α. Ο «Ξενοφών» σαρώνει, ο «Ζορμπάς» έρχεται -Πού θα χτυπήσει, οδηγίες προστασίας
β. Φοβίζουν οι νέες προβλέψεις για τον κυκλώνα «Ζορμπά» -Απειλητικές πλημμύρες
γ. ΚΑΡΕ-ΚΑΡΕ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο κυκλώνας Ζορμπάς -Στο «κόκκινο» και η Αττική [γραφήματα & βίντεο]
![Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο κυκλώνας Ζορμπάς -Στο «κόκκινο» και η Αττική [γραφήματα & βίντεο]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/kyklonas708_0.jpg?itok=W_ob-7mn)
Σε συναγερμό βρίσκονται πολίτες και αρμόδιες υπηρεσίες για το πέρασμα του κυκλώνα «Ζορμπά» από τη χώρα μας. Τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα που συνοδεύουν την κακοκαιρία θα είναι ιδιαίτερα έντονα.
Σύμφωνα με την ΕΜΥ και το Έκτακτο Δελτίο Επικίνδυνων Καιρικών Φαινομένων τα φαινόμενα θα είναι ιδιαίτερα έντονα στην Ανατολική Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες και στην Αττική τόσο απόψε, Παρασκευή 28/9 όσο και το Σάββατο, με τάση εξασθένησης από την Κυριακή.
.
Τὸ φθινόπωρο
Χειμώνιασε καὶ φεύγουν τὰ πουλιὰ
γοργὰ ὁ πελαργὸς τὰ πελαγώνει
κι ἡ φλύαρη χελιδονοφωλιὰ
χορτάριασε παντέρημη καὶ μόνη.
.
Τοῦ σπίνου χάθηκ’ ἡ γλυκιὰ λαλιά,
φοβήθηκε ὁ μελισσουργὸς τὸ χιόνι
κι ἡ σουσουράδα κάτω στὴν ἀκρογιαλιὰ
δὲν τρέχει, δὲν πηδᾶ, δὲν καμαρώνει.
.
Στῆς λυγαριᾶς τ’ ὁλόξερο κλαδὶ
τοῦ φθινοπώρου φτωχικὸ παιδί,
ὁ καλογιάνος, πρόσχαρος προβάλλει,
μὲ λόγια ταπεινὰ καὶ σιγανά.
.
Μικρὸς προφήτης, φτερωτὸς μηνᾶ
τὴν Ἄνοιξη, ποὺ θὰ γυρίση πάλι.
.
Γ. Δροσίνης.
Δεκαετία του ΄60, παιδιά στην Ανδρίτσαινα (Κουφόπουλο). Μέσα τέτοιου μήνα. Το καλοκαίρι είχε δραπετεύσει πια για τα καλά. Τα σχολιαρόπαιδα παράτησαν τα ποδόσφαιρα και τους βόλους και μαζεύτηκαν άρον- άρον από τις αλάνες και τις πλατείες . Το κουδούνι στο σχολείο ήδη είχε σημάνει και τα διθέσια ξύλινα θρανία βογκούσαν καθημερινά από τις κλωτσιές, τα ταρακουνήματα και τα βιθιά σκαψίματα με το σουγιά των “βάρβαρων” καβαλαρέων τους. Οι τσάντες φίσκα τα νέα βιβλία της σχολικής χρονιάς, που μοσχομύριζαν εκείνη την παράξενη, ιδιόμορφη και μαγευτική μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού.
Τα μεσημέρια με το που σχόλαγε το σχολείο, κανένα παιδί στην πλατεία της εκκλησιάς να παίξει, να ξεγελαστεί πως οι καλοκαιρινές διακοπές δεν είχαν οριστικά τελειώσει. Πετάγαμε τις βαριές τσάντες στη σάλα, βουτάγαμε ένα κομμάτι ψωμί αλειμμένο με θρεψίνη ή πασπαλισμένο με βρεγμένη ζάχαρη και βουρ σε κήπους, χωράφια και ρεματιές για να μαζέψουμε καρύδια.
