“ΣΚΑΣΕ ΚΙ ΕΣΥ, ΜΩΡΗ ΚΑΡΙΟΛΑ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΚΑΡΥΔΩΣΩ”!

Αν ζήσεις σε μια χώρα, ακόμα και  για λίγο χρόνο ,  με στοιχειώδη υποδομή  Πολιτείας ,η οποία  δε θυμίζει   Ελλάδα-Μπανανία και τολμήσεις να επιστρέψεις στη χώρα σου  δια παντός ή ως επισκέπτης, παθαίνεις πολιτισμικό  σοκ. Και μάλιστα  δε χρειάζεται να πάρει καιρό  για να το διαπιστώσεις.  Αμέσως μετά τη απομάκρυνσή σου από το αεροδρόμιο  και μόλις παραλάβεις το νοικιασμένο ή παρκαρισμένο   σου αμάξι ,  έχεις στο πιάτο την απόδειξη.  Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα,   εισπράττεις γρήγορα  τις πρώτες   και αλλεπάλληλες καρπαζιές.

Αττική οδός, λοιπόν ,πρόσφατα, στην έξοδο προς Λαμία. Μια τεράστια ουρά από αυτοκίνητα , που ξεκινούσε  εκατό μέτρα  πριν τη γέφυρα και κατέληγε στην  εθνική. Κι αυτό  σήμαινε αναμονή και  σταμάτα ξεκίνα, τουλάχιστον μισή ώρα. Αλλά, η  πρόκληση και το γαμώτο  ήταν   η  διπλανή,  προς Πειραιά,  λωρίδα.   Σαν να σου έβγαζε τη γλώσσα , έτσι που την έβλεπες να λιάζεται, φαρδιά- πλατιά,  αδειανή σχεδόν από   αμάξια .

Και μόλις  ήρθε η σειρά μου να βγω επί τέλους  από την ταλαιπωρία στην πολυπόθητη ελεύθερη ,έστω και  αργή πορεία   της εθνικής ασφάλτου,  τσουπ   μου πέφτει πίσω στον προφυλακτήρα ο… πισινός.   Βγαίνω, κοιτάζω,  ο οδηγός που με τράκαρε  μια “φάτσα” ,  στιλ πορνοβοσκού     και δίπλα του μια κοπελίτσα   γύρω στα 20.   Μικρό το χτύπημα, χωρίς ζημιές, βέβαια,  αλλά  εντελώς απρόσμενη η αντίδραση του δράστη, που δεν καταδέχτηκε να κατέβη, μια συγγνώμη να ζητήσει.   Με κοίταζε αδιάφορα από το ανοιχτό παράθυρο,  με ένα τσιγάρο κρεμασμένο στα χείλη .  Και   μόλις  του λέω, “οκ, φίλε, είμαστε στα ίδια, όπως πριν , χωρίς ζημιά”, τί τον ακούω να μου πετάει , ανάμεσα   στον βραχνό τσιγαρόβηχα,  κι ενώ  προσπαθούσε να συνδέσω τις λέξεις τους  σε νόημα .  “Καλά, πώς οδηγείς ,  έτσι σαν κότα,  ρε μεγάλε, πας καλά;  ”  Και γκουφ – γκουφ -γκουφ το  απαίσιο σφύριγμα- μετάλλιο   από τα πνευμόνια του !

Παθαίνω το πολιτισμικό  σοκ που λέγαμε πριν,  είμαι έτοιμος να του απαντήσω ελληνικότατα… τι λες ρε, παλιομαλάκα, ή να του κατεβάζω γροθιές στο καπό,  αλλά κερδίζει τελικά  μέσα μου ο  μετανάστης ΄Ελληνας  σε χώρες με πολιτισμό ,όχι ο ορίτζιναλ  βλαχαντερός Ρωμιός  και δε λέω χυδαία  κουβέντα από εκείνες που    μου απόθεσε στο πιάτο  η δίκαιη  οργή μου . Πολλώ μάλλον,  δεν επιτρέπω να  ξυπνήσει μέσα μου ο πρωτόγονος  πρόγονος. Τον κοιτάζω μόνο άγρια,  “πάρε την απαίσια μούρη σου και εξαφανίσου”, του κάνω  και κινάω ,  σιωπηρός   και νικητής ,   να μπω στο αμάξι μου να φύγω.

