Σκηνές-σοκ με την επικεφαλής νοτιοκορεατικής αίρεσης να ξυλοφορτώνει οπαδούς της
Σκηνές σοκ με την επικεφαλής μιας νοτιοκορεατικής αίρεσης να ξυλοφορτώνει τους οπαδούς τους και να τους διατάζει να χτυπήσουν ο ένας τον άλλο κάνουν το γύρου του Διαδικτύου.
.
Η αστυνομία συνέλαβε τον περασμένο μήνα την Σιν Οκ Γιου κι άλλα τρία στελέχη της αίρεσης στο αεροδρόμιο της Σεούλ, με την κατηγορία ότι εξανάγκαζε τους οπαδούς να εργάζονται απλήρωτοι και να υφίστανται βίαια τελετουργικά.
Πρώην μέλη της αίρεσης λένε ότι όταν έφθασαν στα Φίτζι οι υπεύθυνοι της Grace Road Church τους κατέσχεσαν τα διαβατήρια και τους εξανάγκασαν να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται και να αλληλοδέρνονται στο πλαίσιο πειθαρχικών κυρώσεων.
Στο βίντεο διακρίνεται η Σιν Οκ Γιου να κουρεύει διά της βίας μία οπαδό της αίρεσης, να χαστουκίζει έναν άλλο, να τραβά από τα μαλλιά μια γυναίκα, «για να της βγάλει τα δαιμόνια» και να βάζει μια κόρη να χτυπά τη μητέρα της και αντιστρόφως.
Εκπρόσωπος της αίρεσης υποστήριξε ότι η Σιν Οκ Γιου «έκανε ό,τι επιτάσσουν τα παραγγέλματα της Βίβλου».
Οι θρησκείες ανά τους αιώνες, όλων των ειδών και των αποχρώσεων, είναι το όνειδος του πολιτισμού και η μεγίστη πλάνη του ανθρώπινου είδους. Δεν είναι μόνο που υποβιβάζουν και ανθρωπομορφοποιούν την έννοια του θεού .Και ως θεό, διευκρινιστικά, ορίζουμε την ασύλληπτη από το ανθρώπινο μυαλό έννοια της Οντότητας εκείνης, που μπορεί να υπάρχει, μπορεί και όχι. Και υπό αυτή την έννοια, οι θρησκείες με το να υποβαθμίζουν μια τέτοια υπέρτατη και ακατάληπτη σε μας Οντότητα σε επίπεδο Γιαχβέ και Αλλάχ, είναι και άθεες, αφού άθεος είναι εκείνος που δεν πιστεύει στον πραγματικό θεό.
Πέρα όμως, από αυτό το καθαρά αγνωστικιστικό κομμάτι της ύπαρξης ή όχι αυτού του “επέκεινα» ΄Οντος και της μεταχείρισής του από τα ιερατεία, οι θρησκείες έντεχνα με τις διδασκαλίες και τις “εφετμές” τους, διαπράττουν σωρεία άλλων παραβάσεων, αφύσικων και εγκληματικών. Στοχοποιούν τις ανάγκες και τις αδυναμίες του ατόμου ,ενοχοποιούν τις φυσικές λειτουργίες της ζωής του και το καθιστούν “αμαρτωλό” και ένοχο για πολλές συμπεριφορές του, ακόμα και για εκείνες τις επιβεβλημένες από τους νόμους της φύσης (πχ. σεξ) . Ο πιστός που σημαίνει χειραγωγημένος οπαδός, αν έχει ένα κύριο και χαρακτηριστικό γνώρισμα ,είναι η λοβοτομημένη πλέον λογική του ,αλλά και η εντελώς αποδυναμωμένη, ως νεκρή , βούλησή του, αφού αδυνατεί, ακόμα και σε πασιφανή, εύλογα και αυτονόητα λαθεμένα διδάγματα της θρησκείας, να αντιδράσει και να τα απορρίψει.