Οι καρυδιές (καριές) ,μαζί με τις καστανιές ήταν τα ευλογημένα δέντρα του Κουφόπουλου με τις πλούσιες πηγές , που από 830-850 υψόμετρο, αγνάντευε τον κάμπο της Μπαρμπάσαινας και ως πέρα τη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά. Δάση θεόρατα, πυκνά και αδιάβατα από άγριες καστανιές. Οι καμπίσιοι είχαν τη σταφίδα και την ελιά να ζήσουν, εμείς εκεί ψηλά, μόνο το καρύδι και το κάστανο.
Τέτοιο καιρό είχαν ραβδίσει και μαζέψει πια τις καριές ,είχαν λιάσει τα καρύδια και οι έμποροι στην “Αγορά”, οι Κουτσαντράδες, ο Μέλιος, ο Αντώνης ο Ροβαίος, παζάρευαν σε καλή τιμή την οκά τη χοντρή «κοκόσα» και αρκετά χαμηλότερα τη μικρούλα με μια σταλιά ψίχα. Οι ίδιοι τη μοσκοπουλούσαν , βέβαια στους χοντρέμπορους της Αθήνας, 3 και 5 φορές πάνω από τη τιμή που την είχαν αγοράσει από τους ντόπιους παραγωγούς. Αλλά,αυτό είνα μια άλλη ιστορία.
Εμείς τα παιδιά τις δυο τελευταίες βδομάδες του Σεπτέμβρη κάναμε τη δικιά μας μπάζα από τα καρύδια. Οι ραβδιστές με τη λυγερή και μακριά τέμπλα τους δε φτάνανε στις κορφάδες για να ρίξουν κι από κει τον καρπό. Τα αφήνανε λέγανε στο χωριό “για τα πουλιά και τα παιδιά”. Και τα μεν πουλιά έπρεπε να περιμένουν καιρό μέχρι να σπάσει το τσόφλι κα να τσιμπήσουν τον καρπό, αλλά εμείς τα παιδιά ,αν περιμέναμε κάτι “εδώ και τώρα” ήταν να μας λυπηθεί ο θεός! Να στείλει κανένα γερό…Ξενοφώντα , τίποτα αέρηδες δυνατούς και ασταμάτητους, αλλά και βροχές, και καταιγίδες οργισμένες, να σαρώσουν τις κορφές των πανύψηλων δέντρων και να σωριάσουν στο χώμα τα μεινεμένα πάνω καρύδια.
Και ώ του θαύματος! Πάντα μας άκουγε ο καλός θεούλης. Ως τα μέσα και του Οκτώβρη, θύελλες, αέρηδες και καταρρακτώδεις βροχές ήταν το μόνιμο σκηνικό στην επαρχία μας. Δεν έμενε ούτε για δείγμα κοκόσα στις καριές. Κι εμείς από κάτω, εύκολα και γρήγορα , μαζεύαμε τους πολύτιμους καρπούς με το που σταμάταγε ο μέγας υετός και ο Αίολος μεθυσμένος δεν είχε πια ανάκαρο να ανοίξει τον ασκί του. Τα ξεφλουδίζαμε, τα απλώναμε 2-3 μέρες να ξεραθούν με τα χέρια κατάμαυρα από το χρώμα της πράσινης ,χοντρής φλούδας και όσο ήταν βαριά και ασήκωτα τα πουλάγαμε, όσο κι όσο, στην “Αγορά”. Και το ίδιο κιόλας απόγιομα οι πολύτιμες δραχμούλες αλλάζαν χέρια στο “πρακτορείο” της Τασίας.Μετατρέπονταν σε τόμους Γκαούρ Ταρζάν, Μικρό ΄Ηρωα, Μίκυ Μάους, Τιραμόλα και άλλα τέτοια αξέχαστα της εποχής περιοδικά που μας συντρόφευαν από παιδιά ως και στην άγρια εφηβεία μας.