Ρίχνω μόνο μια  άγρια πάλι , τελευταία ματιά  στον προκλητικό  δράστη και τί βλέπω .  Είχε ο αλήτης  πιάσει την κοπέλα από τα μαλλιά και την ταρακούναγε.  Κάτι φαίνεται  θα του είπε , που δεν του άρεσε, ίσως “πώς μιλάς έτσι σε ένα ξένο άνθρωπο”  ,κάτι τέτοιο.  Σαν να μην έφτανε αυτό, τον ακούω ,παλαβός από νεύρα, με κατακόκινη μούρη, έτοιμος να πάθει συγκοπή,  να τη βρίζει χυδαία. “Σκάσε κι εσύ μωρή, καριόλα, να μη σε καρυδώσω επί τόπου”!  Και  γκαζώνει, φεύγει του σκοτωμού , πατώντας για μισό χιλιόμετρο το απαγορευτικό.

 

 

 

Η οργή, δικαιολογημένη ή όχι, είναι φυσική αντίδραση κάθε ανθρώπου. Γυναίκας και άντρα. Η βίαιη αντίδραση με αιτία την οργή, διαφέρει από άτομο σε άτομο. Και έχει να κάνει με χίλιους λόγους. Πάντως,  δεν έχει καμιά σχέση και αποκλειστικότητα   με το φύλο.΄Ενας μεθυσμένος για παράδειγμα ,ήρεμος σε νηφαλιότητα, μπορεί να γίνει βίαιος, όχι γιατί είναι  αρσενικός, αλλά από το αλκοόλ. Το ίδιο και μια γυναίκα υπό την επήρεια ουσιών.

Το γνωστό στην Ελλάδα φασιστικό ,ρατσιστικό μόρφωμα ΜΕ ΤΟΟ (διαφορετικό από εκείνο της Αμερικής) υπήρξε μια  αντίδραση -ξέσπασμα μιας γραφικής μειοψηφίας γυναικών στη χώρα μας, ενάντια συλλήβδην του αντρικού φύλου,   μετά τις γνωστές καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, ακόμα και βιασμούς.  Καταγγέλλουσες,  πρώτη η Σοφία Μπεκατώρου  και λίγο μετά η  Μαρία Παπαχαραλάμπους. Η μια “αθλήτρια” και η άλλη ηθοποιός.

Σε καμιά περίπτωση δεν λέμε πως δεν μπορεί να συνέβησαν ,όσα υποστηρίζουν οι δύο αυτές κυρίες.  Εκείνα που δε δεχόμαστε, ως εντελώς ανήθικα και απαράδεκτα, ακόμα και νομικά,  είναι άλλα.

Αν δεν είσαι “ελαφρύς”  τύπος και δεν επιδιώκεις δημοσιότητα ή  διάφορα  οφέλη,  όπως στις συγκεκριμένες περιπτώσεις ,δεν προχωράς σε όμοιες καταγγελίες μετά από δεκαετίες!  Οι λόγοι αυτονόητοι.  Αν έχεις ευαισθησίες, είσαι συνειδητοποιημένος πολίτης   και αξιοπρεπής και δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου,  αν είναι αλήθεια όλα αυτά, τα καταγγέλλεις .  ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ την ίδια στιγμή που συνέβησαν. Ποτέ  χρόνια μετά από την ασφάλεια που σου προσφέρει η άνεση της αδυναμίας απόδειξης των συμβάντων  και  φυσικά, αφού έχεις κάνει τη δουλειά σου  σε αγαστή συνύπαρξη και συνεργασία με την εξουσία  του  φερόμενου  θύτη σου.

Αλλιώς, αν διαπράξεις τέτοιο έγκλημα, να κάνεις τον ήρωας  κατόπιν εορτής κι από τη βολή σου,  είσαι κατάπτυστος  ως υποκριτής και επιδιώκων  “αλλότρια “.Κι εσύ και όσοι σε υποστηρίζουν . Είσαι,  μάλιστα, ακόμα πιο αισχρός κι από εκείνον  που καταγγέλλεις  πως σου φέρθηκε όπως λες, αν όντως σου φέρθηκε. Κι ασφαλώς  εσύ  μου επιτρέπεις  να το αμφισβητήσω μετά από  20 ολόκληρα χρόνια, που διαλέγεις να μιλήσεις.

