1. ΣΥΡΙΖΑ: Διάβημα στον Ουκρανό πρεσβευτή για τα βίαια γεγονότα της Οδησσού
2. Τσίπρας: Επαφές με εκπροσώπους της ρωσικής κυβέρνησης έχει σήμερα και αύριο στη Μόσχα ο Αλέξης Τσίπρας.
O ΣΥΡΙΖΑ,όπως γνωρίζει (ή διαισθάνεται) η πλειοψηφία των Ελλήνων, είναι ένα κόμμα «αχταρμάς»,αλλά και εντελώς αναξιόπιστο. Μια κοματική οργάνωση με ευκαιριακή συνύπαρξη μελών-οπαδών (η γνωστή «κινούμενη άμμος ψηφοφόρων») με ανύπαρκτη συνοχή και φυσικά με απροσδιόριστη ιδεολογική κατεύθυνση .
Τα στελέχη του,βέβαια , παρουσιάζουν το «μόρφωμα» αυτό ως αριστερό κόμμα, αλλά φαίνεται λησμονούν πως ένα αριστερό κόμμα έχει καθορισμένες αρχές και αξίες (μαρξιστικές,λενινιστικές πρωτίστως) ,στηρίζεται σε συγκεκριμένη ιδεολογία με ειδικά χαρακτηριστικά, κυρίως αντικαπιταλιστικά και ανθρωπιστικά. Είναι ένα συγκεχυμένο σύστημα ανεφάρμοστων θεωριών και αερολογιών, που στηρίζεται σε οπαδούς και συντεχνίες, των οποίων το κυριάρχο ζητούμενο είναι το προσωπικό τους οικονομικό συμφέρον. Η αριστερά αντίθετα ήταν και είναι ένα αδρό πολιτικό σύστημα, που δοκιμάστηκε πολλές φορές και σε πολλές χώρες ως γόνιμη-δυναμική αντιπολίτευση, αλλά ακόμα και στη διαχείριση κρατικής εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρα από την αριστερή και μάλιστα τη γνωστή «ξύλινη» ορολογία και τα τσιτάτα που χρησιμοποιεί, δεν έχει να παρουσιάσει στέρεο πολιτικό λόγο, γι΄αυτό και παραμένει ένα σκοτεινής ή συκχεχυμένης ιδεολογίας κομματικό “μόρφωμα” (σε καμιά περίπτωση αριστερό κόμμα), απροσδιόριστης, όπως είπαμε, ιδεολογικής κατεύθυνσης με συμπεριφορές που συναντά κανείς σε δικτατορικά ,ακροδεξιά, ναζιστικά, σταλινικά καθεστώτα.
Από την άλλη,τα στελέχη του βρίσκονται συνήθως σε τέτοια ιδεολογική σύγχυση και απόσταση μεταξύ τους, που ώρες -ώρες αλληλοανερούνται και αλληλοδιαψέυδονται στις εξαγγελίες και τις δηλώσεις τους σε τέτοιο βαθμό , ως να ανήκουν σε διαφορετικούς κομματικούς συνασπισμούς με έντονη τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους. Οι λεγόμενες «συνιστώσες» του, μάλιστα, μπορούν να εξικνούνται ιδεολογικά από την άκρα αριστερά έως και την άκρα δεξιά!
΄Ετσι, δεν είναι καθόλου περίεργο αν ο Γλέζος για παράδειγμα με όσα κατά καιρούς λέει και με άλλοθι τα (αναμφισβήτητα) αριστερά εύσημα που διαθέτει, ψαρεύει για το ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους-οπαδούς από όλες τις πρόσφορες δεξαμενές ,αριστερά και δεξιά. Αναζητά οπαδούς ακόμα και στο ναζιστικό στρατόπεδο και δεν είναι τυχαίο που με πρόσχημα τη…δημοκρατική του ευαισθησία (που μάλλον…στερούνται οι υπόλοιποι αριστεροί) φαίνεται να ανέχεται ακόμα και την εγκληματική δράστηριότητα των Ναζί στην Ελλάδα με την περίφημη εκείνη «ατάκα» του πως η «αντιμετώπιση της Χ.Α επιτυγχάνεται με πολιτικά μέσα». Δεν προσδιορίζει, βέβαια, ποια είναι τα πολτικά αυτά μέσα και με ποια η μέθοδος αντιμετώπισης της εγκληματικής οργάνωσης. Ούτε και φαίνεται να επηρεάζεται από την εμπειρία, την τακτική και τη συμπεριφορά των περισσοτέρων κρατών του κόσμου, απέναντι στο ναζισμό (Αμερική, Γαλλία για παράδειγμα),που δεν υπάρχει σπιθαμή χώρου πολιτικής αντιμετώπισης των ναζιστών.
Ούτε είναι επίσης πρωτόγνωρο ,άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρηματολογούν, ας πούμε, σήμερα για τα οφέλη της παραμονής μας στην Ε.Ε και στο ευρώ και την επομένη να ανατρέπουν τα ίδια αυτά στελέχη ( ή άλλα) τη χτεσινή τους …επιχειρηματολογία και να διακηρύσσουν πως δε συζητείται η έξοδος της χώρας από την Ε.Ε ή το ευρώ. ΄Ιδια είναι η τακτική και η συμπεριφορά του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ να εκθειάζει συστήματα ακόμα και ολοκληρωτικής -δικατορικής συμπεριφοράς ( Βενεζουέλας, Β.Κορέας, Ρωσίας) και αύριο να αποσύρουν την…εκτίμησή τους σ΄εκείνα, ανάλογα με τις περιστάσεις.