Γύρισα στις παιδικές μου μνήμες σήμερα πρωί -πρωί που διάβασα στο διαδίκτυο τί τρομερά και φοβερά…ακραία φαινόμενα πλήττουν τη χώρα μας. Φόβος και τρόμος, ούτε πόλεμος να γινόταν! Χρωματιστοί, πηχυαίοι τίτλοι αναγγέλλουν την έλευση του Αρμαγεδώνα που επελαύνει ακάθεκτος ,έτσι και ξεσπάσουν την …πρωτόγνωρη οργή τους πάνω μας οι «Ξενοφώντες» και οι «Ζορμπάδες» τους. Οι φυλλάδες προειδοποιούν, οι μετεωρολόγοι (διάβαζε “καφετζούδες” κατά 50%) , έμπλεοι τρόμου , αγωνίας και…ευθύνης, προειδοποιούν για απίστευτης ισχύος και ταχύτητας, αέρηδες, μποφόρ , “καρεκλοπόδαρα” και καταιγίδες, Πρωτοφανή και πρωτάκουστα όλα τούτα.
Και είναι έτσι. Μόνο που οι…Καλλιάνοι, όταν τροφοδοτούν με τρομακτικές “επιστημονικές” προβλέψεις τους τις πορνοφυλλάδες, τύπου iefimerida.gr ,είναι σίγουρο πως αγνοούν τους “Ξενοφώντες” και τους “Ζορμπάδες” των παιδικών μας χρόνων στο χωριό. Τότε, που αντί για απειλή, ήταν δώρα θεόσταλτα τα ακραία αυτά καιρικά φαινόμενα , για να πέσει το δικό μας , των παιδιών, το μερτικό από τα καρύδια. Και τους αγνοούν, γιατί το υλικό από το επιστημονικό αρχείο που έχουν στις σχολές και τους σταθμούς τους, είναι ανύπαρκτο! Ούτε καν είναι καταγραμμένα τέτοια φαινόμενα συνήθη και ομαλά , όχι τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά ούτε καν στα 20.
Κι αυτό γιατί τότε (όπως και σήμερα) οι κύριοι… καθηγηταί της έδρας ,οι βοηθοί και οι παρατρεχάμενοιί τους («κουβάλα τον προτζέκτορα για να σε κάνω λέκτορα») επιλέγοντα με βάση τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων τους και με το αν είχαν “μπάρμπα στην Κορώνη”. Σιγά, που τους έκοβε ή είχαν όρεξη (σκασίλα τους!) να παραδώσουν στις κατοπινές γενιές στοιχεία των ημερών τους για στατιστικές έρευνες των καιρικών φαινομένων.
Ζούμε την παντελή αθλιότητα της βιομηχανίας παραπληροφόρησης. Το κέρδος, κυρίαρχος και μοναδικός στόχος. Και για να το πετύχουν οι «βαρόνοι», επιστρατεύουν “Καλλιάνους”, μεγαλογράμματος τίτλους και φυσικά βρώμικους και ημιμαθείς “κονδυλοφόρους”, για να σπείρουν το φόβο, τον πανικό, την απελπισία. Γιατί μόνο πανικοβλημένοι άνθρωπο και όχι μόνο από τα καιρικά φαινόμενα, μπορούν να τρέφονται με σκουπιδοτροφές από τις χωματερές της εμπορικής δημοσιογραφίας.
Καί όλοι τούτοι δεν ασεβούν μόνο στην έννοια και την αποστολή του Τύπου. Πρωτίστως ασελγούν και στην αγχίνοια και θυμοσοφία του λαού μας, που ξέρει καλύτερα , με σοφία και σύνεση , τη φύση και τα τερτίπια της. Γι΄αυτό και δεν μπάζωνε ποτέ ο παλιός ο άνθρωπος τα ρέματα για να τα κάνει οικόπεδα. Για τούτο και οι «Ξενοφώντες» δεν ήταν φόβος και ο τρόμος, όπως για το σύγχρονο, φοβισμένο από χίλιες μεριές, ανθρωπάκο.
΄Ηξερε εκείνος «πάππου προς πάππον» τη σοφή ατάκα “από Μάρτη καλοκαίρι και από Αύγουστο χειμώνα”. Αλλά , κι αν ήταν σκληροί οι χειμώνες και ανυπόφορα τα καλοκαίρια, θα περνούσαν τα βάσανα. Και… «όλα για τους ανθρώπους είναι, παιδάκι μου. Αλλά, όποιος υπομόνεψε τον Κύριον είδε”, έλεγε στα δύσκολα η συχωρεμένη, καλοκάγαθη και πάντα “ετυ(οι)μόλογη γιαγιά Σημούλα.
Τί άνθρωποι και τούτοι!