ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ. ΣΑΝ ΑΥΡΙΟ:
«Το όπλο των μπάτσων είναι μαγικό, ρίχνει στον αέρα και βρίσκει στο ψαχνό»
Πριν από 11 χρόνια στα Εξάρχεια, ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας έκοψε με τη σφαίρα του το νήμα της ζωής του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, προκαλώντας την ιστορική πλέον εξέγερση της νεολαίας του Δεκέμβρη του 2008.
****
Να μην ξεχνάμε:
1.Στη θέση του Αλέξη θα μπορούσε να είναι το δικό σου παιδί.Κι αν δεν ήταν τότε, μπορεί να είναι αύριο. Η αγριότητα δεν έχει τελειώσει. Την αναβίωσε η Δεξιά, που κυβερνά με ψήφους της Ακροδεξιάς και των Ναζί. Είναι οι ψήφοι που έχασαν ο Καμμένος ,ο Καρατζαφέρης , ο Μιχαλολιάκος. ΄Αλλωστε, ο υπουργός…Προστασίας του Πολίτη προειδοποίησε :”Θέλετε μήπως και άλλο Γρηγορόπουλο; Μπορούμε να σας κάνουμε τη χάρη. ( Εμείς συμπληρώνουμε αυτό που δεν τόλμησε να πει,αλλά το άφησε να εννοηθεί).
2.Τον Αλέξη τον δολοφόνησε η Χρυσή Αυγή. ΄Οπως κι άλλους 60 συνανθρώπους μας .Παράλληλα, κακοποίησε περισσότερους από 3.500 ΄Ελληνες κα μετανάστες-πρόσφυγες. ΄Εχουμε αναλυτικά τεκμηριώσει σε κείμενά μας παλιότερα αυτή την ιστορική πλέον αλήθεια.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από εκείνη την έρευνα:
ΑΛΕΞΗΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο Νοέμβριο του 2008 η χρεοκοπία ήταν πλέον πολύ κοντά και ας προσπαθούσαν τα ελληνικά ΜΜΕ να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο και να τον κρατήσουν μακριά από τη σωστή ενημέρωση. Γράφαμε τότε (27-11-2008) σε άρθρο μας με τίτλο “ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ, ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ”! : “ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ”!΄Ηταν η εποχή που ο Μιχαλολιάκος ούρλιαζε στους δικούς του στα γραφεία της Χ.Α. “Θέλω αίμα στην αρένα, πούστηδες! ΄Η τώρα ή ποτέ!”. Οι επιθέσεις και οι κακοποιήσεις των οικονομικών μεταναστών, αν και είχαν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, δεν έφταναν να κάνουν τη “μεγάλη’ζημιά. Ζητούσε αίμα, που μαζί με μια άτακτη χρεοκοπία θα ήταν τα μοναδικά εφαλτήρια, για να ξεσηκώσουν τους πάντες , τον καθένα για το δικό του λόγο. “Νοικοκυραίους” “μπαχαλάκηδες”, μειοψηφίες, συντεχνίες, συνταξιούχους. ΄Ολοι θα έβγαιναν στους δρόμους και τις πλατείες να “πλακωθούν” για το δικό τους “διάφορο”.
΄Ηταν η στιγμή που μπήκε στο ναζιστικό “τραπέζι” συνεδριάσεων η ανάγκη μιας ή περισσοτέρων δολοφονιών που θα έδιναν το έναυσμα για την έναρξη των μεγάλων αναταραχών. Η δολοφονία ενός “Αλέξη” είχε προ-αναγγελθεί, προ-αποφασιστεί και προ-ετοιμαστεί, πριν την εν ψυχρώ εκτέλεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Πολλά και οφθαλμοφανή είναι, τουλάχιστον σήμερα , τα στοιχεία που συνάδουν σ΄αυτή την ειλημμένη στο “άντρο” των Ναζιστών συν-απόφαση και την εκτέλεσή της. Τρία είναι τα απολύτως εξακριβωμένα στοιχεία, διασταυρωμένα και πέρα από κάθε αμφισβήτηση, που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στην ιστορική μας έρευνα με καθαρή τη συνείδηση και δυνατή την πεποίθηση πως δεν υπάρχει περίπτωση ανατροπής τους.
