1. α.Καταδικάστηκε ο «πάτερ» Κλεομένης για τη βεβήλωση του εβραϊκού μνημείου της Λάρισας
Ακριβά πλήρωσε τους βανδαλισμούς στους οποίους προέβη στο μνημείο των Λαρισαίων Εβραίων μαρτύρων του Ολοκαυτώματος, στην ομώνυμη πλατεία, το καλοκαίρι του 2017, ο ρασοφόρος αυτοαποκαλούμενος «μοναχός» Κλεομένης.
Ο ρασοφόρος, που είναι γνωστός για την… τουλάχιστον αμφιλεγόμενη δράση του κατά των ΑΤΜ και των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, εμφανιζόταν σε βίντεο που ανήρτησε στο διαδίκτυο να βεβηλώνει το μνημείο πετώντας αυγά. Ταυτόχρονα, έφτυνε, κλωτσούσε και έβριζε το μνημείο και τους Εβραίους, προσβάλλοντας με αυτό τον τρόπο την ιστορική μνήμη.
β.Λεόν Σαλτιέλ: Η λεηλασία των εβραϊκών περιουσιών είναι πέρα από κάθε λογική
Ο διωγµός της εβραϊκής κοινότητας δεν φαίνεται να ενόχλησε ιδιαίτερα την τοπική κοινωνία, η οποία στη συνέχεια επιδόθηκε στην καταπάτηση των εβραϊκών περιουσιών. Το στρώµα των εµπόρων, ας πούµε, επωφελήθηκε από την απουσία των «άλλων».
Όχι µόνο οι έµποροι αλλά και η Εκκλησία, ο δήµος κ.ά. Εγινε απίστευτο αλισβερίσι, µια λεηλασία πέρα από κάθε λογική. Αυτό ήταν ένα ταµπού της Θεσσαλονίκης και είναι ένας από τους λόγους που ίσως εξηγούν τη σιωπή που κυριαρχεί για το Ολοκαύτωµα. Τη δεκαετία του ’50 ο Ελληνας πρεσβευτής στη Χάγη πήγε στα αποκαλυπτήρια ενός µνηµείου του Ολοκαυτώµατος και γράφει επιστολή προς την Αθήνα λέγοντας: «Παρέστησα σε αυτή την τελετή και σκέφτηκα ότι και στη Θεσσαλονίκη υπήρχε µια πολύ µεγάλη και ακµάζουσα εβραϊκή κοινότητα η οποία εξαρθρώθηκε στο Ολοκαύτωµα. Γιατί δεν την τιµούµε;». Περισσότερο από έναν χρόνο µετά έρχεται η απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών, που αναφέρει ότι ρώτησαν κύκλους επιχειρηµατικούς, δηµοσιογραφικούς και πολιτικούς της Θεσσαλονίκης οι οποίοι δεν θέλουν να γίνει κάτι τέτοιο. Παρόλο που αφανίστηκε η κοινότητα, φαίνεται ότι τα αισθήµατα µίσους δεν έχουν εξαλειφθεί. Και το γράφουν αυτό από Αθήνα για ένα µνηµείο. Το µνηµείο τοποθετήθηκε το 1997. ∆εν το ήθελαν οι ελίτ της πόλης µεταπολεµικά.
Φαντάζοµαι ότι δεν έγινε επειδή οι ελίτ ένιωθαν ενοχές για την Κατοχή, αλλά επειδή λεηλάτησαν και καταπάτησαν τις περιουσίες των Εβραίων.
Αυτό είναι αλήθεια, γιατί ενοχή δεν βλέπεις. Η ενοχή, τουλάχιστον σε εισαγωγικά, φαίνεται τώρα. Τη βλέπεις, ας πούµε, στον λόγο του Μπουτάρη. Τότε δεν τους φαινόταν σαν κάτι κακό.
Γιατί τώρα υπάρχει η ασφάλεια του χρόνου.
