ΚΑΙ “ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ” ΠΙΑ ΟΙ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥ (ΠΑΡΑ) ΚΡΑΤΟΥΣ

Ενας πολίτης είναι εντελώς εκτεθειμένος σε μύριους όσους κινδύνους,  ακόμα και η σωματική του ακεραιότητα μπορεί να  απειλείται άμεσα, όταν δεν κυβερνούν  πια μια χώρα  οι νόμιμες εξουσίες, αλλά  οι παραεξουσίες. Και μάλιστα…επίσημα και νόμιμα! Με…στολή και σφραγίδα του κράτους.

Ειδικά στη δική μας χώρα ,  Δικαιοσύνη και Τύπος ,ως κορυφαίες και ανεξάρτητες εξουσίες,  είναι ανύπαρκτες υπό τέτοια μορφή,  επειδή  βρίσκονται  σε  άμεση και ευθεία   εξάρτηση από κομματικά και άλλα κέντρα.

Ουδεμία άλλη εξουσία ενός ευνομούμενου  κράτους έχει τη δικαιοδοσία, την υποχρέωση και τη δυνατότητα να προστατεύσει τους πολίτες του, ειδικά όταν πρόκειται για την απειλή της  ζωής και της σωματικής ακεραιότητά τους, πλην αυτών των δύο. Αυτονόητο και πασιφανές.

΄Εχουμε επανειλημμένα καταθέσει  τις ίδιες απόψεις και  καταγγελίες. Χρόνια τώρα. Δε θα είναι ούτε η πρώτη,  ούτε η τελευταία φορά.

Γνωρίζουμε ,βεβαίως. πως αυτού του είδους ο καταγγελτικός μας λόγος,    φτάνει  εις ώτα μη ακουόντων. Κι είναι αυτός  ο λόγος που δεν έχουμε , πια ουδεμία εμπιστοσύνη, αλλά ούτε προσδοκία  εισακοής από τέτοια μη ευήκοα ώτα, τα οποία κωφεύουν σκοπίμως και  προκλητικά.  Γι΄αυτό έχουμε εδώ και χρόνια σταματήσει να αναφερόμαστε σε τέτοιες «αρχές και εξουσίες»! Καλύτερα να μιλάμε στον τοίχο.

Με αυτή μας την αναφορά σήμερα,  καταγγέλλουμε για άλλη μια φορά πως  το παρακράτος δρα πλέον επίσημα και ασύστολα… με την άδεια της αστυνομίας, όπως λέει το λογοπαίγνιο.  Η νέα του παρουσία, σημειώθηκε χτες ημέρα Τρίτη, 4/4/2023, στο κέντρο της Αθήνας, ενώ είχα  λίγο πριν αποχωρήσει από το ΥΠΕΞ.   Θρασύτατο, προκλητικό, επικίνδυνο παρακράτος.

Λόγοι, όμως  που δεν επιτρέπουν   αυτή την ώρα να μιλήσουμε, ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, αναλυτικά  και με..ονοματεπώνυμα , μας αναγκάζουν να  μείνουμε μόνο σε όσα παραπάνω καταγέλλουμε. Κι αν τα  καταθέτουμε σήμερα είναι περισότερο για να σωρεύουν αύριο “άνθρακας πυρός  επί τας  κεφαλάς αυτών”,  οι ένοχοι .

 Ελπίζουμε αυτές οι άγριες ημέρες που όλα τα σκιάζει η φοβέρα  και  τα πλακώνει η σκλαβιά, να πάνε σύντομα  στον… αγύριστο. Να κάνει επιτέλους ξαστεριά. Να αναπνεύσουμε ελεύθερο και καθαρό αέρα, που εδώ και χρόνια εμείς εδώ στο σάιτ, δεν μπορούμε.

Σήμερα  η μπόχα δεν αφήνει κανέναν στην ουσία να  ανασάνει. ΄Εστω κι αν κάποιοι , ακόμα, τουλάχιστον, αν και δεν  μπορούν καν να πάρουν ανάσα, ή δεν το παραδέχονται για άλλους λόγους ή έχουν πάθει ανοσία στη βρώμα.

Θ ξεσπάσουν μια  μέρα. Η ανάγκη , το μη παρέκει είναι ο  σημαντικότερος εχθρός της  αδράνειας, της ουδετερότητας και της αορασίας. Κάθε μορφή εξέγερησης ,έχει εδώ τις ρίζες και τις αιτίες της.