1. Είναι κοινό μυστικό σε όλους τους Χρυσαυγίτες της Αθήνας (και στους “δικούς” τους, φυσικά, τους κοντινούς τους ανθρώπους, να μην το ξεχνάμε αυτό!), στα μέλη ,δηλαδή, της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α του 2008, πως στις 2 τελευταίες εβδομάδες του Νοέμβρη 2008, ο Μιχαλολιάκος έδωσε εντολή να γίνουν βιαστικά 2 μεγάλες ασκήσεις ετοιμότητας των Χρυσαυγιτών . Η εντολή επαναλήφθηκε την πρώτη εβδομάδα του Δεκέμβρη 2008 , αλλά με την επιπλέον διευκρίνιση να μη λείπει τούτη τη φορά κανείς Χρυσαυγίτης από την Αθήνα και για οποιοδήποτε λόγο ! “Ανά πάσα στιγμή να είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι και αποφασισμένοι!” Η δικαιολογία ήταν πως προετοιμάζονται διαδηλώσεις και καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας και οι “συναγωνιστές” στην αστυνομία , θα χρειάζονταν ενισχύσεις”!
2. Ο Κορκονέας για ένα μεγάλο διάστημα, τουλάχιστον 2 μηνών από τη δολοφονία , είχε ξοδέψει πάνω από 200 σφαίρες (δικές του, όχι της υπηρεσίας, από το υλικό του οπλισμού της εγκληματικής οργάνωσης) σε σκοποβολή με το υπηρεσιακό του περίστροφο. Η εξάσκησή του γινόταν σε περιοχές της Αττικής και του νομού Μεσσηνίας υπό την επίβλεψη εκπαιδευμένων στα όπλα στελεχών της Χ.Α.
3. Ο Κορκονέας δύο μέρες πριν τη δολοφονία, από τον προσωπικό του φωριαμό στο αστυνομικό Τμήμα είχε μεταφέρει σε άγνωστο μέρος τα εξής: α. Προσωπικά του (και κάποια “πονηρά”) είδη. β.Φυλλάδια και άλλα έντυπα της Χ.Α και γ. Τους προσωπικούς του φακέλους με ονόματα, φωτογραφίες και σημειώσεις για πρόσωπα ,που συγκέντρωνε και κατέγραφε ο ίδιος, όπως είπαμε. Μετά τη δολοφονία ανοίχτηκε ο φωριαμός, που δε βρέθηκε κλειδωμένος ,αλλά άδειος και καθαρός.
Η εντολή του αρχηγού των Ναζί της Ελλάδας,του βομβιστή που δε δίσταζε να διαμελίζει ανύποπτους πολίτες με “τυφλές” βόμβες σε δημόσιους χώρους, του τέρατος που την ίδια εποχή μέχρι σήμερα έβγαζε αφασικούς “φουσκωτούς” να ξεκοιλιάζουν δυστυχισμένους οικονομικούς μετανάστες, ήταν σαφής προς στους δυο χρυσαυγίτες αστυνομικούς, μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. “Πάση θυσία”, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2008, έπρεπε να χυθεί αίμα!
Το σενάριο δικαιολόγησης του εγκλήματος ήταν απλό (απλοϊκό) και αποκαλύφτηκε, όπως είχε σχεδιαστεί από τον ίδιο τον ηθικό αυτουργό της δολοφονίας και αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης. Το διηγήθηκαν οι ίδιοι οι δράστες κατά την ανάκρισή τους στη ΓΑΔΑ μετά τη δολοφονία: «Είμαστε σε υπηρεσία στην περιοχή των Εξαρχείων. Στη συμβολή των οδών Βαλτετσίου και Ζ. Πηγής δεχτήκαμε επίθεση με μολότωφ, πέτρες και σπασμένα μπουκάλια από περίπου 30 αναρχικούς που είχαν «αράξει» στην οδό Μεσολογγίου, Τζαβέλα και γύρω. Μας εγκλώβισαν. Πανικοβληθήκαμε. Ενημερώσαμε την ΄Αμεση Δράση για την επίθεση. Μας είπαν από το κέντρο να απεμπλακούμε. Δεν τα καταφέραμε. Αναγκαστήκαμε να ρίξουμε μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης και 2 πιστολιές στον αέρα. Η μια σφαίρα εξοστρακίστηκε, όπως μάθαμε μετά, και βρήκε κάποιον στην καρδιά. Ειδοποίησαμε συναδέλφους και μας οδήγησαν στη ΓΑΔΑ».