Νοµίζω ότι από το 1912 η Θεσσαλονίκη γίνεται ουσιαστικά ελληνική µετά το 1943. Αυτά τα τριάντα χρόνια η ελληνική διοίκηση και οι ντόπιες ελίτ προσπαθούν να εξελληνίσουν την πόλη και να σβήσουν όλες τις ξένες επιρροές. Αν δείτε τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλής στον µεσοπόλεµο, υπάρχουν συζητήσεις στις οποίες κατηγορείται η εβραϊκή κοινότητα ότι δεν θέλει να ελληνοποιηθεί. Από την άλλη, οι ελίτ της Αθήνας συµπεριφέρθηκαν τελείως διαφορετικά από εκείνες της Θεσσαλονίκης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κατοχή οι πρώτες κατέβαλαν µεγαλύτερη προσπάθεια να διασώσουν τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης παρά οι ελίτ της ίδιας τους της πόλης. Η σκέψη των τελευταίων, σε µεγάλο βαθµό, ήταν πώς θα γίνει η διαχείριση των περιουσιών των Εβραίων που αφήνουν πίσω.
Ακούγεται σαν το «δεν είµαστε ρατσιστές» των Ελλήνων τη δεκαετία του ’70, όταν οι µετανάστες και οι πρόσφυγες ήταν ευάριθµοι.
Το αλβανικό έπος, µε την αθρόα συµµετοχή Εβραίων της Θεσσαλονίκης, ήταν καταλυτικό ώστε να αρχίσουν να θεωρούνται Ελληνες. Αυτό όµως δεν ήταν αρκετό ώστε στη Θεσσαλονίκη να τους προστατέψουν οι τοπικές αρχές. Ελληνες όχι απλώς µε την έννοια της εθνικής καταγωγής, αλλά µε εκείνη του πολίτη. Στον µεσοπόλεµο επίσηµη κρατική πολιτική ήταν να εξελληνιστεί η πόλη. Υπάρχουν συντεταγµένες δυνάµεις στη Θεσσαλονίκη για να χτίσουν την αφήγηση ότι είµαστε εδώ από τους αλεξανδρινούς και τους βυζαντινούς χρόνους, είµαστε µια συνέχεια. Ο Αθηναίος δεν έχει να αποδείξει κάτι σε κανέναν.
Ο αντισηµιτισµός στη Θεσσαλονίκη ενδηµεί από τα 30s, όταν οργανώνεται το πογκρόµ του Κάµπελ και 10.000 Εβραίοι εγκαταλείπουν την πόλη.
Υπάρχουν τριβές του εβραϊκού στοιχείου µε το ελληνικό κράτος προτού τα τρία Ε (Εθνική Ενωσις Ελλάς) κάνουν το πογκρόµ. Ας δούµε τη µεγάλη πυρκαγιά του 1917, όταν εξαφανίστηκε το µεγαλύτερο κοµµάτι της πόλης που ήταν εβραϊκό. Το 90% των πληγέντων ήταν Εβραίοι. Ο Βενιζέλος µε το σχέδιο Εµπράρ ξεκίνησε πρόγραµµα εξελληνισµού της όψης της πόλης για να φύγουν οι συναγωγές και οι Εβραίοι από το κέντρο, όπως βέβαια και το νεκροταφείο πάνω στο οποίο σήµερα βρίσκεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο. Αλλα θέµατα τριβής ήταν η αργία του Σαββάτου και οι ξεχωριστοί εκλογικοί κατάλογοι.
Από τη συνέντευξη του συγγραφέα του βιβλίου Λεόν Σαλτιέλ ξεχωρίζουμε (επισημαίνουμε) τις παρακάτω τρομακτικές αλήθειες:
1.Ο διωγµός της εβραϊκής κοινότητας δεν φαίνεται να ενόχλησε ιδιαίτερα την τοπική κοινωνία, η οποία στη συνέχεια επιδόθηκε στην καταπάτηση των εβραϊκών περιουσιών
2.Μετά έρχεται η απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών, που αναφέρει ότι ρώτησαν κύκλους επιχειρηµατικούς, δηµοσιογραφικούς και πολιτικούς της Θεσσαλονίκης οι οποίοι δεν θέλουν να γίνει κάτι τέτοιο. Παρόλο που αφανίστηκε η κοινότητα, φαίνεται ότι τα αισθήµατα µίσους δεν έχουν εξαλειφθεί. Και το γράφουν αυτό από Αθήνα για ένα µνηµείο. Το µνηµείο τοποθετήθηκε το 1997. ∆εν το ήθελαν οι ελίτ της πόλης µεταπολεµικά.