Ο φόβος για την έκβαση της παρούσα ζωής με τα προβλήματά της ,ο τρόμος και η απειλή για το άγνωστο Μέλλον, η μετά θάνατο μετάβαση στην …επόμενη, αιώνια εγκατάσταση σε Κόλαση των μη πιστών και υποταγμένων , είναι τα βασικότερα όπλα που χρησιμοποιούν οι θρησκείες για να καθυποτάξουν το άτομο στις ορέξεις και τις επιταγές τους. (πρβλ το παραπάνω ρεπορτάζ για τη νοτιοκορεταική αίρεση). Από την άλλη, μια επίσης έξυπνη επινόηση του χριστιανικού ιερατείου, διευκόλυνε καταλυτικά την επικράτηση των εντολών του. Είναι η διδασκαλία της άφεσης της αμαρτίας, της απόλυτης και γρήγορης συγχώρησης από το θεό, που σημαίνει πως ο πιστός κερδίζει και την εδώ και τη μεταθανάτια ζωή με μια απλή “δήλωση μετανοίας”, ακόμα και για τα μεγαλύτερα των εγκλημάτων. Τόσο απλά!
Ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι οι κατ΄εξοχήν θριαμβεύσασες στο χρόνο θρησκείες σε πραγματικά ευάριθμα και ασύγκριτα νούμερα πιστών. Ουδείς γνωρίζει απολύτως τον πραγματικό αριθμό ανά τους αιώνες των οπαδών των δύο αυτών θρησκειών, ούτε ακόμα και την εδαφική έκταση της επικράτησής τους.
Κι αν δε γνωρίζουμε την έκταση του θριάμβου τους, όμως, είμαστε απολύτως ενημερωμένοι από την ιστορία για το μέγα κακό που προξένησε στην ανθρωπότητα η επικράτησή τους και η υπαγωγή τους σε μηχανισμούς εξουσίας, ελέγχου και καταστολής των αντιδράσεων των μαζών. Αναρίθμητα, ως σήμερα, τα εγκλήματά τους.΄Απειρα στους αιώνες τα θύματά τους με ποικίλους τρόπους εξόντωσης από φανατικούς πιστούς που ελέγχονται και κατευθύνονται ως πειθήνια όργανα από τους εκάστοτε αρχηγούς
Δε θα μείνουμε σήμερα στα ποτάμια αίματος που έχυσαν οι θρησκείες. Θα αναφερθούμε συνοπτικά σε ένα άλλο επίσης κεφαλαιώδους σημασίας θέμα. Κι αυτό έχει να κάνει με το “εμπάργκο” που έχουν επιβάλει τα ιερατεία σε όλους εκείνους που θέλουν καλόπιστα και ανιδιοτελώς να διαφωτίσουν τις μάζες των οπαδών και των φανατικά θρησκευόμενων για το αδιέξοδο, μάταιο, αλλά και επικίνδυνο της τυφλής πίστης τους.
Ιδιαίτερα για το Χριστιανισμό, ήδη από τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του, προσπάθησαν ουκ ολίγοι διανοούμενοι και συνετοί να πληροφορήσουν το πλήθος κυρίως πάνω σε δυο κορυφαία ζητήματα: 1. Περί του ανιστόρητου της ύπαρξης (ως φυσικό πρόσωπο) του Ιησού Χριστού, ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας και 2. Για την…αθεοπνευστία των ιερών, χριστιανικών κειμένων, που στην κυριολεξία…” βγάζει μάτι” για χίλους λόγους.
Εμείς εδώ έχουμε αναλύσει παλιότερα το ζήτημα (1) σε κείμενό μας με τίτλο Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΝΟΕΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ (16/4/2017) Σήμερα, θα προχωρήσουμε στην ανάλυση του ζητήματος (2) και θα προσπαθήσουνε να (απο)δείξουμε, έστω και στα στενά πλαίσια ενός συνοπτικού κειμένου,όπως αυτό, πως από τα δύο βασικά βιβλία της Αγ.Γραφής (Βίβλος), η Καινή Διαθήκη είναι, αν μη τι άλλο, ένα εντελώς μορφολογικά απαράδεκτο κείμενο, αφού βρίθει βαρβαρισμών ,σολοικισμών και άλλων λαθών της ελληνικής γραμματικής .