Απλοϊκό και γνωστό σενάριο απ΄όλους τους δράστες αστυνομικούς σε όλες της χώρες του κόσμου, που συνήθως οδηγεί στην αθώωση των ενστόλων δολοφόνων, αφού πυροβόλησαν ευρισκόμενοι σε νόμιμη άμυνα. Η γραμμή επίσης της υπεράσπισης ήταν κι αυτή έτοιμη πριν τη δολοφονία. Η ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, που ήταν στο αρχικό κατηγορητήριο, ζητήθηκε από το συνήγορο υπεράσπισης των αστυνομικών Αλέξη Κούγια να γίνει… «απλή αμέλεια», όπως είχε αποφασίσει δικαστήριο παλιότερα στην Πάτρα με άλλο δράστη αστυνομικό. Η αθώωση ήταν βέβαιη ή στην χειρότερη περίπτωση κάποια ελαφριά ποινή. Παράλληλα ,οι δράστες είχαν τη διαβεβαίωση πρόσληψης μιας δυνατής υπεράσπισης, καθώς και πρόνοια και οικονομική συμπαράσταση για τα πρόσωπα των οικογενειών τους.
Μόνο που τα πράγματα δεν ήρθαν , όπως τα είχε σχεδιάσει ο Μιχαλολιάκος (αν και «έπιαναν» συνήθως τέτοια σχέδια). Κανείς από τους συγκεντρωμένους εκείνη η νύχτα στα οδοστρώματα της Μεσολογγίου , της Τζαβέλα, της Βαλτετσίου δεν έδωσε σημασία στην περιπολία των 2 αστυνομικών. Ούτε όταν εκείνοι, στα «καλά καθούμενα» (είχαν παρατήσει αλλού το περιπολικό τους!) τους πλησίασαν και άρχισαν να βρίζουν χωρίς λόγο με τα «ελάτε ,ρε, ελάτε, κωλόπαιδα και θα σας δείξουμε…». Ούτε τότε αντέδρασε κανένας από τους συγκεντρωμένους βίαια. Κι αυτό ήταν το πρόβλημα, γιατί, όπως είπαμε, η εντολή ήταν σαφής και έπρεπε να εκτελεστεί. «Απόψε να χυθεί αίμα». Και έτσι έγινε.
Αναίτια, αδικαιολόγητα, χωρίς καμιά βίαιη αντίδραση από τη μεριά των συγκεντρωμένων, με αστείες προκλήσεις, με το «στανιό», δηλαδή, να τους δουν, να τους προσέξουν. Και δεν τα κατάφεραν. Μέχρι που ο Σαραλιώτης πέταξε τη χειροβομβίδα κρότου-λάμψης και ο Κορκονέας τράβηξε το πιστόλι, σημάδεψε τον ακίνητο Αλέξη Γρηγορόπουλο, που έκπληκτος παρακολουθούσε την «τρελή κατάσταση με τους μπάτσους» και τον πυροβόλησε κατευθείαν και εν ψυχρώ στην καρδιά.
Αλλά, γιατί επέλεξαν τον Αλέξη, ένα παιδί ,που και λόγω ηλικίας ήταν ακίνδυνο για 2 ενήλικες και μάλιστα ένοπλους; Κι ΄αυτή η επιλογή δεν ήταν τυχαία.Θα διευκόλυνε τη απολογία των δραστών. ΄Ενα παιδί, που σύχναζε στα Εξάρχεια ήταν «εξ ορισμού» αλήτης, χασικλής, ταραξίας από διαλυμένο σπίτι σε κάποια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας . Τί θέλει ένα 15χρονο στα Εξάρχεια με ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι ; Μόνο που κι εδώ, δεν τους «κάθησε» .Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος,όπως και ο φίλος του που ήταν μαζί εκείνη την τραγική βραδιά, ο Νίκος Ρωμανός, δεν ήταν αλήτες (και ποιο παιδί μπορείς να το πεις αλήτη στα 15 του χρόνια;). Ακόμα χειρότερα για τους δράστες, ήταν παιδιά αστών, «καλών» οικογενειών, πήγαιναν σε ιδιωτικά σχολεία, με καλή μόρφωση και ανατροφή και καθόλου σαματατζήδες και μπαχαλάκηδες.