3.Νοµίζω ότι από το 1912 η Θεσσαλονίκη γίνεται ουσιαστικά ελληνική µετά το 1943. Αυτά τα τριάντα χρόνια η ελληνική διοίκηση και οι ντόπιες ελίτ προσπαθούν να εξελληνίσουν την πόλη και να σβήσουν όλες τις ξένες επιρροές.
4. Στον µεσοπόλεµο επίσηµη κρατική πολιτική ήταν να εξελληνιστεί η πόλη. Υπάρχουν συντεταγµένες δυνάµεις στη Θεσσαλονίκη για να χτίσουν την αφήγηση ότι είµαστε εδώ από τους αλεξανδρινούς και τους βυζαντινούς χρόνους, είµαστε µια συνέχεια.
Η εθνικιστική Ιστορία της χώρας, όχι μόνο δε θα μπορούσε να ανασύρει αυτές τις αλήθειες και να τις παραδώσει στις γενιές, αλλά αντίθετα τις εξαφάνισε με την πρωτοφανή προπαγάνδα και τα αλλεπάλληλα ψεύδη πως τάχα ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης συμπαραστάθηκε στους διωκόμενους Εβραίους στην Κατοχή. Ουδέν αναληθέστερο.
Κι ακόμα “ζεσταίνουν το αυγό του φιδιού” του αντισημιτισμού οι Θεσσαλονικείς συμπατριώτες μας. “Ζει και ζέχνει” εκείνη η μπόχα στην συμπρωτεύουσα και σήμερα. Ακόμα και οι προοδευτικοί, οι “δημοκρατικοί” άνθρωποι φοβούνται και στις ημέρες μας να αντιπαραταχτούν στον εθνικισμό ,το φανατισμό, την ακροδεξιοναζιστική λαίλαπα ,το κόμπλεξ για την ελληνικότητα ή μη των Μακεδόνων. Αρρωστήματα που εν πολλοίς ισχύουν, όπως και παλιά και σήμερα, στη Βόρεια Ελλάδα.
2.Ο ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΓΚΟΥΑΪΔΟ
. Εκθετη η κυβέρνηση στην ΕΕ: Είναι η μόνη που στηρίζει τον Μαδούρο
Σπαταλώντας πολύτιμο «διπλωματικό κεφάλαιο» η Ελλάδα απομονώθηκε διεθνώς ζητώντας να μην αναγνωριστεί πρόεδρος της Βενεζουέλας ο Χουάν Γκουαϊδό και στηρίζοντας τον Νικολάς Μαδούρο.
Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε για μια ακόμη φορά να αντιταχθεί σε σύσσωμο σχεδόν το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που αναγνώρισε τον Γκουαϊδό ως «προσωρινό πρόεδρο» της Βενεζουέλας και κάλεσε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης να κάνουν το ίδιο υιοθετώντας μία «ενιαία και αυστηρή θέση».
Καλά, ο μαζοχισμός της κυβέρνhσης δεν έχει ούτε όρια ούτε προηγούμενο. Ο Αλέξης Τσίπρας γέμισε πράγματι την καρδάρα γάλα και τώρα δίνει μια κλωτσιά και την αναποδογυρίζει!
Μα, τί είναι αυτά τα πράγματα; Πώς είναι δυνατόν ο κόσμος ολόκληρος να είναι ενάντια σε ένα πραγματικό δικτάτορα ,όπως ο Μαδούρο και οι Συριζαίοι να αρνούνται να το παραδεχτούν; Δε λέμε να αναγνωρίσουν τον αυτοαναγορευθέντα, αχυράνθρωπο των Αμερικανών, πρόεδρο. Απλώς, να πάρουν αποστάσεις από το Μαδούρο.Δε φτάνει να ανακοινώνουν πως χρειάζεται ο ίδιος ο λαός της Βενζουέλας να δώσει λύση.
Πώς θα τη δώσει τη λύση ο κόσμος με το διχασμό που πλήττει θανάσιμα τη χώρα; Θα φαγωθούνε σε λίγο μεταξύ τους. Ο Μαδούρο έχει οπαδούς φανατικούς .Και το στρατό με το μέρος του. Περιμένουν αιματοχυσία και μετά να βρούνε λύση;
Μετράνε αυτά τα λάθη σου, Αλέξη Τσίπρα.΄Οπως κι εκείνο παλιότερα, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης ,αλλά και ως πρωθυπουργός, που δεν καταδίκασες το διαμελισμό της Ουκρανίας και τη βίαη αποκοπή (με 10.000 νεκρούς) από ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα εδάφη της, όπως είναι η Κριμία και ολόκληρη η Αν Ουκρανία. Λιβάνιζες το Ρώσο δικτάτορα, αντί τότε, αλλά και σήμερα, να “αστράψεις και να βροντήξεις” εναντίον ενός μαφιόζου ηγέτη, που εξελίχτηκε σε Νέο Χίτλερ.
3.ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
Λάρισα: Μεγάλο συλλαλητήριο με τρακτέρ ετοιμάζουν σήμερα οι αγρότες από το μπλόκο της Νίκαιας
Παλεύουν οι …καημένοι για τα δίκια του εργάτη της γης. Που τόσα χρόνια η σκληρή δουλειά , τους αντάμειβε με 200… Πόρσε μόνο στον κάμπο της Λάρισας !Ασε΄, τα δισεκατομμύρια κλεμμένα που ξεκοκάλισαν πανελλαδικά οι μαφιόζοι των τρακτέρ από επιδοτήσεις, αποζημιώσεις και άλλο ζεστό χρήμα των …αφελών Ευρωπαίων.
Είναι η μόνη συντεχνία ακόμα και από αυτή των ΔΕΗτζήδων, που εισπράττει την κατακραυγή του κόσμου για το χρυσαυγίτικο-σταλινικό τσαμπουκά των μελών της, να κόβουν τους δρόμους,να απειλούν,να τραμπουκίζουν. Και όλη αυτή τη φασιστική συμπεριφορά απέναντι στην πλειοψηφία ενός λαού, τη βαφτίζουν …αγώνα.
Κι ακόμα. Είναι η μόνη βρώμικη τάξη,αγροτική τάχα, που εκμεταλλεύεται ασύστολα τον κόπο του Πακιστανού. Παράλληλα,όπως πλειστάκις εδώ καταγγείλαμε, είναι και φονιάδες. Με την εγκληματική τους αρπακτικότητα και χρησιμοθηρία, σκοτώνουν με τα προϊόντα του θανάτου των πάγκων τους ολόκληρο πληθυσμό επί συναπτά χρόνια. Αλλά, δε διστάζουν επίσης να μολύνουν με τα ίδια φυτοφάρμακα και την άλογη -εγκληματική τακτική τους, ολόκληρο το οικοσύστημα.
Εμείς τους θεωρούμε ταξικούς μας αντίπαλους. Πέρα από φονιάδες αθώων. Τους πολεμάμε, δεν τους στηρίζουμε.
“Βγάζουμε το καπέλο” μόνο στον αγρότη της οικολογικής καλλιέργειας, τα νέα παιδά που σέβονται τη γη και τη δουλεύουν μόνοι τους χωρίς να εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα κανενός. Και με το χρόνο πιστεύουμε πως η χώρα με ισχυρό βραχίονα στήριξης την αγροτική οικονομία , θα ευτυχήσει να έχει μόνο τέτοιους αγρότες.
4. Τζανακόπουλος: Η έξοδος στις αγορές είναι η απόδειξη ότι η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα
΄Οντως η χώρα γύρισε σελίδα. Μόνο ο φανατικός,ο κακόπιστος, ο άμυαλος εθνικιστής και φυσικά ο ηθικός αυτουργός όλων αυτών των εγκλημάτων, ο Κυριάκος Μητοστάκης, δε διαθέτουν ίχνος καθαρού μυαλού να το αντιληφθούν.
Για τη Δεξιά ανέκαθεν ίσχυε η περίφημη αρχαία ελληνική ατάκα-κόλαφος “Γαία πυρί μιχθήτω”. Αν δεν έχουν αυτήν εξουσία, ας πάει η χώρα στον όλεθρο. Ποσώς ενδιαφέρει (ούτε ενδιέφερε) τη φαμίλια Μητοστάκη , αν πάει η χώρα στα Τάρταρα.
΄Ωρα, 13.00
5. Τη Δευτέρα ξεκινάει η διάσωση Καμμένου -Συνεδριάζει στις 14:00 η επιτροπή
Οι φυλλάδες βρήκαν θέμα με τον Πάνο και τον Αλέξη που τα… έσπασαν τάχα και του δίνουν και καταλαβαίνει. Φυσικά, η αλήθεια είναι πως τα δύο συνεταιράκια τίποτα δεν έχουν να τους χωρίσει. Η μάλλον έχουν πολλά (στην καθημερινη πράξη, λέμε εμείς), αλλά τους ενώνει ο….μυστικός κώδικας σιωπής, ή “ομερτά” στη μαφιόζικη διάλεκτο. Την υπέγραψαν… δια συνάψεως των χειρών, κάτι χρόνια πριν, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αλέξης Τσίπρας.