Τα τελευταία περιστατικά ,το διάβημα(!)-διαμαρτυρία στην ουκρανική κυβέρνηση για τα εγκλήματα στην Οδησσό, που υποκίνησαν και διέπραξαν εγκάθετοι του δικτάτορα της Ρωσίας και η επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα είναι οι ασφαλέστερες επιβεβαιώσεις της άποψης που εκθέσαμε παραπάνω. Χωρίς να υπάρχει καμιά διάθεση να δικαιολογήσουμε τη συμπεριφορά των Ουκρανών στη μεγάλη αυτή κρίση που ξέσπασε μετά την αυτονόμηση της Κριμαίας, όμως είμαστε ιστορικά υποχρεωμένοι να στηρίξουμε την αλήθεια πως οι Ουκρανοί είναι οι αμυνόμενοι και όχι οι επιτιθέμενοι σ΄αυτή την κρίση, που δημιούργησε εξ ολοκλήρου ο δικτάτορας της Ρωσίας.
Και φυσικά σε καμιά περίπτωση το σύνολο του πληθυσμού της Ουκρανίας,όπως η προπαγάνδα της Μόσχας διαδίδει , δεν έχει ακροδεξιό, πολύ περισσότερο ναζιστικό προσανατολισμό. Οπωσδήποτε υπάρχουν κι εκεί ,όπως και στη χώρα μας και σε άλλες ευρωπαϊκές, τέτοιες «αλλόκοτες»,εγκληματικές ή και γραγικές μορφές ακροδεξιών,ναζιστών και εθνικιστών. Αλλά όλοι αυτοί είναι μια μειοψηφία. Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στη Ρωσία, όπου οι οπαδοί του Πούτιν είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία μαφιόζοι, ακροδεξιοί, ναζιστές και εθνικιστές. Σήμερα στη Ρωσία έχει εδραιωθεί μια ιδιόμορφη ναζιστική-εθνικιστική υστερία, που οσημέραι εξελίσσεται σε πρακτικές ανάλογες των εθνικοσοσιαλιστών Γερμανών Ναζί του Χίτλερ.
Πέρα απ΄αυτό να μην ξεχνάμε πως ο δικτάτορας της Ρωσίας, παραβαίνοντας κάθε διεθνή νομιμότητα και τάξη, προχώρησε εδώ και λίγο καιρό στο ιστορικό έγκλημα να ξεσηκώσει το ρωσόφιλο φανατικό πληθυσμό της Ουκρανίας, να τους βάλει να σφαγούν με τους υπόλοιπες εθνότητες, να αποσπάσει με το έτσι θέλω και κατά παράβαση των συνθηκών και του διεθνούς δικαίου την Κριμαία, να έχει διαπράξει δεκάδες εγκλήματα με πάνω από 100 νεκρούς στην επανάσταση της πλατείας Μεϊντάν και τα τελευταία θύματα στην Οδησσό και τις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας. Εκμεταλλευόμενος την ιστορική πλέον ανικανότητα των ηγεσιών Αμερικής και Ευρώπης συνεχίζει να προκαλεί, να ειρωνεύεται, να εξαπατά, να απειλεί πως θα κάνει στάχτη με τα πυρηνικά του Ευρώπη και Αμερική.
Ο Πούτιν είναι ένας δικτάτορας και δε χρειάζεται κανείς να πει πολλά για να το τεκμηριώσει.Είναι ένας παρανοϊκός, νέος Χίτλερ, με ίδιες σαν εκείνον συπεριφορές. Εθνικιστής, αλλοπρόσαλλος, με αποδεδειγμένη μαφιόζικη δραστηριότητα, στηρίζεται ,όπως είπαμε, από μαφιόζους, ακροδεξιούς-ναζιστές και εθνικιστές οπαδούς και ηγείται ενός κράτους με ιδιόμορφη κρατική υπόσταση, ένα μείγμα νομιμότητας και παρανομίας, μια εξουσία που ασκούν μαφιόζοι μεν, αλλά… εκλεγμένοι από το λαό. ΄Ομοια εξουσία δύσκολο να συναντήσεις σε άλλη πολιτισμένη χώρα στον κόσμο.
Και αυτόν τον δικατάτορα, που ζει μέσα στη χλιδή, κάτοχος μιας αμύθητης περιουσίας από το ξέπλυμα χρήματος, το σφαγέα της Τσετσενίας, της Ουκρανίας και των χιλιάδων ακτιβιστών της Ρωσίας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν καταδίκασαν ΠΟΤΕ τη συμπεριφορά και τα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας, αλλά με το παραπάνω διάβημα και την επίσκεψη σήμερα Τσίπρα στη Μόσχα στην ουσία επιβραβεύει την ιμπεριαλιστική αυτή τακτική του δικτάτορα, συστήνεται στο πλευρό του και τον στηρίζει, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως δεν είναι κόμμα, αλλά «μόρφωμα», ενας αχταρμάς,χωρίς αρχές και αξίες που δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα. ΄Εχει απύθμενο μίσος για όποιον και ό,τι αντιμάχεται τη δημαγωγία, τον οπορτουνισμό, το λαϊκισμό και τον αριβισμό του. Απειλεί να στείλει σε κρεμάλες και ξερονήσια εκείνους που παλεύουν να παρουσιάσουν γυμνούς τους … αριστερούς βασιλείς.
Με το διάβημα στήριξης του νεου Χίτλερ,του Ρώσου δικτάτορα και την επίσκεψη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στη Μόσχα, συμπληρώνεται και η τελευταία μαύρη σελίδα στην ιστορία του περίεργου αυτού ελληνικού, κομματικού μορφώματος και κατακυρώνεται ο χαρακτηρισμός του ως η χειρότερο κομματική παρουσία στη νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα .
