ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ: ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΙΔΙΩΤΕΙΑΣ, ΕΥΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΙΝΗΣ, ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ

Δεν ήταν η βενζίνη δεν ήταν τα λεφτά, οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί ήτανε Ρομά!

caktos: Το φορτηγάκι

Ρατσισμός είναι η πεποίθηση  πως η ιδιότητα του Ανθρώπου είναι…  μονοπωλιακό είδος,  η αξία ή απαξία του οποίου εξαρτάται  από το   χρώμα του δέρματος, την εθνικότητα, τη θρησκεία, το φύλο, την ηλικία,  το  σεξουαλικό προσανατολισμό κλ.π

Δεν έχει να κάνει ποσώς με σπουδές, εκπαίδευση και(εξ)ειδίκευση,  αν  τούτα  δεν εμπεριέχουν και  την έννοια της (δια)μόρφωσης.  Ο Κώστας Πλεύρης για παράδειγμα, έχει   σπουδάσει νομικά,   αλλά στερείται “μόρφωσης”.   Επί πλέον το  γεγονός  πως είναι και σφόδρα ρατσιστής και ναζιστής, αποδεικνύει, πλην των άλλων και την ευήθεια, τη νοητική του  ανωριμότητα.

Στον αντίποδα,  βρίσκεται   η… κυρά Χρυσή,  η παλιά  Μαμή στη γειτονιά μας.    ΄Οταν   καλούσα σπίτι  κάποιους   Αφρικανούς   συμφοιτητές και φίλους  και την ανταμώναμε  στην Καποδοστρίου,  τους  προσφωνούσε ,  πάντα ευδιάθετη και χαμογελαστή     “Λεβέντες  μου!”.  Και τους απαχαιρετούσε με την ευχή, «με τέτοια μαύρη  ομορφιά, να σας χαίρεται η μάνα που σας  γέννησε, καμάρια μου!».   Χωρίς  σπουδές  και διπλώματα   η  κυρά Μαμή  από το Περιστέρι,  αλλά με ξυράφι μυαλό και ευθύτητα.

Λένε,  την κάλεσαν ως μάρτυτα  σε δικαστήριο. ΄Οταν ήρθε η ώρα της να καταθέσει και άκουγε  τί  ψέματα   απαιτούσε ο   συνήγορος να της βάλει στο στόμα και παράλληλα της υπενθύμισε να πει την… αλήθεια γιατί ορκίστηκε,  στράφηκε αυστηρή και αυθόρμητη και του λέει.  ” Τότε ,γιατί θέλεις,σώνει και καλά,  να με κάνεις ψυδομάρτυρα με αυτά  που λες εσύ;”

Είναι  πολλοί που   σεμνύνονται για τους ασπούδαστους γονιούς τους,  αλλά   με  τέτοιες   αρετές.  Σε αντίθεση,πάλι , με τον  ακροδεξιό   υπουργό υγείας,  που  ,έστω και αν δεν το αντιλαμβάνεται, αποτελούν   με τον πατέρα του   το όνειδος και  το άγος της μερίδας εκείνης  της  ελληνικής κοινωνίας ,που φρονεί ορθά.   Οι περισσότεροι  αναγνωρίζουν πως οι “Πλεύρηδες” κάθε είδους ,έχουν πάρει    διαζύγιο πια   από το  φυσικό  Νου στον οποίο έχουν έδρα η  λογική και η    συνείδηση.

Και είναι αλήθεια. Ο ρατσισμός δεν έχει να κάνει με ιδεοληψία. Το γεγονός και μόνο πως καταργεί τα αυτονόητα, αντιμάχεται τη Φύση και προσβάλει τους νόμους και τις διδαχές  της ,δείχνει πως ένας τέτοιο άτομο, πρωτίστως πάσχει από έλλειψη “Μέσου  Νου” και στοιχειώδους λογικής. Είναι ανίκανο να διαχειριστεί   κοινότυπες, απλές  αλήθειες.

Μαύρο και άσπροι .  Μπαλαμοί και Τσιγγάνοι.    Τούρκοι και ΄Ελληνες.  Ίδια ανατομία σώματος, όμοιες λειτουργίες οργανισμού.    Γεννιόμαστε ,ζούμε πεθαίνουμε ίδια.  Κόκκινο το αίμα κάτω κι από τις  κίτρινες και τις μαύρεςε επιδερμίδες. Κλαίμε και γελάμε όλοι ίδια.  Η Φύση έκανε από ένα καλούπι τον άνθρωπο. Και για  ποικιλότητα , να σπασάει τη μονοτονία του “όμοιου”,  έδωσε χρώματα , έκανε άλλον     ψηλό κι άλλον κοντό, χοντρό  και   αδύνατο,  άσχημο και τον όμορφο.  ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟ,!