΄Οσο υφίσταται αυτή η ανίερη “αλλοξοκωλιά” μεταξύ των δύο αντρών, ο Πάνος δεν πάει πουθενά.Θα είναι κολαούζος και πστό σκυλί του Σύριζα. Τα άλλα είναι για τους αφελείς.
6. ΄Ενα ορισμένο είδος δημοσιογραφίας
Ενα από τα σημαντικά αίτια που έχουν οδηγήσει στην πολύπλευρη κρίση των τελευταίων χρόνων, αλλά αποτελεί και ένα πάγιο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας, είναι ο σχιζοφρενικός διαχωρισμός δημόσιου – ιδιωτικού και τα διπλά στάνταρντ που χρησιμοποιούμε. Πολύ συχνά κρίνουμε όχι με βάση τη δημόσια παρουσία κάποιου, αλλά την προσωπική μας σχέση μαζί του.
Με άλλα λόγια, η αποτίμηση γίνεται με κριτήριο το προσωπικό μας όφελος (πολιτικό, οικονομικό, συναισθηματικό, οικογενειακό, ατομικό) και όχι τις αρχές και τις αξίες που επικαλούμαστε θεωρητικά σε «φιλολογικές» συζητήσεις για την κοινωνία και τα προβλήματά της. Η στάση αυτή έχει ένα και μοναδικό όνομα και αυτό δεν είναι άλλο από την υποκρισία.
Τα σκέφτομαι αυτά με αφορμή τον θάνατο γνωστού εκδότη – δημοσιογράφου (ελληνική πατέντα, όπως και η «διαπλοκή») και τον βομβαρδισμό αγιογραφιών που γέμισαν σελίδες, οθόνες, ερτζιανά και διαδίκτυο. Φυσικά, για πολλούς «ο νεκρός δεδικαίωται από της αμαρτίας», αλλά η αγιοποίηση είναι και σημάδι κοινωνικής παθογένειας, στον βαθμό που δείχνει ότι μια κοινωνία δεν θέλει ή αποφεύγει να μιλήσει για τις πληγές της, για τις «αμαρτίες» της και για όσα την κρατούν εγκλωβισμένη σ’ ένα επίπεδο συνείδησης που βάζει το εγώ πάνω από το εμείς και τις δημόσιες πάνω από τις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις και τα δικαιώματα των πολιτών.
Γιατί, εάν θέλουμε να μιλήσουμε για όλα αυτά, θα πρέπει να αναφερθούμε σε ένα συγκεκριμένο είδος δημοσιογραφίας (και όχι μόνο) που ανθεί και στη χώρα μας.
Ενα ορισμένο είδος δημοσιογραφίας (και κοινωνικής παρουσίας), λοιπόν, χαρακτηρίζεται από τη δουλικότητα απέναντι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, εξωραΐζοντας τη δράση τους, διαφημίζοντας τον τρόπο ζωής τους και συγκαλύπτοντας τις ύποπτες, παράνομες ή αντικοινωνικές επιλογές τους. Συναλλάσσεται μαζί τους και διαχειρίζεται χρήμα που δύσκολα δικαιολογείται από τη δημοσιογραφική ενασχόληση. Αντίθετα, συχνά-πυκνά σπάει πλάκα, χλευάζει και προσβάλλει αδύναμους και ευάλωτους.
Ενα ορισμένο είδος δημοσιογραφίας λειτουργεί σαν «πιστόλι», στέλνει μηνύματα στην εξουσία, αλλά τελικά, τις περισσότερες φορές, συναγελάζεται με τους εκπροσώπους της, οι οποίοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτήν.
Ενα ορισμένο είδος δημοσιογραφίας απευθύνεται στα χαμηλότερα ένστικτα των ανθρώπων, υποδαυλίζοντας τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τη σκανδαλοθηρία και την «κλειδαρότρυπα». Αντί να εξυψώνει, δημιουργεί έναν βάλτο μικρότητας, μέσα στον οποίο κυλιέται η ίδια, παρασύροντας μαζί της και τμήματα των αναγνωστών-πολιτών.
Ενα ορισμένο είδος δημοσιογραφίας έχει συντελέσει στα χρόνια της κρίσης στην εξάπλωση των φασιστικών ιδεών, στο ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής και των ναζιστών πρωταγωνιστών της, αλλά και στη δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος με κραυγές περί «προδότη Τσίπρα – καταληψία του Μαξίμου» και κυβέρνησης «που παρέλαβε μια χώρα-μέλος της Ε.Ε. και παραδίδει μια αποικιοκρατική ξενόδουλη χούντα».
Αυτό το είδος της δημοσιογραφίας έχει, δυστυχώς, αρκετούς «λειτουργούς» και στη χώρα μας και όσο κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε ή γοητευόμαστε από την «κλειδαρότρυπα», θα βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά στον βούρκο του κοινωνικού φασισμού, ο οποίος προαναγγέλλει και τον πολιτικό.
Η υποκρισία, τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά, τυφλώνει και προκαλεί προβλήματα που στο μέλλον θα απαιτήσουν τεράστια προσπάθεια για να αντιμετωπιστούν, εάν τελικά δεν προλάβει να μας καταστρέψει. Ο καθρέφτης είναι μπροστά μας, δεν χρειάζεται παρά να στρέψουμε το κεφάλι!
Τα λέει ωραία ο Τσακίρογλου .Μόνο που ξέχασε να πει 1. Και του όνομα του περιγραφόμενου λαμόγιου δημοσιογράφου Θέμος Αναστασιάδης (τίποτα δεν εξυπακούεται, αγαπητέ). 2. Η συντριπτική πλειοψηφία στο συνάφι του είναι ίδιοι ή και χειρότεροι από τον εκλιπόντα προσφάτως μεγαλοαπατεώνα, διαπλεκόμενο μεγαλοδημοσιογράφο (” ο καλύτερος από δαύτους έχει σκοτώσει τη μάνα του”) 3. Εγώ θα έλεγα πως σε όλη τη χιλιοαμαρτωλή συντεχνία των “κοντυλοφόρων” της βιομηχανίας παραπληροφόρησης, οι επιεικώς κρινόμενοι ως “μη ίδιοι” μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού (άντε, λίαν επικινδύνως να εκτεθούμε και των δύο χειρών).
Τώρα έγιεν πλήρες το άρθρο, Τάσε Τσακίρογλου!
17.00
7. α, Σίλια Φλόρες: Ποια είναι η ύπουλη και αδίστακτη γυναίκα του Μαδούρο -Τα σκάνδαλα και η διακίνηση ναρκωτικών
β. Ρεκόρ επισκεψιμότητας για το iefimerida.gr: 6,2 εκατ. μοναδικοί επισκέπτες τον Ιανουάριο
Η γνωστή πορνοφυλλάδα, ουδέποτε αναφέρθηκε ούτε καν τύποις ή για τα προσχήματα στην υπόθεση της ναρκεμπορίας και της δολοφονίας 9 προσώπων-μαρτύρων με κατηγορούμενο το δικό της άνθρωπο, το Βαγγέλη Μαρινάκη. Ούτε για τα μάτια μια φορά! ΄Ομως, δεν παρέλειψε να κάνει πρωστοσέλιδο την πληροφορία πως η γυναίκα του Μαδούρο εμπλέκεται σε υπόθεση ναρκωτικών. Μιλάμε για δημοσιογραφία μπόχας πνιγηρή και όσουζα απαισίως.
Από την άλλη, μας πληροφορεί η ίδια ακροδεξιά φυλλάδα πως ξεπέρασε τα 6 εκατομμύρια κλικ τον Ιανουάριο!Αν όντως ισχύουν αυτά τα νούμερα, που δεν το φανταζόμαστε,η χώρα είναι ένα απέραντο στρατόπεδο σκουπιδοφάγων,που τρέφονται ανελλιπώς και αδιακόπως από τη μεγάλη αυτή χωματερή του Τύπου.