Η δολοφονία θα πυροδοτούσε επανάσταση, όπως ήταν το ζητούμενο. Και έτσι έγινε. Το κλίμα αμέσως μετά «φτιάχτηκε» ακριβώς ,όπως το ήθελε τότε ο Μιχαλολιάκος. «Κάηκε» η Αθήνα επί μέρες! Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη προσπάθεια του Μιχαλολιάκου να κατεβάσει στα μέτρα του τον πήχη για την εξουσία. Η επόμενη έγινε το Μάη του 2010, όταν πάλι οι Ναζί παράδωσαν στις φλόγες την Αθήνα και δολοφόνησαν 3 άτομα ( η μία έγκυος) στη Τράπεζα Μαρφίν.
3. Οι δολοφόνοι (φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί) είναι σήμερα εκτός φυλακής. Σε καμιά χώρα του κόσμου ,με στοιχειώδη πολιτικό, δικαιικό και νομικό πολιτισμό δε θα μπορούσε να έχει συμβεί αυτό. ΄ Ηταν, όμως, βέβαιο πως θα συνέβαινε σε μια τη χώρα που η Δεξιά: α. Συνεργάστηκε με τους Ναζί κατακτητές, ως κυβέρνηση, ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόροι, λοιποί δωσίλογοι. Αλλά δεν τιμωρήθηκε ποτέ. β Βασάνισε , δολοφόνησε,παλούκωσε στη συνέχεια με τους Χίτες, τους Μάυδες και τα αποσπάσματα Χωροφυλακής, όχι μόνο ένοπλους επαναστάτες και αγωνιστές κατά των Ναζί κατακτητών ,αλλά και συγγενείς φίλους, γνωστούς τους ,μόνο και μόνο εξ αιτίας αυτής της ιδιότητας. γ. Εξόρισε σε ξερονήσια και διασκόρπισε εκτός πατρίδας χιλιάδες ΄Ελληνες που το μόνο τους έγκλημα ήταν πως ζητούσαν να αλλάξουν τον κόσμο. Ποτέ δεν τιμωρήθηκαν ούτε γ΄αυτά τα εγκλήματα. δ.Δολοφόνησε με έκτακτα στρατοδικεία , τακτικά δικαστήρια, αλλά και με το παρακράτος της αθώους πολίτες, μόνο και μόνο γιατί είχαν αντιδεξιά ιδεολογία. Να θυμηθούμε ελάχιστους απ΄τους νεκρούς μας: Ν. Μπελογιάννης, Ν. Καλούμενος, Δ. Μπάτσης , Η.Αργυράδης, Γ. Λαμπράκης, Β. Τσιρώνης, Ν. Τεμπνέρας, Π.Φύσσας.
4.΄Οσο η Δεξιά έχει την εξουσία,δεν πρόκειται να σταματήσει το κακό. Το ξαναγράψαμε. Μοιάζει με το σκορπιό του μύθου. Είναι καταγραμμένη η βιαιότητα στη γονιδιακό της σύστημα. Δεν μπορεί και να θέλει, να αλλάξει.΄Οσο πιο γρήγορα απαλλαγεί η χώρα από την κυβέρνηση της καταστολής και των σόου, τόσο καλύτερα για τους “Γρηγορόπουλους”. Γιατί κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει έναν έφηβο να “ψάχνεται” με χίλιους τρόπους να ανακαλύψει ποιος είναι. Ούτε φυσικά να κάθεται με μια μπύρα στο χέρι στα σκαλιά στην ανηφόρα της Θεμιστοκλέους. Εκεί ακριβώς, που ο Χρυσοχοϊδης “αύριο” θα κουβαλήσει “σιδηρόφρακτους” για να …επαναεντάξουν στο νόμιμο ιδιοκτησιακό καθεστώς (του ΙΚΑ:) τη ΒΟΞ.