Τα ίδια τα ευαγγέλια ,αλλά και οι συγγραφείς των άλλων κειμένων της Κ.Δ στηρίζουν την άποψη και μάλιστα ως sine qua non προϋπόθεση πως οι Γραφές είναι θεόπνευστες. Μάλιστα από τις Πράξεις των Αποστόλων μαθαίνουμε πως στη γιορτή της Πεντηκοστής, επεφοίτησε το ΄Αγιο Πνεύμα στους συγκεντρωμένους πιστούς στο “Ανώγειο” και από αγράμματοι ψαράδες και λαϊκοί άνθρωποι ,οι μαθητές και οι λοιποί χριστιανοί εκεί μεταμορφώθηκαν σε πολύγλωσσους και καλλιεργημένους ομιλητές-κήρυκες και συγγραφείς.
Το ίδιο ισχύει, διαβεβαιώνουν, πέρα από τους συγγραφείς της Κ.Δαθήκης και οι πρώτοι, αλλά και οι μεταγενέστεροι “πατέρες” της Εκκλησίας για τον “Κανόνα” της Κ. Διαθήκης. (“Κανών” είναι το σύνολο των 27 βιβλίων της Κ.Δ). ΄Ολα αυτά τα κείμενα, υποστηρίζουν,είναι θεόπνευστα, γράφτηκαν δηλαδή υπό την καθοδήγηση του Αγ. Πνεύματος γι αυτό και εμπεριέχουν την απόλυτη, αποκαλυφθείσα στους ανθρώπους αλήθεια του θεού και μάλιστα διατυπωμένη σε μια γλώσσα πλούσια σε εκφραστικά μέσα, όπως ήταν η «κοινή», ελληνιστική γλώσσα.
Το πρόβλημα ,όμως, είναι πως το ΄Αγιο Πνεύμα του θεού, μπορεί μεν να πιστεύουν πως υπαγόρευσε αλήθειες μεγάλες και αναλλοίωτες στους συγγραφείς των βιβλίων της Κ.Δ και να τους κατέστησε από αγράμματους ψαράδες σε εγγράμματους και μάλιστα γνώστες της δύσκολης ελληνικής γλώσσας, αλλά ,όπως αποδεικνύεται και από μια απλή ανάγνωση αυτών των κειμένων, το ίδιο το ΄Αγιο Πνεύμα ήταν… ελλιπώς ενημερωμένο πάνω στη γραμματική και το συντακτικό της ελληνικής γλώσσας που υπαγόρευε, για να γράφουν οι ευαγγελιστές και οι λοιποί συγγραφείς.
΄Ενα κείμενο, όταν θέλουμε να το παρουσιάζουμε θεόπνευστο και εμπεριέχον σοβαρές, διαχρονικές αλήθειες, όφειλε να είναι θεόπνευστα γραμμένο σε …γραμματική και συντακτικό. Είναι αδιανόητο τέτοιες “σοφίες” να αποδίδονται σε μια γλώσσα που οι συγγραφείς τους την κακοποιούν από την αρχή ως το τέλος. Κι αυτό και μόνο δείχνει πως, όσο θεόπνευστες ήταν οι αλήθειες, άλλο τόσο …θεόπνευστη ήταν και η γνώση των συγγραφέων των κανόνων της ελληνικής γλώσσας. Και όχι μόνο των συγγραφέων ,αλλά και των αντιγραφέων αργότερα που υποτίθεται πως κι εκείνοι γνώριζαν τουλάχιστον στοιχειώδη ελληνικά.
Παλιότερα, όταν είχαμε περισσότεροι όρεξη έρευνας σε τέτοια θέματα ,προτείναμε σε κάποιους εκδοτικούς οίκους σε Ευρώπη και Αμερική να αναλάβουν την έκδοση μιας εργασίας μας με τίτλο “Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ… ΕΛΛΗΝΙΚΑ;”. Παρά τα επαινετικά λόγια και το ενδιαφέρον, όμως, στο τέλος κανένας εκδοτικός οίκος δε θέλησε να προχωρήσει στην έκδοση της εργασίας με διάφορες προφάσεις. Πχ. “Οι μεταφράσεις στα αγγλικά, αλλά και τις άλλες γλώσσες της Βίβλου είναι επιτυχείς, αφού διορθώθηκαν τα σφάλματα από το ελληνικό πρωτότυπο κείμενο. Επομένως, οι μη γνωρίζοντες ελληνικά και μάλιστα αρχαία, δε θα αντιλαμβάνονταν τα στοιχεία που αναλύονται στην εργασία και αποδεικνύουν τα γλωσσικά σφάλματα της Κ.Δ”.