Μιλάω σκληρά΄, γιατί  ΄έχω πλήθος από   τραυματικές εμπειρίες με  τέτοιους τύπους. Είστε μαζί στο χώρο εργασίας,  για παράδειγμα,  βλέπουν όλοι μια  παρανομία, μια αθλιότητα, ανηθικότητα, κομπίνα, αυθαιρεσία, αλλά  δε μιλάει κανείς. Μη χάσουν τη δουλειά τους, τη βολή τους. Και όσοι τρελοί σαν το γράφοντα ,κόντρα στα συμφέροντα τους,  δεν κάθονται καλά , στ ΄αυγά τους  και την ίδια ώρα τα βάζουνε με  “δαίμονες” και  το κεφάλι  στον ντορβά,  εισπράττουν  την αμοιβή τους. Τον όλεθρο και το  διωγμό. Τα “καλά παιδιά”  στην ασφάλεια της σιωπής τότε και το χειρότερο χρόνια μετά, βγαίνουν και  και  σου λένε αυτό ακριβώς.  “Τι να έκανα, να έχανα το ψωμί μου; Είχα  οικογένεια,  μικρά παιδιά”. Λες και εμείς ήρθαμε από άλλο πλανήτη, δεν είχαμε τις δικές τους ανάγκες και υποχρεώσεις .

Τους σιχαίνομαι και τους απαξιώνω εντελώς τέτοιους τύπους. Κι αυτοί εμάς φυσικά. Και τους ευχαριστούμε  που οι ίδιοι  με όσα λένε και κάνουν δείχνουν τη διαφορά.

 

 

Η βία του σερνικού είναι ένας μύθος.  Σαν εκείνον  πως ο άντρας “πηδάει”  και η γυναίκα “πηδιέται”. ΄Η πως η τεστοστερόνη στον άντρα είναι πιο άγρια ορμόνη από την οιστραδιόλη και τα άλλα οιστρογόνα στη γυναίκα. Ρόλοι που τους δίδαξαν  και τους επέβαλαν ,  όχι φυσικές ανάγκες. Σε καμιά περίπτωση.

Η αρρενωπότητα,  ο ανδρισμός ,η θηλυκότητα  ,η υποταγή  είναι ρόλοι. Εξ ου και στην παράσταση  …πηδιόμαστε σκληρά, αυταρχικά , τα  “ξέσκισέ   με αφέντη μου, πάρε με σα σκύλα στα τέσσερα,” και τέτοιες   φρικτές  ταπεινώσεις που όχι  μόνο βιώνει, αλλά  τις επιζητεί και τις χαίρεται  η … πηδούμενη,    ως θύμα , θήραμα, αδύνατο φύλλο. Και κάνει τον πηδίκουλα  να νιώθει τη σερνικάδα να ξεχύνεται ποτάμι από τα  τεράστια …προσόντα του.

Και είναι ένα  πλήθος από τέτοιες.   Κι από αυτές τις ευριπιδικές  μαινάδες του ΜΕ ΤΟΟ ,που παίζουν και αποδέχονται αυτούς τους ρόλους  “γατούλας στα πατώματα”.  Που εκφράζονται ακόμα και  με τις ανατριχιαστικές,  φαλλοκρατικές κουβέντες “θα σε γαμήσω   αν αν σε πιάσω,  στα αρχίδια μου τι λες” και τέτοια.

Η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα είναι ρόλοι- μύθοι.  Συμπλήρωμα ή και αιτία  της αφύσικης μονογαμίας, του έρωτα-καψούρας, της τάχα μου  ψυχικής ανάγκης  για σωματική χημεία  και σμίξιμο .  Και άλλες  τέτοιες  παρεκτροπές από τη Φύση.