Αν από 10 εκατομμύρια ενήλικες ΄Ελληνες ,έχουμε πάνω από 6 εκατομμύρια άρρωστους, νοσηρούςκαι ακροδεξιούς και εθνικιστές , τότε η χώρα όντως πάει κατά διαβόλου. Κι εμείς, όσοι κάνουμε εμετό και στη θέα μόνο τέτοιας βρώμικης χωματερής, ας βάλουμε μια βαριά πέτρα στο λαιμό,κι ας φουντάρουμε στο Φάληρο.΄Εχουμε κι ελόγου μας γι΄αυτό το κατάντημα ενός τέτοιου λαού ,ευθύνη.
΄Ωρα, 19.30
8. Σημάδια της ευφυίας σας που… ίσως δεν βλέπετε
Οι ανόητοι άνθρωποι έχουν την τάση να υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους, ενώ οι έξυπνοι τείνουν να μην παίρνουν και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό τους. Μάλιστα, επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι αν δεν είστε και πολύ σίγουροι για το μυαλό σας, αυτό μάλλον είναι σημάδι ότι είστε πολύ έξυπνοι. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια άλλα έμμεσα σημάδια που μπορούν να πουν πολλά για το δείκτη ευφυίας σας.
- Τα μαθήματα μουσικής. Διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι η μουσική βοηθά το μυαλό των παιδιών να αναπτυχθεί με διάφορους τρόπους. Μία μελέτη του 2011 έδειξε ότι τα αποτελέσματα τεστ σε παιδιά 4 έως 6 ετών βελτιώθηκαν, αφού είχαν κάνει ένα μόνο μήνα μαθήματα μουσικής.
- Αν είστε το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας. Συνήθως, τα μεγάλα παιδιά είναι πιο έξυπνα από τα μικρότερα, όμως δεν είναι γενετικό το θέμα, σύμφωνα με έρευνες. Επιστήμονες από τη Νορβηγία χρησιμοποίησαν αρχεία του στρατού για να εξετάσουν τη σειρά γέννησης, την κατάσταση της υγείας και το δείκτη νοημοσύνης 250.000 ανδρών από 18 έως 19 ετών, που είχαν γεννηθεί μεταξύ του 1967 και του 1976. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το μέσο IQ του πρωτότοκου είναι 103 σε σύγκριση με 100 για το δεύτερο παιδί και 99 για το τρίτο. Επίσης, τα πρώτα παιδιά τείνουν να είναι πιο επιτυχημένα από τα δεύτερα, αλλά όχι με μεγάλη διαφορά.
- Αν είστε αδύνατος. Από έρευνα που έγινε το 2006 μεταξύ 2.200 ενηλίκων και διήρκησε πέντε χρόνια προκύπτει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η περιφέρεια της μέσης, τόσο μικρότερη είναι η ικανότητα αντίληψης. Από άλλη έρευνα σε παιδιά 11 ετών προέκυψε ότι όσοι κατέγραψαν τα χαμηλότερα σκορ σε τεστ νοημοσύνης είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκοι έως τα 40 τους. Οι συγγραφείς της συγκεκριμένης μελέτης επισήμαναν ότι τα πιο έξυπνα παιδιά αναζήτησαν καλύτερη εκπαίδευση και κατέληξαν να έχουν καλύτερες δουλειές και πιο καλά πληρωμένες, με αποτέλεσμα να προσέχουν περισσότερο τον εαυτό τους από τα λιγότερο έξυπνα παιδιά.
- Αν έχετε γάτα. Από μία μελέτη που έγινε το 2014 μεταξύ φοιτητών του Πανεπιστημίου, προέκυψε ότι όσοι αγαπούν τα σκυλιά είναι πιο εξωστρεφείς από αυτούς που αγαπούν τις γάτες. Ωστόσο, οι δεύτεροι είχαν υψηλότερες βαθμολογίες στα τεστ αντίληψης.
- Ο θηλασμός. Έρευνα του 2007 έδειξε ότι τα μωρά που θήλασαν είναι πιθανό να γίνουν πιο έξυπνοι ενήλικες. Σε άλλες μελέτες μεταξύ χιλιάδων παιδιών βρέθηκε ότι τα παιδιά που είχαν θηλάσει είχαν υψηλότερο IQ από αυτά που δεν είχαν θηλάσει ως νεογνά.
- Περιστασιακή χρήση ναρκωτικών. Παλαιότερες έρευνες έχουν βρει σχέση μεταξύ του υψηλού δείκτη νοημοσύνης και της χρήσης ναρκωτικών για ψυχαγωγικούς σκοπούς.