Πόση …ιδοφυία πια χρειάζεται  κανείς, για να αντιληφθεί  τα αυτονόητα ; ΄Η ακόμα, πόση Ιστορία, Γεωγραφία,  Ανθρωπολογία πρέπει  να διαβάσει,  για  να γνωριζει πως οι  χαρές και οι  καημοί, ο πόνος και η λύπη,  η αρρώστια και η ευρωστία, είναι ίδια ,ισοπεδωτικά όμοια  σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του πλανητη;

Οφείλουμε, όμως, να επισημάνουμε πως , όταν  οι άνθρωποι μιλούν για ρατσισμό ,συνήθως και κυρίως, αναφέρονται σε εκείνον  του χρώματος , της εθνικότητας, της θρησκείας.  Μόνο που  ο  ρατσισμός δεν είναι  αυτά και… τέλος .  Θα το παρομοιάζαμε καλύτερα  με μια Λερναία ΄Υδρα, ακριβώς για να επισημάνουμε ,όπως στο μύθο, τα  δυο  βασικά  γνωρίσματά του. ΄Εχει πολλά κεφάλια.  Κι  αν κόβεις το ένα, δε σημαίνει πως  ξεμπέρδεψες  και με τα άλλα.

Κι ακόμα,  μπορεί να έχει πολλά ονόματα, αλλά οι συμπεριφορές του είναι ίδιες. Αυτοματικές και στερεότυπες.   Μπορεί να είναι   έμφυλος,  ηλικιακός,  σεξουαλικός .   Πάντως και   σε όλες τις περιπτώσεις ,αν έχουν ένα κοινό ,είναι αυτό:  Ο ρατσιστής είναι   εχθρός της διαφορετικότητας και φαν της ομοιομορφίας , της ισοπέδωσης και της γενίκευσης.

-Μπορεί να είναι ME TOO  ΄Η YOU TOO. ΄Ολες οι αναφορές του να καταλήγουν στην ίδια διαπίστωση.  Είμαστε φύλα  πρώτα. ΄Αρα διαφορετικοί, επομένως εχθροί.  Αρετές και ελαττώματα απορρέουν συλλήβδην από το  «είδος», δεν είναι προσωπικές, συνειδητές  επιλογές. Ο άντρας βίαιος, κατακτητικός, κυνηγός. Η γυναίκα θήραμα, γατούλα,  υποτακτική, παραδομένη     Η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα  σύμφωνα με τα εκάστοτε  (της εποχής) σεξιστικά πρότυπα,  απορροφούν  εντελώς την ιδιότητα ΄Ανθρωπος (έμφυλος  ρατσισμός).

-΄Εχουμε ηλικία και οφείλουμε να παρουσιάζουμε στερεότυπη και μη αποκλίνουσα από τα καθιερωμένα  συμπεριφορά. Είσαι αυτό που γράφει η αστυνομική σου ταυτότητα.  Δεν είσαι όπως  αισθάνεσαι,  ό τι επιθυμείς να ζήσεις.        Κι  αυτό σημαίνει πως είναι αφύσικο και γελοίο, μια  μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα,   να σαλιαρίζει με έναν κατά πολύ νεότερό της. Πολλώ μάλλον να  γίνονται και ερωτικοί σύντροφοι. Ο “Αράπης” και ο “Πακιστανός” εδώ  μετονομάζονται  σε “θείτσα” και   “τζόβενο” (ηλικιακός  και σεξουαλικός ρατσισμός)

Ο ρατσιστής είναι σαν το φασίστα. Και τέτοια  δεν είναι μόνο  τα «νούμερα» ή ιδεοληπτικής τύφλας άτομα  σαν τον  Πλεύρη. Είσαι κι εσύ που περνάς και ρίχνεις τρικάκια στην ουκρανική πρεσβεία, αλλά όχι και στη ρώσικη. Φασίστας είναι όποιος « σφάζει στο γόνατο την κυρά» του ή ρίχνει στον εραστή  βιτριόλι,  γιατί   πρόδωσε  τους όρκους της  μονογαμίας και της  ερωτικής αποκλειστικότητας. Ο νοικοκύρης με την καραμπίνα στον τοίχο, που θα έριχνε στο “δόξα πατρί” στον κλέφτη, μια και τούτος  είναι ο μπάτσος  του   σπιτιού του.   Και ακόμα, ο δάσκαλος που ξεχωρίζει τους μαθητές τους σε «καλούς και κακούς» σε σχέση με την επιμέλειά τους στα μαθήματα και τις μαθησιακές τους ικανότητες,  φασίστας είναι κι αυτός.

΄Ορια ευδιάκριτα και σαφή δεν έχει ο ρατσισμός από το φασισμό.  Τερατογέννηση, μιας  ίδιας, σάπιας  μήτρας.      Ο μπάτσος που πυροβολεί ένα 16 χρονο έφηβο, όχι γιατί δεν πλήρωσε 20 ευρώ στη βενζίνη ,αλλά γιατί είναι “γυφτάκι”, δεν είναι μαζί φασίστας  και ρατσιστής ;

Είμαστε η καθημερινότητά μας. Και όχι ό,τι λέμε ή μας εμπέδωσαν με τις λοβοτομές τους.  Χαρακτηρίζεσαι από το πόσο σέβεσαι τη διαφορετικότητα κάθε μορφής και είδους. Από το πόσο ανεκτικός και συγκαταβατικός είσαι στις επιλογές του άλλου, αν διέπονται από τις αρχές και τις επιταγές της Φύσης. Με πρώτα τα δικαίωμάτά  του  στην ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ .