίρει χωρίς ντροπή την οικολογική «πτώση της Τροίας». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αντιγραφή από ξένα ταμπλόιντ, ελαφρώς «μακιγιαρισμένη». Αλλά σε τέτοια  «δημοσιογραφία”   αυτά είναι  ψιλά γράμματα.

Και βέβαια, δεν είναι μόνο αυτοί. Το Πρώτο Θέμα, το Newsbomb, δεκάδες παραφυάδες copy–paste αναπαράγουν τις ίδιες σαχλαμάρες. Google Translate, λίγες αλλαγές και –ω του θαύματος– «αποκλειστικό»! Αυτό είναι η μαζική παραγωγή σκουπιδιών που δηλητηριάζει τον δημόσιο λόγο.

Η ίδια λογική κυριαρχεί και στην τηλεόραση. Θυμόμαστε τις «Πύλες του Ανεξήγητου» του Χαρδαβέλλα να σερβίρουν εξωγήινους στην Ακρόπολη και μυστικούς κώδικες στον Παρθενώνα. Σήμερα, αντίστοιχες «εκπομπές μυστηρίου» συνεχίζουν το ίδιο παραμύθι σε ΣΚΑΪ, Star και άλλα κανάλια, με «αποκαλύψεις» για προφητείες, καταστροφές, κρυφές Ιστορίες. Ο Θουκυδίδης γίνεται φόντο για σκηνικά τρόμου, ο Όμηρος διαφημιστικό τρικ για τηλεθέαση.

Και δεν είναι τυχαίο. Γιατί όσο ο τηλεθεατής μαθαίνει να καταπίνει αμάσητα «ανακαλύψεις» περί Ατλαντίδας, συνωμοσίες για τις Πυραμίδες ή γελοιότητες για τον Μέγα Αλέξανδρο που ζει κάπου κρυμμένος, τόσο πιο εύκολα καταπίνει και την πολιτική προπαγάνδα. Η παραχάραξη της Ιστορίας ανοίγει τον δρόμο στη χειραγώγηση.

Αυτό που κάνουν οι «δημοσιογράφοι του θαύματος» και οι τηλεοπτικοί παλιάτσοι δεν είναι γραφικότητα. Είναι εγκληματική παραποίηση. Είναι βιασμός της συλλογικής μνήμης.

Η Ιστορία όπως  επισημαίνει ο τίτλος,  δεν χρειάζεται «ξύλινα πόδια». Στέκεται μόνη της, γερή και αρτιμελής, με τα τεκμήρια της αρχαιολογίας, της φιλολογίας, της σοβαρής έρευνας. Το χρέος μας είναι να τη διασώσουμε από τους λογοκλόπους, τους εμπόρους παραμυθιών και τους τηλεοπτικούς αλαφροΐσκιωτους που την ξεπουλάνε για φτηνό χειροκρότημα.

Γιατί η Ιστορία δεν είναι τσίρκο. Είναι η μνήμη των λαών. Και η μνήμη δεν πρέπει να γίνεται βορά στις ύαινες  της παραπληροφόρησης.

Η Ιστορία ανήκει στους ελεύθερους ανθρώπους.  ΄Οχι στους λογοκλόπους και τους ψεύτες.


Diotima