΄Ολοι μπορούμε να γίνουμε κακοί και βίαιοι. Χείριστοι. ΄Αντρες και γυναίκες , Φτάνει να μην μπορείς να διαχειριστείς την οργή και τα νεύρα σου. Κι ανάλογα με το “πόσο σε παίρνει”, αντιδράς.    Βρίζεις χυδαία,  ξυλοκοπάς,  ακόμα και  “σφάζεις στο κότσι” την άπιστη που σε εγκατέλειψε.   ΄Η, από την άλλη,  του παίρνεις  τα παιδιά και φεύγεις . Κι ακόμα χειρότερα  του κάνεις μια καταγγελία    πως ο  “αρνητής της αγάπη” σου  , βίασε τη μικρή σας  κόρη!  Κι άντε μετά να λογαριάσεις τί  είναι πιο βίαιο και ανήθικο, να  της μαυρίζεις ο μάτι ή να σε τραβολογάει  στους ανακριτές  γιατί…βίασες το παιδί σου!

17 “γυναικοκτονίες” καταγράφηκαν μέσα στο 2021.΄Αλλες τόσες και περισσότερες  “ανδροκτονίες” , ψευδείς καταγγελίες κατά πατεράδων και παππούδων πως βίαζαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους!  Και αν είσαι έντιμος και λογικός άνθρωπος , αναλογίσου και αποφάσισε ποιος θάνατος είναι ο χειρότερος και πλέον επώδυνος.

Δεν έχει, επομένως,  να κάνει η ανηθικότητα, η βία, το όποιο έγκλημα  με το φύλο, αλλά με το χαρακτήρα, την παιδεία , την ιδεολογία και φυσικά με τους ρόλους   που σου φόρτωσαν.  Είναι  έμφυλος,  φασιστικός ρατσισμός  να  λες “όλες οι γυναίκες  είναι πονηρές και  πουτάνες ”  ή  “‘όλοι οι άντρες  βίαιοι,  αυταρχικοί και χειριστικοί’.   Ακόμα χειρότερα   τα συνθήματα που ξέθαψε και ξεπάτωσε  από την  παλιά εποχή   της “επανάστασης των  σουτιέν” το σύγχρονο, ρατσιστικό  μόρφωμα   ΜΕ ΤΟΟ. Τόσο αναχρονιστικό  και όζον αποπνιχτική ,μπόχα.

Επιχαίρουν  και προωθούν τέτοια προπαγάνδα  μόνο οι ενδημούντες στο βασίλειο των Γκέμπελς.    Τρέφονται από αυτά.   Το σπέρμα ειδικά, είναι η βασική διατροφή τους. Δείτε, για παράδειγμα,  τον άθλιο Γκεμπελίσκο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο-Ταρζάν.  Παλεύει  με νύχια και δόντια να βγει από την αφάνεια που τον έστειλε η δημοσιογραφίας  της κλειδαρότρυπας, με νέες ιστορίες ” Κορκολή”, πάλι με μπόλικα  ούρα και κολπικά υγρά. Και δεν είναι ο μόνος.΄Ιδιοι σχεδόν όλοι στη συνομοταξία  αυτή των χοίρων.

 

 

Είναι ανάγκη οι κοινωνίες μας, πορευόμενες προς το Μέλλον,  να κατανικήσουν όλες τις μορφές φασισμού, ρατσισμού και βίας.  Αντάμα, χέρι- χέρι τα δύο φύλα.   Είναι χρέος του έντιμου, του συνειδητοποιημένου  και ενεργού  πολίτη,  να κυνηγήσει  αμείλικτα όσους κουβαλούν και μεταδίδουν    δυο  σύγχρονες και λίαν επικίνδυνες  αρρώστιες, που τροχοπεδούν τη μετάβαση στις ΑΦΥΛΕΣ,  χωρίς  αντρικούς και γυναικείους ρόλους, μελλοντικές  κοινωνίες. Σε αυτές των ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Να κόψουμε το βήχα σε όλους τους σαλεμένους φαλλοκράτες, αλλά και στα θύματα προπαγάνδας και εμμονής  πως επειδή μπορούν να… κατουράνε   καρσί  τον τοίχο, ενώ οι γυναίκες  όχι ,αυτός  είναι λόγος να …γαμούν και να  δέρνουν.   Και τις ευριπιδικές Μαινάδες του έμφυλου ρατσισμού, να σταματήσουν να  αναπαράγουν άρρωστα κι ανατριχιαστικά  συνθήματα  “καλός άντρας  ο νεκρός άντρας  ή έστω    με λιωμένους  όρχεις”!