Το ιερατείο και σήμερα όλων των θρησκειών έχει επιβάλει εμπάργκο. Ελέγχει τα πάντα, ειδικά με την αγοραστική δύναμη των οπαδών του. Αλλά και τις απειλές τους. Εξπέρ, μάλιστα, στο είδος αυτό των απειλών είναι οι Ισλαμιστές. ΄Ετσι και πεις κουβέντα άσχημη για τον Προφήτη Μωάμεθ, μπορεί και να σε κρεμάσουν ανάποδα.
Επιτρέπουν, βέβαια, σε σκηνές θεάτρου σε σκίτσα και γελοιογραφίες και σε κείμενα, ειδικά στην τέχνη να διακωμωδείται η θρησκεία, αλλά τα ιερατεία είναι αυστηρά και πολύ σκληρά, όταν τους “τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια”. ΄Οταν μένει “γυμνή και τετραχηλισμένη” η αλήθεια πως, αν μη τι άλλο, οι…αλήθειες της Κ.Δ είναι τερατώδη ψεύδη διατυπωμένα σε μια επίσης τερατώδη ελληνική γραφή , βρίθουσα λαθών γραμματικής και συντακτικού
Από τα εκατοντάδες τέτοια σφάλματα, ασυνάρτητα πολλά, που εντοπίζαμε παλιότερα, όταν μελετούσαμε από καθαρά ιστορικό καθήκον τις “Γραφές”, παραθέτουμε ενδεικτικά τα ακόλουθα (μόνο από τα ευαγγέλια) ,για να πάρει μια γεύση ο καλόπιστος αναγνώστης της προκλητικής άγνοιας του…Θεού στην ελληνική γλώσσα.
ΛΑΘΗ
Λουκ. 21.11 τω οικοδεσπότη της οικίας (πλεονασμός της οικίας)
Λουκ. 1.12 επέπεσεν επ΄αυτόν (έπεσε)
Λουκ.4.30 . Διελθών δια μέσου(διελθών μέσου)
Λουκ.7.15 τα έξωθεν του ανθρώπου εισπορευόμενα (εισπορευόμενα τω ανθρώπω)
Λουκ.13.1 εκπορευομένου εκ του ιερού (πορευομένου εκ…)
Λουκ. 22.47 δεδώκει ( εδεδώκει)
Λουκ. 23.32 και έτεροι δύο κακούργοι( “έτεροι” να απαλειφτεί)
Μτ. 21.7 επέθηκαν επάνω(έθηκαν)
Μτ. 21.7 επεκάθισεν (εκάθισεν)
Μτ. 26.4 επιτιθέασιν επί (τιθέασιν επί)
Μτ .27.9 Ιερεμίας (ορθό Ζαχαρίας)
Μτ.28.8 εξελθούσαι από του μνημείου (χωρίς “από”)
Μτ. 9.36 και Μκ. 1.41 και Λουκ. 7.13 εσπλαγχνίσθη,σπλαγχνίζομαι σπλαγχνισθείς ( λείπει η δίφθογγος “ευ”
Μτ. 27.26 φραγελώσας (φραγγελώσας)
Μκ. 11.21 η συκή εξήρανται (εξήραται)
Μκ. 15.10 παραδεδώκεισαν (παρεδεδώκεισαν)
Ιω. 6.8 κάτω κύψας ( όχι “κάτω”)
Ιω. 9.17 επέθηκέ μου επί (έθηκέ μου επί)
Ιω. 13.18 επήρεν επ΄εμέ (ήρεν επ΄εμέ)
Ιω. 8.42 εκ του θεού εξήλθεν (ήλθεν)
Ιω. 13.25 (επιπεσών επί το στήθος ( πεσών)
Ιω. 6.9 παιδάριον, ος έχει (ο-όπερ)
Σημείωση. Παραθέσαμε μια μιρκή λίστα και μόνο από τα ευαγγέλια. Ο κατάλογος των λαθών είναι τεράστιος. Τραγική,πάντως, είναι η χρήση των προθέσεων και των επιρρημάτων ,ειδικά στις σύνθετες λέξεις από τους ευαγγελιστές. Συνεχώς τα χρησιμοποιούν λανθασμένα. Περισότερο τα :έσω,έξω,από,εκ,εξ,εκ προ,δια,από,επί.