- Αν είστε αριστερόχειρας. Η αριστεροχειρία έχει συνδεθεί με την εγκληματικότητα, ωστόσο οι ερευνητές ακόμα δεν έχουν καταλάβει γιατί υπάρχουν περισσότεροι αριστερόχειρες μεταξύ των εγκληματιών. Πιο πρόσφατες μελέτες όμως έχουν βρει σχέση της αριστεροχειρίας με τη «διαφορετική σκέψη» και μία μορφή δημιουργικότητας που φέρνει καινοτόμες ιδέες – ειδικά στους άντρες.
- Το ύψος. Μία έρευνα το 2008 στο Πανεπιστήμιο του Πρίστον μεταξύ χιλιάδων ανθρώπων έδειξε ότι οι πιο ψηλοί τα πήγαιναν καλύτερα στα τεστ νοημοσύνης και έβγαζαν περισσότερα χρήματα ως ενήλικες. Στα αποτελέσματα της έρευνας έγραφαν ότι «από την ηλικία των 3 – πριν ακόμα το παιδί πάει σχολείο και παίξει και αυτό ρόλο – και σε όλη την παιδική ηλικία, τα ψηλότερα παιδιά έχουν καλύτερα αποτελέσματα από τα πιο κοντά».
- Τακτική κατανάλωση αλκοόλ. Ψυχολόγοι έκαναν έρευνες σε Βρετανούς και Αμερικανούς και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσοι έπιναν τακτικά αλκοόλ ως ενήλικες είχαν υψηλότερα σκορ σε τεστ νοημοσύνης ως παιδιά.
- Αν μάθατε να διαβάζετε από νωρίς. Το 2012, επιστήμονες έκαναν έρευνα σε 2.000 ζευγάρια πανομοιότυπων διδύμων στη Μεγάλη Βρετανία και βρήκαν ότι όσοι έμαθαν νωρίς να διαβάζουν είχαν καλύτερα σκορ στα τεστ αντίληψης. Το διάβασμα από μικρή ηλικία βελτιώνει την προφορική ικανότητα, αλλά και τη σκέψη.
- Αν ανησυχείτε πολύ. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες τείνουν να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι που έχουν πολύ άγχος είναι εξυπνότεροι από άλλους.
- Το χιούμορ. Από έρευνα που έγινε μεταξύ 400 φοιτητών διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν υψηλά σκορ σε τεστ νοημοσύνης ήταν πιο αστείοι από τους άλλους.
- Η περιέργεια. Καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου έγραψε στην επιθεώρηση του Χάρβαρντ το πώς η περιέργεια για να καθημερινά πράγματα και το «πεινασμένο» μυαλό κάνει κάποιον πιο έξυπνο.
- Η ακαταστασία. Σειρά μελετών έχουν υποστηρίξει ότι κάποιος που εργάζεται σε έναν ακατάστατο χώρο αυξάνει τη δημιουργικότητά του. Οπότε, αν κάποιος σας κατηγορήσει ότι είστε ακατάστατος επειδή στο γραφείο σας υπάρχουν στοίβες με χαρτιά, τότε απαντήστε του ότι απλά δίνετε ώθηση στη δημιουργικότητά σας – και στη δική του.
- Η έναρξη της σεξουαλικής ζωής. Από έρευνα που έγινε σε χιλιάδες παιδιά στο Γυμνάσιο και το Λύκειο προέκυψε ότι οι έφηβοι που είχαν υψηλότερο IQ έτειναν να είναι παρθένοι τελειώνοντας το σχολείο και να ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή μετά.
- Αν είστε νυχτερινός τύπος. Μελέτες έχουν δείξει ότι αφού λάβει κανείς υπ’ όψιν όλους τους άλλους παράγοντες, τότε οι άνθρωποι που προτιμούν τις «νυχτερινές δραστηριότητες» τείνουν να είναι πιο έξυπνοι από τους πρωινούς τύπους.
- Δε χρειάζεται να προσπαθήσετε πολύ για να πετύχετε κάτι. Αυτή η παράμετρος δε σημαίνει τεμπελιά, απλά οι άνθρωποι που έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης σε γενικές γραμμές καταφέρνουν τα ίδια αποτελέσματα με λιγότερο κόπο από τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο έξυπνοι.